All Chapters of รัชทายาทชะตาฟ้า: Chapter 961 - Chapter 970

1062 Chapters

บทที่ 961

อู่จ้านรู้ดีว่าตัวเองไม่ใช่คู่ต่อสู้จึงล่นถอยไปอยู่ข้างหลังอย่างรวดเร็วยามนี้ฉินอวิ๋นฟานสั่งให้ทหารทุกนายอยู่ในภาวะพร้อมเข้าร่วมศึกแล้วเหตุจากพื้นที่ต่อสู้ไม่เอื้ออำนวยต่อปืน ดังนั้นจึงส่งสมาชิกหน่วยเอเคสี่สิบแปดยี่สิบคนไปประจำอยู่ข้างหน้าข้างหลังคือหน่วยหน้าไม้ที่รอรับช่วงต่อ“เสี่ยวฟาน! คนผู้นี้ฝีมือล้ำลึกยากจะคาดเดา รับมือยาก เก่งว่าเซี่ยงเส้าเหยียน จัดเป็นยอดฝีมือเขตเทวา!”อู่จ้านวิ่งเร็วมารายงานสถานการณ์ทั้งที่บาดเจ็บยามนี้เซี่ยงเส้าเหยียนรับมือกับนิรนามคนเดียว เห็นชัดว่ามิใช่หนทางคาดว่าคงรับมือได้อีกไม่นาน“ดูออก”ฉินอวิ๋นฟานขมวดคิ้วมุ่น สีหน้าเคร่งเครียดเป็นพิเศษไม่นึกว่าหนนี้พวกเขาจะส่งยอดฝีมือเขตเทวามา!ดูท่าคงคิดจะเล่นงานเขาให้ตายจริง...“หานซิ่น พาสามคนบุกไป พยายามรั้งเอาไว้ให้ได้ ทำพื้นที่ให้โล่งเปิดโอกาสยิง!”สถานการณ์คับขัน ฉินอวิ๋นฟานออกคำสั่งไปโดยมิอาจคำนึงถึงว่าจะส่งใครเวลานี้ต้องคลี่คลายวิกฤตก่อนจึงจะถูก“รับทราบ!”หานซิ่นปฏิบัติตามคำสั่ง รีบนำทหารฝีมือดีสามคนไปเป็นกองหนุนเซี่ยงเส้าเหยียนในบริเวณต่อสู้แน่นอน จุดประสงค์ของเขาไม่ใช่เพื่อให้นิรนา
Read more

บทที่ 962

จะให้นิรนามตีประชิดไม่ได้เด็ดขาด!มิเช่นนั้นฉินอวิ๋นฟานต้องไม่รอดแน่!ทว่า...อู่จ้านประเมินกำลังของตัวเองสูงไปเผชิญกับจิตสังหารที่มิอาจขวางกั้นของนิรนาม แม้แต่การต้านทานโดยพื้นฐานก็ยังทำไม่ได้ รู้สึกเพียงข้างหูมีลมเย็นวูบมา แสงทองกะพริบตรงหน้าฉับ!วินาทีต่อมา กระบี่ยาวในมือของเขาถูกกระแทกจนหัก แรงสั่นสะเทือนส่งถึงไปทรวงอก พลังที่ไม่สามารถทัดเทียมได้ชนกระเด็นออกไปโดยตรง!“พู่!”อู่จ้านกระอักเลือดสีดำออกมาจากปาก แผ่นหลังชนกับผนังเขาอย่างจังก่อนจะร่วงลงมา สิ้นกำลังรบในพริบตา!“เหอะ...ใครมาก็ไม่มีประโยชน์!”นิรนามสองตาเปล่งแสงสีแดง กำพลองเหล็กในมือแน่น กวาดทหารมือดีที่ขวางอยู่ตรงหน้าทั้งหมด“ของเล่นสีดำของเจ้านี้ไม่เลวจริง ๆ แต่มันไม่มีประโยชน์กับข้า พวกเจ้าก็แค่มดปลวกฝูงหนึ่งเท่านั้น!”กลิ่นอายมฤตยูมิอาจกั้นได้แล้วฉินอวิ๋นฟานเห็นดังนั้น ใจหายวาบฉับพลันจบกันคราวนี้จบแน่แล้วคนที่ขนาดเซี่ยงเส้าเหยียนก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ แล้วยังถึงกับเลี่ยงเอเคสี่สิบแปดกับหน้าไม้ได้อย่างคล่องแคล่ว แล้วเขาจะเอาอะไรไปสู้ละเนี่ย!หนนี้ต้องพ่ายแพ้ทั้งที่รอบคอบแล้ว!ไม่นึกว่าในช่วงเวลาสำคัญท
Read more

บทที่ 963

บรรยากาศชักกระบี่ง้างเกาทัณฑ์ฉับพลันทว่ากลิ่นอายอันตรายยังไม่หมดไปบางทีการปรากฏตัวของเสี่ยวติงตังอาจนำความหวังมาให้ฉินอวิ๋นฟานเสี้ยวหนึ่ง แต่เมื่อมองนิรนามที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกล ความครั่นคร้ามในใจนั้นยังคงอยู่เจ้าหมอนี่จัดการยากจริงแฮะ...ฉินอวิ๋นฟานหรี่ดวงตาแล้วเริ่มใช้ความคิดอย่างหนัก ค้นหาวิธีการแก้ไขปัญหาทว่าคิดไปคิดมากลับค้นหาทางออกไม่เจอเห็นได้ชัดว่ายอดฝีมือเขตเทวาอยู่เหนือขอบเขตการประเมินเขา ความเป็นไปได้จากการสันนิษฐานมิสามารถใช้กับคนผู้นี้ยิงปืน ยิงลูกศร กลยุทธ์คนหมู่มาก...แต่ละวิธีล้วนฉายในหัวรอบหนึ่ง แต่ก็ถูกปัดตกไปอย่างรวดเร็วไม่ได้!ได้แต่อาศัยเสี่ยวติงตังที่โผล่ออกมาแบบปัจจุบันทันด่วนแล้วฉินอวิ๋นฟานสูดลมเย็นเฮือกหนึ่งแล้วตะเกียกตะกายขึ้นมาจากพื้น มองเงาหลังที่ไม่นับว่าสูงใหญ่ตรงหน้า อดสับสนในใจไม่ได้...เจ้าเด็กนี่จะรับมือกับนิรนามได้จริงสิ?ไม่ว่าจะเป็นความแตกต่างเรื่องความสูงหรือว่าสรีระก็เป็นรองนิรนามหมดขนาดเซี่ยงเส้าเหยียนที่ตัวโตบึกบึนฝีมือล้ำเลิศก็ยังต่อสู้กับนิรนามยากเลย หรือต้องพึ่งเจ้าเด็กนี่จริงแล้ว?ทว่าเพิ่งเกิดความคิด การต่อสู้อย่างดุเด
Read more

บทที่ 964

นิรนามเม้มริมฝีปากหัวเราะเยาะหยัน แววตาที่จ้องเสี่ยวติงตังเต็มไปด้วยความชื่นชมทว่าศัตรูก็คือศัตรู...“แต่! เจ้ายังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของข้า!”ครั้นกล่าวจบ มือขวาของนิรนามส่งพลังรุนแรงเสมือนลมหมุนขยายวงออกจากเท้าของเขา จู่ ๆ พลองเหล็กที่กำแน่นก็ถูกยกขึ้นสูงตามเสียงเปรี๊ยะ ๆ ดังสนั่น ฝุ่นดินลอยล่อง เศษหินกระเด็นรอบทิศ“รัชทายาทระวัง!”อู่จ้านรู้สึกไม่ชอบมาพากล รีบกระโจนไปอยู่ตรงหน้าฉินอวิ๋นฟาน ใช้กายเนื้อบังเศษหินที่ดีดมาขณะเดียวกัน เงาร่างอีกสายหนึ่งถูกเหวี่ยงแรงออกมาจากฝุ่นควันคือเสี่ยวติงตัง!เขาที่เมื่อครู่ได้เปรียบชัดเจน ยามนี้กลับเสียกำลังรบไปแล้ว เสื้อผ้าตรงหน้าอกขาดวิ่น เผยกล้ามเนื้อผืนใหญ่!ทว่าสิ่งที่เห็นกลับเป็นสีแดงฉานปื้นหนึ่ง กระทั่งว่ามีเลือดซึมออกจากใต้ผิวหนังด้วยชัดเจน การตอบโต้เมื่อครู่ของนิรนามทำลายแผนการของเสี่ยวติงตังโดยสิ้นเชิง พร้อมล้มล้างความมุ่งมั่นในการต่อสู้ของเขาทั้งหมด!“แค่กๆ!”เสี่ยวติงตังกุมหน้าอก หมอบอยู่กับพื้นไอโขลกการไอของทุกครั้งจะมีเลือดปนออกมากับน้ำลาย ค่อนข้างอนาถ“แย่แล้ว...”ฉินอวิ๋นฟานหัวคิ้วมัดปมแน่น มองเสี่ยวติงตังบาดเจ็บแว
Read more

บทที่ 965

“หึ ๆ ๆ...”เผชิญหน้ากับสายตานับไม่ถ้วนโดยรอบ นิรนามกลับใจเย็นมาก แล้วหัวเราะขึ้นมาเสียอย่างนั้น“ในที่สุดข้าก็รู้แล้ว ทำไมคนผู้นั้นถึงอยากกำจัดเจ้าให้ได้ เจ้าไม่เหมือนคนอื่นจริง ๆ”ดูอายุอานามน้อย ๆ หากมีความเป็นผู้ใหญ่และสุขุมอันไม่ควรแก่วัย!แม้เผชิญกับภัยคุกคามถึงแก่ความตายก็ยังหน้านิ่ง หนักแน่นดั่งภูผามิแปรเปลี่ยน!พฤติกรรมเช่นนี้กลับทำให้เขาเลื่อมใส“คนผู้นั้น?” ฉินอวิ๋นฟานหรี่ดวงตาลงน้อย ๆ “คนที่ส่งเจ้ามาคือเฮ่อชินอ๋องใช่หรือไม่?”นอกจากเฮ่อชินอ๋องฉินอ้าว เขาก็คิดความเป็นไปได้อื่นไม่ออกอีก“อ้อ?”นิรนามเลิกคิ้ว “ทำไมเจ้าถึงคิดอย่างนี้?”“มีอะไรยาก ก่อนหน้านี้ไม่นานพวกเราเพิ่งทำลายแผนการขององค์ชายรองไป ไม่ถึงครึ่งวันเจ้าก็มา ดังนั้นข้าคิดว่านอกจากเฮ่อชินอ๋องก็ไม่มีใครทำเช่นนี้ได้อีก”ทั้งราชวงศ์ต้าเฉียน คนที่อยากเล่นงานเขามีนับไม่ถ้วน ที่เรียกชื่อได้ยิ่งมากเหมือนขนวัวแต่ถ้าบอกว่ากล้าขัดคำสั่งไท่ซั่งหวง ยืนกรานจะเอาชีวิตเขาให้ได้ นอกจากฉินอวิ๋นฮุยก็เหลือแต่เฮ่อชินอ๋องฉินอ้าวเท่านั้นดังนั้นปัญหาตัวเลือกนี้จึงไม่ยากเมื่อได้ยินดังนั้น นิรนามกลับไม่มีปฏิกิริยาใด ๆ เพี
Read more

บทที่ 966

จะตายไปด้วยกันจริงหรือ?เช่นนั้นเห็นได้ชัดว่ามันไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการ!มุมานะบากบั่นฝึกฝนหลายสิบปี กว่าจะทะลวงเขตเทวา กลายเป็นยอดฝีมือหนึ่งในหมื่นสำเร็จ!จะทิ้งชีวิตเพราะการดักฆ่ารัชทายาทเพียงคนเดียวได้อย่างไร!การค้านี้ไม่คุ้ม!แต่...เขาไม่มีทางให้ถอยหลังกลับแล้ว!“สอง!!!”ฉินอวิ๋นฟานประสาทตึงเครียด เปล่งเสียงต่อทั้งบริเวณเงียบเชียบ เงียบจนเหมือนไม่ได้ยินเสียงสักนิดอู่จ้าน หานซิ่นและคนอื่น ๆ ที่ยืนอยู่อีกทางก็สับสนทำอะไรไม่ถูกเหมือนกัน คิดไม่ตกว่าฉินอวิ๋นฟานทำแบบนี้จะได้อะไรขึ้นมาหรือคิดจะตายไปพร้อมกับอีกฝ่ายจริง?“ข้าไม่เชื่อหรอกว่าเจ้าจะให้ลูกน้องยิงจริง!”นิรนามขบฟันกรามแน่น เกิดมาเพิ่งจะถูกข่มขู่เป็นครั้งแรก จึงทำให้เขารู้สึกถูกหยามหน้าทว่าฉินอวิ๋นฟานไม่นำพา ยังคงยกมือขึ้นสูง น้ำเสียงหนักแน่น“หนึ่ง!!!”เฉกเช่นคำตัดสินสุดท้าย การนับถอยหลังมาถึงจุดสิ้นสุดปัง!วินาทีต่อมาก็คือเสียงระเบิดดังสนั่นเสียงหนึ่งมิใช่เสียงปืนยาวต่อเนื่อง และไม่มีเสียงยิงหน้าไม้เป็นแค่เสียงสั้น ๆ เสียงหนึ่งทุกคนในที่นั้นต่างตกตะลึง รวมถึงนิรนามด้วย“อะไร?”เขายืนอึ้งอยู่กับที่
Read more

บทที่ 967

นิรนามคลั่งมากขึ้นเรื่อย ๆ เจียนจะขาดสติแล้วเขาถือพลองเหล็กอยู่ในมือ ฟาดฟันอยู่ในกลุ่มคนไม่หยุดเมื่อเผชิญกับการโจมตีจากปากกระบอกปืนเอเคสี่สิบแปดและหน้าไม้ เขามิหวั่นเกรงแม้แต่น้อย อาศัยความเร็วในการเคลื่อนที่เหนือคนและพลังแกร่งในตัวก็สามารถฝ่าออกไปได้แล้ว!“กลิ่นอายนี้น่ากลัวเกินไป!”อู่จ้านที่รับผิดชอบคุ้มกันฉินอวิ๋นฟาน เวลานี้มีเหงื่อไหลลงแผ่นหลังเหมือนกันหลังจากสัมผัสถึงเพลิงโกรธท่วมฟ้านั้นแล้ว พลันมือสั่นอย่างควบคุมไม่อยู่แม้เวลานี้เขาจะไม่บาดเจ็บ แต่ก็มิใช่คู่ต่อสู้ของนิรนามเลย บางทีอีกฝ่ายอาจขยี้เขาตายได้ด้วยนิ้วมือเดียวด้วยซ้ำ“รัชทายาท ตอนนี้จะเอายังไงดี?”เซี่ยงเส้าเหยียนถามด้วยความร้อนรนอยู่ด้านข้างพวกเขาคุ้มกันฉินอวิ๋นฟานถอย ด้วยเหตุนี้จึงไม่สามารถไปสกัดนิรนาม...หากเกิดสถานการณ์อย่างเมื่อครู่ เกรงว่าคงไม่โชคดีอย่างนี้แล้ว ต้องทำให้ฉินอวิ๋นฟานรอดให้ได้!“...”ฉินอวิ๋นฟานหัวคิ้วมัดปมแน่น ตัดสินใจไม่ได้ยามนี้นิรนามใกล้จะบ้าเต็มที ไม่มีใครทัดทานกลิ่นอายที่ปะทุออกมาจากตัวเขาได้!บางที หากให้ทหารฝีมือดีที่พามาหนึ่งพันคนกับทหารจากค่ายทัพหน้าหนึ่งพันคนเข้าห้ำหั่
Read more

บทที่ 968

นิรนามกัดฟันกรอด ความกรุ่นโกรธในใจเพิ่มระดับ!คิดไม่ถึงว่าเขาก็ยังบาดเจ็บอยู่ดี...กับเทคโนโลยีอาวุธร้ายเหนือความเข้าใจนี้ เขาได้แต่สู้สุดตัว จดจ่อกับการต่อสู้ทั้งหมดทว่าในการต่อสู้ ไม่ว่าผู้ใดก็ยากจะมีสมาธิเต็มร้อย เขาก็เช่นกันแม้จะบรรลุเขตเทวาอันเป็นจุดสูงสุดของมนุษย์และนอกเหนือความสมเหตุสมผลแต่ก็ยังเป็นร่างมีเลือดมีเนื้อ มิใช่อย่างที่ฟันแทงไม่เข้า...“ยิง! ยิง!”เมื่อเห็นนิรนามถูกยิง หานซิ่นใจชื้นขึ้นมา โบกมือใหญ่ให้ทหารแถวที่สองสลับขึ้นมาแทนที่ ให้ทหารแถวแรกถอยไปเปลี่ยนกระสุนหลังจากยิงออกไปเกือบพันนัด ในที่สุดก็ยิงเข้าเป้านัดหนึ่ง พิสูจน์ว่าอาวุธของพวกเขายังใช้ประโยชน์ได้เป็นที่ประจักษ์แล้ว ยอดฝีมือเขตเทวามิใช่อยู่ยงคงกระพัน!ปัง ๆ ๆ!เสียงปืนดังขึ้นอีกครั้ง นิรนามที่ถูกสอยร่วงลงพื้นใช้พลองเหล็กในมือกวาดออกไปรอบทิศเพื่อให้ฝุ่นฟุ้งขึ้นมา หมายจะบดบังวิสัยทัศน์ของคนอื่น ๆอาศัยช่วงว่างนี้ เขากัดฟันยืนตัวตรง ฝ่าออกไปโดยเมินความเจ็บปวดตรงต้นขาและท้อง!ความอวดดีเย่อหยิ่งทะลุฟ้า แสดงออกมาในเวลานี้จนหมดสิ้นราวกับไม่ว่าใครก็ขวางฝีเท้าของเขายากเขาฆ่ากราดอีกครั้ง เหยียบศ
Read more

บทที่ 969

เซี่ยงเส้าเหยียนจดจ้องสายตาเชื่อมั่นเต็มเปี่ยมและฮึกเหิมของฉินอวิ๋นฟานแล้ว ก็พูดอะไรไม่ออกชั่วขณะอู่จ้านที่อยู่ด้านข้างก็เช่นกัน ยืนนิ่งอยู่กับที่ อยากพูดอะไรแต่ก็ติดอยู่ที่ลำคอยากจะเอ่ยปากเพียงเพราะเขารู้นิสัยของฉินอวิ๋นฟานดี...“พวกท่าน...คงไม่คิดกลับไปตายกระมัง?”ในที่สุดก็มีคนพูดขึ้นมาจากท่ามกลางความเงียบงัน“คำสั่งของเฉากงกงคือไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ก็ต้องคุ้มกันความปลอดภัยของรัชทายาท” เสี่ยวติงตังเอ่ยเสียงหนัก “ดังนั้นข้าจะไม่อนุญาตให้รัชทายาทเอาชีวิตตัวเองไปเสี่ยงเด็ดขาด!”น้ำเสียงของเขาแข็งเล็กน้อยเพราะเขารู้ดี กลับไปมีแต่ต้องตายเท่านั้น!ทุกคนตรงนี้มิใช่คู่ต่อสู้ของนิรนามในเวลานี้! แม้จะเป็นตัวเขาเองก็ยากจะมีกำลังรับมือ!เพิ่งประมือไปหลายกระบวนท่า เสี่ยวติงตังรู้ดีอยู่แก่ใจไม่ว่าจะเป็นความเร็วหรือพลัง นิรนามล้ำเลิศกว่าเขาหลายขุมกลิ่นอายคนเป็นอย่าเข้าใกล้ที่แผ่ออกมาจากตัวของอีกฝ่ายทำให้เขาครั่นคร้ามเหมือนกันนี่คือความน่ากลัวที่ทำให้เขาซึ่งกลับมาจากขุมนรกหลายครั้ง มีชีวิตรอดอยู่ท่ามกลางภูเขาศพทะเลเลือดยังต้องใจสั่น...ด้วยเหตุนี้ เมื่อฉินอวิ๋นฟานเอ่ยถึงแผนการบ้า
Read more

บทที่ 970

หานซิ่นที่นำหน้าไปขมวดคิ้วมุ่น ชักจะหวั่นใจเล็กน้อย“แบบนี้ไม่ใช่ทางออก!”พวกเขาแค่ไปตายเปล่าเท่านั้น!แม้เอเคสี่สิบแปดอยู่ข้างหน้าจะแสดงศักยภาพทำร้ายนิรนามได้สำเร็จ แต่จากนั้นกลับเดินหน้าต่อยากบางทีอาจเป็นเพราะอีกฝ่ายมีการป้องกัน ดังนั้นจึงสกัดกระสุนได้ทุกนัดอย่างแม่นยำในทางกลับกัน ผู้ใต้บังคับบัญชาถูกกระสุนสะท้อนกลับบาดเจ็บไปไม่น้อยเช่นนี้มีแต่จะเพิ่มจำนวนคนบาดเจ็บของตัวเอง...แต่ถ้าหันมาใช้ดาบกระบี่จะได้ผลหรือ?หานซิ่นใช้ความคิดอย่างหนัก เริ่มหาหนทาง แต่เหมือนไม่ว่าจะอย่างไร ก็ยากจะหลีกเลี่ยงศึกเลือดครั้งนี้แต่ในตอนนี้เอง จู่ ๆ ก็ได้ยินเสียงประหลาดเหมือนเสียง...ผิวปาก?หานซิ่นชะงัก จากนั้นก็รีบแหงนหน้าขึ้นไปดูเห็นเพียงเงาร่างคุ้นเคยสองสายยืนอยู่สองฝั่งหินภูเขาในหุบเขา“องครักษ์อู่? ยังมี...องครักษ์เซี่ยงอีกคน?”อู่จ้านและเซี่ยงเส้าเหยียนยืนอยู่ที่สูง รับกับสายลมมองดูข้างล่างใบหน้าพวกเขาคือความแน่วแน่ไม่ลดละ คล้ายกำลังส่งข้อมูลบางอย่าง“ทำไมพวกเขาไม่ไปเล่า?” สมองหานซิ่นแล่นเร็ววินาทีนั้นเอง ราวกับเชื่อมต่อความคิดกับฉินอวิ๋นฟาน ทำให้เขาเบิกตาโพลงเดี๋ยวนั้น“อ
Read more
PREV
1
...
9596979899
...
107
Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status