All Chapters of ผมคือหมอเทวดา: Chapter 331 - Chapter 340

คำพูดของเย่ปิงเหยามีการเสียดสีอย่างเห็นได้ชัดสิ่งนี้ทำให้หยางหว่านอวี่ประหลาดใจมาก และใบหน้าที่สวยงามก็เปลี่ยนเป็นสีแดงอย่างรวดเร็วตามอายุ เย่ปิงเหยาเป็นผู้ใหญ่ตามสถานะ เธอเป็นโจทก์ที่ถือหลักฐานที่แน่นหนาเธอเต็มใจที่จะปล่อยหยางหว่านอวี่ไป นี่เป็นความกรุณาอย่างยิ่งเพียงแต่หยางหว่านอวี่คิดไม่ออก ในเมื่อเย่ปิงเหยาตัดสินใจถอนฟ้องแล้ว แม้ว่าในใจจะอึดอัดแค่ไหน หน้าตาก็ต้องเก็บไว้เสมอ ทำไมต้องเยาะเย้ยตัวเองต่อหน้าด้วย?"เธอคือหยางหว่านอวี่ งั้นคุณก็คือเกาชิงเหยียนล่ะสิ?" เย่ปิงเหยาหันความสนใจไปทางเกาชิงเหยียนเกาชิงเหยียนรู้สึกไม่แน่ใจเล็กน้อยและพูดอย่างระมัดระวัง "ฉันคือเกาชิงเหยียน"ต่อหน้าผู้หญิงที่เก่งจริง ๆ เกาชิงเหยียนก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้เลยบวกกับหยางหว่านอวี่ถูกเยาะเย้ย ซึ่งทำให้เธอรู้สึกไม่มั่นใจอย่างมากแม้แต่เธอก็พร้อมที่จะถูกด่าแล้วแต่สิ่งที่ทำให้เกาชิงเหยียนไม่คาดคิดก็คือ จู่ ๆ เย่ปิงเหยาก็เปลี่ยนสีหน้าจากไร้อารมณ์เป็นใจดีมากเย่ปิงเหยาริเริ่มที่จะจับมือของ เกาชิงเหยียน และพูดด้วยรอยยิ้ม: "ช่างเป็นสาวสวยที่ผสมผสานพรสวรรค์ ความงาม และทักษะที่ดีเข้าด้วยกัน ทำให้คนชอบ

"พวกคุณเป็นใคร นี่หมายความว่าอะไร?""ฉันขอเตือนพวกนายว่าอย่าทำอะไรมั่วซั่ว ไม่เช่นนั้นฉันจะแจ้งตำรวจเดี๋ยวนี้ ข้อหาที่พวกนายใช้ความรุนแรงและกักขังโหน่งเหนี่ยว!"ชิงเหยน กรุ๊ป ฝ่ายขายชายร่างใหญ่ชุดดำกลุ่มหนึ่งบุกเข้ามาโดยไม่มีการเตือนล่วงหน้า และทุกคนก็ตื่นตระหนกพวกเขาล้อมที่นี่ไว้หมด ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้ออกจากสถานที่ทำงาน และไม่ได้รับอนุญาตให้ออกไปข้างนอกหรือโทรศัพท์พนักงานไม่เคยเห็นการต่อสู้เช่นนี้มาก่อน บรรยากาศตึงเครียดและทุกคนตกอยู่ในอันตรายทันทีต่งหยุนเผิงกระโดดลุกขึ้นยืนแล้วตะโกน "ประธานเสี่ยวเกาเป็นคนเชิญพวกเรามาทำงาน การที่บริษัทจะสามารถเอาชนะวิกฤติได้สำเร็จนั้นขึ้นอยู่กับงานของฝ่ายขายของฉันเท่านั้น!""พวกนายทำกับพวกเราแบบนี้ ไม่กลัวจะเกิดผลกระทบร้ายแรงเหรอ?""ประธานเสี่ยวเกาล่ะ ให้เธอมาอธิบายเดี๋ยวนี้!"ผู้ชายคนนี้ไม่ได้โง่ รู้ว่าตระกูลเกาเคยเป็นจักรพรรดิใต้ดินของเมืองจิงไห่มาก่อน แม้ว่าต่อมาจะเปลี่ยนมาประกอบอาชีพที่ถูกต้อง แต่จนถึงทุกวันนี้ ตระกูลเกาก็ยังคงครองตำแหน่งผู้นำอย่างมั่นคงนอกจากคนในตระกูลเกาเองแล้ว คนอื่นให้เขายืมความกล้าสิบเท่า ก็ไม่กล้ามาก่อเรื่

เซี่ยซินซินไม่รู้จักตัวตนที่ซ่อนอยู่ของลั่วอู๋ฉาง ดังนั้นเธอจึงไม่ได้คิดมากเหมือนเกาชิงเหยียนเกาชิงเหยียนไม่ได้ห้ามเซี่ยซินซินโทรศัพท์ แต่เธอคิดว่าลั่วอู๋ฉางจะไม่ตอบตกลง"เรียบร้อย! ไปบลูโอเชี่ยนกันเถอะ ที่นั่นบรรยากาศไม่เลว" เซี่ยซินซินพูดด้วยรอยยิ้มเกาชิงเหยียนรู้สึกประหลาดใจ "คุณลั่วตอบตกลงเหรอ?""อืม!" เซี่ยซินซินคิดว่านี่เป็นเรื่องปกติและแจ้งให้คนอื่นทราบอย่างมีความสุขเกาชิงเหยียนขมวดคิ้ว เริ่มคิดว่าตอนเย็นจะใส่ชุดอะไรให้เหมาะมากขึ้น นำเสนอด้านที่สวยที่สุดของตัวเองต่อหน้าคุณลั่ว...ตอนเย็น บลูโอเชี่ยนบาร์ชายและหญิงต่างส่ายไปมาตามจังหวะดนตรี"พี่สาว ทำไมพวกพี่ยังไม่มาอีก?"หน้าหยางจวิ้นหาวมีเหล้าวางไว้เต็มโต๊ะ บ่นกับโทรศัพท์ว่า "ผมมาถึงครึ่งชั่วโมงกว่าแล้ว พวกพี่ยังไม่มาอีก ผมจะเบื่อตายแล้ว""จะรีบร้อนอะไร พวกเรากับพี่จุ้นเหวินยังกินข้าวไม่เสร็จเลย ให้นายมาที่โรงแรม นายก็อยากไปรอที่บาร์ โทษใครล่ะ?" หยางหว่านอวี่กล่าวหยางจวิ้นหาวเริ่มแย้งว่า "ใครให้พี่ไม่บอกล่วงหน้า ผมนัดกินข้าวกับเพื่อน ผิดนัดไม่ได้ไหม!""ทางผมเลิกก่อนกำหนด ไม่ใช่เพื่อจะได้เจอพี่จุ้นเหวินเร็ว ๆ เ

สาวงามในชุดแดงยิ้มอย่างดูถูกข้างหลังเธอมีชายชุดดำที่แข็งแกร่งหลายสิบคนยืนอยู่"บริษัทเล็ก ๆ อย่างหยางซื่อกรุ๊ป แบบที่ไม่สามารถติดอันดับในย่านธุรกิจเมืองจิงไห่ได้ เก่งมากเหรอ?"ผู้หญิงคนนั้นดูถูกเหยียดหยามและส่ายแก้วไวน์แดงในมือสวีชุ่ยหลานเป็นเหมือนแมวที่ถูกเหยียบหาง และทันใดนั้นก็ระเบิด "นังตัวดี แกกล้าดูถูกหยางซื่อกรุ๊ปของเราได้ยังไง!""ตาบอดจริง ๆ รู้ไหมว่าใครเป็นผู้สนับสนุนที่อยู่เบื้องหลังเรา?""พูดออกมาทำให้แกกลัวจนตาย ก็คือเกาซื่อกรุ๊ป ลูกสาวของฉันกับประธานเสี่ยวเกาสนิทกันมาก เช้านี้พวกเธอยังอยู่ด้วยอยู่เลย!""ถ้ารู้เรื่องก็รีบขอโทษเดี๋ยวนี้ แล้วก็จ่ายค่ารักษาพยาบาลให้ลูกชายฉันห้าล้าน ไม่งั้นฉันจะให้บาร์ของพวกแกเปิดต่อไปไม่ได้ เชื่อไหม?"ผู้หญิงคนนั้นขมวดคิ้วเล็กน้อย สีหน้าขี้เล่น มองป้าตรงหน้าเหมือนมองคนโง่"นังแก่ แกกล้าอ้างคนใหญ่ขู่คนอื่น ไม่รู้จักที่ตายจริง ๆ!"ชายผู้เข้มแข็งคนหนึ่งเยาะเย้ยและพูดว่า "อวดดีมาก กล้าใช้ชื่อตระกูลเกามาขู่คนอื่นได้ยังไง? แกรู้ไหมว่านี่เป็นธุรกิจของใคร?"สวีชุ่ยหลานขมวดคิ้ว "ฉันไม่สนใจว่าจะเป็นของใคร หรือว่ายังเก่งกว่าตระกูลเกาอีกเหรอ?

ท่าทางที่สวีชุ่ยหลานกระโดโลดเต้นเหมือนกับป้าปากร้ายข้างทางมากภาพลักษณ์อันป่าเถื่อนและดุร้าย ทำให้คนเกียติผู้หญิงชุดแดงรีบเงยหน้าขึ้นแล้วมองพี่ตาวด้วยสายตาที่เป็นกังวลใบหน้าของพี่ตาวมืดมนราวกับน้ำลึก ไม่พูดอะไรเลย"ฮ่าฮ่าฮ่า พวกแกก็กลัวเหมือนกันเหรอ?"หยางจวิ้นหาวเริ่มเอะอะโวยวายอีกครั้งและตะโกนอย่างเย่อหยิ่ง "ใครก็ตามที่ลงมือกับฉันเมื่อกี้ ใครก็อย่าคิดว่าจะรอด!""ยังมีแกด้วยนังตัวดี คิดว่ามีคนสนับสนุนก็เก่งมากเหรอ? ตอนนี้ลองเปรียบเทียบดู เบื้องหลังแกกับเบื้องหลังพี่ฉันแตกต่างกันมากแค่ไหน""พวกมีตาไม่มีแวว บอกแล้วว่าพี่สาวฉันเป็นซีอีโอของหยางซื่อกรุ๊ป ทำเป็นไม่สนใจ มีเรื่องมาถึงขั้นนี้ เป็นความผิดของพวกแกเอง!""แม่งยังยืนอึ้งอยู่ทำอะไร รีบปล่อยฉันสิ! แก นังตัวดี มาบริการเหล้าฉันด้วยตัวเอง..."สีหน้าพี่ตาวมืดลง และมีเจตนาฆ่าในดวงตากล้าลวนลามผู้หญิงของตัวเองในที่สาธารณะ!ตามปกติแล้ว หยางจวิ้นหาวจะถูกสับเป็นชิ้น ๆแต่นาทีนี้ พี่ตาวได้แต่ทน!เพราะคุณหนูบอกว่าจะมา ตอนที่ยังไม่ได้รับคำสั่งจากเธอ พี่ตาวทำไม่ได้และไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่ามทันใดนั้นประตูบาร์ก็เปิดออกอีกครั้งเกาช