บทที่ 118

ระหว่างอารมณ์ของเธอพลิกกลับ หลินเจ๋อเฉินก็ไม่สนใจความเจ็บปวดที่เหมือนการฉีกขาดที่ต้นขาของเธอ ยกรองเท้าหนังขึ้นและใช้ปลายเท้าติ๊กคางของเธอ

"หญิงโสเภณี! ท่าทางของกูตอนนี้ ก็คือถูกคนที่คุณส่งมาทําร้าย คุณว่าผมต้องขอบคุณคุณหรือเปล่า?"

ซูหว่านไม่ได้เห็นความโกรธในสายตาของหลินเจ๋อเฉินอย่างชัดเจน ตอนนี้ถูกบังคับให้แหงนหน้ามองเขาและพบกับความโกรธที่พลุ่งพล่านในนั้น

เธอถูกความโกรธนี้ ตกใจจนหายใจไม่ออก และรู้สึกว่านี่ไม่ใช่เวลาที่จะกลัว จึงกัดฟันบังคับให้ตัวเองใจเย็น

"ประธานหลิน คุณเข้าใจผิดหรือเปล่า ผมไม่เคยส่งใครมาทําร้ายคุณ และไม่รู้จักคนที่สวมหน้ากากที่คุณพูดถึง..."

แม้ว่าหลินเจ๋อเฉินจะตัดสินว่าเธอส่งคุณเย่มาทําร้ายเขา แต่เธอก็ไม่สามารถยอมรับว่าเธอรู้จักคุณเย่

นอกจากนี้เธอไม่ได้สั่งให้คุณเย่ไปจัดการกับหลินเจ๋อเฉินจริง ๆ เธอเองก็เพิ่งรู้ในวันถัดไปเมื่ออ่านข่าว

และเธอตกเป็นเหยื่อด้วย

"ไม่รู้จักเหรอ"

หลินเจ๋อเฉินเห็นเธอแกล้งโง่และยิ้มอีกครั้ง

"ฮ่าๆ..."

เสียงหัวเราะที่แปลกประหลาดและมืดมนเช่นนี้ทําให้ซูหว่านขนลุกไปทั้งตัว

เธอกําฝ่ามือแน่น ก็ยังกัดฟันปฏิเสธว่า "คนสวมหน้ากากคนนั้น แม้แต่ป