Semua Bab เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ: Bab 1171 - Bab 1180

คนที่เดินออกมาจากกลุ่มฝูงชนคือ ไป่ชงซาน!ช่วงที่ผ่านมานี้ไป่ชงซานอยู่กับเสิ่นหมิงหยวนมาโดยตลอด คนส่วนใหญ่ล้วนรู้จักเขา“ไฉนจึงเป็นเขา เขาเป็นกุนซือของใต้เท้าเสิ่นไม่ใช่รึ?”“ดูเหมือนจะไม่ใช่กุนซือ เหมือนจะเป็นเพื่อนของใต้เท้าเสิ่นเสียมากกว่า”“โอ้ เช่นนั้นคนที่ใต้เฉินกล่าวถึงคงจะไม่ใช่เขา”ไม่ได้มีเพียงแต่สายตาของราษฎรที่มองข้ามไป่ฉงซานไปด้านหลัง สายตาของพวกเสิ่นหมิงหยวนก็มองข้ามไปด้านหลังเช่นกัน ต้องการดูว่าคนที่เฉินฝานกล่าวถึงเป็นผู้ใดกันแน่ตลอดระยะทางที่ไป่ชงซานเดินมา เขาเดินค่อนข้างใกล้กับฉินเย่ว์เหมย ตอนที่ถูกทหารรักษาพระองค์ขวางไว้ เขาจึงหยุดฝีเท้า “ผู้เฒ่าไป่ นับวันเจ้ายิ่งไร้ประโยชน์เสียจริง พวกเราอยู่ทางนี้”ทางเสิ่นหมิงหยวนมีคนตะโกนเรียกเขา ไป่ชงซานอายุหกสิบห้าปีแล้ว ในยุคโบราณที่อายุเฉลี่ยไม่ถึงห้าสิบปี เขาก็ถือว่าอายุยืน มีอาการสายตายาวตามอายุตั้งนานแล้ว และอาการสายตายาวค่อนข้างรุนแรงอีกด้วยราวกับไป่ชงซานไม่ได้ยินคำพูดของคนผู้นั้น เขาคุกเข่าลงไปทันทีและหยิบถุงผ้าเล็ก ๆ ออกมาจากกระเป๋าอก ถุงผ้าเล็กๆอัดแน่นไปด้วยสิ่งของ จนแทบจะทะลักออกมาแล้วหลังจากที่หยิบถุงผ้า

ตอนที่ไป่ชงซานกำลังจะวางยาพิษ เฉินฝานกลับส่งแว่นสายตายาวหนึ่งอันให้กับเขาปีนี้ไป่ชงซานอายุหกสิบสี่ปีแล้ว ตั้งแต่ตอนที่อายุห้าสิบก็เริ่มมีอาการสายตายาวตามอายุแล้ว ตลอดสิบสีปีที่ผ่านมามองสิ่งต่างๆด้วยสายตาขมุกขมัวเสมอ เมื่อได้สวมใส่แว่นตา ไป่ชงซานดีใจกล่าวขอบคุณเฉินฝานอย่างไม่หยุดหย่อนดีใจก็ส่วนดีใจ ไป่ชงซานยังจำเป้าหมายครั้งนี้ได้ เขากล่าวขอบคุณเฉินฝานไปพลางวางยาพาไปด้วย เขาใส่พิษรุนแรงชนิดที่ไม่มีสีไม่มีกลิ่นลงไปในชาของเฉินฝานเฉินฝานรับชาจากเขามา ตอนที่เขากำลังจะดื่มชา จู่ ๆ ก็วางถ้วยชาลง ถามว่าเขาเป็นใครเมื่อได้ยินคำพูดของเฉินฝาน ถึงแม้ในใจของไป่ชงซานจะตื่นตระหนกอย่างมาก ทว่าภายนอกก็คงทำท่าทางใจเย็นไว้ได้ ยังคงทำท่าทีเป็นสาวใช้อาวุโสต่อไปเฉินฝานอมยิ้มมองไป่ชงซานที่กำลังแก้ตัวสุดกำลัง เขาชี้ไปที่แว่นสายตายาวที่บนจมูกของไป่ชงซาน พูดสองสามคำด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง ถึงแม้ยายซุนคนเดิมจะอายุมากแล้ว ทว่าสายตายังชัดแจ๋วสามารถร้อยเส้นด้ายลอดผ่านรูเข็มได้อยู่เฉินฝานเรียกหวงหวั่นเอ๋อร์ นางกระชากหนังหน้าปลอมของไป่ชงซานออกทันที ไป่ชงซานที่ถูกเปิดโปงแล้วก็ทำเหมือนพวกจางทง ดื่มชาที่มีพ

ฉินเย่ว์เหมยเรียกคนออกมาทันที “หลินไคหยวน”“กระหม่อมอยู่นี้ขอรับ!” ชายชราผมสีดอกเลาที่อายุประมาณห้าสิบปีคนหนึ่งเดินออกมาจากฝูงชนด้วยความรีบร้อนชายชราผู้นี้ก็คือหลินไคหยวน เป็นเสนาของสำนักศึกษาสูงสุด ในขณะเดียวกันก็เป็นมหาบัณฑิตที่ตำแหน่งสูงที่สุดในต้าชิ่ง เทียบเท่ากับอธิบดีกระทรวงศึกษาธิการในปัจจุบันหลินไคหยวนเพิ่งจะรุดหน้ามาได้มินาน ฉินเย่ว์เหมยก็โบกมือทันที “มิต้องทำความเคารพแล้ว รีบตรวจสอบลายมือเร็วเข้า!”หลินไคหยวนเป็นหนึ่งในขุนนางราชสำนักที่มิเลือกฝั่งใดทั้งสิ้น เมื่อก่อนตอนที่ซูซิวฉีและเสิ่นหมิงหยวนแย่งชิงกันอย่างดุเดือด คนส่วนใหญ่มักจะเลือกข้างแสดงจุดยืนตนเองทุกครั้งที่ต้องเผชิญหน้ากับการเลือกฝั่ง หลินไคหยวนก็จะแกล้งป่วยเสมอ ต่อจากนั้นเมื่อซูซิวฉีตายไปแล้ว เสิ่นหมิงหยวนก็เป็นใหญ่แต่เพียงผู้เดียว หลินไคหยวนทำเป็นแกล้งเสียสติทันที มิว่าเสิ่นหมิงหยวนจะส่งคนประเภทใดเข้ามาที่ราชวิทยาลัย เขาล้วนทำเป็นเมินเฉยเสมอทำเช่นนี้รอให้เฉินฝานตั้งหลักปักฐานในราชสำนักให้มั่นคง เสิ่นหมิงหยวนมิได้ให้ความสนใจกับเขาแล้ว เขาจึงกลับมาคุมบังเหียนสำนักศึกษาสูงสุด ใหม่อีกครั้งหลังจากที่หลิน

“ข้ามาจากเมืองหรงตู ในหมู่พวกเราเมืองหรงตูล้วนพากันพูดเฉินฝานเป็นชายไร้น้ำยา มิสามารถทำให้ภรรยาตนเองตั้งท้องได้ เฉินฝานทนมิได้ที่ถูกคนอื่นหัวเราะเยาะเขา จึงให้เฉินเจียงช่วย”“อัครเสนาบดีเบื้องซ้ายเป็นชายไร้น้ำยางั้นรึ?”“ชู่ว! พูดเบา ๆ สิ พวกเจ้าอยากตายก็อย่าลากข้าไปด้วยสิ”“เรื่องที่เจ้าพูด ข้าเหมือนเคยได้ยินญาติข้าที่อยู่เมืองหรงตูกล่าวเช่นนี้ หลังจากนั้นเมื่อไปถามเขาอีก เขากลับบอกว่าเขามิเคยพูดเรื่องเช่นนี้”“แน่นอนว่าเขาต้องมิกล้ายอมรับอยู่แล้ว นับตั้งแต่ที่เฉินฝานเป็นอัครเสนาบดีเบื้องซ้าย ในเมืองหรงตูก็มิมีผู้ใดกล้าพูดเรื่องนั้นอีก”มนุษย์ชอบเรื่องซุบซิบนินทาเป็นที่สุด โดยเฉพาะเรื่องนินทาที่เกี่ยวกับศีลธรรมเช่นนี้ แม้จะพูดกระซิบ แม้ทุกคนจะบอกว่าอย่านำเรื่องนี้ไปบอกกับคนอื่น ทว่าในท้ายที่สุดทุกคนก็รู้อยู่ดีผ่านไปครู่เดียว เรื่องที่ว่าเฉินฝานเป็นชายไร้น้ำยา และให้ภรรยาตนเองนอนกับอาของเขา แพร่กระจายไปทั่วในกลุ่มชาวบ้านโดยรอบ ทุกคนล้วนใช้สายตาเยาะเย้ยมองเฉินฝานบุรุษมิกลัวความตาย ทว่าถูกสวมเขาและไร้น้ำยาสองคำนี้ น่าอายเกินกว่าการถูกตัดหัวเสียอีก หากเฉินฝานเป็นคนธรรมดา เกรงว่

“เหลวไหลสิ้นดี!”หลังจากที่ตวาดเสร็จ อ๋องตวนก็รีบรุดหน้าไปลากคอคนที่บอกว่าเสิ่นหมิงหยวนจำใจต้องทำเช่นนี้ทันที กล่าวอย่างร้อนใจว่า “จุดเริ่มต้นของเรื่องนี้มาจากการที่พวกเจ้าบอกว่าเสี่ยวฝานให้กำเนิดมิได้สินะ ข้าขอถามเจ้าหน่อยว่าเจ้ามีน้องสาวหรือลูกสาวหรือไม่ ให้นางแต่งงานกับเสี่ยวฝาน จากนั้นเจ้าก็ลองถามนางดูว่าเสี่ยวฝานให้กำเนิดได้หรือไม่”ตวาดใส่คนนี้แล้ว อ๋องตวนยังคงมิสะใจ เขาเงยศีรษะขึ้น“ มีกี่คนก็ให้เจ้าน้องสาวลูกสาวแต่งงานกับเสี่ยวฝานให้หมด นอนกับเสี่ยวฝานคืนละหนึ่งคน เพียงมินานข่าวลือนี้ก็จะหายไปทันที!”“......” เฉินฝานแทบจะกระอักเลือด คืนละหนึ่งคน เห็นว่าเขาเป็นพ่อพันธุ์หรือกระไร? ทำทุกวันมิหยุดหย่อน เห็นเขาเป็นเครื่องยนต์เสียบปลั๊กหรือกระไร?เฉินฝานกำลังจะพูด ด้านหน้าก็มีเสียงตวาดลั่นดังขึ้น “ผู้ใดว่าสามีข้าเป็นชายไร้น้ำยา?”เสียงตวาดนั้นดังลั่นและดุดัน ในขณะเดียวกันก็มีเสน่ห์เย้ายวนที่บอกมิถูกฝูงชนที่ยืนอยู่หน้าเฉินฝาน เปิดทางให้โดยอัตโนมัติสุดถนนมีม้าเหงื่อโลหิตที่สง่างามทรงพลังตัวหนึ่งยืนอยู่ สตรีบนหลังม้าสวมมงกุฎจักรพรรดิ สวมชุดคลุมสีทอง ท่าทางองอาจและงดงามมื