All Chapters of แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา: Chapter 1131 - Chapter 1140

1150 Chapters

บทที่ 1131

เมื่อออกจากหมู่บ้านเถาฮวาก็เป็นเวลาบ่ายโมงกว่าๆ แล้วโดยที่หลินเฟยยังตั้งใจไปดูการเจริญเติบโตของวัตถุดิบยาเหล่านั้นในเขาวงกตเป็นพิเศษโชคดีที่สวีอิ๋งอิ๋งปลูกต้นกล้ายาสมุนไพรตามแบบที่หลินเฟยให้เอาไว้อย่างเคร่งครัด อีกทั้งยังได้ผสมผสานวิธีการปลูกต้นกล้าสมุนไพรในตำราการแพทย์โบราณอีกต่างหากหากหลินเฟยไม่คุ้นเคยกับลักษณะจำเพาะของเขาวงกตแล้วละก็ น่ากลัวว่าเขาก็คงจะไม่สามารถออกมาได้ด้วยเช่นกันจากนั้นหลินเฟยก็ได้พบเห็นรถสายตรวจของหน่วยลาดตระเวนจำนวนมากตรงด้านนอกของหมู่บ้านเถาฮวาด้วยการปกป้องสามชั้นที่รวมไปถึงสายตรวจ เขาวงกตยาสมุนไพร และยันต์ที่เขาได้ให้ไว้นั้นหลินเฟยถึงได้ออกจากหมู่บ้านเถาฮวาเพื่อมุ่งหน้าไปยังตัวจังหวัดอย่างหมดห่วงได้หลังจากนั้นอีกสองชั่วโมงกว่าๆ หลินเฟยก็ได้จอดรถตรงประตูใหญ่ของคฤหาสน์ตระกูลเจียงเมื่อกลับมาถึงห้อง หลินเฟยก็ไม่ได้พบกับเจียงเฉินหยู่อยู่ในห้องแต่อย่างใดยิ่งไปกว่านั้น เมื่อโทรไปหา เจียงเฉินหยู่ก็ไม่ได้รับสายอีกต่างหากซึ่งในตอนนี้มีจอมยุทธ์โบราณอยู่ในตัวจังหวัดเต็มไปหมดหลินเฟยรู้สึกเป็นห่วงความปลอดภัยของเจียงเฉินหยู่ขึ้นมาเล็กน้อยจากนั้นหลินเฟย
Read more

บทที่ 1132

ถังรั่วเสวี่ยพูดขัดจังหวะอย่างเด็ดขาดว่า "ไม่ได้หยวนหยวน หญิงชายต้องแยกกันอย่างชัดเจน!""หนูจะนอนกับอาจารย์พี่ของหนูไม่ได้นะ!""แต่ว่า...แต่ว่าอาเล็กคะ แล้วทำไมอาจารย์หญิงถึงนอนกับอาจารย์พี่ได้ล่ะคะ?""อาจารย์พี่หญิงก็เป็นผู้หญิงไม่ใช่เหรอ?""หยวนหยวนก็เป็นผู้หญิงเหมือนกัน ทำไมหยวนหยวนถึงทำไม่ได้ล่ะคะ!"โอวหยางหยวนหยวนเบิกตากลมโตที่ไร้เดียงสา และพูดอย่างสับสนขึ้นมา"นั่นเป็นเพราะอาจารย์พี่หญิงของหนู เธอได้หมั้นหมายกับอาจารย์พี่ของหนูแล้วน่ะสิ ต่อไปพวกเขาจะเป็นสามีภรรยากัน ดังนั้นพวกเขาก็เลยนอนด้วยกันได้""แต่ว่า หยวนหยวนกับอาจารย์พี่ของหนู เป็นเพียงอาจารย์และลูกศิษย์ก็เลยนอนด้วยกันไม่ได้"ถังรั่วเสวี่ยพยายามที่จะอธิบายอย่างเต็มที่"อ้อ งั้นหยวนหยวนเข้าใจแล้วค่ะ มีเพียงการแต่งงานเป็นสามีภรรยากับอาจารย์พี่เท่านั้นถึงจะนอนกับอาจารย์พี่ได้!"โอวหยางหยวนหยวนพูดอย่างครุ่นคิดออกมา"งั้นคืนนี้หยวนหยวนจะนอนคนเดียว พรุ่งนี้หยวนหยวนค่อยมานอนกับอาเล็กนะคะ""ดีมาก หยวนหยวนเด็กดี อาเล็กมีอะไรจะพูดกับอาจารย์พี่ของหนูหน่อย หนูอยู่ที่ห้องเองสักพักนะ""เดี๋ยวเราก็จะกลับมาแล้วล่ะ"ถังรั่วเส
Read more

บทที่ 1133

"เรื่องนี้...ฉันก็ไม่ค่อยแน่ใจสักเท่าไหร่ เพียงแต่ฉันคิดว่า ขอแค่สหายน้องเผยสถานะของสำนักหมอเทวดาออกมา พวกเขาจะต้องยอมให้นายเข้าร่วมการประลองจอมยุทธ์อย่างไม่มีเงื่อนไขแน่นอน"โอวหยางเยี่ยนครุ่นคิดอยู่สักพัก พร้อมกับพูดขึ้นมา"เพียงแต่ว่าสหายน้อง นายได้ทำให้ศิษย์ทั้งสองคนของกู่หรูหลงบาดเจ็บ ขืนยังไปร่วมงานประลองจอมยุทธ์อีก มันจะดูไม่เหมาะไปหรือเปล่า?""ฉันคิดว่าไม่มีอะไรที่ไม่เหมาะหรอกนะ ศิษย์สองคนของเขามาดูหมิ่นอาเล็กของฉันก่อนนี่นา""ฉันคงต้องเข้าร่วมการประลองจอมยุทธ์ในครั้งนี้เพื่อคิดบัญชีกับกู่หรูหลงแล้วจริงๆ!"หลินเฟยหรี่ตา และพูดออกมาอย่างเด็ดขาดเมื่อได้ยินแบบนี้ โอวหยางเยี่ยนก็ดูจะตะกุกตะกักขึ้นมาทันที ท้ายที่สุดเขาก็เดินเข้ามาพูดพร้อมกับกำหมัดไปด้วยว่า"สหายน้อง มีบางอย่างที่นายยังไม่รู้ ตอนที่ฉันไปสืบข่าวใกล้ๆ กับภูเขาจิ่วหลงนั้น""ฉันได้ยินข่าวลืออะไรมาบ้าง ว่ากันว่ากู่หรูหลงได้บรรลุไปถึงว่าที่มหาจอมยุทธ์แล้วนะ!""นายไม่มีอาวุโสจากสำนักหมอเทวดามาด้วย หากพบกับกู่หรูหลง นายคงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาอย่างแน่นอน!""โอวหยางเยี่ยน ฉันรู้ว่าคุณมีเจตนาที่ดี เพียงแต่ว่าฉันมีเหต
Read more

บทที่ 1134

เมื่อรับรู้ว่าเจียงเฉินหยู่จะกลับมาอีกทีก็ตอนทานมื้อเย็นตอนนี้เป็นเวลาบ่ายสามกว่าๆ เท่านั้น หลินเฟยจึงคิดถึงถังรั่วเสวี่ยขึ้นมาแล้วในช่วงเวลานี้ เขาขะมักเขม้นฝึกแบบคู่กับสาวๆ จนบรรลุผลและมีความแข็งแกร่งแบบก้าวกระโดดเลยทีเดียว!และด้วยความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้น รวมไปถึงความหวานหอมที่การฝึกแบบคู่ได้นำพามา มันก็ทำให้หลินเฟยยากที่จะถอนตัวออกมาได้ไม่นานหลังจากนั้น หลินเฟยก็เดินมาถึงห้องของถังรั่วเสวี่ยอย่างไรก็ตาม ในเวลานี้โอวหยางหยวนหยวนก็ยังคงเล่นกับถังรั่วเสวี่ยอยู่ในห้องหากหลินเฟยต้องการฝึกแบบคู่กับถังรั่วเสวี่ย เขาจะต้องเกลี้ยกล่อมให้โอวหยางหยวนหยวนออกไปเสียก่อน"เสี่ยวเฟย ถ้าอย่างนั้นนายค่อยมาตอนดึกๆ ก็ได้นะ"เมื่อสังเกตเห็นความร้อนในดวงตาของหลินเฟย ถังรั่วเสวี่ยก็กัดริมฝีปากและเดินเข้ามาหาพร้อมกับชำเลืองมองโอวหยางหยวนหยวนอย่างหัวจะปวด แล้วกระซิบเบาๆ ออกมา"ไม่เป็นไรหรอกครับอาเล็ก ผมมีวิธีเกลี้ยกล่อมให้เธอออกไป อาอยู่รอผมในห้องก็โอเคแล้วล่ะ"ในไม่ช้า หลินเฟยก็กลอกตาและคิดไอเดียอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ จากนั้นก็เดินเข้าไปหาโอวหยางหยวนหยวน แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า"หยวนหยวน อ
Read more

บทที่ 1135

"หยวนหยวน ไม่ยักจะรู้ว่า เธอจะมีความจำที่ดีขนาดนี้""เธอไปนั่งบนเตียง รวบรวมสมาธิและละทิ้งความคิดที่กวนใจทั้งหมดไป แล้วเริ่มฝึกหนิงหยินเจวี๋ยอย่างเงียบๆ""ถ้าสัมผัสได้ว่ามีการควบแน่นของอากาศที่อยู่ในท้องขึ้นมาแล้วนั้น เธอต้องหยุดแล้วบอกกับอาจารย์"หลินเฟยยกเก้าอี้ไม้มะฮอกกานีมาไว้ในห้อง นั่งอยู่หน้าเตียงของโอวหยางหยวนหยวน และให้คำแนะนำ"อืม อาจารย์พี่ หยวนหยวนจะลองดูนะ…"โอวหยางหยวนหยวนตอบ จากนั้นเธอก็ขึ้นไปนั่งขัดสมาธิอยู่บนเตียง หลับตาแน่น และเริ่มท่องหนิงหยินเจวี๋ยอย่างขะมักเขม้นเธอนั่งอยู่นิ่งๆ ไม่ไหวติง ลมหายใจสม่ำเสมอ ขนตาที่หนาและยาว ผิวพรรณขาวสะอาด รวมไปถึงใบหน้าที่ละเอียดอ่อนราวกับตุ๊กตาพอร์ซเลนที่แสนจะประณีตอย่างไงอย่างงั้นอย่างไรก็ตาม หลินเฟยกลับสามารถสัมผัสได้ถึงพลังจิตเทียนตี้ในรัศมีหนึ่งร้อยเมตรที่ปะปนอยู่ภายในห้องได้และมันก็ได้หลั่งไหลเข้าไปในร่างกายของโอวหยางหยวนหยวนขึ้นมาเรื่อยๆ"อาจารย์พี่คะ หยวนหยวนสัมผัสได้ว่ามีกระแสลมสีฟ้าครามหนาพอๆ กับนิ้วก้อยอยู่ในท้องของหยวนหยวนค่ะ""อาจารย์พี่คะ นี่หยวนหยวนสำเร็จเคล็ดวิชาหนิงหยินเจวี๋ยได้แล้วงั้นเหรอ?"ในไม่ช้า
Read more

บทที่ 1136

ครึ่งชั่วโมงต่อมา หลินเฟยถึงได้ออกมาจากห้องของโอวหยางหยวนหยวน ก่อนที่จะออกมา หลินเฟยก็ยังไม่ลืมที่จะกำชับโอวหยางหยวนหยวนให้ตั้งใจฝึกวิชาอยู่ในห้องแน่นอนว่า เนื่องจากต้องนวดให้โอวหยางหยวนหยวนเป็นเวลานานหลินเฟยก็เลยเดินกะโผลกกะเผลก ดูไม่ค่อยจะเป็นธรรมชาติมากนักเมื่อหลินเฟยกลับมาที่ห้องของถังรั่วเสวี่ยอีกครั้งถังรั่วเสวี่ยก็ได้อาบน้ำเสร็จ ห่อตัวด้วยผ้าเช็ดตัวเพียงผืนเดียว พร้อมเปิดประตูให้กับหลินเฟยเบาๆ"เสี่ยวเฟย รีบเข้ามาเร็วเข้า นายจัดการเด็กหยวนหยวนนั่นเรียบร้อยแล้วใช่ไหม?"หลังจากที่รอให้หลินเฟยเข้ามาในห้องแล้ว ถังรั่วเสวี่ยก็รีบปิดประตูในทันที"เรียบร้อยแล้วล่ะครับ อีกนานกว่าที่เธอจะกลับมา""อาเล็ก เนื้อตัวของอาหอมจังเลย นี่อาฉีดน้ำหอมมาหรือเปล่า?"หลินเฟยโน้มตัวเข้ามาหาถังรั่วเสวี่ย พร้อมสูดกลิ่นน้ำหอมเข้าไปอย่างเต็มปอดจนน้ำลายแทบจะไหลออกมา"คนผีทะเล อาเล็กฉีดน้ำหอมซะที่ไหนกันล่ะ นั่นเป็นกลิ่นหอมบนตัวของอาเล็กต่างหากล่ะ""นายนี่ช่างใจร้อนจริงๆ รีบมาหาอาเล็กสิ อาเล็กจะอาบน้ำให้นายเอง"เมื่อมองเห็นหลินเฟยที่แหวกขาอยู่ ใบหน้าของถังรั่วเสวี่ยก็แดงก่ำขึ้นมาทันที จากนั้
Read more

บทที่ 1137

โอวหยางเยี่ยนและโอวหยางชงโค้งคำนับเล็กน้อย พร้อมพูดตามความจริงออกมา"โอเค งั้นพวกคุณก็ค่อยฝึกฝนนะ ถ้ามีตรงไหนที่ไม่เข้าใจก็มาถามผมได้""รอให้พวกคุณฝึกเคล็ดลับการออกหมัดชุดนี้จบ ผมจะสอนเคล็ดลับการออกหมัดที่แข็งแกร่งกว่านี้ให้กับพวกคุณ"เมื่อเห็นท่าทางของสองพ่อลูกที่ให้ความเคารพตัวเขามากยิ่งขึ้นหลินเฟยก็พยักหน้าอย่างพอใจ แล้วพูดออกมา"ขอบใจมากนะสหายน้อง!" โอวหยางเยี่ยนและลูกชายพูดด้วยความตื่นเต้นเป็นอย่างยิ่ง"คุณเป็นใครกันแน่ พวกเราไม่ได้มีความแค้นต่อกัน ทำไมคุณจะต้องจับฉันมาด้วย?""ปู่ของฉันคือกู่หรูหลง เจ้าสำนักปาหว่างเชียวนะ!""ฉลาดสักหน่อย ฉันเตือนให้คุณรีบปล่อยตัวฉันไปจะดีกว่า!""ไม่อย่างนั้นแล้ว รอให้ฉันกลับไปหาปู่ของฉันได้ ฉันจะต้องให้คุณปู่สั่งสอนพวกคุณให้หนักเลยทีเดียว!"ในเวลานี้ เมื่อกู่เยว่อิ๋งเห็นท่าทางของโอวหยางเยี่ยนและลูกชายที่มีต่อเขา เธอก็สามารถเดาได้ว่าหลินเฟยต่างหากที่เป็นผู้อยู่เบื้องหลังของการลักพาตัวในครั้งนี้กู่เยว่อิ๋งเอ่ยถามหลินเฟยด้วยน้ำเสียงที่ขุ่นเคือง"ไอ้โยว่ น้องสาวอารมณ์ร้ายเหมือนกันนะเนี่ย ใครบอกว่าเราสองคนไม่มีความแค้นต่อกัน?""ศิษย์พี่ข
Read more

บทที่ 1138

"ฮึ่ม ถึงผมจะหื่น แต่ผมจะนอนกับคนที่ผมรักเท่านั้นนะ""คุณคิดว่าแค่เป็นผู้หญิง แล้วผมจะนอนกับทุกคนเลยหรือไง"หลินเฟยพึมพำออกมาจากก้นบึ้งของหัวใจ"อ้อ? พูดอย่างนี้ ดูเหมือนว่าเจ้าจะมีหลักการมากเลยนะ?" หลงอู่ยิ้มแบบกึ่งๆ และพูดออกมา"แน่นอน ผมมีหลักการมาโดยตลอด ผู้หญิงที่ผมไม่ชอบ ต่อให้จะแก้ผ้าต่อหน้าผม ผมก็ไม่หันไปมองหรอกนะ"หลินเฟยตอบด้วยความภาคภูมิใจในตัวเองแบบสุดๆ"งั้นรึ แล้วถ้าข้าเปลื้องผ้าออกทั้งหมดล่ะ เจ้าจะ..."จู่ๆ น้ำเสียงของหลงอู่ก็เปลี่ยนไปเป็นความยั่วยวนชวนให้หลงใหลเป็นอย่างมาก"มอง มอง มอง ผมต้องมองอยู่แล้ว คุณรีบถอดเร็วๆ เข้า!"หลินเฟยแทบจะไม่เชื่อหูของตัวเอง พร้อมกับพยักหน้าอย่างบ้าคลั่ง"เหอะ ไอ้พวกมดแมลง ฝันไปเถอะ""เจ้าคู่ควรด้วยงั้นรึ?" หลงอู่หัวเราะอย่างประชดประชันที่แท้เธอก็แค่หยอกล้อหลินเฟยเล่นก็เท่านั้น เธอจะเปลื้องผ้าอยู่ตรงหน้าผู้ชายอย่างหลินเฟยได้อย่างไรกัน?เสียงหัวเราะที่เต็มไปด้วยความเย้ยหยันดังก้องอยู่ในหัวของหลินเฟยอยู่นานก่อนที่จะเลือนหายไปส่วนหลินเฟยก็รู้ตัวว่าตัวเองถูกหลอก จึงพูดพึมพำหนักๆ ออกมาว่า"แม่งเอ๊ย ธิดามังกรมีอะไรที่เลิศเลอนัก
Read more

บทที่ 1139

"น้ำเสียงที่หนักหน่วงแบบนี้ อย่างน้อยๆ ก็ต้องฝึกจนถึงขั้นว่าที่มหาจอมยุทธ์เลยทีเดียว…""แย่แล้ว หรือว่ากู่หรูหลงจะมาที่นี่แล้ว?!"สีหน้าของโอวหยางเยี่ยนและลูกชายเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน จากนั้นพวกเขาก็มองไปรอบๆ อย่างระมัดระวัง พร้อมกับเข้ามาคุ้มกันหลินเฟยเอาไว้ในทันทีอย่างไรก็ตาม พวกเขากลับไม่พบร่องรอยของกู่หรูหลงที่อยู่รอบๆ แต่อย่างใด!ยิ่งมองไม่เห็นกู่หรูหลง พวกเขาก็ยิ่งรู้สึกประหม่าและกระสับกระส่ายมากยิ่งขึ้น!เพราะหากกู่หรูหลงใช้จังหวะที่พวกเขาไม่ทันได้ระวังตัวนี้จู่โจมเข้ามาแล้วละก็ อย่าว่าแต่จะปกป้องหลินเฟยไม่ได้เลย!แม้แต่ชีวิตของตัวเองพวกเขาสองพ่อลูกก็คงจะรักษาเอาไว้ไม่ได้เสียด้วยซ้ำ!"นี่กู่หรูหลงมาที่นี่จริงๆ หรือนี่?" หลินเฟยก็รู้สึกแปลกใจด้วยเช่นกันเขารีบเรียกหลงอู่อยู่ในใจ ท้ายที่สุดแล้ว แม้ว่าเขาจะฝึกฝนจนบรรลุการฝึกลมปราณขั้นที่สามได้สำเร็จแต่หากอาศัยแค่ความแข็งแกร่งในตัวของเขาจริงๆ เขาก็ไม่กล้าที่จะเผชิญหน้ากับกู่หรูหลงตัวต่อตัวด้วยเช่นกันก่อนที่ความแข็งแกร่งจะมากพอ หลินเฟยก็ยังรู้ความจริงที่ว่ารู้หลบเป็นปีก รู้หลีกเป็นหางแบบนี้อยู่ "อยากให้ข้าช่วยเจ้าต่อกล
Read more

บทที่ 1140

"ตูม!" พลังมหาศาลสองมวลได้ปะทะเข้าด้วยกัน ทำให้เกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหวพร้อมทั้งคลื่นยักษ์ที่ไร้รูปลักษณ์ในชั้นบรรยากาศขึ้นมาทันทีโดยมีจุดศูนย์กลางอยู่ที่หลินเฟยและกู่หรูหลง ซึ่งลมนั้นได้พัดเอาต้นไม้ใบหญ้าบริเวณรอบๆ ศาลาปลิวว่อนไปหมดเมื่อฝ่ามือทั้งสองได้ปะทะกัน มันก็ถูกดีดออกจากกันในทันที!"แม่งเอ๊ย…" หลินเฟยถอยออกมาสามก้าว และรู้สึกชาไปทั้งแขน!"เจ้าเด็กนี่...ไม่ธรรมดา!" ส่วนกู่หรูหลงที่แอบโจมตีหลินเฟยก็ได้ถอยออกไปครึ่งก้าวด้วยเช่นกันจากนั้นก็ขมวดคิ้วและมองมาที่หลินเฟยอย่างใช้ความคิดเห็นได้ชัดว่าเขาไม่คาดคิดว่า หลินเฟยจะสามารถต่อต้านฝ่ามือนี้ของเขาได้ และดูเหมือนว่าจะไม่เป็นอะไรเลยแม้แต่น้อย!"นี่มัน? ฝ่ามือนี้ของคุณปู่ไม่ได้ทำให้เขาตายอย่างนั้นเหรอ?""กระทั่งเขายังไม่ได้รับบาดเจ็บ...เป็นไปได้ยังไง!"เมื่อเหตุการณ์ไม่ได้เป็นไปอย่างที่คิดเอาไว้ กู่เยว่อิ๋งก็อดไม่ได้ที่จะตะโกนเสียงหลงออกมา"สหายน้อง นายไม่เป็นอะไรใช่ไหม?"โอวหยางเยี่ยนและโอวหยางชงก็ไม่ได้คิดถึงผลลัพธ์นี้ หลังจากตอบสนองกลับมาได้เขาก็รีบก้าวเข้าไปคุ้มกันหลินเฟย แล้วพูดออกมา"ฉันไม่เป็นไร พวกคุณถอยไปก่
Read more
Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status