ชัยชนะเช่นนี้ ต่อไปคงไม่มีอีกแล้ว!ไม่นาน ทุกคนอาจต้องเผชิญกับสงครามนองเลือดแล้ว!……กลางดึก เมืองติ้งเป่ยแม้จะเป็นเวลากลางดึกแล้ว เว่ยเหวินจงยังคงหลับตาไม่ลงส่งกองทัพไปสนับสนุนที่หุบเขามรณะทางนั้น คงไม่ทันกาลแล้วเวลาผ่านไปหนึ่งวันแล้ว คนที่ส่งไปตรวจสอบสถาณการณ์ที่หุบเขามรณะก็ยังไม่กลับมาในใจเขารู้ดี หากทหารชั้นยอดสี่หมื่นของเป่ยหวนยึดครองสู้ฉวีและซั่วฟางได้ กองทหารมณฑลทางเหนือก็ต้องเผชิญกับสงครามนองเลือดรุนแรงหัวของผู้บัญชาการกองทหารมณฑลทางเหนืออย่างเขา ล้วนไม่อาจรักษาไว้ได้ตลอดเวลา!ตอนที่เว่ยเหวินจงกำลังนั่งไม่ติด ทหารคนสนิทคนหนึ่งรีบร้อนวิ่งเข้ามา “รายงาน! ท่านแม่ทัพใหญ่ คนของพวกเรากลับมาแล้ว และยังพาทหารส่งสารกลับมาด้วยสองนาย!”เว่ยเหวินจงตั่วสั่นไปทั้งร่าง ร้อนใจกล่าว “เร็ว มาเข้ามา!”ไม่นาน หน่วยสอดแนมที่เว่ยเหวินจงส่งไปวิ่งเหยาะเข้ามาพร้อมกับทหารส่งสารสองคนเห็นด้านหลังทหารส่งสารทั้งสองคนปักธงแดงเอาไว้ เว่ยเหวินจงอดไม่ได้ที่จะชะงักเล็กน้อยปักธงสีแดง?เหตุใดจึงเป็นธงสีแดง?หรือว่า กองกำลังรักษาการของสู้ฉวีบวกกับกองกำลังของหยุนเจิง สามารถเอาชนะทหารชั้นยอดสี่ห

หวังชี่หัวใจขดเกร็ง รีบกล่าวด้วยความเกรงใจ “ล้วนเป็นผลงานของท่านอ๋อง ข้าไม่กล้าโลภในผลงาน! หากไม่ใช่ท่านอ๋องนำทัพมาสนับสนุน คนจำนวนน้อยของพวกเรา เกรงว่าคงทนไม่ได้ถึงเวลาครึ่งวันด้วยซ้ำ...”“ไม่ ไม่!”เว่ยเหวินจงว่ายหน้า “เป็นเจ้าที่พบแผนอุบายของเป่ยหวนก่อน! ผลงานครั้งนี้ต้องเป็นของเจ้า! ทางด้านท่านอ๋อง เจ้าไม่ต้องกลัว! ต่อให้เป็นฝ่าบาทมาเอง ผลงานครั้งนี้ก็เป็นเพียงของเจ้าเท่านั้น!”หวังชี่ชะงักเล็กน้อย จากนั้นก็ก้มคำนับกล่าว “ขอบคุณท่านแม่ทัพใหญ่!”เวลานี้ ความตื่นตระหนกตกใจก่อเกิดขึ้นในหัวใจของหวังชี่ก่อนหน้านี้หยุนเจิงเคยรับปากเขา จะมอบผลงานใหญ่ให้เขา เพียงพอให้เขาเลื่อนตำแหน่งสองสามขั้น!หยุนเจิงทำได้แล้ว!ความคิดของท่านอ๋องผู้นี้ลึกซึ้ง ลึกลับ ทำให้คนหวาดกลัวเว่ยเหวินจงโบกมือ กล่าวด้วยสีหน้าจริงจัง “นี่เป็นสิ่งที่เจ้าควรได้! หากเจ้าไม่พบแผนอุบายของเป่ยหวนได้ทันเวลา ซั่วฟางคงอันตรายแล้ว!”หวังชี่กล่าวอย่างถ่อมตน “ข้าเพียงแค่โชคดีเท่านั้น เพียงแต่เสียดายทหารนับพันเหล่านั้น”“เรื่องนี้มันก็ช่วยไม่ได้”เว่ยเหวินจงส่ายหน้าถอนใจ จากนั้นก็กล่าว “เอาเช่นนี้ ตอนนี้เจ้าเป็นแม่ทั

“ท่านอ๋องพูดเกินไปแล้ว”เว่ยเหวินจงหัวเราะแห้ง “เรื่องคราวก่อน ข้ามีความผิดบกพร่องในหน้าที่! เตะนั่นถือว่าเป็นการขอโทษท่านอ๋อง ข้าไม่มีทางโกรธแค้นท่านอ๋องด้วยเรื่องนี้หรอก”“เจ้าจะพูดอย่างไรก็ตามใจ!” หยุนเจิงค่อยๆ นั่งลง “ตอนนี้ข้าอารมณ์ไม่ดี จะออกไปสูดอากาศสักหน่อย หากเจ้าไม่มีเรื่องอะไรแล้ว ก็กลับไปเถอะ!”กล่าวจบ หยุนเจิงพลันโบกมือเรียกคนส่งแขกใบหน้าของเว่ยเหวินจงมีรังสีความโกรธวาบออกมา แล้วรีบส่ายศีรษะ “ข้ายังมีอีกเรื่องหนึ่ง”หยุนเจิงมองเขาอย่างไม่สบอารมณ์ “ว่ามา! รีบพูดรีบไปซะ!”เว่ยเหวินจงชะงักเล็กน้อย พยายามระงับความโกรธในใจ แล้วฉีกยิ้มออกมาฝืนๆ “ข้าคิดว่า ท่านอ๋องไม่จำเป็นต้องฝึกซ้อมทหารม้าที่เขาลั่วเสีย”“เพราะเหตุใด?”หยุนเจิงเงยหน้าเล็กน้อย“เรื่องนี้ค่อยว่ากันภายหลัง!” เว่ยเหวินจงหัวเราะแห้ง “ทว่าบัดนี้สถานการณ์ของซั่วเป่ยค่อนข้างวุ่นวาย ข้าจะเล่าสถานการณ์ของซั่วเป่ยให้ท่านอ๋องฟังก่อน”เว่ยเหวินจงกล่าวพลางแค่นเสียงเย็นชาในใจหยุนเจิง แม้ว่าเจ้าจะมีคารมคมคาย แต่ข้าก็มีวิธีจัดการกับเจ้าได้!เมื่อคิดเช่นนี้แล้ว เว่ยเหวินจก็เริ่มวิเคราะห์ถึงสถานการณ์ตอนนี้ให้กับหยุ

ทำไมไม่ให้ตนมอบทหารและม้าทั้งหมดให้เขา ส่วนตนก็พาทหารจวนหนึ่งพันนายเล่นอยู่ในซั่วฟางเลยล่ะ?เว่ยเหวินจงครุ่นคิดเล็กน้อย แล้วพยักหน้า “ที่ท่านอ๋องว่ามา ใช่ว่าจะไม่มีเหตุผล! เช่นนั้นก็โยกย้ายเพียงทหารทั่วไปแก่ชราอ่อนแอหนึ่งหมื่นนายก็พอ! ความปลอดภัยของซั่วฟางต้องขอฝากไว้กับท่านอ๋องแล้ว!”ถึงแม้เว่ยเหวินจงอยากจะทำลายกองกำลังของหยุนเจิงทีเดียว แต่ก็ไม่กล้าทำเกินไปมิเช่นนั้น หากซั่วฟางเสียเปรียบ เขาเองก็เอาตัวรอดยากเช่นกัน“ได้!”หยุนเจิงพยักหน้า“นอกจากนี้ ท่านอ๋องเองก็ต้องเตรียมตัวไปสนับสนุนด้วยเสมอ!”เว่ยเหวินจงกล่าว “หากแนวหน้าติดขัด ข้าอาจต้องออกคำสั่งให้ท่านอ๋องมาสนับสนุนได้ทุกเมื่อ!”หยุนเจิงพยักหน้า “เป็นเรื่องที่ควรทำอยู่แล้ว! ข้ายกโลงศพมาถึงซั่วเป่ย ไม่ได้คิดจะมาเล่นๆ เช่นกัน”“เช่นนั้นต้องขอบพระทัยท่านอ๋องมากแล้ว!” เว่ยเหวินจงบรรลุจุดประสงค์ แล้วรีบลุกขึ้น “ข้ายังต้องกลับไปจัดการการป้องกันของแต่ละฝ่าย ต้องขอตัวก่อน!”“อืม”หยุนเจิงพยักหน้า ขี้เกียจส่งแขกเว่ยเหวินจงกำลังจะจากไป จู่ๆ ก็หยุดฝีเท้าลงรอให้เว่ยเหวินจงออกไปแล้ว คนในกระโจมถึงได้เริ่มสบถด่ามารดาขึ้นมาซั่ว

หยุนเจิงหัวเราะแฮะๆ แล้วรีบโอบกอดเสิ่นลั่วเยี่ยนพร้อมจุมพิตเข้าที่ใบหน้าของนาง“อยากตายหรือไง!”เสิ่นลั่วเยี่ยนผลักหยุนเจิงออกด้วยความเขินอาย “หากคนอื่นเห็นเข้าจะเป็นอย่างไร? ท่านไม่อาย แต่ข้าอายนะ!”หยุนเจิงไม่สนใจ แล้วหัวเราะร่าออกมา “ข้าหอมแก้มพระชายาของตน ใครจะกล้าพูดว่าข้าหน้าไม่อาย?”เสิ่นลั่วเยี่ยนเบะปาก แล้วมองบนใส่เขาอีกทีหนึ่งหลังจากที่แกล้งเสิ่นลั่วเยี่ยนไปพักหนึ่ง หยุนเจิงก็เรียกอวี๋ซื่อจงและตู้กุยหยวนพร้อมทั้งเฝิงอวี้เข้ามาหยุนเจิงกล่าว “พรุ่งนี้เราต้องเริ่มขุดม้าศึกที่อยู่ในหุบเขามรณะออกมา พร้อมรวดขุดศพทหารม้าเป่ยหวนออกมาด้วย!”อวี๋ซื่อจงได้ยินดังนั้น ก็ยิ้มชั่วร้ายออกมา “องค์ชายคงไม่ได้คิดจะใช้ศพเป่ยหวนแลกม้าศึกอีกหรอกใช่หรือไม่?”“เรื่องนี้อย่าเพิ่งคิดเลย”หยุนเจิงส่ายศีรษะ “บัดนี้เป่ยหวนพ่ายแพ้ต่อเนื่องกัน ไม่มีใจอยากแลกศพหรอก! สิ่งที่เราต้องการคือชุดเกราะและอาวุธของทหารม้าเป่ยหวนพวกนั้น ส่วนศพให้ขุดหลุมใหญ่แล้วฝังลงไปเลยแล้วกัน!”ครั้งนี้เหล่าทหารม้าเป่ยหวนที่หุบเขาพวกนั้นล้วนถูกฝังทั้งเป็นชุดเกราะของพวกเขาน่าจะยังสมบูรณ์ไม่เสียหายนักพวกเขาถูกโยกย้ายทห