Lahat ng Kabanata ng Chained in Love: Kabanata 1 - Kabanata 10

Chapter 2Nakita ko ang opisina at kaagad kong nailagay doon ang dala ko. Nandoon rin ang mga katulong na sinusundan ko kanina.“Naligaw ka?” tanong ng isa kaya huminga ako ng malalim bago tumango.“Opo,” sagot ko at napatango naman ang dalawa na parang normal iyon.“Normal lang iyan dahil sa laki nitong mansyon. Tara na,” sabi ng dalawa at nauna na ulit lumabas habang ako ay nanatili pa para huminga ng malalim ulit. Sa narinig kong sinabi ni Sir Armiel ay bigla kong naalala ang mga habilin na Tita.Aakitin ko siya para sa pera.Pero paano?Wala pa man akong ginagawa mukhang pera na kaagad ang tingin nito sa akin.Ilang sandali pa ay nagpasya na akong lumabas pero bago pa ako makaabot sa pinto ay pumasok si Don Frederick. Eighty years old na ito pero kung titingnan ang sobrang lakas pa rin. Isa ito sa dahilan kung bakit mayaman ang Laveda. Hindi matakaw sa pera at palaging nagdo-donate. Pero base sa nakita at narinig ko kanina ay ibang-iba ang ugali ng apo nito.“Aalis na po ako. Sala

Chapter 4“Hindi po, t-tinutulungan ko lang po si Don Frederick,” nanginginig na sambit ko habang patuloy ako sa pag-iyak pero wala lang siyang naging reaksyon. Patuloy lang niya akong pinanood sa pag-iyak. Hindi ko mabasa ang ekspresyon niya.Pinaghalong galit, at gulat sa patuloy na pagragasa ng mga luha ko.Ilang sandali pa ay umatras siya. Pero hindi ako tuluyang nakahinga ng maluwag dahil doon. Mas nanghina ang mga tuhod ko at gustuhin ko mang punasan ang mga luha ko ay wala akong lakas. Nanginginig ang buong katawan ko sa takot.“Leave,” matigas na sambit niya habang diretso sa akin ang tingin.Hindi ako nakagalaw kaya mas lalong umigting ang panga niya. Kita ko rin ang paglabas ng mga ugat sa leeg niya na tila sobrang nagtitimpi ng galit.“I said leave!” Dumagundong ang boses niya sa buong palapag. At doon ako nagkaroon ng lakas para tumakbo palayo habang hindi inaalintana ang mga luha kong patuloy sa pagbagsak.Tumakbo ako pababa at tuloy-tuloy na tumungo sa maid’s quarter.“A

Chapter 6 Money rules everything. Iyon ang totoo. Hindi man ako nag-aaral ngayon ay mulat ako sa mga nangyayari sa paligid. Hindi ko masisisi si Sir Armiel kung ang tingin niya sa mga mahihirap ay mapagsamantala. Tumatak sa isipan ko iyon. Parang mali ang pagiging mahirap pero wala naman kaming magagawa.Sa gabing iyon ay hindi ko magawang makatulong. Tulog na ang mga kasamahan ko habang ako ay nakatulala lang sa kisame. Gusto ko ng bagong buhay. Iyong hindi mayaman pero iyong hindi ako mapipilitan na huminto sa pag-aaral.Nagawa kong makatulog pero umaga na pero kinabukasan ay maaga pa rin akong nagigising para magtrabaho. At doon lang umikot ang oras ko sa mga sumunod na araw. Tulog, kain, trabaho, at wala ng iba. Laking tuwa ko lang dahil sa mga araw na iyon ay kulong si Sir Armiel sa kwarto at hindi ako ang napag-uutusan para dalhan ito ng meryenda kaya hindi ako nakarinig ng kahit ano mang pagsusungit sa kanya.At sa sumunod na linggo ay sobrang tuwa ang naramdaman ko nang makuh

Chapter 8Hindi matanggal sa isip ko na muntik na akong malunod. Hindi ko lubos maisip o maalala kung ano ang eksaktong nangyari. Ang alam ko may malambot na dumampi sa mga labi ko na parang may s********p at iyon ang dahilan kung bqkit buhay pa rin ako hanggang ngayon.Inabot ako ng hating gabi sa pag-iisip sa bagay na iyon. At saktong alas dose ng hating gabi ay bumangon ako. Nakaramdam ako ng gutom kaya lumabas ako sa quarters. At nang wala akong makitang kahit isang biscuit man lang ay nagpasya akong pumunta sa mansyon. Pero nang sinubukan kong buksan ang pinto na nasa dirty kitchen ay naka-lock na ito kaya napabuntong hininga na lang ako.Plano kong bumalik na lang sa quarters at matulog pero bigla kong nagustuhan ang pagdampi ng malamig na hangin sa akin kaya unti-unti akong naglakad hanggang sa makarating ako sa parte ng mansyon kung nasaan ang swimming pool.Naghahalo ang iba’t-ibang kulay ng mga ilaw na nagmumula sa swimming pool at mula rin sa mansyon mismo. Nagpatuloy ako s

Chapter 10 “Massage my back, Yen. Don’t worry. I won’t think that you are pervert. I just need some pressure on my back,” mahina at medyo paos na sambit niya habang nakadapa pa rin. Nanuyo ang lalamunan ko at nanginginig man ang mga kamay ko ay maayos kong nailagay ang mainit na kape na dala ko sa bedside table. “Hindi po ako marunong,” mahinang sambit ko at halatang-halata sa boses ko ang kaba. “Diinan mo lang,” sagot niya at doon ako napalunok saka dahan-dahan na pinatong ang kamay ko sa likuran niya. Dahan-dahan ko iyong hinagod at hindi ko alam kung tama ba ang ginagawa ko o mali. “D*mn,” daing niya kaya mabilis akong huminto sa ginagawa sa takot na magkamali. “Hindi po ako marunong,” tarantang sambit ko at doon ko narinig ang mahina niyang pagtawa. “Just put a little more pressure. But you are doing good,” he said. Bahagya niyang tinuro ang parte ng likod niyang gusto niyang masahehin ko. I then again slowly put my palms on his back. Ang init na dala ng balat niya ay nagig