Hindi ako nagsalita buong byahe. I remained quiet because of the tension between me and Kuya. Hanggang ngayon umuulit pa rin sa isip ko kung paano lumapat ang kamao niya sa labi ni Lucas. I don't want to talk to him or even look at him. Galit ako sa kanya, galit na galit. Hindi dahil gusto niyang layuan ako ni Lucas, kundi dahil umabot sa pisikalan ang bagay na maaari naman pag-usapan nang maayos.
I don’t know what’s on his mind earlier, but no matter what his reasons are, there's no valid reason to hurt someone physically. Hindi ko nagustuhan ang ginawa niya kanina at sa tingin ko ay kinakailangan ko munang mapag-isa para huminahon ako. I was shocked and until now I couldn’t breathe because of what happened. Nahihiya ako sa mga taong nakakita sa nangyari kanina. Pero mas nahihiya ako kay Lucas.
Unti-unt
I was stunned. Kahit mga labi ko ay hindi ko magawang igalaw nang makita ko si Lucas. Nakaupo siya sa swivel chair ni Ms. Paola at nakatingin din sa akin, tila ba sabik na sabik siya nang makita ako. Parang kanila lang, nagagalit ako sa kanya dahil pagkatapos nung nangyari, hindi na siya nag-text, tumawag, o kahit palihim na nakipagkita sakin. Para sana mapag usapan namin iyong sa amin dalawa, para hindi ako umaasa kung may dapat pa ba akong i-expect sa kanya. Lalo na ngayon na marami akong gustong itanong sa kanya dahil sa mga nalaman ko tungkol sa kanilang dalawa ni Kuya.Malamig naman sa opisina ni Ms. Paola pero namamawis ang mga braso ko na nakahawak sa ilang envelope na pinakuha niya sa akin kanina. Nanatili pa rin akong nakatayo at nananatili pa rin ang mga mata ko kay Lucas. Hindi ko alam kung bakit tila ba nawala ang galit ko sa kanya nang makita ko siya. Pakiramdam ko ay maayos na a
It’s past 6pm already, katatapos lang ng klase ko. Kanina ko lang din na-receive ‘yung text ni Kuya na hindi niya raw ako makakaon. They had a sudden dinner with Ate Aya’s family, and because I was still in class, they didn’t bother to wait for me. Malayo raw kasi iyong resto kung saan sila mag di-dinner kaya maaga silang umalis. Wala naman akong issue ron dahil hindi rin naman ako mahilig sumama sa mga gatherings. I will choose to lock myself in my room instead of socialising with a lot of people, lalo na sa mga toxic kong relatives.I decided to leave the building as soon as possible. Hindi ko alam kung bakit sobrang bigat ng katawan ko at gustong-gusto ko na agad ibagsak ang sarili ko sa malambot kong kama. Pero dahil nga wala namang kakaon sa’kin, wala akong choice kundi mag biyahe na lang. Sa totoo lang, mas gusto ko pa ngang nag bi-biyahe ako kaysa hinahati
Mas lalong tumindi ang kaba na nararamdaman ko nang bumaba ako ng sasakyan. The more I stayed with Lucas, the more I felt guilty about it. Pakiramdam ko ay pinagtaksilan ko si Kuya, pakiramdam ko ay niloloko ko siya. As much as I want to love Lucas, I can't help but obey Kuya Vern. Despite the fact that I don't want to be disrespectful to Lucas, I also don't want to lie to my brother. I can be impolite to anyone, but not to Lucas. Siguro dahil ay ayoko rin naman ang lumayo siya sa'kin.Lucas opened the door for me before I entered the coffee shop. He always does that and he never fails even once. Ito ang unang beses na nakapunta ako sa coffee shop na 'to kahit malapit lang siya sa eskwelahan na pinapasukan ko. Matagal na namin gustong subukan ni Quen ang mga kape rito kaso pakiramdam namin ay hindi kami nababagay dito. Hindi kasi swak dito yung ganda namin. 3 in 1 coffee, ayos na sa'min.
We're sitting at the back of his car, watching the beautiful sky above us. We drove away far from that place when we saw Kuya Vern and Ate Aya. Hindi ko alam kung saan ako pupulutin kung nahuli kami ng kapatid ko. When I saw him, I didn't feel anything but fear. I was so scared and I can't imagine myself explaining to him why I'm with the person he hates. Baka nga hindi ko pa magawang magpaliwanag sa takot. Kung nahuli nila kami, nasa bahay na 'ko ngayon, at baka kaharap ko na sina Mama at Papa.Hindi ko mapigilan na magalit sa tuwing naiisip ko lahat ng ginagawa ni Kuya. Minsan napapaisip na lang ako kung tama pa ba 'yung ginagawa niya sa'kin. If stopping me from seeing the person I love is still for me, or for his... ego. Hindi ko alam kung dapat ko pa ba siyang sundin kung magiging masaya naman ako kung susuwayin ko siya. Kung tama pa bang ipagdamot niya sa'kin yung bagay na alam ko naman
“Nasaan ka na ba? Akala ko ba manonood ka?” Ani Quen mula sa kabilang linya. Binagsak ko ang cellphone ko sa kama at mas pinagtuunan ng pansin ang basa kong buhok. Pinatuyo ko iyon sa harap ng electric fan at sa pamamagitan ng tuwalya ko. Ito kasing si Quen, may pagtawag pa. Eh kahit kailan naman hindi ko siya binigo. “Nat, nakakaasar ‘to!” singhal nito dahilan para umikot ang mga mata ko. “Malapit na ‘kong matapos. Manonood ako, promise!” aniko habang abala sa pagpapatuyo ng buhok. Mas lalo akong natataranta kapag alam kong may naghihintay sa’kin. At saka na-late rin kasi ako ng gising. Paano ba naman kasi, hinintay kong umalis ng bahay si Kuya Vern kagabi. Dahil kung umalis siya, eh ‘di nakipagkita siya kay Lucas. Pero inabot na ‘ko ng sibsib, hindi ko man lang narinig ang pag-alis niya. Sa totoo lang, umaasa akong magkakaayos sila dahil hindi gaano kataas ang pride ng mga lalaki sa mga kaibigan nila. Hindi tulad ng pride ng mga babae, mataas pa sa great wall of china! Aminado
Lucas' P.O.V.When my first girlfriend dumped me and left me, I gave up on love. Actually, I wasn't interested in finding the love I deserved anymore. Parang gusto ko na lang laruin ang mga babae, at magpakasaya na lang. The worst part was getting hurt and being ditched without explanation, but I still got up and acted like a man. I also met a lot of women, but no one reached my standards."Naalala ko nga noong first year college pa lang kami, akala nila girlfriend ako ni Quen. Paano ba naman kasi, walang tigil ang pag-cheer ko sa kanya at walang pakialam kahit mahalit ang lalamunan ko kaka sigaw. Akala nila lesbian ako," she laughed before shaking her head.But when I met her... she captivated my heart.Every time I drive, I always pay attention to the road, but when she's next to me, I can't even focus. Although I should prioritize our safety first, my attention was drawn to her. She is just so stunning that I find it really hard to look away. Maybe because she makes me feel comfort
Nathalie's P.O.V.It's a sunny sunday!I've been staring at the ceiling since I opened my eyes, and I can already hear their voices downstairs, but I still don't want to get up. Sabi ng mga matatanda, masama raw nasisikatan ng araw sa kama pero ito ako, nakahilata pa rin. Ewan ko rin ba kung bakit kanina pa 'kong nakatitig sa kisame, umaasa ata akong may magbabago.Pakiramdam ko ang bigat-bigat ng katawan ko at tila ba wala akong ganang bumangon at makihalubilo sa kahit na sino. Parang gusto ko na lang matulog maghapon dahil lunes na naman bukas. Ewan ko ba! Siguro dahil kulang ako sa tulog at bukod pa ron ay pagod din ang utak at katawan ko. Paano ba naman kasi, alas-dos na 'k
Tinapunan ko ng tingin ang sarili ko sa salamin at dahan-dahan iyong inilagay sa likod ng aking ulo. Naglagay din ako ng pulbos sa mukha ko para naman magmukha naman akong fresh kahit papano. Pero nawaglit ang atensyon ko sa sarili ko nang biglang pumasok si ate. Agad itong umupo sa kama ko at may hawak na kulay black na pouch. Madali niyang naipihit ang katawan ko paharap sa kanya dahil nakaupo lang ako sa aking swivel chair. Hinawi niya ang buhok ko palikod.Kumuha siya ng lip tint sa pouch niya at nilagyan ako sa labi pati na rin sa aking pisngi. Agad ko namang nilayo ang mukha ko nang mapansin kong lalagyan niya ako ng liptint sa talukap ng mata ko.“Ate, pinagtritripan mo naman ako, e. Pang labi ‘yan,” angal ko sa kanya.“Bruha