Share

Chapter 2

Author: Affeyly
last update Last Updated: 2024-01-31 00:11:59

Chapter 2

Nakita ko ang opisina at kaagad kong nailagay doon ang dala ko. Nandoon rin ang mga katulong na sinusundan ko kanina.

“Naligaw ka?” tanong ng isa kaya huminga ako ng malalim bago tumango.

“Opo,” sagot ko at napatango naman ang dalawa na parang normal iyon.

“Normal lang iyan dahil sa laki nitong mansyon. Tara na,” sabi ng dalawa at nauna na ulit lumabas habang ako ay nanatili pa para huminga ng malalim ulit. Sa narinig kong sinabi ni Sir Armiel ay bigla kong naalala ang mga habilin na Tita.

Aakitin ko siya para sa pera.

Pero paano?

Wala pa man akong ginagawa mukhang pera na kaagad ang tingin nito sa akin.

Ilang sandali pa ay nagpasya na akong lumabas pero bago pa ako makaabot sa pinto ay pumasok si Don Frederick. Eighty years old na ito pero kung titingnan ang sobrang lakas pa rin. Isa ito sa dahilan kung bakit mayaman ang Laveda. Hindi matakaw sa pera at palaging nagdo-donate. Pero base sa nakita at narinig ko kanina ay ibang-iba ang ugali ng apo nito.

“Aalis na po ako. Salamat po,” sabi ko sabay yuko pero tinaas niya ang kamay niya para pigilan ako.

“Sandali, Hija. Ngayon lang kita nakita dito. Bago ka ba?” tanong niya at kaagad gumaan ang loob ko dahil sa mabait nitong tono.

“Opo, ito po ang unang araw ko dito,” magalang na sagot ko kaya tumango-tango ito bago umupo sa swivel chair niya.

“Ilang taon ka na? Anong pangalan mo?” muling tanong nito habang nakatitig sa mga mata ko. Hindi ako naiilang o kinakabahan dahil ang bait-bait ng awra niya.

“Yen po ang pangalan ko at dalampung taon na po ako,” sagot ko naman pero hindi na nasundan ang tanong ni Don Frederick dahil biglang bumukas ang pinto ng opisina kaya kapwa kaming napatingin doon.

“Lo, I need some files here. I need to review. I have a proposed project for the company,” seryosong sabi ni Sir Armiel pero nang makita ako ay bumalik ang inis sa mukha niya.

“Just get the files in the drawer, Third,” sagot ni Don Frederick pero hindi gumalaw si Sir Armiel. Nakakatakot ang awra niya. Nakakakaba kaya napayuko kaagad ako.

“What are you still doing here?” tanong nito sa akin pero nanginig na ang mga kabi ko sa takot kaya hindi ako nakasagot.

“Third, just get the files,” sambit ni Don Frederick at nakarinig naman ako ng sarkastikong tawa mula kay Sir Armiel.

“We don’t need stupid maids, Lo. Now, get out because a maid isn’t allowed to stay here for too long. Know your place,” sambit nito dahilan para mas lalo akong makaramdam ng kaba.

“Sorry, aalis na po ako. Salamat po, Don Frederick,” dali-daling sabi ko at kaagad na lumabas habang dala ang puso kong mabilis ang tibok dahil sa nataranta at kaba. 

Mabilis akong bumaba at bumalik sa kusina sa likod ng bahay kung nasaan kanina si Manang Juanita. At naabutan ko nga siya doon kasama ang ilang katulong. Abala ang lahat kaya mabilis niya akong pinakilala sa mga kapwa ko katulong at pinakilala rin sila isa-isa pero dahil wala ako sa sarili ko ay wala akong natandaan kahit isa.

Ang sabi ni Tita Belcha ay madaling mainis si Sir Armiel. Pero bakit hindi lang siya madaling mainis? Bakit ang nakikita ko ay hindi talaga maganda ang ugali niya?

I won’t follow Tita Gina’s orders that I’ll try to seduced the Lizares’ heir. Pero sa ngayon kitang-kita ko at alam na alam ko na imposible talaga. 

Tumulong ako sa paglilinis at natapos naman ang araw na iyon ng matiwasay. Nang bumalik kami sa quarters naming mga katulong ay hindi ko maiwasang matuwa. May malambot na kutson at may locker para sa mga damit. Hindi ko ito naranasan sa bahay dahil sa sahig lang ako humihinga at isang manipis na banig lang ang gamit ko. Saka karton lang rin ang lagayan ng damit ko kaya sa simpleng mga bagay na ito ay masaya na ako.

Kinabukasan ay laking pasasalamat ko dahil si Helga, na isa ring katulong dito ay sinamahan akong libutin ang buong mansyon para maging pamilyar ako sa bawat sulok nang sa ganoon ay hindi na ulit ako maligaw.

“Twenty years old ka pa lang? Ang tangkad mo. Saka may lahi ka ba?” tanong niya habang nakatanaw ako sa malawak na dalampasigan. Tunay ngang sobrang yaman ng pamilyang ito.

“Sabi po ni Tita Russian daw ang Tatay ko. Iyong amo ng Mama ko dati. Hindi ko po alam kung totoo. Hindi ko po nakilala,” mahinang sagot ko kaya napanganga siya na tila manghang-mangha.

“Ang bait-bait mo namang magsalita. Nakakatakot ka tuloy hawakan dahil pakiramdam ko mababasag,” biro niya pa na marahan ko lang nginitian bago kami nagpasyang bumalik na para tumulong sa mga trabaho.

Dahil may tagaluto ay tanging pag-aayos lang ng dining hall ang pinagkaabalahan ko. Naiintindihan ko kung bakit araw-araw naglilinis kahit wala man lang mga alikabok. This mansion is great. So great that even a single dirt isn’t allowed. Hindi ako kailanman nangarap ng ganitong uri ng tirahan o ng buhay na ganito.

I know what I can reach and I couldn’t reach this. Kuntento ako sa mga gusto ko at hindi ako naghahangad ng sobra. Gusto ko lang makatapos ng pag-aaral kaya nandito ako ngayon. Kaya sana, sana payagan ako ni Tita.

“Where’s Lolo?” 

Natigil kami sa paglilinis at sabay-sabay na yumuko bilang paggalang nang pumasok sa dining room si Sir Armiel. Malamig ang awra at strikto ang mukha dahil sa magkasalubong na makakapal na kilay.

“Hindi pa po bumababa, Sir,” sabi ng katulong na kasama ko.

“Call me if the foods are ready. Sa garden lang ako,” sabi nito at kaagad na kaming tinalikuran kaya mangha ko siyang sinundan ng tingin.

I am not fun of handsome guys. Pero manghang-mangha ako sa mukha ni Sir Armiel. 

“Paiba-iba naman ang mood ni Sir. Hindi ko alam kung kailan mabait o hindi,” sabi ng mga kasamahan ko kaya napalunok na lang ako bago nagpatuloy sa paglilinis.

Ilang sandali pa ay nilabas na ang mga pagkain. At lahat kami abala. 

“Yen, pwede mo bang tawagin si Sir Armiel na handa na ang mga pagkain? Pababa na rin si Don Frederick,” sabi ni Helga. Nagulat ako noon pero alam kong hindi ako maaaring tumanggi kaya marahan akong tumango bago naglakad palabas.

Sa back door ako dumaan at umikot pa para makapunta sa malawak sa garden. At kaagad kong nakita si Sir Armiel na nakaupo sa isang lounger. Ngayon ko lang napansin ang simpleng suot nito. Nakasuot siya ng isang khaki na short at simpleng puting t-shirt. At ngayon ay tamad na tamad na nakaupo habang tutok na tutok sa cellphone.

“Sir, handa na po ang agahan,” mahinang sabi ko habang nakayuko. Kita ko sa gilid ng mga mata ko ang pagtingin niya sa akin. Matagal ang ginawad niyang tiningin bago siya umupo ng maayos pero hindi tuluyang tumayo.

“Gaano ka na katagal nagtatrabaho dito?” malamig nitong tanong kaya dahan-dahan akong nag-angat ng tingin dahilan para magtama ang mga mata namin.

“Kahapon pa lang po ako nagsimula,” mahinang sagot ko.

“Are you here to work?” malamig na tanong niya at kaagad akong kinabahan. Kinabahan ako dahil naalala ko na naman ang mga sinabi ni Tita Gina. Namasa ang mga mata ko at gusto kong itago iyon pero mas lumala pa nang makita ang disgusto panghuhusga sa mga mata ni Sir Armiel.

“O-Opo,” nanginginig na sagot ko.

I am here to work. I am here to work for my studies. Hindi ko susundin ang gusto ni Tita.

“Or you’re one of the woman who’s trying to get into our family? By what? Maybe by getting my grandfather’s heart?” nanghuhusgang tanong niya na takot kong ikinailing.

“Hindi po, hindi po,” kaaagad na sabi ko pero umiling lang ito na tila hindi kumbinsido bago tumayo ng dahan-dahan. At nang maglakad ito palapit sa akin ay napaatras rin ako ng dahan-dahan sa takot. Kaaga nanuot ang bango niya sa ilong ko kaya mas lalo akong nataranta.

“My grandfather can’t blame me for thinking these. We don’t know what’s in the mind of poor people like you. Aren’t you desperate to be free from poverty?” mapanglait na tanong nito at sobrang lapit namin. Binabasa niya ang mukha ko sa paraan ng pagtitig niya na parang gusto niyang alamin kung may tinatago ba ako o wala.

“Nagtatrabaho lang po ako,” mahinang sambit ko. Gustuhin ko mang umiwas ng tingin pero tila nahipnotismo na ako.

He has this judgemental look that I don’t know why.

“How old are you? Eighteen? Nineteen? Why would a little girl like you chose to work instead of f*cking studying? One reason is, you want an easy way,” he said before leaving me with my mouth open. 

Hindi ko maiwasang ma-guilty sa mga narinig. Paulit-ulit na bumalik sa isipan ko ang mga sinabi ni Tita Gina bago pa ako pumasok dito. At paulit-ulit rin na palang sirang plaka sa isipan ko ang mga sinabi ni Sir Armiel. Ang sakit-sakit para sa isang tulad kong hindi biniyayaan ng mga tinatamasa niya.

Ganoon ba kasama ang tingin niya sa mga mahihirap? Maraming mahihirap na desperado at mukhang pera kaya tama nga naman siya pero hindi naman lahat.

Napangiti ako ng malungkot saka pinili na lang na bumalik sa dirty kitchen para doon tumulong. 

“Yen, pakisuyo ng tubig sa loob. Maraming yelo tulad ng gusto ni Sir Armiel,” utos sa akin ni Manang Juanita kaya marahan naman akong tumango. Kinuha ko ang tubig na nakalagay na sa babasagin na pitsel saka ko dinagdagan ng maraming yelo bago ko pinasok sa loob.

Nang makapasok ako sa dining hall ay nakayuko ko lang na nilapag ang tubig sa lamesa. 

“Third, now that you are slowly taking over the company you need to start knowing your people who you can trust first,” dinig kong sambit ni Sir Frederick habang sinalaninan ng tubig ang mga baso nila.

“I know my ways, Lo,” malamig na sambit ni Sir Armiela. At ng baso na niya ang sasalinan ko ay kinabahan ako ng sobra-sobra. Ang presensya niya ay halos nagpapanginig ng buong katawan ko.

“And by the way, some locals here want to work in our warehouse. Take time to entertain them—”

“Lo, I told you not to be so good. They are taking you for granted! And why would they beg for work? It’s their fault why they are poor in the first place. They must work so hard to get the work they deserve,” masungit na sabi nito at muntik ko nang mabitawan ang pitsel dahil doon.

“Third, ayusin mo. We didn’t raise you to like that,” matigas na sambit ni Don Frederick at doon na ako lumayo.

“That’s why I hate going here, Lo. You are always into poors. Why can’t you let them live their life on their own? Hinahayaan mo silang kilkilan ka.”

Mabilis na akong nakalayo doon bago ko pa marinig ang buong sagutan ng maglolo.

Sa buong araw at sa sumunod pang mga araw ay naging maayos naman ang pagtatrabaho ko. Laking pasasalamat ko rin na hindi ako inutusan ng mga gawain kung nasaan si Sir Armiel dahil hindi ko talaga maipagkakaila na kinakabahan ako sa presensya niya. Nakakababa ang pagiging masungit at mapanghusga. Nakakababa dahil pakiramdam ko kahit wala naman akong ginagawang masama ay posibleng may masasabi siyang hindi maganda. 

Sanay akong palaging pinapagalitan dahil araw-araw naman akong nakakatanggap ng ganoon kay Tita Gina. Pero iba kasi dahil para may pinupunto si Sir Armiel. Pinupunto niya na mukhang pera ako.

And today is my fifth day here as a maid. Hating gabi nang nakaramdam ako gutom kaya dahan-dahan akong bumangon mula sa kama ko. Tiningnan ko ang mga kasama kong tulog na tulog. Muli sana ulit akong babalik sa pagtulog at titiisin na lang ang gutom pero tumunog ang tiyan ko kaya napangiwi ako at napilitang tumayo. May sarili kaming kusina dito sa quarters pero wala talagang laman ang refrigerator ng quarters ngayon.

Napahawak ako sa tiyan ko pero bigla kong naalala ang sinabi ni Manang Juanita na pwede naman kaming kumuha ng kahit anong pagkain sa mansyon kaya walang ingay akong pumasok doon. Dumaan ako sa back door at walang tunog akong dumiretso sa clean kitchen. Kaagag ko itong binuksan para kumuha ng kahit isang pirasong tinapay lang pero natigilan ako nang makarinig ako ng hakbang papalapit.

Nanigas ako at hindi nakagalaa lalo na nang ramdam na ramdam ko na mas lumalapit ang yapak.

“What are you doing?” 

Gulat ko iyong nilingon at nakita ko si Sir Armiel na kunot ang noo na nakatitig sa akin. Nanlaki ang mga mata ko at kaagad kong sinara ang fridge sa takot na baka mapagalitan niya. Ni hindi ko na binigyan pa ng pansin na tanging sweatpants lang ang suot niya ngayon at walang kahit ano mang pang-itaas dahil sa takot.

“You are not really stupid to stole something knowing that the whole mansion is surrounded by CCTVs, right?” malamig na tanong nito saka humakbang palapit sa akin.

Mabilis akong umiling habang umaatras para lumayo sa kanya.

“Sorry po, nagutom lang po ako at sabi ni Manang Juanita pwedeng kumuha ng pagkain dito. Sorry po,” nanginginig na sambit ko pero napasandal na ako sa nakasarang fridge at nasa harap ko na siya habang matalim ang tingin sa akin.

Sobrang lapit namin at mas dumagdag iyon sa kaba at takot ko.

“Alam mo ang dapat mong gawin kapag nakuha mo na ang sahod mo? You must buy your own foods so you won’t act like a thief during midnight,” he coldly said and I nodded like a little kitten.

Binuksan niya bigla ang kabilang pinto ng fridge at kumuha doon ng isang alak at kaagad rin akong tinalikuran. Kabadong at tulala na lang akong nanatili sa ganoong posisyon habang tinatanaw siyang umalis.

Related chapters

  • Chained in Love   Chapter 3

    Chapter 3Nang dumating ang araw ng linggo ay day off ko kaya nagpasya akong umuwi sa bahay. Naabutan ko si Tita Gina na nanonood ng tv. Wala si Jen dahil siguradong gumala na naman.“Tita,” mahinang bati ko nang makapasok ako sa bahay kaya kunot noo niya akong nilingon.“Bakit ka umuwi?” tanong niya kaagad at kitang-kita ko sa mukha niya na hindi niya nagustuhan na nandito ako ngayon.“Day off po kasi Tita—”“May sahod ka na ba?” pagputol niya sa pagsasalita ko.“Wala pa po. Baka sa susunod na linggo ko po matanggap ang kalahati ng sahod ko,” sagot ko kaya mabilis siyang tumayo habang masakit ang tingin sa akin.“Edi sana hindi ka na lang umuwi kung wala ka pang pera! Ano ginawa mo ba ang mga pinagagawa ko sayo? Baka nagtatanga-tangahan ka lang doon!” bulyaw niya kaya nagmamakaawa ko siyang tiningnan saka ako umiling.“Tita, hindi ko po kaya—”Hindi ko natapos ang sasabihin ko dahil malakas niya akong hinawakan sa siko saka tinulak.“Anong hindi kaya?! Tanga ka ba?!” galit na sigaw n

    Last Updated : 2024-01-31
  • Chained in Love   Chapter 4

    Chapter 4“Hindi po, t-tinutulungan ko lang po si Don Frederick,” nanginginig na sambit ko habang patuloy ako sa pag-iyak pero wala lang siyang naging reaksyon. Patuloy lang niya akong pinanood sa pag-iyak. Hindi ko mabasa ang ekspresyon niya.Pinaghalong galit, at gulat sa patuloy na pagragasa ng mga luha ko.Ilang sandali pa ay umatras siya. Pero hindi ako tuluyang nakahinga ng maluwag dahil doon. Mas nanghina ang mga tuhod ko at gustuhin ko mang punasan ang mga luha ko ay wala akong lakas. Nanginginig ang buong katawan ko sa takot.“Leave,” matigas na sambit niya habang diretso sa akin ang tingin.Hindi ako nakagalaw kaya mas lalong umigting ang panga niya. Kita ko rin ang paglabas ng mga ugat sa leeg niya na tila sobrang nagtitimpi ng galit.“I said leave!” Dumagundong ang boses niya sa buong palapag. At doon ako nagkaroon ng lakas para tumakbo palayo habang hindi inaalintana ang mga luha kong patuloy sa pagbagsak.Tumakbo ako pababa at tuloy-tuloy na tumungo sa maid’s quarter.“A

    Last Updated : 2024-02-06
  • Chained in Love   Chapter 5

    Chapter 5Kung pwede lang mamili ng trabaho ay gagawin ko. Sobrang takot na takot ako kay Sir Armiel na kung sakali mang uutusan ako ni Manang Juanita na may gawin para kay Sir Armiel ay gustong-gusto kong tanggihan. Sa nangyari kahapon ay nabuhay lalo ang kaba ko at takot ko. Nanginginig ako dahil baka dumating ang oras na hindi na lang masasakit na salita ang marinig ko.“Maayos na ba ang kamay mo?” tanong ni Helga nang makita akong nakatingin sa sugat kong maayos na nababalot ng band aid sa umaga. Marahan akong ngumiti sa kanya at tumango. Doon naman siya napatitig sa akin ng matagal na tila manghang-mangha. At nang bahagyang kumunot ang noo ko sa pagtataka ay tumawa siya ng mahina.“Yen, ang ganda-ganda mo talaga! Para kang inosente na walang alam sa hirap ng mundo. Ang ganda mo!” sabi niya kaya kaagad akong nakaramdam ng hiya.“Hindi naman po,” nahihiyang sabi ko saka tumayo na mula sa pagkakaupo ko sa kama ko para makatulong na sa labas kaya umayos na rin ng tayo si Helga. Masy

    Last Updated : 2024-02-25
  • Chained in Love   Chapter 6

    Chapter 6 Money rules everything. Iyon ang totoo. Hindi man ako nag-aaral ngayon ay mulat ako sa mga nangyayari sa paligid. Hindi ko masisisi si Sir Armiel kung ang tingin niya sa mga mahihirap ay mapagsamantala. Tumatak sa isipan ko iyon. Parang mali ang pagiging mahirap pero wala naman kaming magagawa.Sa gabing iyon ay hindi ko magawang makatulong. Tulog na ang mga kasamahan ko habang ako ay nakatulala lang sa kisame. Gusto ko ng bagong buhay. Iyong hindi mayaman pero iyong hindi ako mapipilitan na huminto sa pag-aaral.Nagawa kong makatulog pero umaga na pero kinabukasan ay maaga pa rin akong nagigising para magtrabaho. At doon lang umikot ang oras ko sa mga sumunod na araw. Tulog, kain, trabaho, at wala ng iba. Laking tuwa ko lang dahil sa mga araw na iyon ay kulong si Sir Armiel sa kwarto at hindi ako ang napag-uutusan para dalhan ito ng meryenda kaya hindi ako nakarinig ng kahit ano mang pagsusungit sa kanya.At sa sumunod na linggo ay sobrang tuwa ang naramdaman ko nang makuh

    Last Updated : 2024-02-28
  • Chained in Love   Chapter 7

    Chapter 7Tinulungan ako ni Manang Juanita at ni Helga na tumayo. Inalalayan rin nila ako pabalik sa maid’s quarter at kahit doon ay hindi pa rin matigil ang paghikbi at panginginig ko.“Pasensya ka na, Yen. Okay lang bang magtanong kung anong nangyari?” marahan na sambit ni Manang Juanita nang kumalma ako ng bahagya.Mahina akong umilong dahil ayaw kong pag-usapan ang mga nangyari. Natatakot ako. Sobrang natatakot ako kay Sir Armiel.“Baka po paalisin na ako ni Sir Armiel?” takot na tanong sa kanilang dalawa pero marahan akobg inilingan ni Manang Juanita.“Naniniwala ako na wala kang ginawang masama. At hindi hahayaan ni Don Frederick mawala ang isang katulong basta-basta hanggat wala itong ginagawang masama,” marahan na sabi niya pero hindi pa rin ako nakampante at dala ko pa rin ang takot at kaba hanggang sa makatulog ako.Kinaumagahan ay nagdadalawang-isip akong lumabas dahil kinakabahan ako. Pero pinalakas ni Manang Juanita at ni Helga ang loob ko kaya nakayuko akong tumungo sa k

    Last Updated : 2024-03-03
  • Chained in Love   Chapter 8

    Chapter 8Hindi matanggal sa isip ko na muntik na akong malunod. Hindi ko lubos maisip o maalala kung ano ang eksaktong nangyari. Ang alam ko may malambot na dumampi sa mga labi ko na parang may s********p at iyon ang dahilan kung bqkit buhay pa rin ako hanggang ngayon.Inabot ako ng hating gabi sa pag-iisip sa bagay na iyon. At saktong alas dose ng hating gabi ay bumangon ako. Nakaramdam ako ng gutom kaya lumabas ako sa quarters. At nang wala akong makitang kahit isang biscuit man lang ay nagpasya akong pumunta sa mansyon. Pero nang sinubukan kong buksan ang pinto na nasa dirty kitchen ay naka-lock na ito kaya napabuntong hininga na lang ako.Plano kong bumalik na lang sa quarters at matulog pero bigla kong nagustuhan ang pagdampi ng malamig na hangin sa akin kaya unti-unti akong naglakad hanggang sa makarating ako sa parte ng mansyon kung nasaan ang swimming pool.Naghahalo ang iba’t-ibang kulay ng mga ilaw na nagmumula sa swimming pool at mula rin sa mansyon mismo. Nagpatuloy ako s

    Last Updated : 2024-03-12
  • Chained in Love   Chapter 9

    Chapter 9Kinabukasan ay maaga pa rin akong umuwi sa bahay kahit pa nakuha na ni Tita ang sahod ko. Sobrang aga akong nakarating doon at naabutan ko silang kumakain ng agahan. Inis na tingin ang iginawad sa akin ni Tita pero natuon lang ang tingin ko sa lechon manok na ulam nila at may softdrinks pa.“Oh? Anong ginagawa mo dito? Bakit nandito ka? Bumalik ka doon sa pinagtatrabahuhan mo at gawin mo ang pinagagawa ko!” sigaw ni Tita at inis na binato sa akin ang buto ng manok na kinakain niya.Napaatras naman ako saka yumuko.“Ma, nagtitiwala ka ba diyan? Sigurado ako na nagtatanga-tangahan lang iyan doon,” nakaismid na sabi ni Jen habang patuloy na kumakain ng pagkain na siguradong binili nila galing sa sahod ko na kinuha ni Tita.“Umalis ka, Aryen! Huwag kang babalik dito hangga’t hindi umuusad ang pinapagawa ko sa’yo!”“Tita—”“Sabing alis eh! Bingi ka ba?!” malakas na sigaw niya kaya mabilis akong lumabas ng bahay para hindi na makatikim ng kahit anong pananakit. Gusto ko lang naman

    Last Updated : 2024-03-18
  • Chained in Love   Chapter 10

    Chapter 10 “Massage my back, Yen. Don’t worry. I won’t think that you are pervert. I just need some pressure on my back,” mahina at medyo paos na sambit niya habang nakadapa pa rin. Nanuyo ang lalamunan ko at nanginginig man ang mga kamay ko ay maayos kong nailagay ang mainit na kape na dala ko sa bedside table. “Hindi po ako marunong,” mahinang sambit ko at halatang-halata sa boses ko ang kaba. “Diinan mo lang,” sagot niya at doon ako napalunok saka dahan-dahan na pinatong ang kamay ko sa likuran niya. Dahan-dahan ko iyong hinagod at hindi ko alam kung tama ba ang ginagawa ko o mali. “D*mn,” daing niya kaya mabilis akong huminto sa ginagawa sa takot na magkamali. “Hindi po ako marunong,” tarantang sambit ko at doon ko narinig ang mahina niyang pagtawa. “Just put a little more pressure. But you are doing good,” he said. Bahagya niyang tinuro ang parte ng likod niyang gusto niyang masahehin ko. I then again slowly put my palms on his back. Ang init na dala ng balat niya ay nagig

    Last Updated : 2024-03-23

Latest chapter

  • Chained in Love   Epilogue

    Epilogue “What? You impregnant her again without putting a ring on her finger?” nanliliit ang mga matang tanong sa akin ni Daddy. We just got here in Laveda after our Trip from Russia. At wala pa kaming nasasabihan tungkol sa engagement. But we need to plan as soon as possible. I don’t want her to walk down the aisle with her huge tummy. Natawa ako nang mahina pero hindi ko na siya nasagot dahil natanaw kong bumababa sa hagdanan ang mag-ina ko. Mabilis ko silang sinalubong at binuhat si Tehm na nakasuot na ng panligo. He’ll swim today and we’ll just watch. “Dad, sa baba lang kami,” paalam ko na tinanguan lang naman ni Daddy kaya bumaba na kami sa dalampasigan. “Papa, let’s go!” malakas na sigaw ni Tehm saka tumakbo na patungo sa dagat. I slightly touched Yen’s elbow before following Tehm just to make sure that he’s fine. “Slow down,” paalala ko dahil hindi siya pwedeng mapagod ng husto. Sinenyasan ko ang maraming mga katulong at ibang mga bodyguards na magbantay sa kanya bago bum

  • Chained in Love   Chapter 58

    Chapter 58 Thank you for making this far! I know that the progress of this story was very slow yet you are still here. Thank you so much! This will be Third’s POV and will also be the last chapter before the epilogue. Thank you! *** Facing a lot of businesses gave me a headache. I am still learning yet there are already a lot of problems that I must solve and I have no choice but to deal with it. But I need to breathe. I need to clear my mind first before I deal with those problems again. The fresh air of Laveda isn’t helping, though. Mas lalo lang akong naiinis. Ang kaunting-kaunti na pasensya ko ay mas lalo pang nababawasan. “Stupid maid,” inis na sambit ko nang umalis ang baguhan na katulong na biglang pumasok. I smirked pissfully. May katulong bang ganoon ang itsura? Marunong ba iyon ng mga gawaing bahay? O baka kaya siya nandito para sa ibang rason? Maybe, using her face for easy money? I immediately feel disgusted by the desperate moves of commoners. “Third, hindi ka

  • Chained in Love   Chapter 57

    Chapter 57Isang linggo muli ang lumipas at napakiusapan ko si Third para kamustahin ulit si Tita. Pinayagan niya ako pero hindi sila kasama ni Tehm dahil may importante siyang meeting at si Tehm ay sinundo ng Mommy ng Lola niya. Pumunta ako sa lugar kung saan ko huling nakita si Tita na maraming dalang mga bodyguards dahil iyon ang gusto ni Third kaya hindi na ako umangal.May dala akong iilang groceries para ibigay para makatulong kahit kaunti.“Tita, natagalan po akong makabalik kasi may inaayos lang,” sabi ko nang makalapit sa kanila. Ngumiti siya ng marahan saka napatingin sa mga bodyguards na kasama ko kaya bahagya akong nakaramdam ng hiya.“Salamat dito, Yen. Sa kabila ng mga ginawa namin sa’yo ay nagiging mabuti ka pa rin. Patawarin mo sana kami sa lahat-lahat,” sabi ni Tita at marahan naman akong napangiti doon saka tumango ng dahan-dahan.Hindi ako kailanman nagtanim ng galit pero iba talaga kapag nakarinig ng paghingi ng paumanhin.“Wala po iyon, Tita,” nakangiting sabi ko

  • Chained in Love   Chapter 56

    Chapter 56Tuluyan ko nang naamin sa sarili ko na nandito pa rin si Third sa puso ko. Hindi ko matukoy kung nakalimutan ko na ba siya noon at muli lang akong nahulog ngayon o hindi ako totoong nakalimot at mas lumalim lang ang nararamdaman ko ngayon.Pero hindi nawawala ang takot sa akin. Takot ako sa posibilidad na baka pilit lang akong tinatanggap at pinakikisamahan ni Third dahil may anak kami. Na hindi naman niya nararamdaman ang nararamdaman ko.Sobrang aga nang magising ako kinabukasan at tulog pa ang dalawa kaya walang ingay akong lumabas at dumiretso sa ibaba para magluto ng pagkain. Pero hindi pa ako nakakapag-umpisa nang matanaw ko ang pagsunod ni Third na may antok pa ring mga mata at parang hindi pa nagigising ng tuluyan.“You get up so early,” marahang sambit niya saka ako niyakap mula sa likuran at siniksik niya ang mukha niya sa leeg ko.“Magtatrabaho ka ba ngayon?” tanong ko at hinayaan ko na siya sa ganoong posisyon.“No,” tamad na sagot niya saka ilang beses na sinin

  • Chained in Love   Chapter 55

    Chapter 55Hindi nawala sa isipan ko ang nakita ko. Hindi ako makapaniwala na sina Tita iyon. Sinabi ko kay Kayla pero natuwa pa siya hindi kagaya ko na nakakaramdam ng awa. Nahihirapan rin ako pero hindi tulad nila na halos namamalimos at walang matirhan.“Karma nila ‘yan. Hayaan mo,” inis na sabi ni Kayla kaya huminga ako ng malalim at hanggang sa gumabi ay dala-dala ko iyon.Paano ko ulit sila makikita?Nakatulog na si Tehm habang ako ay nanatili pa ring mulat. Si Third ay abala sa laptop niya sa kabila pero nang mapansin niyang galaw ako ng galaw ay sinara niya iyon para tingnan ako.“You’re not sleepy yet?” marahang tanong niya saka lumipat siya sa tabi ko ng hindi nagigising si Tehm.“Wala,” mahinang sagot ko pero tuluyan na niyang pinagkasya ang sarili niya sa tabi ko. Sobrang sikip na kinailangan ko pang iusog si Tehm para tuluyan siyang maskasya.“What is it?” muling tanong niya saka nagsimulang patakan ako ng halik sa noo pababa sa ilong.“Sina Tita kasi,” mahinang sambit ko

  • Chained in Love   Chapter 54

    Chapter 54 Naramdaman ko ang lambot ng kama sa likuran ko at hindi nagtagal ay napaungol ako sa bigat niya nang pumaibabaw siya sa akin. Patuloy pa rin kami sa paghahalikan pero hindi na ako makatugon ng maayos dahil nagsimulang maglakbay ang mga kamay niya sa katawan ko. Napaungol ako ng malakas nang marahang padaanan ng kamay niya ang kabilang dibdib ko. Bumaba ang halik niya patungong leeg ko at ang isang kamay niya ay tuluyan nang natagpuan ang dibdib ko. Mas lalong sumabog ang init ng sensasyon sa buo kong katawan nang dahan-dahang paglaruan ng kamay niya ang dibdib. I moaned so hard. At hindi ko napigilan ang pagkalmot sa likuran niya dahil sa sensasyong umaapaw. “I missed these. These are mine,” bulong niya nang matagpuan ng mga labi niya ang mga dibdib ko. He alternately sucked my breasts and I pulled his hair so much for that. Hindi siya tumigil hangga’t hindi siya nakukuntento. At nang makuntento sa dibdib ko ay dahan-dahang gumapang pababa ang mga labi niya. Napau

  • Chained in Love   Chapter 53

    Chapter 53Napapikit ako ng mariin habang inaalala ang nangyari kanina. Kung hindi nagising si Tehm kanina ay hindi kami titigil sa paghahalikan. At ngayon ay hindi ko magawang makatingin ng diretso kay Third dahil doon.Paulit-ulit na bumabalik sa isipan ko. Ay hanggang sa ngayon ay tila ramdam ko pa rin ang lambot ng labi niya sa mga labi ko. Ramdam ko pa rin ang hapdi ng pagkagat niya sa ibabang labi ko. Nandito pa rin ang init at sensasyon na tila hindi mawala.Kahit kay Kayla ay nahihiya rin ako dahil nakita niya. At alam kong hindi siya titigil sa pang-aasar sa akin tungkol sa nangyaring iyon.“Pulang-pula ang labi mo. Halatang nakipaghalikan ka,” asar ni Kayla nang pumunta ako sa kusina para uminom ng tubig.Bahagya ko siyang sinamaan ng tingin pero nginuso niya lang ang sala kung saan nandoon si Third ay Tehm. Bahagya naman akong lumingon doon pero kaagad ring nag-iwas ng tingin nang kaagad magsalubong ang mga mata namin ni Third.“Anong nararamdaman mo?” mahinang tanong ni Ka

  • Chained in Love   Chapter 52

    Chapter 52“I’m hungry na,” dinig kong mahinang sambit ni Tehm at dahil doon ay unti-unti akong naalimpungatan pero sobrang lakas ng paghila sa akin ng antok kaya hindi ko tuluyang binuksan ang mga mata ko.“Breakfast isn’t cooked yet because it’s too early. Do you want to drink your milk while waiting?”“No, I want foods,” sambit ni Tehm at naramdaman ko ang pag-alog ng kama pero nanatili akong nakapikit dahil ayaw bumukas ng mga mata ko.“Fine, let’s find some food downstairs,” marahang sambit ni Third at rinig ko ang pagtalon ni Third mula sa kama at kasunod kong narinig ay ang pagbukas at pagsara ng pinto.Dahil doon ay unti-unti kong binuksan ang mga mata ko saka marahan kong nilibot ang tingin sa buong kwarto pero mag-isa na lang ako dito. Nakita ko ang maliit na orasan sa bedside table at nakita kong alas sais pa lang ng umaga.Dahan-dahan akong bumangon saka bahagya kong kinusot ang mga mata ko. At akma sana akong tatayo mula sa kama pero hindi natuloy dahil biglang bumukas an

  • Chained in Love   Chapter 51

    Chapter 51Kakasimula pa lang kumain ay maraming ng mga tanong ang tinatanong nila kay Tehm. At halos kunot noo si Tehm na sinasagot iyon lahat na parang napipilitan pa.“How old are you, little guy?” marahan na tanong ng Daddy ni Third at inangat naman ni Tehm ang kamay niya at pinakita ang apat niyang daliri.“I hope you won’t grow up like your father. He’s masungit,” natatawang sambit ni Don Frederick.“I want to grow up like my Mama,” matigas na sagot ni Tehm habang kunot ang noo at natawa lalo si Don Frederick doon.Hindi ako makahinga ng maayos. Hindi ako kumportable sa mga nangyayari na halos hindi ako makakuha ng mga pagkain na nilalahad ng mga katulong. Gusto ko ng umuwi pero hindi ko pinahalata iyon. Nanatili na lang akong tahimik habang pinagmamasdan si Tehm.“By the way, inatake ba ulit ng asthma?” biglang tanong ni Mrs. Lizares sa seryosong boses saka siya tumingin sa akin ng diretso kaya napalunok ako ng mariin bago sumagot.“Hindi na po,” mahinang sagot ko na halos ibul

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status