All Chapters of โคตรคนยอดปรมาจารย์: Chapter 121 - Chapter 130

สายตาที่มองเย่ซิ่วเหมือนกับการมองเทพพระเจ้าจอมยุทธระดับห้าที่มีอายุเพียงเท่านี้ ถ้าพูดออกไป ไม่รู้ว่ามันจะทำให้เกิดความตกใจยิ่งใหญ่ขนาดไหนบอดีการ์ดสาวไม่ต่อสาวความยาวอีกต่อไป เธอลงมาจากรถทันที เย่ซิวเปิดประตูรถแล้วขึ้นไปนั่งที่ฝั่งคนขับก่อนสตาร์ทรถพร้อมพูดกับหลิ่วอวี้ฝูว่า “ผมไม่ค่อยคุ้นทางที่นี่ คุณบอกทางผมด้วยนะ”หลิ่วอวี้ฝูพยักหน้าอย่างว่าง่าย ดวงตาของเธอส่องแสงเมื่อมองไปยังเย่ซิว “นี่พี่เย่ พี่บอกฉันได้ไหมว่าพี่เป็นสาวกจากสำนักไหน?”“มันเป็นความลับน่ะ”ปากน้อย ๆ ของหลิ่วอวี้ฝูพึมพัม “ฉันล่ะเกลียดพี่จริง ๆ ”รูปลักษณ์และการกระทำดูมีเสน่ห์และน่าหลงไหลเย่ซิวเหลือบมองจากหางตาของเขา และการเต้นของหัวใจของเขาก็ช้าลงครึ่งหนึ่งไม่นานเขากลับมามีสติอีกครั้งไม่กี่ปีที่หลังจากสาวน้อยโตขึ้น เธอจะต้องเป็นคนที่ทำให้สรรพสัตว์สับสนและดึงดูดผู้คนนับไม่ถ้วนให้มองดูเธอในทุก ๆ ที่ที่เธอไปโชคดีที่เธอมีภูมิหลังที่แข็งแกร่งและเธอเองก็มีความสามารถไม่น้อย ไม่อย่างนั้นเธอคงจะถูกบางคนที่มีเจตนาไม่ดีทำร้ายไปแล้วก็ได้ในระหว่างนั้น หลิ่วอวี้ฝูก็บอกทิศทางกับเย่ซิวต่อไปใช้เวลาเพียงแค่สามสิบนาท

เมื่อคำพูดนี้หลุดออกมา ทุกคนที่อยู่ภายในห้องมีสีหน้าเปลี่ยนไปทันที จากนั้นพวกเขาก็รีบหลบหนีออกไปข้างนอกพร้อม ๆ กันมีหนึ่งในนั้นตะโกนขึ้นมา “รีบลงมือฆ่าพวกมันเร็ว!”โดยทั่วไปพละกำลังของพวกเขาจะอยู่ระหว่างจอมยุทธระดับสองหรือไม่ก็ระดับสามมีเพียงผู้ชายที่เป็นหัวหน้าเท่านั้นที่อยู่ในระดับสี่ชั้นกลางพวกเขาเคยเห็นเย่ซิวปล่อยพลังภายในของเขามาก่อน แต่พวกเขาก็ไม่ได้กลัวมากนักเป็นเพราะว่าครั้งนี้พวกเขาเตรียมตัวมาดี จึงไม่เกรงกลัวใครจะรู้ว่าแผนนี้จะถูกค้นพบสิ้นเสียง ผู้คนที่ซ่อนตัวอยู่บนต้นไม้ต่างเปลี่ยนใจ!เสียงแตกกลางอากาศ!ลูกศรนับร้อยด้วยแสงเย็นเยือกในคืนที่มืดมิดพุ่งไปที่ร่างของเย่ซิวจากทุกทิศทุกทางคนสองสามคนที่นอนอยู่บนพื้นยิ้มอย่างภาคภูมิใจเมื่อเห็นภาพนี้“ฮ่าฮ่า มันต้องตายแน่นอน!”“ไม่มีใครรอดเงื้อมมือจากการโจมตีนี้ไปได้แน่ ๆ!”วินาทีต่อมา สีหน้าของพวกเขาก็ดูราวกับว่าเห็นผีจากนั้น พวกเขาก็เห็นเย่ซิวยืนอยู่ตรงหน้าหลิวอวี้ฝูเขากำลังยืนอยู่ตรงหน้าประตูอย่างมั่นคงเขางอขาเล็กน้อยแล้ววาดวงกลมด้วยมือข้างหน้าศิลปะการต่อสู้ ปรมาจารย์ไทเก็ก!ขณะที่เย่ซิวขยับมือของเขาไม่ห

เย่ซิวที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ยิ้มและไม่ได้พูดอะไรหลิ่วอวี้ฝูสั่งผู้ที่ไม่ได้รับบาดเจ็บนำตัวผู้บาดเจ็บในวิลล่าไปรับการรักษาและจัดระบบรักษาความปลอดภัยใหม่……อีกด้านหนึ่งที่ตระกูลหลี่เพล้ง!“ไอ้พวกขยะ!”หลี่หรูปิงคำรามออกมาเสียงดังขณะปาข้าวของลูกน้องที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ต่างก้มหน้าลงและไม่กล้าพูดอะไรออกมา“พวกแกมีกองกำลังตั้งเยอะแต่กลับฆ่าพวกมันไม่ได้ พวกแกจะยังมีประโยชน์อะไรอีก!”หลี่หรูปิงโกรธจนถึงขีดสุด ครั้งนี้เรียกได้ว่าสูญเสียเป็นอย่างมากเขาขาดทุนมากมายมหาศาลเพราะจอมยุทธเหล่านั้นที่ถูกเย่ซิ่วฆ่าไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว พวกเขามีพี่ชาย น้องสาวหรือญาติของตัวเองแต่พวกเขาตายเพื่อหลี่หรูปิงมีความสมเหตุสมผลที่จะจัดให้มีเงินบำนาญ เนื่องจากครั้งนี้สูญเสียจอมยุทธไปเป็นจำนวนมาก อย่างน้อยก็ต้องจ่ายเงินถึงพันล้านหลังจากระบายความโกรธแล้ว เขาก็ถามอย่างเย็นชา “สืบได้หรือยังว่าคนที่ติดตามหลิ่วอวี้ฝูมามันเป็นใคร?!”ชายคนหนึ่งตอบขึ้นว่า “เป็นผู้ชายที่ชื่อว่าเย่ซิวครับ ในเมืองเจียงเฉิงมีบริษัทที่เรียกว่าบริษัทสตาร์รี่สกาย ว่ากันว่าเขาเป็นจอมยุทธ์ขั้นสูงสุดระดับสามดูเหมือนว่าเขาจะเชี่ยวชาญวิ

ไม่นานก็มาถึงสถานที่จัดงานโดยไม่รู้ตัว รถหยุดลงบอดี้การ์ดรีบลงมาก่อนเพื่อคุ้มครองบริเวณโดยรอบนอกจากนี้ยังมีบางคนที่ครองตำแหน่งผู้นำอย่างรวดเร็ว และมาตรการรักษาความปลอดภัยสามารถพูดได้ว่าเข้มงวดมากหลังจากนั้นหลิ่วอวี้ฝูก็ลงมาจากรถเมื่อลงจากรถ เธอก็เห็นขบวนรถแล่นมาแต่ไกลบอดี้การ์ดจำนวนมากเดินออกมา โดยมีชายหน้าตาน่ากลัวคนหนึ่งเดินเข้ามาดวงตาของหลี่หรูปิงกวาดมองเย่ซิว หลิ่วอวี้ฝูและคนอื่น ๆ อย่างเผด็จการโดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อสายตาเขามองไปที่เย่ซิว เจตนาฆ่าก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขาอย่างไม่ปิดบังแต่เมื่อเขามองไปที่หลิ่วอวี้ฝู ใบหน้าก็มีรอยยิ้มขึ้นมาทันที “นี่น้องหลิ่ว ไม่ได้เจอกันแค่แป๊บเดียว เธอสวยขึ้นมากเลยนะ”หลิ่วอวี้ฝูกลับมามีท่าทีเย็นชา เมื่อเธอต้องเผชิญกับคำพูดของหลี่หรูปิง เธอก็ไม่สนใจที่จะพูดอะไรกับเขาและเพิกเฉยต่อคำพูดเหล่านั้นสีหน้าของหลี่หรูปิงไม่ดีนัก “นี่หลิ่วอวี้ฝู ฉันพูดกับเธออยู่นะ หรือว่าผู้ใหญ่ตระกูลเธอไม่ได้สอนเรื่องมารยาท?”เย่ซิวพูดเสียงเรียบ “มารยาทเอาไว้ใช้กับคน นายก็แค่หมาบ้าตัวหนึ่ง สมควรมีมารยาทด้วยหรือไง?!”โอกาสน้อยมากที่เย่ซิวจะด่าใครสักคน แ

เซี่ยซิ่วซิ่วที่อยู่ไม่ไกลดึงแขนเสื้อของเย่ซิว “พวกเราไปช่วยดีไหม?”เย่ซิวส่ายหน้า “ไม่ต้องหรอก พวกเธอทั้งสองคนไม่ใช่ผู้หญิงธรรมดา ๆ พวกเธอไม่ต้องการให้เราช่วยหรอก”เขาไม่มีความตั้งใจที่จะเป็นฮีโร่ช่วยหญิงสาวความสัมพันธ์กับหูเม่ยเอ๋อร์เป็นเพียงความสัมพันธ์ที่แค่ร่วมมือกัน เขาจะไม่เพียงแค่วิ่งไปจะจู่โจมทักทายหรืออะไรทั้งนั้น“หยุดนะ พวกแกจะทำอะไร?!”เสียงอันทรงพลังดังขึ้นในระยะไกลทำเอาบอดี้การ์ดหยุดลงเมื่อหันกลับมาก็เห็นชายที่แข็งแกร่งในชุดทหารเดินเข้ามาหลิ่วอวี้ฝูอธิบายเบา ๆ “ท่านนี้คือบุคคลที่จะรับผิดชอบในการประมูลการจัดหาอาวุธของพวกเรา เขาคือหวังลี่”ต๋งอู่กับหลี่หรูปิงก็สั่งให้บอดี้การ์ดหยุดลงมือทันทีเขายิ้มอย่างจริงใจให้กับหวังลี่ที่เดินเข้ามา เพราะพวกเขาไม่สามารถที่จะรุกรานหวังลี่ได้เมื่อหวังลี่เดินเข้ามา เขาก็ตะคอกอย่างไม่เกรงใจ “นี่พวกนายทำอะไรกัน ไม่รู้หรือไงว่าที่นี่ที่ไหน?!”ทั้งสองคนรีบก้มหน้าลงแล้วกล่าวขอโทษไม่ว่าธุรกิจของพวกเขาจะใหญ่แค่ไหน พวกเขาก็ยังต้องก้มหัวและแกล้งทำเป็นหลานชายต่อหน้าคนในกองทัพ ไม่อย่างนั้นพวกเขาจะต้องรับผลที่ตามมาสีหน้าของหวังลี่