All Chapters of องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน: Chapter 1151 - Chapter 1160

หยุนเจิงใช้อิทธิพลในการสยบเรื่องการร้องทุกข์แต่ เรื่องนี้ยังไม่นับว่ายุติหยุนเจิงอยากรู้มาก ที่แท้เป็นใครสร้างลมสร้างฝนอยู่เบื้องหลังเขาไม่กลัวศัตรู แต่ไม่ชอบความรู้สึกที่ไม่รู้แม้กระทั่งว่าศัตรูเป็นใครคนที่คู่ควรให้สงสัยมากที่สุด ย่อมต้องเป็นหยุนลี่องค์รัชทายาทแต่ว่า หยุนเจิงรู้ดี คนเบื้องหลังเรื่องนี้ไม่จำเป็นต้องเป็นหยุนลี่ก็เหมือนกับเรื่องลอบสังหารก่อนหน้านี้ คนคู่ควรให้สงสัยมีเยอะเกินไปไม่แน่ว่า คนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องการลอบสังหารและเรื่องนี้ต่างก็เป็นคนเดียวกันคิดถึงเรื่องการลอบสังหาร หยุนเจิงก็แอบขมวดคิ้วอีกครั้งเขาส่งคนไปในด่านนานมากแล้วจนถึงตอนนี้ กลับไม่ได้ข่าวกลับมาแม้แต่น้อยเขาถึงขั้นไม่รู้ว่าคนเหล่านั้นเป็นหรือตายศัตรูไม่น่ากลัว คนที่หน้ากลัวก็คือศัตรูที่ซ่อนอยู่ในที่ลับจำเป็นต้องจับคนผู้นี้ออกมาโดยเร็วที่สุดตอนที่หยุนเจิงกำลังคิดเรื่อยเปื่อย เยี่ยจื่อและเมี่ยวอินเข้ามาอย่างเชื่องช้า“ตาแก่นั่นเป็นเช่นไรบ้าง?”หยุนเจิงเก็บความคิดของตนเองไว้ จากนั้นก็ถามเมี่ยวอิน“ไม่มีสิ่งใดร้ายแรง”เมี่ยวอินส่ายหน้าเบาๆ กล่าวอย่างโหดเหี้ยม “ตาแก่นี่คิดจะต

ปัญญาชนคร่ำครึอย่างเกาซื่อเจิน เดิมก็ไม่ค่อยมีแนวป้องกันจิตใจมากนักหยุนเจิงกระแทบทำลายแนวป้องกันจิตใจเกาซื่อเจินได้อย่างง่ายดายมาก“เจ้าคิดจะทำสิ่งใด?”เกาซื่อเจินน้ำตานองหน้า ถามหยุนเจิงด้วยใบหน้าโศกเศร้าหยุนเจิงไม่อ้อมค้อมกับเกาซื่อเจิน ถามตรงประเด็น “ใครใช้ให้พวกเจ้ามาร้องทุกข์ที่ซั่วเป่ย?”เกาซื่อเจินเข้าใจความหมายของหยุนเจิงทันที กล่าวด้วยความโศกเศร้า “เจ้าคิดว่าข้ารับคำสั่งจากผู้อื่น?”“ไม่ใช่หรือ?”หยุนเจิงเลิกคิ้ว จากนั้นก็ถากถาง “ข้ากับเจ้าไร้อคติไร้ความแค้น หากไม่ใช่คนสั่งการมา เหตุใดเจ้าจึงวิ่งมาที่ซั่วเป่ยสร้างความรำคาญให้ข้าและจื่อเอ๋อร์? เจ้ากินอิ่มแล้วว่างเกินไป? หรือว่าคิดจะใช้เรื่องนี้สร้างชื่อเสียง?หยุนเจิงไม่เกรงใจสักนิด ไม่ให้เกียรติเกาซื่อเจินที่เป็นนักปราชญ์ขงจื๊อผู้ยิ่งใหญ่เลยแม้แต่น้อยคำไร้สาระอย่างร้องทุกข์เพื่อชาวประชา หยุนเจิงไม่เชื่อเลยสักนิดชาวบ้านคิดเพียงทำเช่นไรให้กินอิ่มท้อง ใครบ้างจะมีความคิดเกี่ยวกับเรื่องเหล่านี้ส่วนปกป้องใบหน้าครอบครัวสวรรค์ ยิ่งไม่ต้องกล่าวถึงเลยจักรพรรดิเหวินประกาศราชโองการแล้ว เหตุใดต้องให้เกาซื่อเจินมาปกป้องเกี

“อะไรนะ?”เยี่ยจื่อสีหน้าเปลี่ยนไป นัยน์ตาไหววูบแววเย็นยะเยือกผู้ประสบภัย!นี่ต้องการผลักผู้ประสบภัยมาที่ซั่วเป่ย ทำให้ผู้ประสบภัยเหล่านี้ล้างผลาญซั่วเป่ย!หยุนเจิงย่อมรู้ถึงการเดินพันในเรื่องนี้ แต่ไม่ได้แสดงความโกรธใดออกมา ในทางกลับกันก็ถามด้วยยังถามด้วยสีหน้าสงบ “ผู้ประสบภัยถึงที่ใดแล้ว นานเท่าใดกว่าจะมาถึงด่านเป่ยลู่?”คนผู้นั้นตอบทันที “พวกเขาตอนนี้กำลังเดินทางไปสุยโจว ภายในสองเดือนน่าจะมาถึงด่านเป่ยลู่...”ผู้ประสบภัยทางใต้ต้องการมาซั่วเป่ย สำหรับซั่วเป่ยตอนนี้ ไม่ใช่ข่าวที่ดีแน่นอนผู้ประสบภัยเหล่านี้กับคนที่อพยพมาจากภายในด่านไม่เหมือนกันคนเหล่านี้คือผู้ประสบภัย!ผู้ประสบภัยมาที่ซั่วเป่ย ซั่วเป่ยย่อมต้องเปิดคลังสงเคราะห์ผู้ประสบภัยเปิดคลังสงเคราะห์ผู้ประสบภัย ก็เท่ากับอาหารที่ต้องบริโภคจำนวนมหาศาลหากผู้ประสบภัยมาไม่กี่หมื่นคน ยังไม่เท่าใดแต่หากผู้ประสบภัยมามากเกินไป เสบียงอาหารของพวกเขาอาจไม่เพียงพอทว่า ตอนที่ผู้ประสบภัยเหล่านี้มาถึงซั่วเป่ย คงอ่อนแออย่างมากไม่เพียงต้องการเสบียงอาหาร ยังต้องการปัจจัยในการสงเคราะห์ผู้ประสบภัยอื่นด้วยหากผู้ประสบภัยจำนวนมากเส

แม้จางซูจะเป็นคนเจ้าชู้ แต่เขาจริงใจกับหมิงเย่ว์หมิงเย่ว์ตั้งครรภ์แล้ว เขาอยากให้สถานะกับหมิงเย่ว์คนของตระกูลจางล้วนอยู่เมืองจักรพรรดิ เขาอยากจัดงานแต่งงานกับหมิงเย่ว์ ย่อมต้องกลับไปจัดที่เมืองจักรพรรดิคงไม่อาจหวังให้คนของตระกูลจางวิ่งมาที่ซั่วเป่ยกระมัง?จางฮว๋ายเป็นราชครูของจักรพรรดิหากจางฮว๋ายต้องวิ่งมายังซั่วเป่ย เกรงว่าคนในราชสำนักคงนั่งไม่ติดแล้วเมื่อได้รู้ความคิดของจางซู หยุนเจิงจมสู่ความเงียบอีกครั้งเขาเข้าใจความคิดของจางซูแต่หากจางซูกลับเมืองจักรพรรดิ ย่อมมีอันตรายตอนนี้ คนที่เพ่งเล็งเขา นอกจากเจ้าสามแล้ว ยังมีมือดำที่อยู่หลังม่านที่มองไม่เห็นหากเขาเป็นมือดำที่อยู่หลังม่านผู้นั้น เขาต้องคิดหาวิธีฆ่าจางซูแล้วโยนความผิดให้เจ้าสามแน่นอนแม้เขาสามารถส่งคนไปคุ้มกันจางซูได้ แต่หอกอยู่ที่แจ้งสามารถหลบได้ ธนูที่ลับยากจะป้องกันจางซูไปเมืองจักรพรรดิครั้งนี้ เต็มไปด้วยอันตรายหมิงเย่ว์เดิมทีก็ตั้งครรภ์ หากต้องไปเสี่ยงอันตรายกับเขา นี่ไม่ใช่เรื่องสาระหรือ?หยุนเจิงนิ่งเงียบอยู่นาน จากนั้นก็บอกความกังวลของเขากับจางซูหากจางซูเพียงแค่ต้องการให้สถานะกับหมิงเย่ว์ เขาส

ทัพซั่วเป่ยรายงานด่วน?ประโยคของทหารวัง ทำให้เสียงโต้เถียงของทุกคนเงียบลงทันทีจักรพรรดิเหวินที่เดิมทีทรงทอดพระเนตรเรื่องครึกครื้นด้วยความสงบเกิดความตึงเครียดขึ้นในพระทัย ทรงตรัสทันที “ถวายขึ้นมา!”ซั่วเป่ยคงไม่เกิดเรื่องกระมัง?ช่วงเวลาหัวเลี้ยวหัวต่อตรงหน้า ซั่วเป่ยห้ามเกิดเรื่องเด็ดขาด!เขายังคิดอยู่ ห่างชนเผ่าโม่ซีทำเกินขอบเขต เขาจะให้หยุนเจิงโจมตีโฉวฉื่อและแคว้นต้าเย่ว์ จัดการรังโจรของชนเผ่าโม่ซีโดยตรง!ที่เขาสามารถนั่งดูเรื่องครึกครื้นได้อย่างสบายใจ เป็นเพราะเจ้าหกสามารถกลายเป็นแรงสนับสนุนในยามจำเป็นได้หากหยุนเจิงทางนั้นไม่อาจหวังเพิ่งได้ เขาก็จำเป็นต้องกังวลแล้ว“ทหารส่งสารกล่าวว่า จำเป็นต้องมอบรายงานด่วนให้พระอง์ด้วยมือตัวเอง”ทหารวังตอบ“พาเข้ามา!”จักรพรรดิเหวินทรงตรัสทันทีไม่นาน ทหารส่งสารที่แทบหมดแรงถูกพาเข้ามารับรายงานด่วนมาจากมือของมู่ซุ่นที่รับมากจากทหารส่งสาร จักรพรรดิเหวินเปิดอ่านทันทีเมื่อเห็นเนื้อหาในจดหมาย จักรพรรดิเหวินแทบอยากจะบุกไปพ่นคำพูดหอมหวนให้หยุนเจิงที่อยู่ซั่วเป่ยไอลูกทรพี!ทำเอาเขานึกว่าซั่วเป่ยเกิดสงครามแล้ว!เรื่องเส็งเคร็งเช่นนี้