All Chapters of รัชทายาทชะตาฟ้า: Chapter 941 - Chapter 950

“หา ท่านตา นี่ นี่...”ท่าทีปุบปับของท่านผู้เฒ่าเริ่นทำเอาฉินอวิ๋นคังไปไม่เป็น ปกติท่านตาไม่ได้เป็นแบบนี้นี่ วันนี้เป็นอะไรไป? กลับรังเกียจตระกูลพวกนี้?“คังเอ๋อร์ วันนี้ข้าต้องมอบบทเรียนหนึ่งกับเจ้าอย่างจริงจัง มิเช่นนั้นถึงเวลาเจ้าตายยังไม่รู้ว่าตายได้ยังไง!”ท่านผู้เฒ่าเริ่นเอ่ยเสียงหนัก “ตอนนี้ข้าจะถามเจ้า เจ้ารู้หรือไม่ว่าทำไมคนพวกนี้ถึงมาหาข้า?”ฉินอวิ๋นคังถูกท่านตาถามอย่างเอาจริงเอาจังเช่นนี้ จึงตอบอย่างละอายใจอยู่บ้าง “น้องเจ็ดเฉียบขาดนัด ทำให้พวกเขารู้สึกถึงอันตราย ดังนั้นจึงมาขอให้พวกเราคุ้มครอง อย่างไรเสีย ตระกูลเริ่นก็คือตระกูลเหนือระดับของต้าเฉียน” “เจ้าพูดถูกแค่ครึ่งเดียว ไม่ได้พูดถึงประเด็นสำคัญของเรื่อง”ท่านผู้เฒ่าเริ่นกล่าวเสียงหนัก “พวกเขามาเพื่อต้องการการคุ้มครองจริง แต่ที่มากกว่าเกรงจะเป็นผลประโยชน์ตลอดจนสิทธิพิเศษในมือที่เสียไป ทันทีที่ฉินอวิ๋นฟานเรืองอำนาจ พวกเขาต้องการหลายเป้าโจมตีแน่ ดังนั้นพวกเขากลัวฉินอวิ๋นฟานจะได้ขึ้นครองราชย์ อยากให้เราสกัดฉินอวิ๋นฟานเอาไว้”“จะสกัดน้องเจ็ดก็ไม่มีอะไรผิดกระมัง? เจ้านี่ทำงานเด็ดขาดเกินไป ไม่ไว้หน้าใครเลย”ฉินอวิ๋นคั

ท่านผู้เฒ่าเริ่นไม่ได้ตอบคำถามฉินอวิ๋นคัง แต่มองไปทางฮั่วเจิ้นหลงและพูด “เจิ้นหลง ไหนเจ้าลองพูดความคิดเห็นของเจ้ามาดูสิ!”“เรียนท่านผู้เฒ่า ข้าคิดว่ายืนอยู่ฝั่งไท่ซั่งหวงจะน่าเชื่อถือกว่าขอรับ”ฮั่วเจิ้นหลงกล่าวด้วยสีหน้าจริงจัง “ข้าวิเคราะห์เช่นนี้ ตระกูลเหอกับเฮ่อชินอ๋องบรรลุข้อตกลงกันแล้ว ศักยภาพโดยรวมแข็งแกร่งกว่าไท่ซั่งหวง หลังจากพวกเขาเอาชนะฉินอวิ๋นฟาน จะต้องหันมาสู้กันเองในท้ายที่สุด หรือไม่ก็คือแบ่งผลประโยชน์กัน”“ถ้าเราเข้าร่วมกับเฮ่อชินอ๋องจะเป็นการเพิ่มดอกไม้บนผ้าทอ มิใช่การส่งถ่านกลางหิมะ ดังนั้นตามความเข้าใจที่ข้ามีต่อตระกูลเหอและเฮ่อชินอ๋อง พวกเขาให้ความสำคัญกับผลประโยชน์มาก ทั้งยังโหดเหี้ยมอำมหิต มิใช่ผู้ใจบุญสุนทานหรือยึดถือสัจจะ ทันทีที่เราเข้าร่วมกับพวกเขาและเอาชนะไท่ซั่งหวง พวกเรายากจะหนีรอดจากชะตากรรมถูกชำระคดีในท้ายที่สุด”“แต่ไท่ซั่งหวงจัดเป็นผู้ปกครองราชวงศ์ มีฐานะถูกหลักทำนองคลองธรรม พวกเราเข้าร่วมกับพวกเขาคือการส่งถ่านกลางหิมะ อีกอย่างฉินอวิ๋นฟานเป็นคนเถรตรง เมื่อฉินอวิ๋นฟานเถลิงราชสมบัติ พวกเราย่อมเรืองอำนาจด้วยอย่างแน่นอน เพียงแต่อำนาจในมือจะน้อยลง แต่ฐาน

สองดรุณีซบอกของฉินอวิ๋นฟานด้วยความสุข แล้วพูดเสียงหวาน “พี่อวิ๋นฟาน พวกเราพี่น้องเข้าใจ แค่ไม่อยากให้ท่านจากไปนานเท่านั้น”“พี่อวิ๋นฟานคือคนที่ทำงานใหญ่ ที่ควรไปเราก็ไป พวกเราพี่น้องจะคิดถึงท่าน แต่ท่านต้องระวังความปลอดภัยนะ สิ่งที่พวกเราต้องการง่ายมาก ไม่ว่าจะเป็นยังไง พวกเราหวังว่าท่านจะกลับมาอย่างปลอดภัย”ฉินอวิ๋นฟานฉีกยิ้ม “ช่วงที่ไปมันนานไปหน่อยจริง ๆ ข้าก็ไม่อยากจากพวกเจ้าพี่น้องเหมือนกัน ดังนั้นคืนนี้เรามาโต้รุ่งกันเถอะ ให้ข้ารักพวกเจ้าให้มาก”“ไอ้หยา! ท่านน่าชังนัก!”มู่หรงจิ่นและหลู่เซียงหลิงเข้าใจทันทีว่าต่อจากนี้จะเกิดอะไรขึ้น สองดรุณีหน้าแดงไปถึงกกหู มุดศีรษะเข้าทรวงอกของฉินอวิ๋นฟาน“เสี่ยวจวี๋ ถึงเจ้าจะไม่ใช่ภรรยา แต่ก็อย่าเห็นเป็นอื่น ปกติก็ทำกับพวกเจ้าพี่น้องเหมือนกัน”ฉินอวิ๋นฟานมองเสี่ยวจวี๋ที่นอนอยู่ด้านข้างพลางยิ้มร้าย “ข้าติดใจกับฝีมือเด็ดของเจ้านัก ค่ำคืนเช่นนี้ ขาดเจ้าไป ความสนุกก็หายไปฮวบสิ!”“เจ้าค่ะ รัชทายาท เสี่ยวจวี๋มาเดี๋ยวนี้แล้ว!” เสี่ยวจวี๋ใบหน้าจิ้มลิ้มแดงซ่าน รีบร่วมวงอย่างว่าง่าย...ภายใต้ม่ายรัตติกาลนี้ เสียงวาบหวามเพิ่มระดับถึงขีดสูงสุด ทำให้

กระนั้นก็ยังวางใจไม่ลงอยู่ดีเห็นท่าทางอู่จ้านกระวนกระวายใจคิ้วขมวด ฉินอวิ๋นฟานจึงยิ้มอย่างผ่อนคลาย “ทำไมอาจ้านต้องกังวลขนาดนี้ด้วยเล่า นี่เรียกว่าที่ควรมา ช้าเร็วก็ต้องมา”อู่จ้านได้ยินก็ผงะ “เสี่ยวฟาน นี่เจ้าหมายความว่ายังไง หรือเจ้าสันนิษฐานอยู่แล้วว่าพวกองค์ชายใหญ่ องค์ชายรองและเฮ่อชินอ๋องจะลงมือ?”“เหอะ...”ฉินอวิ๋นฟานหัวเราะเสียงเย็น “มีแมวตัวไหนไม่ชอบของคาวบ้าง? ก่อนหน้านี้ก่อเรื่องเยอะออกอย่างนั้น คาดว่าพวกเขากำลังรอโอกาสนี้อยู่แน่!”เมื่อออกจากต้าเฉียนก็คือสภาพการณ์ที่มีศัตรูรอบด้าน ทันทีที่ถูกดักซุ่มกลางทาง องครักษ์ในเมืองจะไม่สามารถเสริมกำลังได้ทันทีอย่างที่เรียกว่าฟ้าสูงจักรพรรดิไกล ฉินอวิ๋นฟานไม่ได้ใจกว้างคิดว่าจิ้งจอกเจ้าเล่ห์สองคนนั้นจะอยู่อย่างสงบ“แต่...”อู่จ้านกำลังจะพูดอะไรกลับถูกฉินอวิ๋นฟานยกมือห้าม“อาจ้านอย่าเพิ่งร้อนใจ ข้ากับหานซิ่นได้วิเคราะห์เรื่องเกี่ยวกับการเดินทางครั้งนี้ก่อนออกเดินทางแล้ว ไม่ได้แพร่งพรายให้ใครรู้”“นอกจากเดินทางบนถนนหลวงตามเส้นทาง พวกเรายังเลือกทางถูกเขาที่อันตรายมากแต่หลบการดักซุ่มและพวกสอดแนมได้”หลังจากอู่จ้านได้ฟัง สมองที่เ

จากนั้นหานซิ่นก็เริ่มโยกย้ายทหารไปพักและจัดระเบียบอยู่ข้างนอก เขาแบ่งคนออกเป็นสามกลุ่มให้เฝ้าอยู่ข้างนอกพร้อมจัดแบ่งอาหารแม้จะอยู่ข้างนอก แต่ฉินอวิ๋นฟานก็ไม่เอาเปรียบทุกคน อาหารที่แบ่งให้ล้วนแล้วแต่เป็นขนมอบจากธัญพืชชั้นดีขณะเดียวกัน เพื่อความปลอดภัย กินของที่ตัวเองเตรียมมาจะวางใจมากกว่า“เสี่ยวเอ้อร์ เตรียมอาหารที่ทางร้านทำได้เอาไว้ให้หมด เหล้าไม่ต้อง” ฉินอวิ๋นฟานเข้าโรงเตี๊ยมมาก็หาที่สะอาดนั่งลงหยัดเอวตรงแล้วบิดขี้เกียจสบายจังเลย!ขี่ม้ามาทั้งวัน โคลงเคลงจนปวดเนื้อปวดตัวไปหมด หว่างขาชาหนึบ ไม่รู้จะส่งผลกระทบอะไรหรือเปล่าสิน่า“อาจ้าน หานซิ่น พวกท่านไม่ต้องเฝ้าอยู่ที่ปากประตูแล้ว เข้ามานั่งสักเดี๋ยวเถอะ”ครั้นเงยหน้าเห็นพวกเขายังระแวดระวังอยู่ข้างประตู ฉินอวิ๋นฟานก็โบกมือไหว ๆ พลางหัวเราะอย่างจนใจ “ข้างนอกมีพวกทหารเฝ้าอยู่ ไม่มีอันตรายหรอก”“ถึงอย่างนั้น แต่เราก็ต้องระวังเหตุไม่คาดฝันนะ”อู่จ้านหยัดตัวตรง รักษาลักษณะพร้อมรบตลอดเวลาเรื่องที่ฉินอวิ๋นฟานถูกปองร้ายหลายครั้งเมื่อก่อนหน้านี้ กับเรื่องที่เกือบจะตายสองครั้งยังคงติดใจเขาอยู่ในฐานะที่เป็นองครักษ์ผู้ซื่อสัตย์ขอ