All Chapters of ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว: Chapter 111 - Chapter 120

รากหูของซูหว่านแดงไปหมด อายมากที่จะพูดว่า"ซานซาน ฉัน... จริง ๆ แล้วเขา..."จะอธิบายอย่างไร หากซานซานรู้ว่าเธอถูกคุณเย่รังแกอารมณ์ฉุนเฉียวของซานซานจะต้องไปคิดบัญชีกับคุณเย่แน่นอนเช่นเดียวกับในปีนั้นที่รู้ว่าเธอถูกซ่งซือเยว่เตะไปสองเท่า เธอก็ถอดแขนเสื้อขึ้นและตั้งใจจะซื้อตั๋วรถและรีบไปที่เมืองหลวงไปฆ่าซ่งซือเยว่ทําให้เธอตอนนั้นก็ไม่กล้าบอกซานซานว่าหลังจากตัวเองถูกเตะ หัวใจก็ล้มเหลว จนปิดบังมาจนถึงตอนนี้เมื่อเห็นซูหว่านอึกอัก ซานซานก็อดไม่ได้ที่จะแสดงสีหน้ากังวลออกมา "เขาน่าจะเหมือนจี้ซือหานหรือเปล่า ไม่อยากแต่งงานกับคุณ แค่อยากเลี้ยงคุณใช่ไหม"ซูหว่านรีบส่ายหัว"ไม่ใช่"ซานซานคิ้วขมวดแน่น "เกิดอะไรขึ้นกันแน่?"ซูหว่านถอนหายใจและไม่สามารถปิดบังได้ ได้แต่อธิบายอย่างซื่อสัตย์กับซานซานเมื่อซานซานฟังเสร็จก็เบรกกะทันหัน จึงจอดรถข้างทาง"คุณพูดว่าอะไรนะ?""คุณได้รับอะไรจากคนแปลกหน้า?"เธอสงสัยว่าเธอได้ยินผิดและพูดซ้ำอีกครั้งหน้าซูหว่านแดงไปหมด แต่ต้องพยักหน้า"ไป แจ้งตํารวจไป!"ซานซานโกรธจนพับแขนเสื้อขึ้น ก็จะขับรถไปสถานีตํารวจ ซูหว่านรีบหยุดเธอทันที"ฉันแจ้งแล้ว ยากที่จะดึงเ

ฉนวนกันเสียงของประตูห้องครัวยังดีอยู่ ได้ยินแต่ประโยคแบบนี้ราง ๆ ข้างหลังก็ฟังไม่ชัดแล้วเจียงยวู่เป็นผู้อํานวยการฝ่ายขายของกลุ่มบริษัทหนิงเวิน เพื่อรักษาลูกค้า เขามักจะเรียกอีกฝ่ายว่าที่รัก แต่ก็เป็นเรื่องปกติแต่ประโยคที่เขาพูดว่า 'บ่อยเกินไปที่จะถูกจับได้ง่าย' กลับทําให้ซูหว่านรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติเธอยืนอยู่ที่ประตูโดยไม่ขยับเขยื้อน เจียงยวู่เปิดประตูก็เห็นเธอ ใบหน้าที่สวยแข็งทื่อเล็กน้อย"หว่าน หว่านหว่าน..."หลังจากเจียงยวู่แข็งไปครู่หนึ่ง ก็ตอบสนองอย่างรวดเร็ว ชี้ไปที่โทรศัพท์แล้วพูดว่า "ลูกค้าของผม มีสินค้าชิ้นหนึ่งมีปัญหา ต้องส่งคืนในปริมาณมาก โทรหาผมไปจัดการ แต่ผมยังต้องขอส่งคืนกับทางบริษัท ได้แต่รอให้จัดการเสร็จแล้วค่อยไป นี่ไม่ได้ขอให้คุณปู่บอกคุณย่า ให้อีกฝ่ายผ่อนผันเวลาให้ผมบ้าง..."เขาอธิบายแบบนี้ก็สมเหตุสมผล แต่ประโยคนั้น 'บ่อยเกินไปที่จะถูกจับได้ง่าย' กลับอธิบายไม่ชัดเจนซูหว่านก็ไม่คิดจะถามเขาโดยตรง สีหน้าไม่เปลี่ยนสี "คุณอธิบายมากมายให้ฉันฟังว่าทําอะไร ฉันไม่เคยได้ยินคุณพูดเลย"เจียงยวู่ได้ยิน สีหน้าตึงเครียดของเจียงยวู่ นี่จึงผ่อนคลายลง "ผมแค่กลัวคุณจะเ

ซูหว่านหัวเราะเยาะตัวเองและเก็บสายตาและมองไปที่กู้จิ่งเซินซึ่งนั่งเข้าไปในไดรฟ์หลัก"งานเลี้ยงฉลองจัดขึ้นที่ไหน""โรงแรมทะเลสวรรค์"นั่นคือโรงแรมที่หรูหราที่สุดในเมืองเอตระกูลกู้จัดงานเลี้ยงฉลอง ส่วนใหญ่เพื่อเฉลิมฉลองสัญญาที่ชนะส่วนตะวันตกของเมืองแม้ว่าจะเป็นเพียงส่วน แต่สําหรับตระกูลกู้ สิ่งนี้ได้วางรากฐานสําหรับการพัฒนาของพวกเขาในเมืองเอและเฉลิมฉลองอย่างเป็นธรรมชาติซูหว่านคิดว่ากู้จิ่งเซินจะพาตัวเองไปโรงแรมโดยตรง แต่เขาขับรถไปที่ห้างสรรพสินค้าบลูเบย์ยังเป็นร้านขายชุดการปรับแต่งขั้นสูงเหมือนเดิม ต่างกันตรงที่ครั้งนี้เขาซื้อสีชุดเอ็กซ์คลูซีฟให้เธอเป็นสิบชุด ทั้งกระเป๋า เครื่องประดับซูหว่านมองถุงกระดาษระดับไฮเอนด์และระดับสูงเหล่านั้น เมื่อถูกใส่เข้าไปในกระโปรงหลังรถโดยพนักงานตามลําดับ เธอปวดหัวและจับหน้าผากไว้"ประธานกู้ ค่าจัดส่งแพงมาก"กู้จิ่งเซินพิงข้างประตูรถ เงยหน้ามองเธอ "ครั้งนี้ห้ามถอยอีก ไม่งั้นผมจะให้คุณต้อนรับผมตลอดไป"น้ำเสียงที่ปฏิเสธไม่ได้ทําให้ซูหว่านตกตะลึงเมื่อก่อนซ่งซือเยว่ก็เป็นแบบนี้ ซื้อของให้เธอ ห้ามเธอไม่เอาและห้ามถอยกลับเขาดูอ่อนโยนมาก จริง ๆแ

หัวใจของซูหว่าน เมื่อเห็นหลินเจ๋อเฉิน เขาก็หยุดเต้นอย่างกะทันหัน ความกลัวและความตึงเครียดก็โจมตีทันที"ประ ประธานหลิน..."เธอตกใจจนหน้าซีด ถึงกับเสียงสั่นเครือหลินเจ๋อเฉินเห็นเธอกลัวแบบนี้ หัวเบี้ยวเล็กน้อย "คุณซู ไม่ได้เจอกันนานนะ"ซูหว่านตัวสั่นไปทั้งตัว แต่ก็ยังพยุงตัวและสงบ "ประธานหลิน คุณมาหาฉันที่ห้องน้ำหญิงมีเรื่องอะไรเหรอ?"หลินเจ๋อเฉินดูเหมือนจะยิ้มเล็กน้อย ดวงตาของเขาก็ขึ้นเล็กน้อย "ไม่มีอะไร แค่อยากมาขอบคุณคุณครับ"เขาพูดจบ ก็ถอดหน้ากากออกจากใบหน้า เผยให้เห็นปากที่ถูกเย็บสิบกว่าเข็มเข็มหนาทึบ ดูน่ากลัวเล็กน้อย กลัวจนซูหว่านถอยหลังหนึ่งก้าวแต่หลินเจ๋อเฉินไม่สนใจ ขีดนิ้วให้เธอ "มานี่"ซูหว่านส่ายหัวในภายหลัง ไม่เพียงแต่ไม่ยอมผ่านไป ยังหันไปวิ่งเข้าห้องน้ำข้าง ๆ ด้วยบอดี้การ์ดสองคนที่ถือแท่งเหล็กตามหลังหลินเจ๋อเฉินเห็นและไล่ตามทันทันทีหลังจากหยุดเธอไปแล้ว แขนของเธอถูกวางไว้ด้วยซ้ายและขวาและยกเธอไปข้างหน้าหลินเจ๋อเฉินเธอถูกบอดี้การ์ดกดและคุกเข่าลงที่เท้าของหลินเจ๋อเฉินในท่าที่อัปยศอดสูอย่างยิ่ง"คุณซู คุณยังวิ่งเป็นอยู่ดี"หลังจากหลินเจ๋อเฉินหัวเราะเยาะ สีหน้

เจ็บ...ความเจ็บปวดเหมือนหายใจไม่ออก...เจ็บจนเธอหายใจลําบาก...แต่หลินเจ๋อเฉินไม่ได้วางแผนที่จะปล่อยเธอไปเช่นนี้เขาจ้างบอดี้การ์ดสองคน กดเธอลงบนอ่างล้างมือ มองพวกเขาด้วยสีหน้ายิ้ม"ความเสียใจเพียงอย่างเดียวของฉันคือไม่ได้นอนกับคุณ แต่ดูการถ่ายทอดสดก็รู้สึกมาก คุณว่าใช่หรือไม่？"ประโยคนี้มีพลังทําลายล้างมากกว่าความเจ็บปวดบนร่างกายแม้แต่อาการบาดเจ็บที่หลังของเธอก็ดูแลไม่ไหวแล้ว ส่ายหัวให้หลินเจ๋อเฉินอย่างสุดชีวิต"ประธานหลิน ฉันไม่รู้จริง ๆ ว่าชายสวมหน้ากากคนนั้นเป็นใคร และไม่รู้ว่ารองประธานจ้าวที่คุณพูดหมายถึงอะไร..."เธอกัดฟันแน่นแล้วไม่พูดคุณเย่ เพราะเธอรู้ว่าเมื่อเธอบอกว่าเป็นใคร หลินเจ๋อเฉินจะให้บอดี้การ์ดนอนกับเธอจริง ๆตอนนี้เขาแค่ต้องการใช้วิธีนี้เพื่อบังคับให้เธอบอกว่าคุณเย่เป็นใคร ตราบใดที่เธอไม่พูด ตัวเองก็ยังมีโอกาสรอดหลินเจ๋อเฉินรู้มาตลอดว่าซูหว่านฉลาดมาก ถ้าไม่มาจริง ๆ ก็แงะคําพูดออกจากปากเธอไม่ได้เขาเงยคางให้กับบอดี้การ์ดสองคนและสั่งเสียงเย็นว่า "ลงมือ!"บอดี้การ์ดได้ยินคําสั่ง รีบไปเก็บเสื้อผ้าของซูหว่านทันทีซูหว่านกลัวจนต่อต้านอย่างสุดชีวิต แต่รั้งแรง