เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 115
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 116
เมื่อซูหว่านคิดถึงสิ่งเหล่านี้ ทันใดนั้นตาของเธอก็เต็มไปด้วยน้ำตาเธอกลัวว่ากู้จิ่งเซินเห็น จึงรีบก้มหัวลง รับนมรังนกที่เขาส่งมา ดื่มทีละช้อนเล็ก ๆกู้จิ่งเซินมองท่าทางกินของเธอ ใบหน้าที่สะอาดและใส อดยิ้มไม่ได้ครั้งนี้เธอไม่เพียงแต่ไม่ปฏิเสธเขา แต่ยังดื่มของที่ตัวเองส่งมาอย่างเชื่อฟัง แสดงว่าจริง ๆ แล้วเธอไม่ได้เกลียดเขาขนาดนั้นใช่ไหม?เขามองเธออย่างเงียบ ๆ ดวงตาของเขาไม่เคยละสายตา เหมือนกําลังมองคนที่คุณรัก มองดูและค่อย ๆ หลงใหลจนกระทั่งเธอดื่มหมดทีละเล็กทีละน้อย เขาจึงละสายตาไปอย่างไม่ลดละ หยิบผ้าเช็ดปากขึ้นมาเช็ดมุมปากให้เธอต่อให้แสงไฟมืดแค่ไหน แต่ผู้คนที่อยู่ในเหตุการณ์ก็เห็นความรู้สึกลึกซึ้งของประธานของพวกเขาตอนแรกคิดว่าคุณซูเป็นแค่เพื่อนสาว ไม่คิดว่าจะเป็นคนที่ประธานของพวกเขาชอบผู้บริหารบางคนเห็นเหตุการณ์ก็อดไม่ได้ที่จะหยิบโทรศัพท์ออกมาถ่ายแบบเงียบ ๆกู้จิ่งเซินเช็ดมุมปากให้ตัวเอง ซูหว่านรู้สึกไม่สบายเล็กน้อยเธออยากผลักเขาออก แต่ก็รู้สึกว่าดวงตาหลายคู่ที่มองและปฏิเสธเขาจะทําให้เขาอับอายและก็ทนได้กู้จิ่งเซินเห็นเธอยังไม่ปฏิเสธตัวเอง รอยยิ้มในตาก็ลึกซึ้งยิ่งขึ้น
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 117
หัวใจของซูหว่าน เมื่อเห็นหลินเจ๋อเฉิน เขาก็หยุดเต้นอย่างกะทันหัน ความกลัวและความตึงเครียดก็โจมตีทันที"ประ ประธานหลิน..."เธอตกใจจนหน้าซีด ถึงกับเสียงสั่นเครือหลินเจ๋อเฉินเห็นเธอกลัวแบบนี้ หัวเบี้ยวเล็กน้อย "คุณซู ไม่ได้เจอกันนานนะ"ซูหว่านตัวสั่นไปทั้งตัว แต่ก็ยังพยุงตัวและสงบ "ประธานหลิน คุณมาหาฉันที่ห้องน้ำหญิงมีเรื่องอะไรเหรอ?"หลินเจ๋อเฉินดูเหมือนจะยิ้มเล็กน้อย ดวงตาของเขาก็ขึ้นเล็กน้อย "ไม่มีอะไร แค่อยากมาขอบคุณคุณครับ"เขาพูดจบ ก็ถอดหน้ากากออกจากใบหน้า เผยให้เห็นปากที่ถูกเย็บสิบกว่าเข็มเข็มหนาทึบ ดูน่ากลัวเล็กน้อย กลัวจนซูหว่านถอยหลังหนึ่งก้าวแต่หลินเจ๋อเฉินไม่สนใจ ขีดนิ้วให้เธอ "มานี่"ซูหว่านส่ายหัวในภายหลัง ไม่เพียงแต่ไม่ยอมผ่านไป ยังหันไปวิ่งเข้าห้องน้ำข้าง ๆ ด้วยบอดี้การ์ดสองคนที่ถือแท่งเหล็กตามหลังหลินเจ๋อเฉินเห็นและไล่ตามทันทันทีหลังจากหยุดเธอไปแล้ว แขนของเธอถูกวางไว้ด้วยซ้ายและขวาและยกเธอไปข้างหน้าหลินเจ๋อเฉินเธอถูกบอดี้การ์ดกดและคุกเข่าลงที่เท้าของหลินเจ๋อเฉินในท่าที่อัปยศอดสูอย่างยิ่ง"คุณซู คุณยังวิ่งเป็นอยู่ดี"หลังจากหลินเจ๋อเฉินหัวเราะเยาะ สีหน้
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 118
ระหว่างอารมณ์ของเธอพลิกกลับ หลินเจ๋อเฉินก็ไม่สนใจความเจ็บปวดที่เหมือนการฉีกขาดที่ต้นขาของเธอ ยกรองเท้าหนังขึ้นและใช้ปลายเท้าติ๊กคางของเธอ"หญิงโสเภณี! ท่าทางของกูตอนนี้ ก็คือถูกคนที่คุณส่งมาทําร้าย คุณว่าผมต้องขอบคุณคุณหรือเปล่า?"ซูหว่านไม่ได้เห็นความโกรธในสายตาของหลินเจ๋อเฉินอย่างชัดเจน ตอนนี้ถูกบังคับให้แหงนหน้ามองเขาและพบกับความโกรธที่พลุ่งพล่านในนั้นเธอถูกความโกรธนี้ ตกใจจนหายใจไม่ออก และรู้สึกว่านี่ไม่ใช่เวลาที่จะกลัว จึงกัดฟันบังคับให้ตัวเองใจเย็น"ประธานหลิน คุณเข้าใจผิดหรือเปล่า ผมไม่เคยส่งใครมาทําร้ายคุณ และไม่รู้จักคนที่สวมหน้ากากที่คุณพูดถึง..."แม้ว่าหลินเจ๋อเฉินจะตัดสินว่าเธอส่งคุณเย่มาทําร้ายเขา แต่เธอก็ไม่สามารถยอมรับว่าเธอรู้จักคุณเย่นอกจากนี้เธอไม่ได้สั่งให้คุณเย่ไปจัดการกับหลินเจ๋อเฉินจริง ๆ เธอเองก็เพิ่งรู้ในวันถัดไปเมื่ออ่านข่าวและเธอตกเป็นเหยื่อด้วย"ไม่รู้จักเหรอ"หลินเจ๋อเฉินเห็นเธอแกล้งโง่และยิ้มอีกครั้ง"ฮ่าๆ..."เสียงหัวเราะที่แปลกประหลาดและมืดมนเช่นนี้ทําให้ซูหว่านขนลุกไปทั้งตัวเธอกําฝ่ามือแน่น ก็ยังกัดฟันปฏิเสธว่า "คนสวมหน้ากากคนนั้น แม้แต่ป
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 119
เจ็บ...ความเจ็บปวดเหมือนหายใจไม่ออก...เจ็บจนเธอหายใจลําบาก...แต่หลินเจ๋อเฉินไม่ได้วางแผนที่จะปล่อยเธอไปเช่นนี้เขาจ้างบอดี้การ์ดสองคน กดเธอลงบนอ่างล้างมือ มองพวกเขาด้วยสีหน้ายิ้ม"ความเสียใจเพียงอย่างเดียวของฉันคือไม่ได้นอนกับคุณ แต่ดูการถ่ายทอดสดก็รู้สึกมาก คุณว่าใช่หรือไม่？"ประโยคนี้มีพลังทําลายล้างมากกว่าความเจ็บปวดบนร่างกายแม้แต่อาการบาดเจ็บที่หลังของเธอก็ดูแลไม่ไหวแล้ว ส่ายหัวให้หลินเจ๋อเฉินอย่างสุดชีวิต"ประธานหลิน ฉันไม่รู้จริง ๆ ว่าชายสวมหน้ากากคนนั้นเป็นใคร และไม่รู้ว่ารองประธานจ้าวที่คุณพูดหมายถึงอะไร..."เธอกัดฟันแน่นแล้วไม่พูดคุณเย่ เพราะเธอรู้ว่าเมื่อเธอบอกว่าเป็นใคร หลินเจ๋อเฉินจะให้บอดี้การ์ดนอนกับเธอจริง ๆตอนนี้เขาแค่ต้องการใช้วิธีนี้เพื่อบังคับให้เธอบอกว่าคุณเย่เป็นใคร ตราบใดที่เธอไม่พูด ตัวเองก็ยังมีโอกาสรอดหลินเจ๋อเฉินรู้มาตลอดว่าซูหว่านฉลาดมาก ถ้าไม่มาจริง ๆ ก็แงะคําพูดออกจากปากเธอไม่ได้เขาเงยคางให้กับบอดี้การ์ดสองคนและสั่งเสียงเย็นว่า "ลงมือ!"บอดี้การ์ดได้ยินคําสั่ง รีบไปเก็บเสื้อผ้าของซูหว่านทันทีซูหว่านกลัวจนต่อต้านอย่างสุดชีวิต แต่รั้งแรง
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 120
เมื่อกู้จิ่งเซินเงยหน้าและมองไปที่หลินเจ๋อเฉิน ก้นตาของเขาก็กลายเป็นสีแดงเข้มทันที"หลินเจ๋อเฉิน คุณกล้าแตะต้องผู้หญิงของผม จริง ๆ มองหาความตาย!"เขากอดซูหว่านเดินไปหาหลินเจ๋อเฉินแล้วเตะรถเข็นของเขาล้มมือและเท้าของหลินเจ๋อเฉินยังคงอยู่ระหว่างการรักษาและเขาไม่สามารถใช้กำลังใด ๆ ได้เลย หลังจากถูกเตะแบบนี้เขาก็เหมือนกุ้งหนังนิ่มนอนอยู่บนพื้นไม่สามารถขยับได้แต่เขาไม่สนใจเลยหันกลับมาฉีกปากที่ถูกเย็บสิบกว่าเข็มและมองซูหว่านหัวเราะที่มืดมน"ซูหว่าน คุณเก่งมากจริง ๆ แม้แต่กู้จิ่งเซินก็ถูกคุณจัดการแล้ว ไม่แปลกใจเลยที่ไม่อยากถูกผมนอนหลอก..."คําพูดของเขาออกมา ทําให้กู้จิ่งเซินรังเกียจมากเหมือนมีคนทําให้สมบัติที่เขาถืออยู่ในมือมัวหมอง ทําให้เขาหวาดระแวงและน่ากลัวทันทีทันใดนั้นเขาก็เหมือนคนบ้า ใช้รองเท้าหนังหนา ๆ เหยียบปากของหลินเจ๋อเฉินด้วยใช้แรงเต็มกำลังบดขยี้เหมือนแทบรอไม่ไหวที่จะบดปากเขาแค่นี้ความตั้งใจร้ายที่ระเบิดออกมาในดวงตาของเขาทําให้หลินเจ๋อเฉินรู้สึกกลัวในที่สุดเขาขอไว้ชีวิตอย่างสิ้นหวัง แต่กู้จิ่งเซินเหมือนไม่ได้ยิน วิ่งชนคนตายซูหว่านเห็นท่าทางของกู้จิ่งเซินและตื่นข
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 121
"เปล่าค่ะ"ซูหว่านส่ายหัว เมื่อเทียบกับบาดแผลที่ยังมีเลือดออกที่ท้ายทอยของเขา บาดแผลที่หลังของเธอก็ไม่มีอะไร"คุณบาดเจ็บค่อนข้างหนัก เราไปโรงพยาบาลกันก่อนเถอะ"มือของซูหว่านเต็มไปด้วยเลือดของเขา สีแดงสดที่แสบตาทําให้เธออดนึกถึงคืนที่เขาถูกรถชนเมื่อห้าปีก่อนสิ่งนี้ทําให้เธอรู้สึกผิดมากขึ้นเรื่อย ๆ ทั้งสองครั้งเพื่อช่วยเธอจึงได้รับบาดเจ็บสาหัสและไม่รู้ว่ากู้จิ่งเซินถึงปกป้องเธอแบบนี้ทําไม"ค่ะ"กู้จิ่งเซินพยักหน้าให้เธอ เมื่ออุ้มเธอข้ามห้องจัดเลี้ยง บอดี้การ์ดหลายคนเห็นพวกเขาและรีบล้อมเข้ามาพวกเขาเห็นกู้จิ่งเซินได้รับบาดเจ็บสาหัสและโทษตัวเองมากที่ไม่ได้ปกป้องเขาและก็ขอโทษทีละคนกู้จิ่งเซินไม่สนใจแม้แต่น้อย หลังจากสั่งให้พวกเขาจับหลินเจ๋อเฉินไปที่สถานีตํารวจแล้ว ก็รีบเดินไปที่ล็อบบี้ของโรงแรมซูหว่านไม่สวมเสื้อผ้าเลย โชคดีที่เสื้อโค้ทที่กู้จิ่งเซินค่อนข้างใหญ่และห่อร่างกายเล็ก ๆ ของเธอแต่เธอก็ยังอึดอัดเล็กน้อย กลัวว่าคนที่เข้าและออกจากโรงแรมจะเห็นและฝังหัวทั้งหมดไว้ในอ้อมแขนของกู้จิ่งเซินเมื่อเธออยู่ในอ้อมแขนของเขา จู่ ๆ ก็มีบอดี้การ์ดกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามาที่ประตูโรงแรม ประม
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 122
เมื่อชายตรงหน้าได้ยินคำพูดเหล่านี้ ดวงตาของเขาก็เย็นลงเรื่อยๆ และแม้แต่คิ้วของเขาก็เย็นชาซูหว่านไม่กล้ามองจี้ซือหานแบบนี้ เลยรีบหันหน้าพูดกับกู้จิ่งเซินว่า "พวกเราไปกันเถอะ"กู้จิ่งเซินได้ยินคําพูดนี้ สีหน้าก็ผ่อนคลายลงมากไม่ว่าพวกเขาจะมีความสัมพันธ์แบบใด ซูหว่านเลือกเขาตอนนี้ก็คือผลลัพธ์ที่ดีที่สุดเขาเก็บจิตใจที่หนักหน่วงไว้ กอดซูหว่านไว้แน่น ไม่พูดอะไรสักคํา เดินผ่านจี้ซือหานจี้ซือหานหันศีรษะและมองไปที่ซูหว่าน ดวงตาที่มืดมนของเขาดูเหมือนจะทะลุผ่านเธอซูหว่านรีบก้มหน้าลงอย่างเร็วที่สุด เพื่อหลีกเลี่ยงสายตาที่เร่าร้อนของเขา แต่อยู่ๆ เขาก็คว้าแขนเธอไว้แน่นมือที่มีข้อต่อแหลมคมนั้นใช้กำลังทั้งหมดของเขา ดึงเธอออกจากอ้อมแขนของกู้จิ่งเซินซูหว่านไม่ทันระวังตัวจากการดึงดังกล่าว และล้มลงกับพื้นได้รับบาดเจ็บบนหลังของเธอถูกับพื้น ทำให้เธอเหงื่อออกมากแต่นางเพิกเฉยต่อความเจ็บปวด จึงรีบเอื้อมมือหยิบเสื้อคลุมที่เพิ่งหลุดออกจากตัวนางขึ้นมาน่าเสียดายที่จี้ซือหานเตะออกไปก่อนที่มือของเธอจะแตะขอบเสื้อคลุมด้วยซ้ำแล้วร่างกายของเธอก็รู้สึกอบอุ่น และมีเสื้อโค้ทสีดำพันตัวเธอไว้แน่นเสื้อ
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 123
เมื่อได้ยินประโยคนี้ มือที่ติดอยู่ที่คอของเธอก็หายใจไม่ออกทันทีผู้ชายใช้มือเดียวบีบคอเธอและยกเธอขึ้นจากพื้นแรงกดทางเดินหายใจอย่างรุนแรง ความรู้สึกหายใจไม่ออกโจมตี ทําให้หัวใจของเธออึดอัดและเจ็บปวดอาการหัวใจล้มเหลวของเธอ ต้องการออกซิเจนเพียงพอที่จะรักษาไว้ และเมื่อขาดออกซิเจน เธอจะตาย!ประกอบกับได้รับบาดเจ็บที่หลัง เจ็บจนหายใจไม่ออกอยู่แล้ว ตอนนี้ถูกจับคอทางเดินหายใจแล้ว...เธอรู้สึกถึงความรู้สึกหายใจไม่ออกและค่อย ๆ กอดหัวใจของเธอไว้ ทําให้เธออ้าปากอย่างเอาเป็นเอาตาย อยากสูดอากาศแต่ฝ่ามือใหญ่นั้นไม่ให้โอกาสเธอเลย แรงบีบคอเธอยิ่งแรงขึ้น...เธอมือสั่นและพยายามดึงตู้เสื้อผ้าของจี้ซือหาน แต่ไม่มีแรงเธอได้แต่มองจี้ซือหานด้วยน้ำตา หวังว่าเขาจะเมตตาปล่อยเธอไปจี้ซือหานเห็นเธอหน้าขาวผิดปกติ เหมือนกําลังจะตาย เขารีบคลายมือและผลักเธอลงบนพื้นซูหว่านที่ได้รับโอกาสเตะลมหายใจ หมอบลงกับพื้น กุมหัวใจ สู้อย่างสุดความสามารถ พูดคําหนึ่งออกมาด้วยความยากลําบาก"ยา..."เธอต้องกินยา กินยาให้เร็วที่สุด หรือดูดออกซิเจนทันที ไม่งั้นเธอจะตายทุกครั้งที่เธอเห็นจี้ซือหาน เธอจะกินยาหลายอย่างควบคุม
บทล่าสุด
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 715
ช่างเสื้อหยิบชุดเจ้าสาวชุดนั้นลงมา เมื่อสัมผัสโดนเนื้อผ้าและเพชรที่ประดับอยู่ด้านบน ก็อึ้งไปชุดแต่งงานชุดนี้เต็มไปด้วยผ้ากอซสีอ่อนหลายชั้น ประดับด้วยดอกกุหลาบและเพชรที่ทอจากผ้าซาตินเนื้อนุ่ม ตัวชุดเป็นสีขาวคริสตัลเรียบง่ายและวิจิตรงดงามด้วยเพชรที่ถูกเย็บเข้าด้วยกันอย่างลงตัว ส่องประกายด้วยเสน่ห์อันงดงามและสง่างามจนน่าทึ่งถ้าดูไม่ผิด หากอ่านไม่ผิด นี่คือชุดแต่งงานเพียงชุดเดียวในโลกที่ถูกออกแบบโดยดีไซน์เนอร์ชุดแต่งงานชื่อดังระดับโลกหลายปีก่อน ชุดเจ้าสาวชุดนี้ถูกเก็บเอาไว้ในห้องนิทรรศการที่ต่างประเทศ แต่ต่อมาได้ยินว่าถูกคนซื้อไปในราคาสูงลิ่วคิดไม่ถึงว่าคนที่ซื้อชุดเจ้าสาวไป จะเป็นท่านประธานของกลุ่มบริษัทจี้ ถ้าไม่ได้รักอีกฝ่ายจริง จะยอมจ่ายหนักขนาดนี้ได้ยังไง?ที่สำคัญอีกชุดนึงที่อยู่ในตู้ ราคาก็ไม่ธรรมดา ดูก็รู้ว่าเป็นรุ่นลิมิเต็ด เดาว่าก็น่าจะมีแค่ชุดเดียว ไม่ซ้ำใคร"คุณนายจี้ ท่าทางคุณผู้ชายจะรักคุณมากเลยนะคะ..."ซูหว่านได้ยินคำพูดของช่างเสื้อ ก็พยักหน้าอย่างไม่ปิดบังผู้ชายคนนั้นรักเธอมาก รักจนยอมมอบทุกอย่างให้กับเธอ รักจนยอมตายไปพร้อมกับเธอเธอคิดว่าชีวิตที่เหลืออยู่หล
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 714
ซูหว่านพยักหน้าด้วยความเข้าใจ "ก็ได้ค่ะ ฉันเอาตามที่คุณพูด ตอนนี้ถ้าคุณไม่ขึ้นเครื่องบิน ก็ต้องขึ้นรถพยาบาลก่อน..."ถ้ายังไม่ห้ามเลือดอีก เขาจะทนไม่ไหวเอา จี้ซือหานเห็นว่าเธอเป็นห่วงเขา ถึงได้จับมือเธอขึ้นเครื่องบินอย่างว่าง่ายคืนนี้ ซูหว่านเฝ้าอยู่ข้างกายจี้ซือหาน รอหมอห้ามเลือด เย็บแผล เปลี่ยนยาให้เขาเสร็จ เธอถึงได้โล่งใจเมื่อเห็นว่าฟ้าเริ่มสาง ซูหว่านก็รู้สึกว่าไม่น่าจะจัดงานแต่งได้ จึงเอ่ยข้อเสนอกับเขา "หรือเลื่อนออกไปวันนึงไหม"ชายหนุ่มที่ถือผ้าขนหนูช่วยเช็ดผมให้เธอ พูดด้วยความแน่วแน่ "ไม่ได้ ยังไงวันนี้ก็ต้องจัดงานแต่ง!"ซูหว่านที่เพิ่งแช่น้ำอุ่นในอ่างอาบน้ำ อุงไอน้ำร้อนๆในมือ หันกลับไปมองเขา "แต่แผลของคุณ..."จี้ซือหานพูดอย่างไม่สนใจอะไรทั้งนั้น "ต่อให้แผลจะใหญ่กว่านี้ ก็ไม่สำคัญเท่ากับการจัดงานแต่ง"ซูหว่านยังอยากพูดอะไรอีก แต่จี้ซือหานหยิบไดร์ขึ้นมาเป่าผมให้เธอจากนั้น ขับรถไปส่งเธอที่วิลล่าของซานซานด้วยตัวเอง โดยไม่สนคำทัดท้านของเธอ"สิบเอ็ดโมง ฉันจะพาคนของตระกูลจี้ มารับเธอ"กำหนดการณ์เดิมคือสิบโมง แต่กลัวว่าเธอจะเหนื่อยเกินไป อยากให้เธอพักผ่อนกว่านี้อีกหน่อย ชาย
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 713
จี้ซือหานกอดเธอ สัมผัสได้ถึงความอบอุ่นจากร่างกายของเธอ หัวใจที่เจ็บปวดจนชา ก็ค่อยๆสงบลงเขาคลายซูหว่านออก เห็นร่างกายของเธอเปียกปอนไปทั้งตัว ทั้งยังสั่นระริกด้วยความหนาวเหน็บ หัวใจก็เจ็บแปล๊บขึ้นมาอีก"คนที่ควรพูดขอโทษคือฉัน ถ้าไม่ใช่เพราะฉัน เธอก็ไม่ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้""คุณพูดอะไรโง่ๆ เราเป็นสามีภรรยากัน ไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์ ก็ต้องรับผิดชอบร่วมกันสิ"ซูหว่านพูดจบ ก้มหน้าลงมองมือตัวเองแวบนึง เมื่อเห็นเลือดที่เลอะเต็มมือ ใบหน้าก็ซีดไปทันที"แผลที่หลังของคุณฉีกแล้ว รีบขึ้นรถพยาบาลเถอะ..."เมื่อกี้เธอนึกว่าเป็นน้ำทะเล ไม่คิดว่าทั้งหมดนั้นล้วนเป็นเลือด แผลที่หลังจะต้องฉีกออกแล้วแน่ๆ!ซูหว่านควงแขนของเขาได้ ก็เตรียมจะเดินไปยังทิศทางของรถพยาบาล ทว่าจี้ซือหานกลับดึงเธอกลับมา"หว่านหว่าน แผลแค่นี้ไม่เท่าไหร่หรอก"เขาพูดจบ ก็มองเจียงโม่ที่ยืนห่างออกไปไม่ไกลแวบนึง"จับตัวเธอ แล้วค่อยแจ้งคุณเจียง ให้เขามาไถ่ตัวด้วยตัวเอง ไม่งั้นก็ปลดชีวิตเธอซะ!"คำพูดนั้นเขาพูดกับซูชิง ซูชิงรีบรับคำสั่งทันที "ครับ ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้!"เจียงโม่ที่คาดเดาได้ตั้งแต่แรกว่าคุณเย่ไม่มีทางปล่อยเธอ เห็นซ
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 712
ซูหว่านครุ่นคิด ก่อนจะถามเขา "คุณแซ่ชู งั้นคุณรู้จัก..."ชูยีไหม?ยังไม่ทันจะได้เอ่ยคำนี้ออกไป ก็ถูกชูจิ่นเหยียนตัดบท "ผมจะส่งคุณกลับไป"ซูหว่านได้ยินดังนั้น ก็กลืนคำพูดลงไป ขมวดคิ้วมองเขา "ลำบากแทบตายกว่าฉันจะหนีออกมาได้ จะส่งกลับไปทำไม?"ชูจิ่นเหยียนกรอกตาใส่เธออย่างหมดคำพูด "ผมหมายความว่า จะส่งคุณกลับบ้าน..."ซูหว่านจึงได้พยักหน้า ลุกขึ้นจากหาดทราย เธอต้องรีบกลับไปบอกจี้ซือหาน...ว่าเธอหนีออกมาแล้ว เธอปลอดภัย เธอไม่ได้กลายเป็นภาระของเขา และเขาก็ไม่ต้องถูกแบล็กเมล์อีกหลังจากที่เธอขึ้นฝั่งมากับชูจิ่นเหยียน ก็เห็นรถพยาบาลคันแล้วคันเล่าขับตรงไปยังบีชคลับอย่างรวดเร็วฝีเท้าของเธอชะงัก ช้อนสายตามองไปยังชายหาดที่อยู่ห่างไกล มองเห็นร่างมนุษย์ไม่ชัด เห็นแต่เรือลำเล็กลำใหญ่แล่นลงทะเลทีละลำซูหว่านทอดสายตาลงต่ำครุ่นคิดอยู่สักครู่ เอาแต่รู้สึกว่าเจียงโม่ไม่น่าจะส่งคนจำนวนมากขนาดนั้นมาตามหาและช่วยชีวิตเธอ หรือว่าจี้ซือหานมาแล้ว?ถ้าจี้ซือหานมาถึงแล้ว รู้ว่าเธอกระโดดลงทะเล เกรงว่าจะทำให้เขาตกใจมาก เพราะคิดมาถึงตรงนี้ซูหว่านก็เปลี่ยนความคิด"เราไปดูตรงนู้นหน่อยเถอะ?"ไปดูแปบนึง ถ้าจี้
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 711
ซูหว่านที่พยายามหนีถึงสามครั้งแต่ก็ถูกจับกลับมาได้ทุกครั้ง หันกลับมามองเจียงโม่ที่เดินตามหลังเป็นระยะๆเธอเห็นเอาแต่รับโทรศัพท์ตลอดเวลา ราวกับกำลังปรึกษาเรื่องอะไรอยู่ เพราะระยะค่อนข้างห่าง จึงได้ยินไม่ชัด แต่บางครั้งก็จะได้ยินแค่ชื่อของจี้ซือหานเธอไม่รู้ว่าจี้ซือหานรับปากหรือไม่ แล้วก็ไม่รู้ว่าสถานการณ์ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง รู้แค่ว่าตัวเองจะกลายเป็นภาระของจี้ซือหานไม่ได้เธอมองไปยังผืนน้ำทะเลที่สาดเป็นคลื่นดุเดือด หลังจากมองอยู่หลายอึดใจ ก็กระโดดเข้าไปในทะเลโดยไม่ลังเล...เธอเคยพูดว่าถ้าหากมีใครเอาตัวเธอเพื่อไปข่มขู่จี้ซือหาน ถ้างั้นเธอก็จะไม่ยอมกลายเป็นตัวถ่วงของเขาเด็ดขาดเจียงโม่ที่กำลังเกลี้ยกล่อมพ่อบุญธรรมว่าอย่าแบล็กเมลล์จี้ซือหานอีก ได้เห็นภาพช็อตนั้น ก็ตกใจจนหน้าซีดในทันที"ซูหว่าน!"เธอกรีดร้องออกมาทีนึง โยนโทรศัพท์แล้วพุ่งลงไปในทะเลเพื่อช่วยชีวิต ทว่าถูกร่างใครบางคนพุ่งตัดหน้าเข้ามาก่อน...เสียงกระโดดลงทะเลดัง "ตู้ม" ของชูจิ่นเหยียน ว่ายเข้าไปหาร่างเล็กบางที่พุ่งเข้าไปในคลื่นทะเลด้วยความแข็งขันเจียงโม่ที่อยู่บนชายหาด ตอนแรกยังพอจะเห็นร่างของทั้งสองคนลอยอยู่เหนือผิวน
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 710
ฝีเท้าของซูหว่านชะงักไปทันทีเธออยากจะหันกลับไปโต้ตอบเขาสักสองสามประโยค แต่ก็กลัวจะเสียเวลา จึงไม่ได้สนใจอีกฝ่าย แต่ผลักประตูห้องน้ำหญิงด้วยความรวดเร็วหลังจากที่เธอเข้าไปแล้ว ก็เดินสำรวจห้องน้ำรอบนึง เมื่อเห็นว่าด้านข้างมีหน้าต่างบานเล็ก ก็รีบเดินเข้าไปแล้วเปิดออกข้างนอกเป็นถนนหลวง แค่ปีนออกจากตรงนี้ไป ก็จะสามารถเดินไปถึงถนนหลวงได้ และโอกาสที่จะหนีรอดก็สูงมากทีเดียวเธอเองก็ขี้เกียจมานั่งคิดว่าหลังจากเดินไปถนนหลวงแล้วจะกลับไปยังไง จึงพับแขนเสื้อขึ้น แล้วปีนไปยังขอบหน้าต่างสูงชายคนหนึ่งนั่งอยู่บนถนนหลวง เขางอขาข้างหนึ่งขึ้น มือข้างหนึ่งทาบบนเข่า กำลังสูบบุหรี่ไปพร้อมกับที่มองดูเธอปีนออกไปนอกหน้าต่างพิลึกคน!ถ้าอยากจะออก ก็เดินผ่านคลับ ออกจากมาประตูหลัก หรือไม่ก็ข้ามชายหาดมาก็ได้แล้ว ทำไมต้องปีนหน้าต่าง?"นี่!"เขาแหกปากคำนึง ทำเอาซูหว่านตกใจจนตกลงมาจากบนขอบหน้าต่าง...ซูหว่านล้มลงอย่างแรง เธอหน้าบูดบึ้งเนื่องจากความเจ็บปวด โชคดีที่ด้านล่างเต็มไปด้วยทราย ไม่อย่างนั้นคงได้กระดูกหักเธอตะเกียกตะกายขึ้นมาจากพื้น จ้องผู้ชายที่นั่งสูบบุหรี่อยู่บนถนนหลวงตาเขม็ง "นายเป็นโรคหรือไง
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 709
เจียงโม่ไม่หลงกล ซูหว่านจึงใช้เล่นแง่ในทางความรู้สึกแทน"คุณหนูเจียง คุณก็รู้ว่าคนที่จี้ซือหานแคร์ มีแต่ฉันมาโดยตลอด""คุณกักตัวเพื่อนของฉันไม่ยอมปล่อย ก็ไม่ได้มีประโยชน์อะไรเท่าไหร่ ทำไมต้องให้คนที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่มารับเคราะห์ด้วยล่ะ?"เจียงโม่จ้องดวงตาใสบริสุทธิ์ของซูหว่านนานอยู่สักพัก จากนั้นก็โบกมือ "ช่างเถอะ แค่คุณอยู่ก็พอแล้วล่ะ"เธอส่งคนไปโทรศัพท์ หลังจากที่เห็นอีกฝ่ายวางสาย ก็หันมาพยักหน้าให้เธอ แล้วจึงอธิบายให้ซูหว่านฟัง"เพื่อนของคุณไม่รู้ว่าตัวเองถูกลักพาตัว ฉันก็แค่ส่งคนไปก่อกวนพวกเขานิดหน่อย หลังจากที่คุณกลับไป อย่าพูดถึงเรื่องนี้ก็แล้วกัน"สรุปว่าที่ซานซานออกจากบ้านไปตั้งแต่เช้า ที่อลันกับซีอี้ไม่ได้มาที่วิลล่า ไม่ใช่เพราะถูกลักพาตัว แต่ถูกคนของเจียงโม่สร้างสถานการณ์แต่ว่า ฟังจากความหมายของเจียงโม่ ถ้าเธอไม่มาล่ะก็ คตที่สร้างสถานการณ์กลุ่มนั้น จะต้องลงมือกับพวกซานซานเป็นแน่...เพียงแต่เพราะเจียงโม่คำนึงถึงจี้ซือหานหรือเธอ ถึงได้เลือกใช้วิธีนุ่มนวล ไม่งั้นลักพาตัวไปเลยก็จะง่ายกว่า...แต่ไม่ว่าคนที่เจียงโม่คำนึงเป็นใคร หรือไม่ว่าจะคิดยังไง มันก็ไม่สำคัญทั้งนั้น
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 708
ซูหว่านฟังเข้าใจความหมายที่แฝงในคำพูดของเจียงโม่ ก็ถามเธอว่า "ฉันขอกลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนได้ไหม?"เจียงโม่อ่านความคิดของเธอออกทันที "คุณซู คิดถึงสถานการณ์ของเพื่อนคุณให้มากหน่อยก็ดีค่ะ"ความหมายอีกอย่างก็คือ มีชีวิตของเพื่อนเธออยู่ในกำมือ ถึงเธอจะใช้ข้ออ้างไปบอกบอดี้การ์ด หรือแหกปากร้องตะโกนก็ไม่มีประโยชน์ซูหว่านครุ่นคิด ปล่อยมือที่ประคองประตูรถมาตลอดลง ไพล่ไว้ด้านหลัง ทำสัญลักษณ์ให้กับบอดี้การ์ดหลังจากที่เธอส่งสัญญาณมือโดยเงียบเชียบเสร็จ ก็เปิดประตูรถ แล้วเข้าไปนั่งข้างในเห็นเธอขึ้นรถมาแต่โดยดี เจียงโม่ก็เขี่ยซิก้าร์ในมือจนมอด จากนั้นสตาร์ทรถ...ตอนที่เธอเหยียบคันเร่ง มองกระจกมองหลังแวบนึง บอดี้การ์ดกลุ่มนั้นตามมาดังคาดเจียงโม่ดึงสายตากลับ เหยียบคันเร่งจนมิด เลี้ยวผ่านไปไม่กี่โค้งก็สลัดบอดี้การ์ดสำเร็จถึงยังไงก็เป็นถึงระดับหัวหน้าของทีมย่อยในS การที่เจียงโม่สลัดบอดี้การ์ดทิ้งได้ ก็เป็นเรื่องที่ง่ายดายมากซูหว่านกำเข็มขัดนิรภัยแน่นถึงไม่โดนสะบัดออกจากรถไป ทว่าความรู้สึกพะอืดพะอมในท้องกลับทำให้เธออยากอ้วกเธอกุมหน้าอกที่เต้นระรัว อดกลั้นความรู้สึกสะอิดสะเอียนไว้ มองไปย
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 707
นิ้วของเจียงโม่ที่คีบซิการ์ เคาะขี้เถ้าเบาๆ"คุณซู มีใครเค้าพาสามีไปร่วมปาร์ตี้คนโสดกันบ้าง?"การที่เจียงโม่จะปฏิเสธ เป็นสิ่งที่คาดเดาไว้ได้อยู่แล้ว เพียงแต่ทำไมล่ะ?ที่เจียงโม่เชิญเธอไปร่วมงานปาร์ตี้คนโสด ก็เพราะอยากให้เธอสอนว่าจะจีบเจียงเจ๋อยังไงไม่ใช่หรอ?งั้นถ้าเธอจะพาจี้ซือหานไปด้วย ก็ไม่ได้หน่วงต่อการสอนเจียงโม่จีบเจียงเจ๋อไม่ใช่หรอ?เธอคิดว่าบางทีเจียงโม่อาจจะอยากอาศัยปาร์ตี้นี้เพื่อพาตัวเธอไป ส่วนเป้าหมายคืออะไร เกรงว่าจะเกี่ยวข้องกับเรื่องที่เจียงเจ๋อคุยกับจี้ซือหานหลังจากที่ซูหว่านคิดได้ดังนั้น ก็มองเจียงโม่ด้วยสายตาที่จริงใจ"คุณหนูเจียง ฉันกับจี้ซือหานถูๆไถๆกันมาเกือบสิบปี กว่าจะได้แต่งงานกันไม่ง่ายเลย ฉันไม่อยากให้เกิดเรื่องไม่คาดฝันอะไรขึ้นก่อนวันแต่งงาน""พรุ่งนี้เช้า ฉันแค่อยอยากสวมชุดแต่งงานที่เขาส่งมาให้ แต่งให้เขาด้วยสภาพร่างกายจิตใจที่สมบูรณ์แบบที่สุด หวังว่าพวกคุณจะช่วยให้เราสมหวังด้วย"ตอนที่พูดสิ่งเหล่านี้ เธอเห็นสีหน้าของเจียงโม่ เปลี่ยนไปเล็กน้อย ก็รู้ได้ทันทีว่าเจียงโม่มีจุดประสงค์อย่างแท้จริง จึงยกริมฝีปากยิ้ม"คุณหนูเจียง ถ้าคุณอยากให้ฉันสอนคุณจีบ
