บทที่ 128

"ประ ประธานจี้ คุณ"

เธออยากถามเขาว่าทำไมเขาถึงพาเธอกลับบ้านกะทันหัน?

พูดติดปากก็ไม่รู้จะถามออกอย่างไร

เธอห้อยลงหัวลงไม่กล้ามองผู้ชายตรงหน้าแวบหนึ่ง

ผู้ชายกลับเหมือนมองทะลุความคิดของเธอ จืดชืดมองเธอ

"พักฟื้นสักสองสามวันค่อยส่งคุณกลับครับ"

เขาไม่ได้บอกเหตุผล แค่พูดง่าย ๆ แค่นี้ ก็ถือว่าให้คําอธิบายกับเธอแล้ว

ซูหว่านได้ยินว่าเขาจะส่งตัวเองกลับไป ก็ไม่เครียดขนาดนั้นแล้ว สําหรับเหตุผล...

อาจเป็นเพราะบีบเธอจนเกือบหมดลมหายใจ เขารู้สึกรู้สึกเสียใจเลยพาเธอกลับบ้านไปดูแลเถอะ

แม้ว่าเหตุผลนี้ไกลตัวมาก แต่เธอก็ไม่กล้าคิดลึกซึ้งอีกต่อไป

หลังจากจี้ซือหานพาเธอนอนตะแคงบนเตียงแล้ว ก็เรียกพ่อบ้านเข้ามา

"ลุงโจว ไปเตรียมอาหารเบา ๆ หน่อยนะครับ"

"ครับ"

ลุงโจวตอบรับด้วยความเคารพและถอยออกไป

พอลุงโจวจากไป จี้ซือหานก็เรียกคนรับใช้หญิงอีกสองคนมา ให้พวกเขาไปเตรียมของใช้สําหรับผู้หญิงและช่วยเธอทําความสะอาด

อาการบาดเจ็บที่หลังของซูหว่านและอาการหัวใจล้มเหลวทําให้เธอขยับตัวเล็กน้อยก็เจ็บปวด อยากล้างหน้า ได้แต่พึ่งพาคนอื่นช่วยจริง ๆ

เธอยังคิดว่าจะเอ่ยปากขอความช่วยเหลือจากเขาอย่างไรดี ไม่คิดว่าเขาจะเห็นม