บทที่ 703

เจียงโม่ที่เห็นภาพช็อตนี้อยู่ในสายตา รู้สึกว่าชาตินี้ทั้งชาติเธอไม่มีวันเชื่อฟังว่าง่ายแบบนี้แน่

เธอหันข้างไปมองเจียงเจ๋ออีกแวบนึง ก็เห็นเขายังจ้องซูหว่านอยู่ จึงกัดฟันถาม "พี่ชอบเธอที่เป็นแบบนี้หรอ?"

เจียงเจ๋อพยักหน้านิดหน่อยราวกับหุ่นยนต์ จากนั้นอยากถามเจียงโม่ว่าชอบคืออะไร แต่แลกมาด้วยการมองบนของเจียงโม่

รวมไปถึง...

ฝ่ามือพิฆาตที่ท้ายทอยอีกหนึ่งครั้ง!

เจียงเจ๋อ "..."

สุดท้ายเขาก็เปลี่ยนทิศ เดินเข้าห้องหนังตามจี้ซือหานไปด้วยอการเวียนหัว

วินาทีที่ประตูห้องหนังสือปิดสนิท ซูหว่านกับเจียงโม่ต่างก็สบตากัน

บรรยากาศแปลกประหลาดไม่น้อย และอึดอัดอยู่ทีเดียว...

"คุณซู มีกาแฟไหมคะ?"

หลังจากที่ทั้งสองคนเงียบอยู่สักครู่ เจียงโม่เป็นฝ่ายเอ่ยปากขึ้นก่อน

ซูหว่านตอบกลับคำนึงว่า "น่าจะมีค่ะ" จากนั้นก็หมุนตัวเดินเข้าไปควานหากาแฟในห้องครัว

ซูหว่านที่ไม่คุ้นเคยบ้านใหม่ ค้นหาอยู่นานก็หาไม่เจอ บรรยากาศก็เข้าสู่ความกระอักกระอ่วนอีกครั้ง

เธอฝืนเอวที่เจ็บปวดจากการร่วมรักกับจี้ซือหาน หมุนตัวกลับไปมองเจียงโม่ที่เดินตามเธอซึ่งไปหากาแฟ

"น้ำร้อนได้ไหมคะ?"

เจียงโม่เลิกคิ้วกับตาขึ้นเล็กน้อย "เอาที่สะดว