Tous les chapitres de : Chapitre 701 - Chapitre 710

เจียงโม่เห็นชายหนุ่มที่เหมือนกับประติมากรรมน้ำแข็ง ไม่แม้แต่จะหันกลับมาสักนิด ก็ถอนหายใจด้วยความเหนื่อยหน่าย"พี่ พรุ่งนี้ค่อยมาเถอะ"คนเค้ากำลังสวีทกับภรรยาที่เพิ่งจะทะเบียนมาหมาดๆ เขาที่เป็นผู้ชายตัวโตๆยืนอยู่ใต้ชายคาบ้านคนอื่น เอาแต่จับจ้องไปยังบานประตูใหญ่ด้วยสายตาคาดหวังรอคอย ใครที่ไม่รู้ คงได้นึกว่าเจียงเจ๋อแอบชอบคุณเย่แหงๆแต่อย่าหาว่าเอ็ดไป ยิ่งมองก็ยิ่งเหมือนแบบนั้นจริงๆ...นายน้อยเจียงแห่งS ฝึกวิชามาพร้อมกับคุณเย่มาตั้งแต่เด็กๆ นานวันเข้าก็เกิดเป็นความรัก แต่ทว่าเพราะเพศที่ต่างกัน จึงได้แต่เก็บความรักนี้ไว้ในใจกระทั่งที่หน้าประตูสำนักทะเบียร ได้เห็นคุณเย่จดทะเบียนสมรสกับผู้หญิงคนอื่น นายน้อยเจียงถึงได้เสียศูนย์โดยสิ้นเชิง ตามตูดรถหรูของคุณเย่ ถามมาจนถึงหน้าเรือนหอนายน้อยเจียงที่รักจนไม่อาจถอนตัว กดกริ่งด้วยความบ้าคลั่ง คิดแต่จะแย่งตัวคุณเย่ลับมา แต่จะทำอย่างไรได้ ในเมื่อในใจของคุณเย่มีแค่ภรรยาคนสวยของเขาเท่านั้น และไม่สนใจนายน้อยเจียงแม้แต่นิดเดียวนายน้อยเจียงที่เจ็บปวดเจียนตาย ได้แต่รอคอยด้วยความทรหดอยู่ที่นอกประตู หวังว่าหลังจากที่คุณเย่สวีทกับภรรยาคนสวยเสร็จแล้ว

เจียงโม่ที่เห็นภาพช็อตนี้อยู่ในสายตา รู้สึกว่าชาตินี้ทั้งชาติเธอไม่มีวันเชื่อฟังว่าง่ายแบบนี้แน่เธอหันข้างไปมองเจียงเจ๋ออีกแวบนึง ก็เห็นเขายังจ้องซูหว่านอยู่ จึงกัดฟันถาม "พี่ชอบเธอที่เป็นแบบนี้หรอ?"เจียงเจ๋อพยักหน้านิดหน่อยราวกับหุ่นยนต์ จากนั้นอยากถามเจียงโม่ว่าชอบคืออะไร แต่แลกมาด้วยการมองบนของเจียงโม่รวมไปถึง...ฝ่ามือพิฆาตที่ท้ายทอยอีกหนึ่งครั้ง!เจียงเจ๋อ "..."สุดท้ายเขาก็เปลี่ยนทิศ เดินเข้าห้องหนังตามจี้ซือหานไปด้วยอการเวียนหัววินาทีที่ประตูห้องหนังสือปิดสนิท ซูหว่านกับเจียงโม่ต่างก็สบตากันบรรยากาศแปลกประหลาดไม่น้อย และอึดอัดอยู่ทีเดียว..."คุณซู มีกาแฟไหมคะ?"หลังจากที่ทั้งสองคนเงียบอยู่สักครู่ เจียงโม่เป็นฝ่ายเอ่ยปากขึ้นก่อนซูหว่านตอบกลับคำนึงว่า "น่าจะมีค่ะ" จากนั้นก็หมุนตัวเดินเข้าไปควานหากาแฟในห้องครัวซูหว่านที่ไม่คุ้นเคยบ้านใหม่ ค้นหาอยู่นานก็หาไม่เจอ บรรยากาศก็เข้าสู่ความกระอักกระอ่วนอีกครั้งเธอฝืนเอวที่เจ็บปวดจากการร่วมรักกับจี้ซือหาน หมุนตัวกลับไปมองเจียงโม่ที่เดินตามเธอซึ่งไปหากาแฟ"น้ำร้อนได้ไหมคะ?"เจียงโม่เลิกคิ้วกับตาขึ้นเล็กน้อย "เอาที่สะดว

เจียงเจ๋อเองก็เคยได้ยินพ่อพูดถึงรักแรกสมัยยังเป็นเด็กหนุ่มมาเหมือนกัน ควรจะบอกว่าเป็นนางในฝันที่รักแต่ไม่อาจได้มาครอบครอง แต่ก็ไม่เคยเห็นเหมือนกันว่าอีกฝ่ายหน้าตาเป็นยังไง รู้แค่ว่าเพราะผู็หญิงคนนี้ พ่อถึงครองตัวเป็นโสดตลอดชีวิตความคิดของเขาถูกเบี่ยงเบนไปโดยจี้ซือหาน สิ่งที่คุยอยู่ตอนนี้คือเรื่องขององค์กร จุดประสงค์แรกเริ่มของSคืออะไร ไม่ได้สำคัญขนาดนั้น ถึงยังไงซะแค่ปฏิบัติตามจุดมุ่งหมายในตอนนี้ก็พอแล้วเจียงเจ๋อเก็บความคิดลงไป ให้คำสัญญาที่หนักแน่นกับจี้ซือหาน "ฉันจะไปกับนายด้วย ไม่จะเป็นหรือตาย ฉันก็จะตามนายไป"เขาไม่เคยแสดงความจงรักภักดีต่อจี้ซือหานมาก่อน นี่เป็นครั้งแรก นึกว่าอีกฝ่ายได้ยินแล้วจะซาบซึ้ง แต่ใครจะคิดว่าจี้ซือหานกลับเหล่มองเขาด้วยท่าทางรังเกียจ "นายไปด้วย ก็มีแต่จะเป็นภาระฉันเปล่าๆ"เจียงเจ๋อโกรธจนกำหมัด "ไอ้คนแซ่จี้ อย่าหลงตัวเองให้มันมาก กี่ครั้งแล้วที่นายทำภารกิจ แล้วฉันคอยช่วยเก็บงานให้นายทีหลังไม่งั้นนายคิดว่าจะทำภารกิจได้สำเร็จราบรื่นหรือไง?!"จี้ซือหานชิดคางขึ้น "นั่นก็เพราะว่า นายเหมาะจะตามล้างตามเช็ดยังไงล่ะ"เจียงเจ๋อคิด "...ไอ้เวรนี่ ทำไมปากมันวอนบาท

นิ้วของเจียงโม่ที่คีบซิการ์ เคาะขี้เถ้าเบาๆ"คุณซู มีใครเค้าพาสามีไปร่วมปาร์ตี้คนโสดกันบ้าง?"การที่เจียงโม่จะปฏิเสธ เป็นสิ่งที่คาดเดาไว้ได้อยู่แล้ว เพียงแต่ทำไมล่ะ?ที่เจียงโม่เชิญเธอไปร่วมงานปาร์ตี้คนโสด ก็เพราะอยากให้เธอสอนว่าจะจีบเจียงเจ๋อยังไงไม่ใช่หรอ?งั้นถ้าเธอจะพาจี้ซือหานไปด้วย ก็ไม่ได้หน่วงต่อการสอนเจียงโม่จีบเจียงเจ๋อไม่ใช่หรอ?เธอคิดว่าบางทีเจียงโม่อาจจะอยากอาศัยปาร์ตี้นี้เพื่อพาตัวเธอไป ส่วนเป้าหมายคืออะไร เกรงว่าจะเกี่ยวข้องกับเรื่องที่เจียงเจ๋อคุยกับจี้ซือหานหลังจากที่ซูหว่านคิดได้ดังนั้น ก็มองเจียงโม่ด้วยสายตาที่จริงใจ"คุณหนูเจียง ฉันกับจี้ซือหานถูๆไถๆกันมาเกือบสิบปี กว่าจะได้แต่งงานกันไม่ง่ายเลย ฉันไม่อยากให้เกิดเรื่องไม่คาดฝันอะไรขึ้นก่อนวันแต่งงาน""พรุ่งนี้เช้า ฉันแค่อยอยากสวมชุดแต่งงานที่เขาส่งมาให้ แต่งให้เขาด้วยสภาพร่างกายจิตใจที่สมบูรณ์แบบที่สุด หวังว่าพวกคุณจะช่วยให้เราสมหวังด้วย"ตอนที่พูดสิ่งเหล่านี้ เธอเห็นสีหน้าของเจียงโม่ เปลี่ยนไปเล็กน้อย ก็รู้ได้ทันทีว่าเจียงโม่มีจุดประสงค์อย่างแท้จริง จึงยกริมฝีปากยิ้ม"คุณหนูเจียง ถ้าคุณอยากให้ฉันสอนคุณจีบ

เจียงโม่ไม่หลงกล ซูหว่านจึงใช้เล่นแง่ในทางความรู้สึกแทน"คุณหนูเจียง คุณก็รู้ว่าคนที่จี้ซือหานแคร์ มีแต่ฉันมาโดยตลอด""คุณกักตัวเพื่อนของฉันไม่ยอมปล่อย ก็ไม่ได้มีประโยชน์อะไรเท่าไหร่ ทำไมต้องให้คนที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่มารับเคราะห์ด้วยล่ะ?"เจียงโม่จ้องดวงตาใสบริสุทธิ์ของซูหว่านนานอยู่สักพัก จากนั้นก็โบกมือ "ช่างเถอะ แค่คุณอยู่ก็พอแล้วล่ะ"เธอส่งคนไปโทรศัพท์ หลังจากที่เห็นอีกฝ่ายวางสาย ก็หันมาพยักหน้าให้เธอ แล้วจึงอธิบายให้ซูหว่านฟัง"เพื่อนของคุณไม่รู้ว่าตัวเองถูกลักพาตัว ฉันก็แค่ส่งคนไปก่อกวนพวกเขานิดหน่อย หลังจากที่คุณกลับไป อย่าพูดถึงเรื่องนี้ก็แล้วกัน"สรุปว่าที่ซานซานออกจากบ้านไปตั้งแต่เช้า ที่อลันกับซีอี้ไม่ได้มาที่วิลล่า ไม่ใช่เพราะถูกลักพาตัว แต่ถูกคนของเจียงโม่สร้างสถานการณ์แต่ว่า ฟังจากความหมายของเจียงโม่ ถ้าเธอไม่มาล่ะก็ คตที่สร้างสถานการณ์กลุ่มนั้น จะต้องลงมือกับพวกซานซานเป็นแน่...เพียงแต่เพราะเจียงโม่คำนึงถึงจี้ซือหานหรือเธอ ถึงได้เลือกใช้วิธีนุ่มนวล ไม่งั้นลักพาตัวไปเลยก็จะง่ายกว่า...แต่ไม่ว่าคนที่เจียงโม่คำนึงเป็นใคร หรือไม่ว่าจะคิดยังไง มันก็ไม่สำคัญทั้งนั้น