All Chapters of รัชทายาทชะตาฟ้า: Chapter 591 - Chapter 600

ทันทีที่เห็นคนใส่ชุดเจ้าหน้าที่เกลือหลวงหลายคน หลิวเป้ยประหลาดใจมาก หรือว่านี่ก็คือแผนที่เฉินผิงเตรียมไว้แต่แรกแล้ว? คนพวกนั้นน่าจะเป็นผู้ตรวจสอบเกลือหลวง“เจ้าเมืองหลิว ข้าเฉินผิงก็อยู่ในแวดวงเกลือหลวงมาหลายปีแล้ว จะมีผู้ติดตามภักดีประมาณหนึ่งมิใช่เรื่องปกติมากหรือ?”กุมอำนาจจริงอีกครั้ง ปณิธานของเฉินผิงถูกปลุกขึ้นมาโดยสิ้นเชิงแล้ว รัศมีทั้งคนเกิดความเปลี่ยนแปลงแบบพลิกฟ้าคว่ำดิน ด้านการกำหนดและนโยบายของระบบเกลือหลวง เขาได้เตรียมแผนการสมบูรณ์แบบร่วมกับฉินอวิ๋นฟานนานแล้ว ก็รอแต่วันที่จะปะทุนี่แหละถ้าไม่ทำให้เหตุขาดแคลนเกลือหลวงปะทุขึ้นมาจริง ๆ พวกเขาก็ไม่มีเหตุผลเต็มร้อยและข้ออ้างแทรกแซงเรื่องนี้ ทันทีที่ขาดแคลนเกลือจนทำให้ควบคุมประชาชนไม่ได้ เช่นนั้นพวกเขาจะสามารถผลักดันเกลือละเอียดรูปแบบใหม่ของพวกเขาได้รอบด้านด้วยความเร็วปานสายฟ้า“ก็จริง!”หลิวเป้ยพยักหน้าเห็นด้วย ขุนนางใหญ่ระดับสามของต้าเฉียน มือที่สามในด้านเกลือหลวง การจะมีผู้ติดตามซึ่งจงรักภักดีจำนวนหนึ่งเป็นเรื่องปกติโดยแท้ เขาเอ่ยต่อ “วันนี้ข้าน้อยจะฟังคำสั่งของหัวหน้าเฉินทั้งหมด อารักขาท่าน!”“ดี!”เฉินผิงไม่เกรงใจ สาวเ

“ฮ่า ๆ ๆ ท่านยาย ก่อนที่ท่านจะถามคำถามนี้ รัชทายาทของเราได้คิดเผื่อเอาไว้ให้พวกท่านแล้ว!”เฉินผิงแหงนหน้าขึ้นหัวเราะกับท้องฟ้า “ตอนที่บูรณะเมืองประชาชนทุกคนในเมืองจัว ได้ลงทะเบียนในทะเบียนราษฎร์แล้ว ครอบครัวมีความเป็นอยู่อย่างไร รัชทายาททราบดีหมด”“เพื่อให้ประชาชนทุกคนได้กินเกลือชั้นดี รัชทายาทจึงกำหนดนโยบายช่วยเหลือ สำหรับครอบครัวที่ไม่มีเกลือจริง ๆ และมีความเป็นอยู่ลำบากจริง ๆ สามารถรับก้อนเกลือสีขาวได้ที่ร้านเกลือหลวงโดยไม่มีค่าใช้จ่ายในปริมาณตามจำนวนสมาชิกในบ้าน”“แน่นอน คนที่บ้านมีเกลือก็อย่าได้โลภ เพราะของสิ่งนี้มิได้มีราคา ที่รัชทายาททำเช่นนี้ก็เพื่อดูแลประชาชนทุกคน ทันทีที่เกิดเรื่องโลภโมโทสัน จะถูกลงโทษอย่างหนัก ได้ไม่คุ้มเสีย”“ระยะนี้คือฤดูกาลเก็บเกี่ยว รัชทายาทไม่เพียงแต่จัดสรรที่ดินให้ทุกคน ยังมอบเมล็ดพันธุ์ที่จะได้ผลผลิตสูงให้ ละเว้นภาษีรายหัว อีกไม่นานทุกคนจะมีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีแล้ว”“ขอบคุณรัชทายาท ขอบคุณพระผู้ทรงโปรด”ยายแก่ท่านนั้นซาบซึ้งใจอย่างหนัก นางคุกเข่าลงตรงหน้าเฉินผิงทันที แหงนหน้ากู่ร้องกับท้องฟ้า ยายแก่ที่มีชีวิตอยู่ในโคลนตมทั้งชีวิต ไม่นึกว่าจะได้

ฉินอวิ๋นฟานตอบรับเรียบ ๆ “พบหน้าครั้งแรก หรือไม่ทุกท่านก็แนะนำตัวเองสักหน่อยเถอะ?”กล่าวจบ ชายหนุ่มคนหนึ่งลุกขึ้นยืน พูดด้วยความเคารพ “เรียนรัชทายาทต้าเฉียน ข้าน้อยชื่อหนานกงเซิ่ง มากตระกูลหนานกงแห่งราชวงศ์ต้าฉู่ และเป็นผู้รับผิดชอบหลักของสมาคมการค้าต้าฉู่ด้วยขอรับ”“อื่ม!”ฉินอวิ๋นฟานพยักหน้าเล็กน้อยเป็นการยอมรับและต้อนรับ!“รัชทายาทต้าเฉียน ข้าน้อยชื่อเหมียวเยี่ยน มาจากเผ่าเหมียวแห่งแคว้นเหมียวซีเจียง ข้าน้อยได้รับพระบัญชาจากฮ่องเต้หญิงแคว้นเหมียวให้มาร่วมมือทางการค้ากับท่าน ให้ความร่วมมือกับทุกเรื่องกับท่านขอรับ”เหมียวเยี่ยนกำมัดทั้งสองข้าง พูดด้วยความเคารพสูงสุด“อ้อ? พระบัญชาจากฮ่องเต้หญิงแคว้นเหมียว? เหมียวชิงอี?”ฉินอวิ๋นฟานประหลาดใจมาก การปรากฏตัวของเหมียวเยี่ยนทำให้เขาตะลึงอย่างหนัก และถ้อยคำของเหมียวเยี่ยนก็กำลังบอกกับเขาอย่างชัดเจนว่าได้รับคำสั่งมาจากฮ่องเต้หญิงแคว้นเหมียวให้มาร่วมมือกับเขาทุกเรื่องนี่ทำให้ในใจของฉินอวิ๋นฟานเต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถาม แม่สาวคนนี้จะมาไม้ไหนอีก? ก่อนหน้านี้ยังทำท่าดูถูกดูแคลนเขาอยู่เลย ทำไมตอนนี้จู่ ๆ ก็เปลี่ยนท่าทีร้อยแปดสิบองศาเล่า?

“รัชทายาทต้าเฉียน เชิญกล่าวความต้องการมาเถิด!”เจียงเหวินอวี่เอ่ยปากถาม“อย่างแรก หลังจากร่วมมือกับเครือต้าเฉียนเหิงไท่ของข้าแล้ว จะร่วมมือกับสมาคมการค้าที่เป็นพันธมิตรกับต้าเยียนไม่ได้อีก ทันทีที่พบ จะถูกถอนสิทธิ์เป็นตัวแทนทันที!”ฉินอวิ๋นฟานเอ่ยเสียงหนัก“อะไรนะ? จะร่วมมือกับสมาคมการค้าอีกยี่สิบห้าแห่งไม่ได้หรือ?!”ครั้นทุกคนได้ฟัง สีหน้าเปลี่ยนเป็นปั้นยากทันที เมืองอู่โจวถือเป็นเมืองเส้นทางการค้า ที่นี่มีการแลกเปลี่ยนมากมายทุกวัน สมาคมการค้าใหญ่ทั้งหลายต่างแลกเปลี่ยนกันเป็นประจำ ทันทีที่ตัดขาดความร่วมมือกับสมาคมการค้าอื่น จะส่งผลกระทบต่อกันอย่างใหญ่หลวง“รัชทายาทต้าเฉียน นี่เกรงว่าจะไม่เหมาะกระมัง?”ตอนนี้เอง ชายร่างกำยำหนวดเฟิ้มเอ่ยปากขึ้นทันที เขาชื่อปาถู เป็นผู้รับผิดชอบสมาคมการค้าแคว้นเหมิงกู่“ลองว่ามา!”ฉินอวิ๋นฟานพูดชืด ๆ“คือเช่นนี้ พวกเราแคว้นเหมิงกู่ดำรงชีพด้วยการเลี้ยงสัตว์ สิ้นค้าทั้งหมดต้องซื้อและแลกเปลี่ยนในเมืองอู่โจวทั้งหมด ทันทีที่ตัดการแลกเปลี่ยนกับสมาคมการค้าอื่น จะส่งผลกระทบกับแคว้นเรามาก จะเกิดปัญหาใหญ่โตได้”ปาถูอธิบายฉินอวิ๋นฟานเคยศึกษาแคว้นเหมิงก

ในยุคปัจจุบัน ฉินอวิ๋นฟานรู้ดีว่าการคว่ำบาตรทางเศรษฐกิจน่ากลัวเพียงไร โดยเฉพาะในสถานการณ์ที่ความสัมพันธ์ของอุปสงค์และอุปทานต่างกันมาก ใครกุมหัวใจหลักของเทคโนโลยีก็จะมีสิทธิ์มีเสียง ก็คือนายใหญ่หัวเว่ยเนื่องจากถูกจำกัดทางเทคโนโลยี ถูกสหรัฐอเมริกาบีบคั้นจนยอดขายตกฮวบ ปริมาณการขายโทรศัพท์มือถือดิ่งลงเหว กระทั่งเผชิญกับการถอนตัวออกจากตลาดและที่ฉินอวิ๋นฟานใช้ก็คือจุดนี้ เขามีเทคโนโลยีเกลือบริโภคที่ทันสมัยที่สุดในโลกนี้ นี่คือสิ่งที่เกี่ยวพันกับความเป็นอยู่พื้นฐานของคนถัดมาก็คือผูกขาดการส่งอู่เหลียงเย่โดยสิ้นเชิง ครั้นทุกคนติดอู่เหลียงเย่ ขอเพียงกินอาหารก็ต้องมีมัน นี่ก็คือความปรารถนาของปากท้องสุดท้ายก็คือความต้องการอย่างยิ่งยวดของจิตวิญญาณ โบราณว่าไว้ เมื่ออิ่มท้องมักเกิดความปรารถนาคิดชั่ว เมื่อคนมีทรัพย์สินและอำนาจล้นฟ้าแล้ว การระบายความปรารถนาตามสัญชาตญาณก็คือความสุขีสโมสรอันยิ่งใหญ่ของเขาดังนั้นโรงแรมห้าดาวต้าเฉียนจึงให้พวกเขาได้ปลดปล่อยความปรารถนาสุดขั้วนี้ตามประสงค์ ทันทีที่สิ่งเหล่านี้อยู่ในกำมือของฉินอวิ๋นฟาน จะเท่ากับเขากุมจิตวิญญาณอันอ่อนไหวของพวกเขาด้วย“สวรรค์! ต้องขอบ