“ฉัน...ชาตินี้ฉันไม่แต่งงานแล้ว ให้ฉันเป็นภรรยาน้อยของคุณได้ไหม?”“คุณว่างเมื่อไหร่ค่อยมาหาฉัน ฉันเองก็ไม่คาดหวังอะไร ขอแค่ใจของคุณเหลือพื้นที่ว่างให้ฉันแม้ว่าจะเล็กแค่เส้นผมแค่นั้นก็พอแล้ว”เธอมองเย่ซิวด้วยดวงตาที่เศร้าหมองเมื่อเทียบกับการไม่มีสถานะและต้องแบ่งปันเขากับผู้หญิงคนอื่น เธอกลัวที่จะสูญเสียเย่ซิวไปโดยสิ้นเชิงมากกว่าเย่ซิวถอนหายใจ "ทำไมต้องทำขนาดนี้..."อวี่เฟยเฟยกัดริมฝีปาก น้ำตาเอ่อคลอขึ้นในดวงตา "ถ้าคุณไม่ตอบตกลง ฉันจะไปบวชเป็นแม่ชี"น้ำเสียงนั้นหนักแน่นมากเย่ซิวไม่ใช่คนจิตใจโลเลเขาพูดทุกอย่างที่สมควรพูดออกไปแล้ว ถ้าเธอยังเต็มใจที่จะกระโดดเข้ามาในหลุมนี้ เช่นนั้นตัวเขาย่อมไม่อาจทิ้งผักกาดขาวดี ๆ หัวนี้ไปโดยเสียเปล่าได้เขาจับมือของเธอ แล้วชี้ไปที่ถนนฝั่งตรงข้าม “ที่นั่นมีโรงแรมอยู่แห่งหนึ่ง คุณพกบัตรประจำตัวประชาชนติดตัวมาไหม”อวี่เฟยเฟยหยุดร้องไห้แล้วเปลี่ยนเป็นยิ้มทันที พร้อมกับพยักหน้าหนักๆ "อื้ม ฉันพกมาด้วย"พอดีเลย วิชาฝึกฝนแบบคู่ที่เขาเพิ่งสร้างขึ้นใหม่กำลังต้องการเป้าหมายเพื่อทดสอบในโรงแรม อวี่เฟยเฟยกำลังดำเนินการไปตามขั้นตอนแปรงฟัน อาบน้ำ พ่นน้ำ
อ่านเพิ่มเติม