Semua Bab Hidden Heir Of The Billionaire : Bab 11 - Bab 20

"Nathalie Rose! It's already 7:30 am! You're late!" rinig kong sigaw ni Mama galing sa ibaba. Agad kong kinapa ang cellphone ko– hindi na naman nag-alarm. Wala talagang silbi ang phone na 'to. "Don't make me come up there!" dagdag pa ni Mama."Gising na ako! Gising na gising na!" I talked back. Agad akong bumangon at tumindig.Bakit ko nga ba kasi inaasa pa rin sa lintek na phone na 'to ang alarm ko kung hindi naman tumutunog. Napasampal na lang ako sa aking noo bago ako labag sa loob na bumangon mula sa aking pagkakahiga. Masyadong napasarap ang tulog ko dahil pagod na pagod ako kahapon.Nang matapunan ng mata ko ang wall clock na nakasabit sa aking kwarto ay halos mahulog ako sa aking kinauupuan. 7:30 na! langya. Agad kong dinampot ang aking tuwalya bago pumasok ng banyo. I need to move quickly– kung hindi, bengga na naman ako kay Sir.Agad akong bumaba pagkatapos kong mag-bihis. Sumulyap ako sa aking relos– at halos masambit ko na yata lahat ng mura nang mapansin kong 8:30 na. Oo,

“Masasaktan si Ms. Paola kapag nalaman niya ‘to.” Diretso ko siyang tiningnan sa kanyang mga mata, bakas ang takot at kaba. Kahit naman sino ay hindi gugustuhin na makasakit ng kahit na sino. Sa totoo lang, mas tatanggapin ko pang ako ang masaktan kaysa makasakit ako ng iba. At saka, paano nangyari na gusto niya rin ako? Hello, I’m too young to be a third party. Dahil sa mga sinasabi niya, ang daming pumapasok sa isip ko ngayon. Baka naman may iba pang paraan para mawala ang nararamdaman niya sa akin? Baka naman infatuation lang lahat ng ‘to. Bumitaw ako sa kanya at bahagya akong napaatras. Hindi ko alam. Naguguluhan ako.Umiwas ako ng tingin sa kanya at tinapunan ng tingin ang painting na nasa harap ko. Wala akong ideya sa ginagawa niya. Ang alam ko lang ay pumunta kami rito para mag pinta, para mag saya at hindi para marinig ang confession niya sa akin. Nilampasan ko si Lucas at pumunta sa mga gamit ko. He’s unbelievable. Nagmamadali akong inayos ang mga ‘yon hanggang sa makara

Lucas’ P.O.V. It’s a rainy day, everyone is wearing a sweater and trying to let their clothes dry. Tulala ako sa harap ng bintana ng office ko, thinking of her again. I called for a meeting this early morning because I needed to tell my employees that we need to finish our works because Mr. Kimoto extended his stay here in the Philippines for this project. Iyon ang rason ko kaya hindi ko nagawang sunduin si Nat ngayong umaga. Nag-aalala tuloy ako kung nakapasok ba siya nang safe.“Mr. Parquez,” narinig ko ang boses ng assistant ko pero hindi ko siya nilingon, nanatili pa rin ang atensyon ko sa mga tao at sasakyan na natatanaw ko mula sa office ko. “Here’s your coffee. Also, Mr. Kimoto called earlier and wanted to video call you at 1pm.”Pinihit ko ang katawan ko papunta sa aking lamesa bago ako umupo sa swivel chair ko. Tinapunan ko ng tingin ang orasan na nasa aking pulsuan para tingnan kung ilang oras na lang ang natitira. Nagyaya kasi sina Jus (Jas) na mag-lunch dahil busy kaming

Inaamin ko, hindi ko nagustuhan ang sinabi ni Ate kay Mama at Papa pero minsan kasi, sumosobra na rin sila. Sa aming tatlo, siya lang ang hindi sumusunod kayna Papa. She’s strong, brave, has principles, and most importantly, she knows what she wants and what she doesn't want. Madalas din kaming nagtatalo ni ate, pero sa kanilang lahat, siya ang kakampi ko.  Kahit matalino si Ate at may scholarship, hindi pa rin maiwasan na mahirapan sina Mama dahil malaki pa rin ang gastos niya lalo na't nagdodorm pa siya. Sabay kami ni Ate na nasa kolehiyo kaya't ganon na lamang ang kayod ng mga magulang ko. May trabaho na si Kuya pero dahil matagal na silang engaged ni ate Aya, nag-iipon na siya para sa kasal nila. Mama and Papa promised to him naman na kapag nahihirapan na sila, saka sila hihingi ng tulong sa kanya.  Bahagya akong

Hindi ako nagsalita buong byahe. I remained quiet because of the tension between me and Kuya. Hanggang ngayon umuulit pa rin sa isip ko kung paano lumapat ang kamao niya sa labi ni Lucas. I don't want to talk to him or even look at him. Galit ako sa kanya, galit na galit. Hindi dahil gusto niyang layuan ako ni Lucas, kundi dahil umabot sa pisikalan ang bagay na maaari naman pag-usapan nang maayos.  I don’t know what’s on his mind earlier, but no matter what his reasons are, there's no valid reason to hurt someone physically. Hindi ko nagustuhan ang ginawa niya kanina at sa tingin ko ay kinakailangan ko munang mapag-isa para huminahon ako. I was shocked and until now I couldn’t breathe because of what happened. Nahihiya ako sa mga taong nakakita sa nangyari kanina. Pero mas nahihiya ako kay Lucas.  Unti-unt