"เอาของที่ไม่ควรเอาไป มือก็หักด้วย""พูดในสิ่งที่ไม่ควรพูด งั้นก็..."ประเด็นสุดท้ายนี้หมายถึงเขาใส่ร้ายลั่วอู๋ฉางสองเรื่องแรก เกาชิงเหยียนสามารถทนได้ แต่ข้อที่สามนี้ไม่ได้!ไม่รอให้เธอพูดจบ พี่ตาวก็เข้าใจแล้ว "รับทราบครับคุณหนู ให้เขาไม่มีโอกาสได้พูดอีกในอนาคต"ลิ้นของต่งหยุนเผิงเห็นได้ชัดว่าไม่สามารถเก็บไว้ได้แล้ว!พี่ตาวโบกมือ "ลากเขาออกไป! ยังมีผู้ช่วยซาด้วย คุณกำลังช่วยเหลือพวกเผด็จการ คุณช่วยทำชั่ว ความผิดเหมือนเจ้านาย!"ผู้ช่วยซาก็เริ่มร้องขอความเมตตาเสียงดังและคร่ำครวญ "ผมผิดไปแล้ว ต่งหยุนเผิงเป็นคนบังคับให้ผมทำเรื่องนี้ทั้งหมด ประธานเสี่ยวเกาโปรดยกโทษให้ผมด้วย..."ลูกน้องของพี่ตาวไม่สนใจเรื่องนี้เลยและลากพวกเขาทั้งสองออกไปทั้งแผนกขาย ทุกคนเงียบกริบเหมือนจักจั่นแน่นอนว่ามีข้อยกเว้นอยู่ และข้อยกเว้นเดียวก็คืออวี๋อีเหรินเธอเป็นพนักงานเก่าและไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับทีมของต่งหยุนเผิงดังนั้นไม่ว่าไฟจะลุกแค่ไหนก็ไม่สามารถเผาหัวของเธอได้ในความเป็นจริง อวี๋อีเหรินมีขัดแย้งอย่างรุนแรงกับคนกลุ่มนี้ ตั้งแต่พวกเขาเริ่มมุ่งเป้าไปที่ลั่วอู๋ฉาง ความขัดแย้งก็เกิดขึ้นแล้ว"พวก
เซี่ยซินซินไม่รู้จักตัวตนที่ซ่อนอยู่ของลั่วอู๋ฉาง ดังนั้นเธอจึงไม่ได้คิดมากเหมือนเกาชิงเหยียนเกาชิงเหยียนไม่ได้ห้ามเซี่ยซินซินโทรศัพท์ แต่เธอคิดว่าลั่วอู๋ฉางจะไม่ตอบตกลง"เรียบร้อย! ไปบลูโอเชี่ยนกันเถอะ ที่นั่นบรรยากาศไม่เลว" เซี่ยซินซินพูดด้วยรอยยิ้มเกาชิงเหยียนรู้สึกประหลาดใจ "คุณลั่วตอบตกลงเหรอ?""อืม!" เซี่ยซินซินคิดว่านี่เป็นเรื่องปกติและแจ้งให้คนอื่นทราบอย่างมีความสุขเกาชิงเหยียนขมวดคิ้ว เริ่มคิดว่าตอนเย็นจะใส่ชุดอะไรให้เหมาะมากขึ้น นำเสนอด้านที่สวยที่สุดของตัวเองต่อหน้าคุณลั่ว...ตอนเย็น บลูโอเชี่ยนบาร์ชายและหญิงต่างส่ายไปมาตามจังหวะดนตรี"พี่สาว ทำไมพวกพี่ยังไม่มาอีก?"หน้าหยางจวิ้นหาวมีเหล้าวางไว้เต็มโต๊ะ บ่นกับโทรศัพท์ว่า "ผมมาถึงครึ่งชั่วโมงกว่าแล้ว พวกพี่ยังไม่มาอีก ผมจะเบื่อตายแล้ว""จะรีบร้อนอะไร พวกเรากับพี่จุ้นเหวินยังกินข้าวไม่เสร็จเลย ให้นายมาที่โรงแรม นายก็อยากไปรอที่บาร์ โทษใครล่ะ?" หยางหว่านอวี่กล่าวหยางจวิ้นหาวเริ่มแย้งว่า "ใครให้พี่ไม่บอกล่วงหน้า ผมนัดกินข้าวกับเพื่อน ผิดนัดไม่ได้ไหม!""ทางผมเลิกก่อนกำหนด ไม่ใช่เพื่อจะได้เจอพี่จุ้นเหวินเร็ว ๆ เ
พอพูดจบเขาก็วางสายไปเลย"ใคร? แม่งกล้าดีมาก กล้ามารังแกลูกชายฉัน!"เมื่อสวีชุ่ยหลานได้ยิน เธอก็โกรธทันทีและไม่สนใจว่าลูกชายของเธอเป็นคนก่อปัญหาหรือไม่"รายละเอียดไม่ชัดเจน พวกเรารีบไปเถอะ เนื่องจากอยู่ในเขตของคนอื่นจริง ๆ ไปช้าน้องชายกลัวจะเสียเปรียบน่ะ" หยางหว่านอวี่ลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว หยิบเสื้อโค้ทขึ้นมาและเริ่มใส่บนตัวจินจุ้นเหวินอาสา "ผมไปด้วย จะดูสิว่าใครมันกล้าดี""งั้นดีมากเลย มีจุ้นเหวินอยู่ ฉันจะดูว่าใครกล้าอวดดี" สวีชุ่ยหลานดูเหมือนมีที่พึ่งทันทีในความคิดเธอ จินจุ้นเหวินมีความหมายเหมือนกับทำได้ทุกอย่างแค่เป็นตำรวจสากลก็อาจทำให้คนส่วนใหญ่หวาดกลัวได้แล้ว"พี่จุ้นเหวิน พี่นั่งรถฉันไปเถอะ" หยางหว่านอวี่เสนอจินจุ้นเหวินส่ายหัว "ไม่ต้อง ระหว่างทางผมยังต้องรับคนอีกสองสามคน จัดการเรื่องแบบนี้ พลังต้องไม่อ่อนเด็ดขาด""จุ้นเหวินพูดถูก เรียกคนมาเพิ่มอีกสองสามคน เรียกคนมากกว่านี้ ก็จะระงับอีกฝ่ายได้แล้ว!" หยางซิ่งเหวินพูดเสียงดังทางฝั่งบาร์ เสียงเพลงได้หยุดลงแล้วพื้นที่รอบ ๆ โต๊ะบาร์ยุ่งเหยิงไปหมด พื้นเต็มไปด้วยขวดแก้วที่แตกกระจาย และเครื่องดื่มหลากสีผสมปนเปกันและไหลไปท
สาวงามในชุดแดงยิ้มอย่างดูถูกข้างหลังเธอมีชายชุดดำที่แข็งแกร่งหลายสิบคนยืนอยู่"บริษัทเล็ก ๆ อย่างหยางซื่อกรุ๊ป แบบที่ไม่สามารถติดอันดับในย่านธุรกิจเมืองจิงไห่ได้ เก่งมากเหรอ?"ผู้หญิงคนนั้นดูถูกเหยียดหยามและส่ายแก้วไวน์แดงในมือสวีชุ่ยหลานเป็นเหมือนแมวที่ถูกเหยียบหาง และทันใดนั้นก็ระเบิด "นังตัวดี แกกล้าดูถูกหยางซื่อกรุ๊ปของเราได้ยังไง!""ตาบอดจริง ๆ รู้ไหมว่าใครเป็นผู้สนับสนุนที่อยู่เบื้องหลังเรา?""พูดออกมาทำให้แกกลัวจนตาย ก็คือเกาซื่อกรุ๊ป ลูกสาวของฉันกับประธานเสี่ยวเกาสนิทกันมาก เช้านี้พวกเธอยังอยู่ด้วยอยู่เลย!""ถ้ารู้เรื่องก็รีบขอโทษเดี๋ยวนี้ แล้วก็จ่ายค่ารักษาพยาบาลให้ลูกชายฉันห้าล้าน ไม่งั้นฉันจะให้บาร์ของพวกแกเปิดต่อไปไม่ได้ เชื่อไหม?"ผู้หญิงคนนั้นขมวดคิ้วเล็กน้อย สีหน้าขี้เล่น มองป้าตรงหน้าเหมือนมองคนโง่"นังแก่ แกกล้าอ้างคนใหญ่ขู่คนอื่น ไม่รู้จักที่ตายจริง ๆ!"ชายผู้เข้มแข็งคนหนึ่งเยาะเย้ยและพูดว่า "อวดดีมาก กล้าใช้ชื่อตระกูลเกามาขู่คนอื่นได้ยังไง? แกรู้ไหมว่านี่เป็นธุรกิจของใคร?"สวีชุ่ยหลานขมวดคิ้ว "ฉันไม่สนใจว่าจะเป็นของใคร หรือว่ายังเก่งกว่าตระกูลเกาอีกเหรอ?
เขาใฝ่ฝันอยากจะซื้อรถสปอร์ตราคาสิบห้าล้านเพื่อสะดวกในการออกไปอวดโฉมและจีบสาวหลังจากดิ้นรนทั้งวันต่อหน้าพ่อแม่และพี่สาว ในที่สุดพ่อแม่ก็ยอมเล็กน้อยหากเสียเงินให้กับคนเหล่านี้ แผนการซื้อรถก็จะพังยับเยินพี่ตาวไม่มีสีหน้าและตะคอก "ยี่สิบล้าน!"คราวนี้เป็นสวีชุ่ยหลานตะโกน "สิบห้าล้านมันก็มากเกินไปแล้ว แกยังกล้าขึ้นราคาอีกเหรอ มีกฎหมายบ้างไหม?""พวกแกทำร้ายลูกชายฉันจนบาดเจ็บ กลับมาขอเงินพวกเรา เป็นแก๊งโจรชัด ๆ!"หยางซิ่งเหวินอดไม่ได้ที่จะพูดว่า "ถูกต้อง ลูกสาวของเราสนิทกับประธานเสี่ยวเกามาก พิจารณาถึงความสัมพันธ์นี้ ค่าชดเชยก็ยกเลิกได้มั้ง""ยี่สิบห้าล้าน!"สีหน้าของพี่ตาวเริ่มเย็นชาลงเรื่อย ๆ "พวกคุณสนิทกับประธานเสี่ยวเกา เกี่ยวอะไรกับผม?"แน่นอนว่าเขารู้จักหยางหว่านอวี่ในระหว่างงานเลี้ยงการกุศล พี่ตาวรู้ว่าหยางหว่านอวี่เป็นภรรยาเก่าของลั่วอู๋ฉางแต่แล้วไงล่ะ?เป็นหยางหว่านอวี่เองที่ขอหย่า!และครอบครัวพวกคุณเป็นคนไล่คุณลั่วออกไป!ยังถือเอาความเมตตาของคุณลั่วเป็นสิ่งไร้ค่าครั้งแล้วครั้งเล่า บ้าระห่ำจริง ๆ!สุภาพกับพวกคุณ พวกคุณเหมาะสมไหม?ฉันแทบรอไม่ไหวที่จะฆ่าพวกคุณเดี๋ย
ท่าทางที่สวีชุ่ยหลานกระโดโลดเต้นเหมือนกับป้าปากร้ายข้างทางมากภาพลักษณ์อันป่าเถื่อนและดุร้าย ทำให้คนเกียติผู้หญิงชุดแดงรีบเงยหน้าขึ้นแล้วมองพี่ตาวด้วยสายตาที่เป็นกังวลใบหน้าของพี่ตาวมืดมนราวกับน้ำลึก ไม่พูดอะไรเลย"ฮ่าฮ่าฮ่า พวกแกก็กลัวเหมือนกันเหรอ?"หยางจวิ้นหาวเริ่มเอะอะโวยวายอีกครั้งและตะโกนอย่างเย่อหยิ่ง "ใครก็ตามที่ลงมือกับฉันเมื่อกี้ ใครก็อย่าคิดว่าจะรอด!""ยังมีแกด้วยนังตัวดี คิดว่ามีคนสนับสนุนก็เก่งมากเหรอ? ตอนนี้ลองเปรียบเทียบดู เบื้องหลังแกกับเบื้องหลังพี่ฉันแตกต่างกันมากแค่ไหน""พวกมีตาไม่มีแวว บอกแล้วว่าพี่สาวฉันเป็นซีอีโอของหยางซื่อกรุ๊ป ทำเป็นไม่สนใจ มีเรื่องมาถึงขั้นนี้ เป็นความผิดของพวกแกเอง!""แม่งยังยืนอึ้งอยู่ทำอะไร รีบปล่อยฉันสิ! แก นังตัวดี มาบริการเหล้าฉันด้วยตัวเอง..."สีหน้าพี่ตาวมืดลง และมีเจตนาฆ่าในดวงตากล้าลวนลามผู้หญิงของตัวเองในที่สาธารณะ!ตามปกติแล้ว หยางจวิ้นหาวจะถูกสับเป็นชิ้น ๆแต่นาทีนี้ พี่ตาวได้แต่ทน!เพราะคุณหนูบอกว่าจะมา ตอนที่ยังไม่ได้รับคำสั่งจากเธอ พี่ตาวทำไม่ได้และไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่ามทันใดนั้นประตูบาร์ก็เปิดออกอีกครั้งเกาช
"แน่นอน! เธอหลายเป็นขี้เถ้าผมก็จำได้"สวีชุ่ยหลานยังคงตะโกนและสาปแช่ง "ผู้หญิงคนนี้เป็นนางบำเรอของลั่วอู๋ฉาง หิวมากเกินแม้แต่ไอ้ขี้คุกก็เอาลง...""แม่ พอแล้ว!" ใบหน้าหยางหว่านอวี่มืดลง"ฉันยังพูดไม่พอ เธอให้ฉันพูดให้จบ!""หุบปาก ฉันบอกว่าพอแล้ว!""ลูกสาว เธออยู่ฝ่ายไหน?" ดวงตาสวีชุ่ยหลาน เบิกกว้าง ท่าทางตำหนิลูกสาวของเธอหยางหว่านอวี่กำลังจะบ้าไปแล้ว เธอกัดฟันแล้วพูดว่า "ท่านนี้ก็คือ ประธานเสี่ยวเกา!""อะไรนะ?!" ดวงตาสวีชุ่ยหลานเบิกกว้าง"เธอ...เธอคือประธานเสี่ยวเกา?" หยางจวิ้นหาวก็ตกใจเช่นกันผู้หญิงของลั่วอู๋ฉาง แท้จริงแล้วคือเกาชิงเหยียน เจ้าหญิงตัวน้อยของเกาซื่อกรุ๊ป?เป็นเรื่องตลกมาก!ไอ้ขี้คุกคนหนึ่ง แม้แต่ตระกูลหยางของพวกเขาก็ดูหมิ่น เกาชิงเหยียนชอบเขาตรงไหน?"ทำไม พวกคุณไม่รู้จักชื่อของฉันเหรอ?"เกาชิงเหยียนขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วพูดว่า "ตอนนั้นที่โรงแรมฮิลตัน ฉันสั่งให้หักขาทั้งสองข้างของคุณ และได้บอกชื่อตัวเอง พวกคุณจำไม่ได้เหรอ?"อันที่จริงเกาชิงเหยียนก็สับสนกับเรื่องนี้มากเช่นกัน!หยางหว่านอวี่ไม่เคยพูดถึงความแค้นครั้งใหญ่ขนาดนี้มาก่อนเกาชิงเหยียนคิดเสมอว่าเพื
หยางหว่านอวี่สับสนมากทันใดนั้นเธอก็ตระหนักได้ว่าความเกลียดชังที่ตัวเองมีต่อลั่วอู๋ฉางดูเหมือนจะผิดเธอเคยคิดว่าหวังจื่อเฟิงเป็นคนดี แต่ลั่วอู๋ฉางเป็นคนหยิ่งผยอง รุนแรง ไม่มีความทะเยอทะยาน และไร้ค่าเลยทุกครั้งก็เป็นความช่วยเหลือและทุ่มเทอย่างเงียบ ๆ ของหวังจื่อเฟิงลั่วอู๋ฉางไม่พูดประชดอยู่ข้าง ๆ ก็ยืนดูการแสดงอย่างหน้าด้านการหย่ากับเขาเป็นทางเลือกที่ถูกต้องอย่างแน่นอนแต่ไม่นานก็ได้รับการยืนยันว่าหวังจื่อเฟิงเป็นคนขี้โกงและลั่วอู๋ฉางเป็นคนถูกแน่นอนว่าหยางหว่านอวี่ไม่ต้องการที่จะยอมรับว่าการหย่าร้างนั้นผิด บอกตัวเองในใจซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่าลั่วอู๋ฉางให้คนมาทำร้ายแม่และพี่ชายของตัวเองแค่เรื่องนี้ก็ไม่สามารถให้อภัยเขาได้แล้วในขณะนี้ได้รับการยืนยันแล้วเหตุผลเดียวนี้ก็ไม่มีอีกต่อไปหรือว่าตัวเองผิดจริง ๆสวีชุ่ยหลานและหยางจวิ้นหาวเหงื่อตก เดิมทีพวกเขาต้องการพึ่งประธานเสี่ยวเกาเพื่อพลิกเรื่อง แต่พวกเขาไม่เคยคิดเคยฝันว่าผลลัพธ์จะเป็นเช่นนี้ขึ้นมาก็หลับหูหลับตาด่าคนอื่น แถมยังต่อหน้าคนเยอะแยะขนาดนี้ ทำให้คนอื่นขายหน้าจบแล้ว!คราวนี้จบเห่แล้วแน่ ๆ!"ประธานหยาง ยังมีอะไรจะถามอ