บทที่ 125

ด้านหน้ายังมีคนอยู่เป็นจำนวนมากที่กำลังขนเงินสดออกมาอย่างต่อเนื่อง

คนเหล่านี้ไม่มีกลิ่นฉุนของเลือด พวกเขาเป็นเพียงกลุ่มอันธพาล

และเย่ซิวก็ไม่ได้จะฆ่าพวกเขา แค่ทำให้ได้รับความเจ็บปวดบ้างก็เท่านั้น

“พี่ใหญ่ ได้โปรดปล่อยผมไปเถอะนะ พวกเราเป็นเพียงกลุ่มอันธพาลกลุ่มหนึ่งเท่านั้น”

“ผมจะไม่ทำอีกแล้ว ต่อไปผมจะทำแต่ทำความดีให้มาก ๆ ”

“ขอร้องล่ะพี่ใหญ่ ปล่อยพวกเราไปเถอะนะ”

พวกเหล่าอันธพาลทั้งหมดคุกเข่าลงต่อหน้าเย่ซิวพร้อมก้มหัวให้เขาไม่หยุด

เย่ซิวสั่งให้พวกเขาขนเงินสดทั้งหมดกลับขึ้นรถ

อีกทางด้านหนึ่ง หลิ่วอวี้ฝูได้ช่วยหลิวเหนิงออกมาพร้อมสั่งเขาว่า “เรื่องราวที่เกิดขึ้นในคืนนี้ ห้ามคุณพูดอะไรออกไปเด็ดขาด ไม่อย่างนั้นฉันจะไม่ช่วยคุณ”

เธอเข้าใจดี ถ้าหากเรื่องพละกำลังของเย่ซิวแพร่งพรายออกไป มันคงจะสร้างความโกลาหลมาก

อาจมีปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้มากมายอยากมาประลองกับเขา

และอาจจะถึงขั้นอยากเอาชีวิตเขา

เพราะว่าทั่วโลกนี้มีปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้จำนวนมาก และส่วนใหญ่พวกเขาก็แบ่งวิชาการฝึกตนอยู่แล้ว

ถ้าพวกเขารู้ว่ามีอีกคน คงมาแย่งวิชาจากเขาไปอีกแน่

เขายังดูหนุ่มขนาดนี้ ต่อไปผู้คนมากมายอาจจ