เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 121
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 122
เมื่อชายตรงหน้าได้ยินคำพูดเหล่านี้ ดวงตาของเขาก็เย็นลงเรื่อยๆ และแม้แต่คิ้วของเขาก็เย็นชาซูหว่านไม่กล้ามองจี้ซือหานแบบนี้ เลยรีบหันหน้าพูดกับกู้จิ่งเซินว่า "พวกเราไปกันเถอะ"กู้จิ่งเซินได้ยินคําพูดนี้ สีหน้าก็ผ่อนคลายลงมากไม่ว่าพวกเขาจะมีความสัมพันธ์แบบใด ซูหว่านเลือกเขาตอนนี้ก็คือผลลัพธ์ที่ดีที่สุดเขาเก็บจิตใจที่หนักหน่วงไว้ กอดซูหว่านไว้แน่น ไม่พูดอะไรสักคํา เดินผ่านจี้ซือหานจี้ซือหานหันศีรษะและมองไปที่ซูหว่าน ดวงตาที่มืดมนของเขาดูเหมือนจะทะลุผ่านเธอซูหว่านรีบก้มหน้าลงอย่างเร็วที่สุด เพื่อหลีกเลี่ยงสายตาที่เร่าร้อนของเขา แต่อยู่ๆ เขาก็คว้าแขนเธอไว้แน่นมือที่มีข้อต่อแหลมคมนั้นใช้กำลังทั้งหมดของเขา ดึงเธอออกจากอ้อมแขนของกู้จิ่งเซินซูหว่านไม่ทันระวังตัวจากการดึงดังกล่าว และล้มลงกับพื้นได้รับบาดเจ็บบนหลังของเธอถูกับพื้น ทำให้เธอเหงื่อออกมากแต่นางเพิกเฉยต่อความเจ็บปวด จึงรีบเอื้อมมือหยิบเสื้อคลุมที่เพิ่งหลุดออกจากตัวนางขึ้นมาน่าเสียดายที่จี้ซือหานเตะออกไปก่อนที่มือของเธอจะแตะขอบเสื้อคลุมด้วยซ้ำแล้วร่างกายของเธอก็รู้สึกอบอุ่น และมีเสื้อโค้ทสีดำพันตัวเธอไว้แน่นเสื้อ
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 123
เมื่อได้ยินประโยคนี้ มือที่ติดอยู่ที่คอของเธอก็หายใจไม่ออกทันทีผู้ชายใช้มือเดียวบีบคอเธอและยกเธอขึ้นจากพื้นแรงกดทางเดินหายใจอย่างรุนแรง ความรู้สึกหายใจไม่ออกโจมตี ทําให้หัวใจของเธออึดอัดและเจ็บปวดอาการหัวใจล้มเหลวของเธอ ต้องการออกซิเจนเพียงพอที่จะรักษาไว้ และเมื่อขาดออกซิเจน เธอจะตาย!ประกอบกับได้รับบาดเจ็บที่หลัง เจ็บจนหายใจไม่ออกอยู่แล้ว ตอนนี้ถูกจับคอทางเดินหายใจแล้ว...เธอรู้สึกถึงความรู้สึกหายใจไม่ออกและค่อย ๆ กอดหัวใจของเธอไว้ ทําให้เธออ้าปากอย่างเอาเป็นเอาตาย อยากสูดอากาศแต่ฝ่ามือใหญ่นั้นไม่ให้โอกาสเธอเลย แรงบีบคอเธอยิ่งแรงขึ้น...เธอมือสั่นและพยายามดึงตู้เสื้อผ้าของจี้ซือหาน แต่ไม่มีแรงเธอได้แต่มองจี้ซือหานด้วยน้ำตา หวังว่าเขาจะเมตตาปล่อยเธอไปจี้ซือหานเห็นเธอหน้าขาวผิดปกติ เหมือนกําลังจะตาย เขารีบคลายมือและผลักเธอลงบนพื้นซูหว่านที่ได้รับโอกาสเตะลมหายใจ หมอบลงกับพื้น กุมหัวใจ สู้อย่างสุดความสามารถ พูดคําหนึ่งออกมาด้วยความยากลําบาก"ยา..."เธอต้องกินยา กินยาให้เร็วที่สุด หรือดูดออกซิเจนทันที ไม่งั้นเธอจะตายทุกครั้งที่เธอเห็นจี้ซือหาน เธอจะกินยาหลายอย่างควบคุม
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 124
ซูหว่านที่ยังคงหายใจอยู่ ใช้กำลังทั้งหมดของเธอเพื่อมองไปด้านข้างที่จี้ซือหานที่กำลังขับรถอยู่"คุณ... รีบตามคู่หมั้นของคุณ... อย่ายุ่งกับฉัน..."พูดจบประโยคเดียวเป็นระยะ ๆ เกือบเอาชีวิตเธอไปเธอลําบาก พิงนักบินผู้ช่วยและสูดอากาศเข้าปากใหญ่ แต่ไม่สามารถบรรเทาอาการหายใจไม่ออกได้จี้ซือหานบิดคิ้วหนาและมองเธอแวบหนึ่ง แต่ไม่ตอบคําของเธอ ใบหน้าเย็นชาและไม่พูดอะไรสักคํา ขับรถเข้าไปในโรงพยาบาลอย่างรวดเร็วซูหว่านเห็นเขาอุ้มตัวเองเดินไปที่โรงพยาบาลอย่างรวดเร็ว ยื่นมือเล็ก ๆ ที่อ่อนแอออกมา ยกมือขึ้นดึงเสื้อเชิ้ตสีขาวของเขา"ฉัน... ไม่ไปโรงพยาบาล..."ผู้หญิงสัมผัสนิ้วบนผิวเย็นเฉียบ ราวกับว่าอุณหภูมิจางลงอย่างรวดเร็วก่อนตาย ทําให้หัวใจของเขาสั่นทันที"เชื่อฟัง มีออกซิเจนในโรงพยาบาลครับ"เมื่อปลอบประโลมแล้ว จี้ซือหานก็กอดผู้หญิงในอ้อมแขนไว้แน่น เดินตรงไปที่การคัดแยกผู้ป่วยผู้รับผิดชอบโรงพยาบาลที่กําลังลาดตระเวนที่การคัดแยกผู้ป่วยเห็นจี้ซือหานมา ก็รีบต้อนรับ"ประธานจี้...""อลัน โรคหัวใจ รับออกซิเจน!"อลันที่ใส่เสื้อกาวน์สีขาวยังไม่ทันเอ่ยปากก็ถูกจี้ซือหานขัดจังหวะเธอมองไปที่ผู้หญิงท
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 125
"เกิดอะไรขึ้น?"สีหน้าของจี้ซือหาน เย็นลงเล็กน้อย แม้แต่ใต้ตาก็เป็นน้ำค้างแข็ง"กู้จิ่งเซินตี?"ซูหว่านส่ายหัวอย่างรวดเร็ว "ไม่ใช่เขา แต่เป็นหลินเจ๋อเฉิน..."คิ้วหนาที่ดูดีของจี้ซือหาน จู่ ๆ ก็ล็อคแน่น "พูดให้ชัดนะ"ซูหว่านได้แต่บอกเขาทั้งหมดเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นที่เมื่อกี้ในโรงแรมคิ้วที่ล็อคแน่นของผู้ชายขยายออกไปเล็กน้อยแต่เมื่อได้ยินว่าเธอเกือบจะถูกทําให้แปดเปื้อนโดยบอดี้การ์ดที่หลินเจ๋อเฉินพามา คิ้วหนาที่เพิ่งกางออกก็บิดเป็นลูกบอลอีกครั้งแทบไม่มีความคิด ผู้ชายหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วโทรออกไป "จ้าวหยู่ หลินเจ๋อเฉิน จัดการได้แล้ว"รองประธานจ้าวที่ได้รับโทรศัพท์จากประธาน รีบตอบด้วยความเคารพว่า "ครับ"ซูหว่านมองไปที่จี้ซือหานที่คุยโทรศัพท์และตกใจเล็กน้อย คาดไม่ถึงว่าเขาจะช่วยตัวเองจัดการกับหลินเจ๋อเฉินช่วยเธอเพราะรู้ว่าผู้หญิงที่เขาเล่นแล้วเกือบโดนคนอื่นแตะ หรือเพราะห่วงใยเธอซูหว่านคิดว่าหลินเจ๋อเฉินพูดถึงรองประธานจ้าวของกลุ่มบริษัทจี้ อดไม่ได้ที่จะถามเขาว่า "จ้าวหยูคนนั้น... เป็นรองประธานจ้าวเหรอ"จี้ซือหานได้ยินว่า สีหน้าไม่ได้เปลี่ยนไปมากนัก แต่ดวงตากลับขยับเล็กน้
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 126
"ไม่บอกเขาได้ไหม""ได้"หลังจากอลันพยักหน้าและเสนอเงื่อนไขว่า "แต่คุณต้องบอกฉันว่าความสัมพันธ์ระหว่างพวกคุณคืออะไรค่ะ"นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นจี้ซือหานสนใจผู้หญิงคนหนึ่งขนาดนี้ซึ่งทําให้เธออยากรู้อยากเห็นเล็กน้อยซูหว่านตอบเบา ๆ ว่า"เมื่อก่อนเขาเป็นสแตนด์อินของคนรักแรก ตอนนี้... ไม่เกี่ยวกันเลยค่ะ"อลันยิ้ม"คนรักแรก คุณกําลังพูดถึงหนิงหว่านเหรอ"ซูหว่านพยักหน้าโดยไม่แสดงความคิดเห็นใด ๆ รอยยิ้มที่มุมปากของอลันก็ลึกซึ้งยิ่งขึ้นเธอไม่ได้พูดอะไรมากและสั่งให้ซูหว่านพักผ่อนดี ๆแล้วหันหลังและเดินออกจากวอร์ดหลังจากอลันจากไป ซูหว่านไม่สามารถรองรับได้ หลับตาและนอนหลับสนิทหลับไปนานแค่ไหนก็ไม่รู้ รู้แค่ชั่ววูบที่ลืมตา มองปราดเดียวก็เห็นจี้ซือหานนั่งอยู่ข้างๆเขาสวมเสื้อสเวตเตอร์คอตั้งสีดํา ภายใต้แสงแดด ซับในผิวขาวและคิ้วเหมือนภาพวาดความสง่างามสูงส่งที่แผ่ซ่านออกมาทั้งตัวทำให้ไม่กล้าลบหลู่โดยง่ายและไม่กล้าเข้าใกล้มีรายงานฉบับหนึ่งหนีบอยู่ระหว่างนิ้วที่เรียวยาวของเขา กําลังห้อยตายาวต่ำ พลิกรายงานไปทีละหน้าสีหน้าที่เขาอ่านรายงานไม่มีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ ขึ้น ๆ ลง ๆ คิดว่าอลันน่าจะเ
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 127
หลังจากที่เธอพูดแบบนี้ ใบหน้าของจี้ซือหานก็เปลี่ยนเป็นเย็นชาทันที"ผมบอกว่าจะรักษาคุณให้หาย ก็อย่าปฏิเสธอีกเลย"เขาทําหน้าเย็นชา หลังจากดึงผ้าห่มมาคลุมให้เธอแล้ว เขาก็หยิบรายงานขึ้นมาใหม่และนั่งข้าง ๆดวงตาที่หนาและเรียวยาวห้อยลงมาต่ำ บดบังดวงตาทั้งใหญ่และสีดําคู่นั้น ทําให้คนมองไม่ชัดเจนว่ามีอารมณ์อะไรที่ซ่อนอยู่ในดวงตานั้นแต่ระหว่างคิ้วที่บิดเบี้ยวนั้น กลับแผ่วลงมาด้วยความกระสับกระส่าย ตื้นเขินมาก ถ้าไม่ดูให้ดี ก็มองไม่ออกเขาเก่งในการควบคุมอารมณ์เสมอ ซูหว่านมองไม่เห็นเขา เขาก็ขี้เกียจที่จะคาดเดาและนอนตะแคงข้าง ๆ อย่างเชื่อฟังพวกเขาไม่ค่อยอยู่ด้วยกันอย่างเงียบ ๆ เช่นนี้ ดูเหมือนว่าในช่วงห้าปีที่ผ่านมา เขาไม่เคยอยู่เคียงข้างเธอด้วยวิธีนี้มาก่อนบางครั้งซูหว่านก็คิดว่า ในใจของจี้ซือหาน ตัวเองอยู่ในตําแหน่งไหนกันแน่ถ้าเป็นแค่สแตนด์อินแล้ว ทําไมหลังจากแยกกันแล้วเขามักจะอดมาหาตัวเองไม่ได้ครั้งนี้ยิ่งไปกว่านั้น คาดไม่ถึงว่าจะแย่งเธอไปจากมือของกู้จิ่งเซินต่อหน้าคนมากมายแยกกันมานานขนาดนี้ หรือเป็นเพราะโรคจิตเภท กะบังลมในใจน่าจะอึดอัด เลยทําแบบนี้หรือพูดว่า... ในใจเค้าจริงๆ ก
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 128
"ประ ประธานจี้ คุณ"เธออยากถามเขาว่าทำไมเขาถึงพาเธอกลับบ้านกะทันหัน?พูดติดปากก็ไม่รู้จะถามออกอย่างไรเธอห้อยลงหัวลงไม่กล้ามองผู้ชายตรงหน้าแวบหนึ่งผู้ชายกลับเหมือนมองทะลุความคิดของเธอ จืดชืดมองเธอ"พักฟื้นสักสองสามวันค่อยส่งคุณกลับครับ"เขาไม่ได้บอกเหตุผล แค่พูดง่าย ๆ แค่นี้ ก็ถือว่าให้คําอธิบายกับเธอแล้วซูหว่านได้ยินว่าเขาจะส่งตัวเองกลับไป ก็ไม่เครียดขนาดนั้นแล้ว สําหรับเหตุผล...อาจเป็นเพราะบีบเธอจนเกือบหมดลมหายใจ เขารู้สึกรู้สึกเสียใจเลยพาเธอกลับบ้านไปดูแลเถอะแม้ว่าเหตุผลนี้ไกลตัวมาก แต่เธอก็ไม่กล้าคิดลึกซึ้งอีกต่อไปหลังจากจี้ซือหานพาเธอนอนตะแคงบนเตียงแล้ว ก็เรียกพ่อบ้านเข้ามา"ลุงโจว ไปเตรียมอาหารเบา ๆ หน่อยนะครับ""ครับ"ลุงโจวตอบรับด้วยความเคารพและถอยออกไปพอลุงโจวจากไป จี้ซือหานก็เรียกคนรับใช้หญิงอีกสองคนมา ให้พวกเขาไปเตรียมของใช้สําหรับผู้หญิงและช่วยเธอทําความสะอาดอาการบาดเจ็บที่หลังของซูหว่านและอาการหัวใจล้มเหลวทําให้เธอขยับตัวเล็กน้อยก็เจ็บปวด อยากล้างหน้า ได้แต่พึ่งพาคนอื่นช่วยจริง ๆเธอยังคิดว่าจะเอ่ยปากขอความช่วยเหลือจากเขาอย่างไรดี ไม่คิดว่าเขาจะเห็นม
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 129
เมื่ออลันผลักอุปกรณ์กองหนึ่งเข้ามา จี้ซือหานก็ออกจากห้องไปแล้วเมื่อเห็นอลันวางยาและฉีดยาให้เธออีกครั้ง ซูหว่านเขินมากอลันมีความหมายมากและยิ้มให้เธอ"คุณซูโชคดีมาก"อลันพาดพิงถึงจี้ซือหานน่าจะต่อเธอแตกต่างกับคนอื่นแต่ความแตกต่างเล็กน้อยนี้ น่าจะมาจากความสงสารมั้งเพราะพวกเขาอยู่ด้วยกันมาห้าปีแล้ว ทันใดนั้นพวกเขาก็รู้ว่าเธอเป็นโรคหัวใจ ไม่ว่าคนที่ไม่แยแสขนาดนั้นจะให้ความสนใจมากขึ้นอลันไม่รู้ว่าซูหว่านคิดอะไรอยู่ หลังจากติดเข็มที่หลังมือให้เธอด้วยเทปกาวแล้ว ก็หยิบยาสองสามกล่องออกมาส่งให้เธอ"คุณซูโชคดีมาก ฉันพึ่งซื้อยารักษาโรคหัวใจล้มเหลวระยะสุดท้ายจากต่างประเทศจํานวนหนึ่งค่ะ""ยาชุดนี้ แม้ว่าจะไม่สามารถบรรเทาการนับถอยหลังของชีวิตได้ แต่ก็สามารถช่วยบรรเทาความเจ็บปวดบางอย่างได้..."เมื่อซูหว่านเห็นยาเหล่านี้ หัวใจของเขาก็อุ่นขึ้นแม้ว่าอลันจะทํางานตามคําสั่งของจี้ซือหาน แต่ก็ถือว่าเป็นความเมตตาของแพทย์สําหรับเธอเธอเอื้อมมือไปหยิบยาเหล่านั้นมา หลังจากยูโดส่งเสียง 'ขอบคุณนะ' เธอก็ยิ้มให้อลันอลันยิ้มกลับกําชับให้เธอพักผ่อนให้ดี ๆ หอบกล่องยาหันหลังเดินออกไปจี้ซือหานกําลังน
บทล่าสุด
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 715
ช่างเสื้อหยิบชุดเจ้าสาวชุดนั้นลงมา เมื่อสัมผัสโดนเนื้อผ้าและเพชรที่ประดับอยู่ด้านบน ก็อึ้งไปชุดแต่งงานชุดนี้เต็มไปด้วยผ้ากอซสีอ่อนหลายชั้น ประดับด้วยดอกกุหลาบและเพชรที่ทอจากผ้าซาตินเนื้อนุ่ม ตัวชุดเป็นสีขาวคริสตัลเรียบง่ายและวิจิตรงดงามด้วยเพชรที่ถูกเย็บเข้าด้วยกันอย่างลงตัว ส่องประกายด้วยเสน่ห์อันงดงามและสง่างามจนน่าทึ่งถ้าดูไม่ผิด หากอ่านไม่ผิด นี่คือชุดแต่งงานเพียงชุดเดียวในโลกที่ถูกออกแบบโดยดีไซน์เนอร์ชุดแต่งงานชื่อดังระดับโลกหลายปีก่อน ชุดเจ้าสาวชุดนี้ถูกเก็บเอาไว้ในห้องนิทรรศการที่ต่างประเทศ แต่ต่อมาได้ยินว่าถูกคนซื้อไปในราคาสูงลิ่วคิดไม่ถึงว่าคนที่ซื้อชุดเจ้าสาวไป จะเป็นท่านประธานของกลุ่มบริษัทจี้ ถ้าไม่ได้รักอีกฝ่ายจริง จะยอมจ่ายหนักขนาดนี้ได้ยังไง?ที่สำคัญอีกชุดนึงที่อยู่ในตู้ ราคาก็ไม่ธรรมดา ดูก็รู้ว่าเป็นรุ่นลิมิเต็ด เดาว่าก็น่าจะมีแค่ชุดเดียว ไม่ซ้ำใคร"คุณนายจี้ ท่าทางคุณผู้ชายจะรักคุณมากเลยนะคะ..."ซูหว่านได้ยินคำพูดของช่างเสื้อ ก็พยักหน้าอย่างไม่ปิดบังผู้ชายคนนั้นรักเธอมาก รักจนยอมมอบทุกอย่างให้กับเธอ รักจนยอมตายไปพร้อมกับเธอเธอคิดว่าชีวิตที่เหลืออยู่หล
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 714
ซูหว่านพยักหน้าด้วยความเข้าใจ "ก็ได้ค่ะ ฉันเอาตามที่คุณพูด ตอนนี้ถ้าคุณไม่ขึ้นเครื่องบิน ก็ต้องขึ้นรถพยาบาลก่อน..."ถ้ายังไม่ห้ามเลือดอีก เขาจะทนไม่ไหวเอา จี้ซือหานเห็นว่าเธอเป็นห่วงเขา ถึงได้จับมือเธอขึ้นเครื่องบินอย่างว่าง่ายคืนนี้ ซูหว่านเฝ้าอยู่ข้างกายจี้ซือหาน รอหมอห้ามเลือด เย็บแผล เปลี่ยนยาให้เขาเสร็จ เธอถึงได้โล่งใจเมื่อเห็นว่าฟ้าเริ่มสาง ซูหว่านก็รู้สึกว่าไม่น่าจะจัดงานแต่งได้ จึงเอ่ยข้อเสนอกับเขา "หรือเลื่อนออกไปวันนึงไหม"ชายหนุ่มที่ถือผ้าขนหนูช่วยเช็ดผมให้เธอ พูดด้วยความแน่วแน่ "ไม่ได้ ยังไงวันนี้ก็ต้องจัดงานแต่ง!"ซูหว่านที่เพิ่งแช่น้ำอุ่นในอ่างอาบน้ำ อุงไอน้ำร้อนๆในมือ หันกลับไปมองเขา "แต่แผลของคุณ..."จี้ซือหานพูดอย่างไม่สนใจอะไรทั้งนั้น "ต่อให้แผลจะใหญ่กว่านี้ ก็ไม่สำคัญเท่ากับการจัดงานแต่ง"ซูหว่านยังอยากพูดอะไรอีก แต่จี้ซือหานหยิบไดร์ขึ้นมาเป่าผมให้เธอจากนั้น ขับรถไปส่งเธอที่วิลล่าของซานซานด้วยตัวเอง โดยไม่สนคำทัดท้านของเธอ"สิบเอ็ดโมง ฉันจะพาคนของตระกูลจี้ มารับเธอ"กำหนดการณ์เดิมคือสิบโมง แต่กลัวว่าเธอจะเหนื่อยเกินไป อยากให้เธอพักผ่อนกว่านี้อีกหน่อย ชาย
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 713
จี้ซือหานกอดเธอ สัมผัสได้ถึงความอบอุ่นจากร่างกายของเธอ หัวใจที่เจ็บปวดจนชา ก็ค่อยๆสงบลงเขาคลายซูหว่านออก เห็นร่างกายของเธอเปียกปอนไปทั้งตัว ทั้งยังสั่นระริกด้วยความหนาวเหน็บ หัวใจก็เจ็บแปล๊บขึ้นมาอีก"คนที่ควรพูดขอโทษคือฉัน ถ้าไม่ใช่เพราะฉัน เธอก็ไม่ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้""คุณพูดอะไรโง่ๆ เราเป็นสามีภรรยากัน ไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์ ก็ต้องรับผิดชอบร่วมกันสิ"ซูหว่านพูดจบ ก้มหน้าลงมองมือตัวเองแวบนึง เมื่อเห็นเลือดที่เลอะเต็มมือ ใบหน้าก็ซีดไปทันที"แผลที่หลังของคุณฉีกแล้ว รีบขึ้นรถพยาบาลเถอะ..."เมื่อกี้เธอนึกว่าเป็นน้ำทะเล ไม่คิดว่าทั้งหมดนั้นล้วนเป็นเลือด แผลที่หลังจะต้องฉีกออกแล้วแน่ๆ!ซูหว่านควงแขนของเขาได้ ก็เตรียมจะเดินไปยังทิศทางของรถพยาบาล ทว่าจี้ซือหานกลับดึงเธอกลับมา"หว่านหว่าน แผลแค่นี้ไม่เท่าไหร่หรอก"เขาพูดจบ ก็มองเจียงโม่ที่ยืนห่างออกไปไม่ไกลแวบนึง"จับตัวเธอ แล้วค่อยแจ้งคุณเจียง ให้เขามาไถ่ตัวด้วยตัวเอง ไม่งั้นก็ปลดชีวิตเธอซะ!"คำพูดนั้นเขาพูดกับซูชิง ซูชิงรีบรับคำสั่งทันที "ครับ ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้!"เจียงโม่ที่คาดเดาได้ตั้งแต่แรกว่าคุณเย่ไม่มีทางปล่อยเธอ เห็นซ
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 712
ซูหว่านครุ่นคิด ก่อนจะถามเขา "คุณแซ่ชู งั้นคุณรู้จัก..."ชูยีไหม?ยังไม่ทันจะได้เอ่ยคำนี้ออกไป ก็ถูกชูจิ่นเหยียนตัดบท "ผมจะส่งคุณกลับไป"ซูหว่านได้ยินดังนั้น ก็กลืนคำพูดลงไป ขมวดคิ้วมองเขา "ลำบากแทบตายกว่าฉันจะหนีออกมาได้ จะส่งกลับไปทำไม?"ชูจิ่นเหยียนกรอกตาใส่เธออย่างหมดคำพูด "ผมหมายความว่า จะส่งคุณกลับบ้าน..."ซูหว่านจึงได้พยักหน้า ลุกขึ้นจากหาดทราย เธอต้องรีบกลับไปบอกจี้ซือหาน...ว่าเธอหนีออกมาแล้ว เธอปลอดภัย เธอไม่ได้กลายเป็นภาระของเขา และเขาก็ไม่ต้องถูกแบล็กเมล์อีกหลังจากที่เธอขึ้นฝั่งมากับชูจิ่นเหยียน ก็เห็นรถพยาบาลคันแล้วคันเล่าขับตรงไปยังบีชคลับอย่างรวดเร็วฝีเท้าของเธอชะงัก ช้อนสายตามองไปยังชายหาดที่อยู่ห่างไกล มองเห็นร่างมนุษย์ไม่ชัด เห็นแต่เรือลำเล็กลำใหญ่แล่นลงทะเลทีละลำซูหว่านทอดสายตาลงต่ำครุ่นคิดอยู่สักครู่ เอาแต่รู้สึกว่าเจียงโม่ไม่น่าจะส่งคนจำนวนมากขนาดนั้นมาตามหาและช่วยชีวิตเธอ หรือว่าจี้ซือหานมาแล้ว?ถ้าจี้ซือหานมาถึงแล้ว รู้ว่าเธอกระโดดลงทะเล เกรงว่าจะทำให้เขาตกใจมาก เพราะคิดมาถึงตรงนี้ซูหว่านก็เปลี่ยนความคิด"เราไปดูตรงนู้นหน่อยเถอะ?"ไปดูแปบนึง ถ้าจี้
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 711
ซูหว่านที่พยายามหนีถึงสามครั้งแต่ก็ถูกจับกลับมาได้ทุกครั้ง หันกลับมามองเจียงโม่ที่เดินตามหลังเป็นระยะๆเธอเห็นเอาแต่รับโทรศัพท์ตลอดเวลา ราวกับกำลังปรึกษาเรื่องอะไรอยู่ เพราะระยะค่อนข้างห่าง จึงได้ยินไม่ชัด แต่บางครั้งก็จะได้ยินแค่ชื่อของจี้ซือหานเธอไม่รู้ว่าจี้ซือหานรับปากหรือไม่ แล้วก็ไม่รู้ว่าสถานการณ์ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง รู้แค่ว่าตัวเองจะกลายเป็นภาระของจี้ซือหานไม่ได้เธอมองไปยังผืนน้ำทะเลที่สาดเป็นคลื่นดุเดือด หลังจากมองอยู่หลายอึดใจ ก็กระโดดเข้าไปในทะเลโดยไม่ลังเล...เธอเคยพูดว่าถ้าหากมีใครเอาตัวเธอเพื่อไปข่มขู่จี้ซือหาน ถ้างั้นเธอก็จะไม่ยอมกลายเป็นตัวถ่วงของเขาเด็ดขาดเจียงโม่ที่กำลังเกลี้ยกล่อมพ่อบุญธรรมว่าอย่าแบล็กเมลล์จี้ซือหานอีก ได้เห็นภาพช็อตนั้น ก็ตกใจจนหน้าซีดในทันที"ซูหว่าน!"เธอกรีดร้องออกมาทีนึง โยนโทรศัพท์แล้วพุ่งลงไปในทะเลเพื่อช่วยชีวิต ทว่าถูกร่างใครบางคนพุ่งตัดหน้าเข้ามาก่อน...เสียงกระโดดลงทะเลดัง "ตู้ม" ของชูจิ่นเหยียน ว่ายเข้าไปหาร่างเล็กบางที่พุ่งเข้าไปในคลื่นทะเลด้วยความแข็งขันเจียงโม่ที่อยู่บนชายหาด ตอนแรกยังพอจะเห็นร่างของทั้งสองคนลอยอยู่เหนือผิวน
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 710
ฝีเท้าของซูหว่านชะงักไปทันทีเธออยากจะหันกลับไปโต้ตอบเขาสักสองสามประโยค แต่ก็กลัวจะเสียเวลา จึงไม่ได้สนใจอีกฝ่าย แต่ผลักประตูห้องน้ำหญิงด้วยความรวดเร็วหลังจากที่เธอเข้าไปแล้ว ก็เดินสำรวจห้องน้ำรอบนึง เมื่อเห็นว่าด้านข้างมีหน้าต่างบานเล็ก ก็รีบเดินเข้าไปแล้วเปิดออกข้างนอกเป็นถนนหลวง แค่ปีนออกจากตรงนี้ไป ก็จะสามารถเดินไปถึงถนนหลวงได้ และโอกาสที่จะหนีรอดก็สูงมากทีเดียวเธอเองก็ขี้เกียจมานั่งคิดว่าหลังจากเดินไปถนนหลวงแล้วจะกลับไปยังไง จึงพับแขนเสื้อขึ้น แล้วปีนไปยังขอบหน้าต่างสูงชายคนหนึ่งนั่งอยู่บนถนนหลวง เขางอขาข้างหนึ่งขึ้น มือข้างหนึ่งทาบบนเข่า กำลังสูบบุหรี่ไปพร้อมกับที่มองดูเธอปีนออกไปนอกหน้าต่างพิลึกคน!ถ้าอยากจะออก ก็เดินผ่านคลับ ออกจากมาประตูหลัก หรือไม่ก็ข้ามชายหาดมาก็ได้แล้ว ทำไมต้องปีนหน้าต่าง?"นี่!"เขาแหกปากคำนึง ทำเอาซูหว่านตกใจจนตกลงมาจากบนขอบหน้าต่าง...ซูหว่านล้มลงอย่างแรง เธอหน้าบูดบึ้งเนื่องจากความเจ็บปวด โชคดีที่ด้านล่างเต็มไปด้วยทราย ไม่อย่างนั้นคงได้กระดูกหักเธอตะเกียกตะกายขึ้นมาจากพื้น จ้องผู้ชายที่นั่งสูบบุหรี่อยู่บนถนนหลวงตาเขม็ง "นายเป็นโรคหรือไง
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 709
เจียงโม่ไม่หลงกล ซูหว่านจึงใช้เล่นแง่ในทางความรู้สึกแทน"คุณหนูเจียง คุณก็รู้ว่าคนที่จี้ซือหานแคร์ มีแต่ฉันมาโดยตลอด""คุณกักตัวเพื่อนของฉันไม่ยอมปล่อย ก็ไม่ได้มีประโยชน์อะไรเท่าไหร่ ทำไมต้องให้คนที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่มารับเคราะห์ด้วยล่ะ?"เจียงโม่จ้องดวงตาใสบริสุทธิ์ของซูหว่านนานอยู่สักพัก จากนั้นก็โบกมือ "ช่างเถอะ แค่คุณอยู่ก็พอแล้วล่ะ"เธอส่งคนไปโทรศัพท์ หลังจากที่เห็นอีกฝ่ายวางสาย ก็หันมาพยักหน้าให้เธอ แล้วจึงอธิบายให้ซูหว่านฟัง"เพื่อนของคุณไม่รู้ว่าตัวเองถูกลักพาตัว ฉันก็แค่ส่งคนไปก่อกวนพวกเขานิดหน่อย หลังจากที่คุณกลับไป อย่าพูดถึงเรื่องนี้ก็แล้วกัน"สรุปว่าที่ซานซานออกจากบ้านไปตั้งแต่เช้า ที่อลันกับซีอี้ไม่ได้มาที่วิลล่า ไม่ใช่เพราะถูกลักพาตัว แต่ถูกคนของเจียงโม่สร้างสถานการณ์แต่ว่า ฟังจากความหมายของเจียงโม่ ถ้าเธอไม่มาล่ะก็ คตที่สร้างสถานการณ์กลุ่มนั้น จะต้องลงมือกับพวกซานซานเป็นแน่...เพียงแต่เพราะเจียงโม่คำนึงถึงจี้ซือหานหรือเธอ ถึงได้เลือกใช้วิธีนุ่มนวล ไม่งั้นลักพาตัวไปเลยก็จะง่ายกว่า...แต่ไม่ว่าคนที่เจียงโม่คำนึงเป็นใคร หรือไม่ว่าจะคิดยังไง มันก็ไม่สำคัญทั้งนั้น
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 708
ซูหว่านฟังเข้าใจความหมายที่แฝงในคำพูดของเจียงโม่ ก็ถามเธอว่า "ฉันขอกลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนได้ไหม?"เจียงโม่อ่านความคิดของเธอออกทันที "คุณซู คิดถึงสถานการณ์ของเพื่อนคุณให้มากหน่อยก็ดีค่ะ"ความหมายอีกอย่างก็คือ มีชีวิตของเพื่อนเธออยู่ในกำมือ ถึงเธอจะใช้ข้ออ้างไปบอกบอดี้การ์ด หรือแหกปากร้องตะโกนก็ไม่มีประโยชน์ซูหว่านครุ่นคิด ปล่อยมือที่ประคองประตูรถมาตลอดลง ไพล่ไว้ด้านหลัง ทำสัญลักษณ์ให้กับบอดี้การ์ดหลังจากที่เธอส่งสัญญาณมือโดยเงียบเชียบเสร็จ ก็เปิดประตูรถ แล้วเข้าไปนั่งข้างในเห็นเธอขึ้นรถมาแต่โดยดี เจียงโม่ก็เขี่ยซิก้าร์ในมือจนมอด จากนั้นสตาร์ทรถ...ตอนที่เธอเหยียบคันเร่ง มองกระจกมองหลังแวบนึง บอดี้การ์ดกลุ่มนั้นตามมาดังคาดเจียงโม่ดึงสายตากลับ เหยียบคันเร่งจนมิด เลี้ยวผ่านไปไม่กี่โค้งก็สลัดบอดี้การ์ดสำเร็จถึงยังไงก็เป็นถึงระดับหัวหน้าของทีมย่อยในS การที่เจียงโม่สลัดบอดี้การ์ดทิ้งได้ ก็เป็นเรื่องที่ง่ายดายมากซูหว่านกำเข็มขัดนิรภัยแน่นถึงไม่โดนสะบัดออกจากรถไป ทว่าความรู้สึกพะอืดพะอมในท้องกลับทำให้เธออยากอ้วกเธอกุมหน้าอกที่เต้นระรัว อดกลั้นความรู้สึกสะอิดสะเอียนไว้ มองไปย
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 707
นิ้วของเจียงโม่ที่คีบซิการ์ เคาะขี้เถ้าเบาๆ"คุณซู มีใครเค้าพาสามีไปร่วมปาร์ตี้คนโสดกันบ้าง?"การที่เจียงโม่จะปฏิเสธ เป็นสิ่งที่คาดเดาไว้ได้อยู่แล้ว เพียงแต่ทำไมล่ะ?ที่เจียงโม่เชิญเธอไปร่วมงานปาร์ตี้คนโสด ก็เพราะอยากให้เธอสอนว่าจะจีบเจียงเจ๋อยังไงไม่ใช่หรอ?งั้นถ้าเธอจะพาจี้ซือหานไปด้วย ก็ไม่ได้หน่วงต่อการสอนเจียงโม่จีบเจียงเจ๋อไม่ใช่หรอ?เธอคิดว่าบางทีเจียงโม่อาจจะอยากอาศัยปาร์ตี้นี้เพื่อพาตัวเธอไป ส่วนเป้าหมายคืออะไร เกรงว่าจะเกี่ยวข้องกับเรื่องที่เจียงเจ๋อคุยกับจี้ซือหานหลังจากที่ซูหว่านคิดได้ดังนั้น ก็มองเจียงโม่ด้วยสายตาที่จริงใจ"คุณหนูเจียง ฉันกับจี้ซือหานถูๆไถๆกันมาเกือบสิบปี กว่าจะได้แต่งงานกันไม่ง่ายเลย ฉันไม่อยากให้เกิดเรื่องไม่คาดฝันอะไรขึ้นก่อนวันแต่งงาน""พรุ่งนี้เช้า ฉันแค่อยอยากสวมชุดแต่งงานที่เขาส่งมาให้ แต่งให้เขาด้วยสภาพร่างกายจิตใจที่สมบูรณ์แบบที่สุด หวังว่าพวกคุณจะช่วยให้เราสมหวังด้วย"ตอนที่พูดสิ่งเหล่านี้ เธอเห็นสีหน้าของเจียงโม่ เปลี่ยนไปเล็กน้อย ก็รู้ได้ทันทีว่าเจียงโม่มีจุดประสงค์อย่างแท้จริง จึงยกริมฝีปากยิ้ม"คุณหนูเจียง ถ้าคุณอยากให้ฉันสอนคุณจีบ
