All Chapters of แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา: Chapter 261 - Chapter 270

หลินเฟยกำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้เตี้ย พยายามหันเหความสนใจของตัวเองด้วยการตกปลาเมื่อเห็นลู่หลีเดินออกมาแล้ว เขาก็ตั้งสติแล้วถามขึ้นมาว่า"เอ่อ...ยังจะตกปลาอยู่ใช่ไหม?""ไม่...ไม่ตกปลาแล้วล่ะ ทำไมเนื้อตัวของคุณถึงเปียกไปหมดแบบนี้?"ลู่หลีถามด้วยความประหลาดใจขึ้นมาเล็กน้อย"คุณว่าไงล่ะ? มันไม่ใช่เพราะคุณหรอกเหรอ"หลินเฟยลังเลที่จะพูดออกมา"ฉันก็ไม่ได้ตั้งใจสักหน่อย มันเป็นเพราะพิษงูทั้งหมดต่างหากล่ะ""แล้วอีกอย่าง เรื่องเมื่อครู่นี้ ห้ามคุณบอกใครเด็ดขาด ทำเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นก็แล้วกัน…"ลู่หลีพูดอย่างเขินอายเล็กน้อย"เรื่องแบบนั้น มันคงไม่เที่ยวไปพูดหรอกนะ""เราเป็นเพื่อนกัน ผมจะต้องปกป้องชื่อเสียงและความบริสุทธิ์ของคุณอยู่แล้ว"หลินเฟยพูดออกมาโดยไม่ต้องคิดแต่อย่างใดแน่นอนว่า หลังจากผ่านเรื่องราวเมื่อครู่นี้มาแล้ว หลินเฟยก็ไม่แน่ใจว่า ในใจของลู่หลีนั้นเขาอยู่ในสถานะไหนกันแน่"ใช่ เราเป็น... เพื่อนกัน"ลู่หลีพยักหน้าด้วยสีหน้าที่ไม่เป็นธรรมชาติและในเวลานี้ โทรศัพท์มือถือของหลินเฟยก็ดังขึ้น หลังจากรับสาย ก็มีเสียงของจ้าวลู่ลู่ดังแว่วออกมา"หลินเฟยตาบ้า ไม่เจอคุณตั้งแต

เจนนี่ไม่สนใจต่อคำหยอกล้อของหญิงสาวผมบลอนด์ หยิบแล็ปท็อปที่หัวเตียงขึ้นมาค้นหาข้อมูลแล้วพูดขึ้นมาการได้รับข้อมูลนี้โดยไม่ทำให้สายตรวจรู้ตัวเลยแม้แต่น้อย มันก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้เห็นถึงประสิทธิภาพของคนในองค์กรแบล็คโกลฟส์"มันคงลำบากนิดหน่อยจริงๆ นั่นแหละ แต่ทำตามแผนเดิมก็เพียงพอแล้ว"ดวงตาสีฟ้าของหญิงสาวผมบลอนด์เปล่งประกายด้วยแสงเย็นอันละเอียดอ่อน"หวังเอ้อหลิน แจ็ค ไม่ว่าจะเป็นใครที่ไปแจ้งข่าวให้หน่วยสายตรวจได้รับทราบ""องค์กรจะทำให้พวกนายเสียใจเป็นอย่างมากที่มาอยู่บนโลกนี้!"……เวลาผ่านไปนาทีต่อนาทีขณะที่หลินเฟยและลู่หลีกำลังรออย่างกังวลมากขึ้นเรื่อยๆภายในคลินิกเมื่อถังรั่วเสวี่ยและพานเสี่ยวหลินไม่ได้เห็นหลินเฟยเป็นเวลานาน หัวใจของเธอก็เต้นโครมครามเอาเสียมากๆ"ลู่ลู่ เธอนั่งไม่นิ่งมาตลอดทั้งเช้า หรือเป็นเพราะว่าหลินเฟย?""บอกฉันมาตรงๆ นะ เสี่ยวเฟยไปทำอะไรกันแน่?"พวกเธอคิดว่า เมื่อคืนตอนที่ตำรวจสายตรวจมามากมายขนาดนั้น มันจะต้องเกี่ยวกับการที่หลินเฟยวิ่งออกไปตั้งแต่เช้าอย่างแน่นอนจ้าวลู่ลู่จึงถูกเรียกไปสอบถามในทันที"หลินเฟยไม่ได้บอกว่าเขาไปไหนค่ะ บอกแต่ว่าเขามีธุ

"มันรุนแรงขนาดนั้นเลยเหรอ งูพิษเนี่ย?"ใบหน้าของจ้าวลู่ลู่ซีดลงในทันที!"เป็นแบบนั้นจริงๆ รีบไปเอากำมะถันแดงมาโรยรอบคลินิกเดี๋ยวนี้เลย และรีบให้ทีมก่อสร้างวิลล่ากลับไปก่อนเถอะนะ!""ลู่ลู่เอากำมะถันแดงกลับไปบ้าน และรอยรอบบ้านเธอด้วยนะ""ระวังอย่าให้ถูกกัดเอาได้ล่ะ!"แม้ว่าถังรั่วเสวี่ยจะตื่นตระหนก แต่เธอก็ยังคงจัดเตรียมการทุกอย่างอย่างเป็นระเบียบ"ได้ค่ะ งั้นฉันจะกลับไปที่บ้านเก่าให้คนรีบออกไปก่อน น้องเสี่ยวโหรว เธอก็รีบเอาไปโรยรอบๆ บ้านด้วยนะ!"หลังจากพูดจบ พานเสี่ยวเหลียนก็รีบวิ่งออกไปทันที!"โอเค โอเค ฉันจะไปหากำมะถันแดงมาก่อนนะ!"ซูเสี่ยวโหรวตอบรับซ้ำแล้วซ้ำเล่า"ฉันก็จะไปเหมือนกัน ฉันรู้ว่าวางไว้ที่ไหนแล้ว!"จ้าวลู่ลู่ก็ตามไปด้วยเช่นกัน!หลังจากใช้เวลาอยู่ด้วยกันหนึ่งคืน หญิงสาวหลายๆ คนก็สนิทกันมากยิ่งขึ้น"อาถังคะ ฉันจะกลับไปก่อนนะคะ!"หลังจากหากำมะถันแดงเจอแล้ว จ้าวลู่ลู่ก็นำมาบางส่วน และรีบวิ่งกลับไปที่บ้านในทันที!จากนั้นเธอก็โทรไปหาหลินเฟยในทันที"หลินเฟย มีงูพิษอยู่ตรงนั้นไหม? อย่าให้ถูกกัดนะ จะถึงแก่ชีวิตเลยนะ ให้ฉันส่งกำมะถันแดงไปให้คุณหรือเปล่า?""ไม่ต้องห

ท่าทางของเธอในตอนนี้ดูจริงจังและเคร่งขรึมเอาเสียมากๆ โดยรูปลักษณ์ที่แสนจะกล้าหาญแบบนี้ของเธอ ทำให้หลินเฟยอดไม่ได้ที่จะสั่นสะท้านในใจขึ้นมาทันทีเมื่อเทียบกับท่าทางที่ดูน่าสงสารในตอนที่ถูกหลินเฟยรังแกก่อนหน้านี้ เขาคิดว่าลู่หลีในตอนนี้ดูมีเสน่ห์มากเสียยิ่งกว่า!"ได้ ไม่ว่าจะเคลื่อนไหวแบบไหน ผมก็จะเชื่อฟังคุณ และหลังจากที่จับคนได้แล้ว ก็ไม่เกี่ยวกับผมแล้วนะ"หลินเฟยเบนสายตาไปทางอื่น พร้อมกับพูดออกมาเมื่อมองลอดช่องระหว่างกลางของต้นไม้ ก็พบว่าทางด้านอ่างเก็บน้ำที่อยู่ไม่ไกลออกไปได้เปลี่ยนเป็นคลุ้มคลั่งขึ้นมาแล้วโดยที่คลื่นของชั้นน้ำแต่ละชั้น น่ากลัวพอๆ กับทะเลเลยทีเดียวและในใจกลางของอ่างเก็บน้ำนั้น สามารถมองเห็นวังวนขนาดใหญ่ที่ค่อยๆ ก่อตัวขึ้นอย่างช้าๆ!"กลุ่มคนขององค์กรแบล็คโกลฟส์ได้มาถึงแล้วจริงๆ และสุสานโบราณใต้น้ำก็เริ่มที่จะเปิดออกแล้ว!"หลินเฟยเริ่มกังวลเล็กน้อยมีอะไรอยู่ในสุสานโบราณที่สามารถดึงดูดความสนใจของแก๊งปล้นสุสานต่างชาติพวกนั้นกันแน่?……และในเวลาเดียวกันในอีกด้านหนึ่ง บนถนนที่มุ่งหน้าไปยังหมู่บ้านเถาฮวา รถเมอร์เซเดส-เบนซ์ธุรกิจสีดำสามคันกำลังเคลื่อนตัวไปอย่

เจนนี่ จอห์น และคนอื่นๆ นั่งอยู่ในรถ พวกเขาไม่ขยับเขยื้อนแต่อย่างใด ไม่ว่าสายตรวจจะตะโกนเร่งเร้าสักแค่ไหนก็ตามเพราะยิ่งถ่วงเวลาได้นานแค่ไหน ก็จะเป็นผลดีต่อพวกเขามากขึ้นเรื่อยๆ"ไม่เปิดประตู? ใช้ปืนยิงกระจกรถให้แตกละเอียด แล้วบังคับให้พวกมันออกมา!"โจวกั๋วเฟิงกังวลใจอย่างเห็นได้ชัด เขาหยิบปืนพกออกมา แล้วยิงไปที่กระจกหน้าต่างรถหนึ่งนัด!"ปัง!"แต่หลังจากที่สิ้นเสียงปืน กระจกหน้าต่างรถยังคงสมบูรณ์ไม่เสียหายแต่อย่างใด มีเพียงจุดขาวเล็กๆ จุดหนึ่งปรากฏออกมาเท่านั้นแต่กระสุนนัดนั้นกลับกระเด็นออกมา และดีดกลับมาที่ขาของโจวกั๋วเฟิงแทน!"อา นี่มันกระจกกันกระสุนนี่นา กระสุนทำอะไรมันไม่ได้เลย!"โจวกั๋วเฟิงจับขาของตัวเอง พร้อมกับส่งเสียงร้องอย่างเจ็บปวดออกมา"ให้ผมดูแผลของคุณหน่อย"หลินเฟยรีบก้าวไปข้างหน้าเพื่อตรวจสอบ โชคดีที่หลังจากที่กระสุนดีดตัวกลับ มันก็ไม่ได้มีความรุนแรงเท่ากับกระสุนที่ออกมาจากปลายกระบอกปืนแต่อย่างใดและสามารถนำกระสุนออกมาได้อย่างง่ายดายเขาฉีกเสื้อออก และทำการพันแผลแบบง่ายๆ ให้กับโจวกั๋วเฟิง"ขอบคุณมากครับหมอเทวดา!" โจวกั๋วเฟิงกล่าวขอบคุณหลินเฟยอย่างซาบซึ้ง"กร