Share
บทที่ 337
Related chapter
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 338
สาวงามในชุดแดงยิ้มอย่างดูถูกข้างหลังเธอมีชายชุดดำที่แข็งแกร่งหลายสิบคนยืนอยู่"บริษัทเล็ก ๆ อย่างหยางซื่อกรุ๊ป แบบที่ไม่สามารถติดอันดับในย่านธุรกิจเมืองจิงไห่ได้ เก่งมากเหรอ?"ผู้หญิงคนนั้นดูถูกเหยียดหยามและส่ายแก้วไวน์แดงในมือสวีชุ่ยหลานเป็นเหมือนแมวที่ถูกเหยียบหาง และทันใดนั้นก็ระเบิด "นังตัวดี แกกล้าดูถูกหยางซื่อกรุ๊ปของเราได้ยังไง!""ตาบอดจริง ๆ รู้ไหมว่าใครเป็นผู้สนับสนุนที่อยู่เบื้องหลังเรา?""พูดออกมาทำให้แกกลัวจนตาย ก็คือเกาซื่อกรุ๊ป ลูกสาวของฉันกับประธานเสี่ยวเกาสนิทกันมาก เช้านี้พวกเธอยังอยู่ด้วยอยู่เลย!""ถ้ารู้เรื่องก็รีบขอโทษเดี๋ยวนี้ แล้วก็จ่ายค่ารักษาพยาบาลให้ลูกชายฉันห้าล้าน ไม่งั้นฉันจะให้บาร์ของพวกแกเปิดต่อไปไม่ได้ เชื่อไหม?"ผู้หญิงคนนั้นขมวดคิ้วเล็กน้อย สีหน้าขี้เล่น มองป้าตรงหน้าเหมือนมองคนโง่"นังแก่ แกกล้าอ้างคนใหญ่ขู่คนอื่น ไม่รู้จักที่ตายจริง ๆ!"ชายผู้เข้มแข็งคนหนึ่งเยาะเย้ยและพูดว่า "อวดดีมาก กล้าใช้ชื่อตระกูลเกามาขู่คนอื่นได้ยังไง? แกรู้ไหมว่านี่เป็นธุรกิจของใคร?"สวีชุ่ยหลานขมวดคิ้ว "ฉันไม่สนใจว่าจะเป็นของใคร หรือว่ายังเก่งกว่าตระกูลเกาอีกเหรอ?
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 339
เขาใฝ่ฝันอยากจะซื้อรถสปอร์ตราคาสิบห้าล้านเพื่อสะดวกในการออกไปอวดโฉมและจีบสาวหลังจากดิ้นรนทั้งวันต่อหน้าพ่อแม่และพี่สาว ในที่สุดพ่อแม่ก็ยอมเล็กน้อยหากเสียเงินให้กับคนเหล่านี้ แผนการซื้อรถก็จะพังยับเยินพี่ตาวไม่มีสีหน้าและตะคอก "ยี่สิบล้าน!"คราวนี้เป็นสวีชุ่ยหลานตะโกน "สิบห้าล้านมันก็มากเกินไปแล้ว แกยังกล้าขึ้นราคาอีกเหรอ มีกฎหมายบ้างไหม?""พวกแกทำร้ายลูกชายฉันจนบาดเจ็บ กลับมาขอเงินพวกเรา เป็นแก๊งโจรชัด ๆ!"หยางซิ่งเหวินอดไม่ได้ที่จะพูดว่า "ถูกต้อง ลูกสาวของเราสนิทกับประธานเสี่ยวเกามาก พิจารณาถึงความสัมพันธ์นี้ ค่าชดเชยก็ยกเลิกได้มั้ง""ยี่สิบห้าล้าน!"สีหน้าของพี่ตาวเริ่มเย็นชาลงเรื่อย ๆ "พวกคุณสนิทกับประธานเสี่ยวเกา เกี่ยวอะไรกับผม?"แน่นอนว่าเขารู้จักหยางหว่านอวี่ในระหว่างงานเลี้ยงการกุศล พี่ตาวรู้ว่าหยางหว่านอวี่เป็นภรรยาเก่าของลั่วอู๋ฉางแต่แล้วไงล่ะ?เป็นหยางหว่านอวี่เองที่ขอหย่า!และครอบครัวพวกคุณเป็นคนไล่คุณลั่วออกไป!ยังถือเอาความเมตตาของคุณลั่วเป็นสิ่งไร้ค่าครั้งแล้วครั้งเล่า บ้าระห่ำจริง ๆ!สุภาพกับพวกคุณ พวกคุณเหมาะสมไหม?ฉันแทบรอไม่ไหวที่จะฆ่าพวกคุณเดี๋ย
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 340
ท่าทางที่สวีชุ่ยหลานกระโดโลดเต้นเหมือนกับป้าปากร้ายข้างทางมากภาพลักษณ์อันป่าเถื่อนและดุร้าย ทำให้คนเกียติผู้หญิงชุดแดงรีบเงยหน้าขึ้นแล้วมองพี่ตาวด้วยสายตาที่เป็นกังวลใบหน้าของพี่ตาวมืดมนราวกับน้ำลึก ไม่พูดอะไรเลย"ฮ่าฮ่าฮ่า พวกแกก็กลัวเหมือนกันเหรอ?"หยางจวิ้นหาวเริ่มเอะอะโวยวายอีกครั้งและตะโกนอย่างเย่อหยิ่ง "ใครก็ตามที่ลงมือกับฉันเมื่อกี้ ใครก็อย่าคิดว่าจะรอด!""ยังมีแกด้วยนังตัวดี คิดว่ามีคนสนับสนุนก็เก่งมากเหรอ? ตอนนี้ลองเปรียบเทียบดู เบื้องหลังแกกับเบื้องหลังพี่ฉันแตกต่างกันมากแค่ไหน""พวกมีตาไม่มีแวว บอกแล้วว่าพี่สาวฉันเป็นซีอีโอของหยางซื่อกรุ๊ป ทำเป็นไม่สนใจ มีเรื่องมาถึงขั้นนี้ เป็นความผิดของพวกแกเอง!""แม่งยังยืนอึ้งอยู่ทำอะไร รีบปล่อยฉันสิ! แก นังตัวดี มาบริการเหล้าฉันด้วยตัวเอง..."สีหน้าพี่ตาวมืดลง และมีเจตนาฆ่าในดวงตากล้าลวนลามผู้หญิงของตัวเองในที่สาธารณะ!ตามปกติแล้ว หยางจวิ้นหาวจะถูกสับเป็นชิ้น ๆแต่นาทีนี้ พี่ตาวได้แต่ทน!เพราะคุณหนูบอกว่าจะมา ตอนที่ยังไม่ได้รับคำสั่งจากเธอ พี่ตาวทำไม่ได้และไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่ามทันใดนั้นประตูบาร์ก็เปิดออกอีกครั้งเกาช
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 341
"แน่นอน! เธอหลายเป็นขี้เถ้าผมก็จำได้"สวีชุ่ยหลานยังคงตะโกนและสาปแช่ง "ผู้หญิงคนนี้เป็นนางบำเรอของลั่วอู๋ฉาง หิวมากเกินแม้แต่ไอ้ขี้คุกก็เอาลง...""แม่ พอแล้ว!" ใบหน้าหยางหว่านอวี่มืดลง"ฉันยังพูดไม่พอ เธอให้ฉันพูดให้จบ!""หุบปาก ฉันบอกว่าพอแล้ว!""ลูกสาว เธออยู่ฝ่ายไหน?" ดวงตาสวีชุ่ยหลาน เบิกกว้าง ท่าทางตำหนิลูกสาวของเธอหยางหว่านอวี่กำลังจะบ้าไปแล้ว เธอกัดฟันแล้วพูดว่า "ท่านนี้ก็คือ ประธานเสี่ยวเกา!""อะไรนะ?!" ดวงตาสวีชุ่ยหลานเบิกกว้าง"เธอ...เธอคือประธานเสี่ยวเกา?" หยางจวิ้นหาวก็ตกใจเช่นกันผู้หญิงของลั่วอู๋ฉาง แท้จริงแล้วคือเกาชิงเหยียน เจ้าหญิงตัวน้อยของเกาซื่อกรุ๊ป?เป็นเรื่องตลกมาก!ไอ้ขี้คุกคนหนึ่ง แม้แต่ตระกูลหยางของพวกเขาก็ดูหมิ่น เกาชิงเหยียนชอบเขาตรงไหน?"ทำไม พวกคุณไม่รู้จักชื่อของฉันเหรอ?"เกาชิงเหยียนขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วพูดว่า "ตอนนั้นที่โรงแรมฮิลตัน ฉันสั่งให้หักขาทั้งสองข้างของคุณ และได้บอกชื่อตัวเอง พวกคุณจำไม่ได้เหรอ?"อันที่จริงเกาชิงเหยียนก็สับสนกับเรื่องนี้มากเช่นกัน!หยางหว่านอวี่ไม่เคยพูดถึงความแค้นครั้งใหญ่ขนาดนี้มาก่อนเกาชิงเหยียนคิดเสมอว่าเพื
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 342
หยางหว่านอวี่สับสนมากทันใดนั้นเธอก็ตระหนักได้ว่าความเกลียดชังที่ตัวเองมีต่อลั่วอู๋ฉางดูเหมือนจะผิดเธอเคยคิดว่าหวังจื่อเฟิงเป็นคนดี แต่ลั่วอู๋ฉางเป็นคนหยิ่งผยอง รุนแรง ไม่มีความทะเยอทะยาน และไร้ค่าเลยทุกครั้งก็เป็นความช่วยเหลือและทุ่มเทอย่างเงียบ ๆ ของหวังจื่อเฟิงลั่วอู๋ฉางไม่พูดประชดอยู่ข้าง ๆ ก็ยืนดูการแสดงอย่างหน้าด้านการหย่ากับเขาเป็นทางเลือกที่ถูกต้องอย่างแน่นอนแต่ไม่นานก็ได้รับการยืนยันว่าหวังจื่อเฟิงเป็นคนขี้โกงและลั่วอู๋ฉางเป็นคนถูกแน่นอนว่าหยางหว่านอวี่ไม่ต้องการที่จะยอมรับว่าการหย่าร้างนั้นผิด บอกตัวเองในใจซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่าลั่วอู๋ฉางให้คนมาทำร้ายแม่และพี่ชายของตัวเองแค่เรื่องนี้ก็ไม่สามารถให้อภัยเขาได้แล้วในขณะนี้ได้รับการยืนยันแล้วเหตุผลเดียวนี้ก็ไม่มีอีกต่อไปหรือว่าตัวเองผิดจริง ๆสวีชุ่ยหลานและหยางจวิ้นหาวเหงื่อตก เดิมทีพวกเขาต้องการพึ่งประธานเสี่ยวเกาเพื่อพลิกเรื่อง แต่พวกเขาไม่เคยคิดเคยฝันว่าผลลัพธ์จะเป็นเช่นนี้ขึ้นมาก็หลับหูหลับตาด่าคนอื่น แถมยังต่อหน้าคนเยอะแยะขนาดนี้ ทำให้คนอื่นขายหน้าจบแล้ว!คราวนี้จบเห่แล้วแน่ ๆ!"ประธานหยาง ยังมีอะไรจะถามอ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 343
แน่นอนว่าหากเกาชิงเหยียนเข้าข้างตระกูลหยาง และขอให้ทั้งสองฝ่ายไม่เอาเรื่องกัน ถึงพี่ตาวจะไม่พอใจมากแค่ไหนก็จะทำตามคำพูดหยางหว่านอวี่มาถึงริมฝีปากหลายครั้งแต่ก็พูดอะไรไม่ได้"คุณลั่ว คุณคิดว่าไง?"มองผิวเผินเกาชิงเหยียนกำลังขอคำแนะนำ จริง ๆ แล้วเพราะลั่วอู๋ฉางอยู่ด้วย จึงไม่สามารถให้เธอตัดสินใจได้ ดังนั้นเธอจึงไม่กล้าทำผิดพลาดในความเป็นจริง เกาชิงเหยียนและพี่ตาวอยู่ในสภาพจิตใจเดียวกันทั้งต้องการที่จะรักษาความยุติธรรม แต่ก็กลัวว่าจะล่วงเกินผู้สูงศักดิ์ความตั้งใจเดิมของเกาชิงเหยียนคือการจัดการกับหยางจวิ้นหาวอย่างรุนแรงไอ้หมอนี่ถูกตีไปครั้งหนึ่งยังไม่เข็ดแสดงว่ายังอยากโดนอยู่แต่ถ้าคุณลั่วบอกว่าไม่ให้เอาเรื่อง เกาชิงเหยียนก็จะเห็นด้วยทันทีจากนั้นค่อยใช้วิธีอื่นเพื่อเอาใจและชดเชยพี่ตาวเป็นการส่วนตัว"พี่หงใช่ไหม?" ลั่วอู๋ฉางทักทายผู้หญิงชุดแดงพี่หงรู้สึกยินดีและพูดอย่างเร่งรีบ "ดิฉันต่ำต้อย ไม่กล้าให้คุณลั่วเรียกแบบนี้ได้!"ลั่วอู๋ฉางยิ้มเล็กน้อยและถามว่า "เมื่อกี้เขาใช้มือไหนลวนลามพี่?""มือขวา!" พี่หงตอบ เธอไม่รู้ว่าลั่วอู๋ฉางหมายความว่าไง"แล้วเขาใช้มือข้างไหนตีคน ใช
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 344
"พี่จุ้นเหวิน!"หยางหว่านอวี่สีหน้าดีใจสวีชุ่ยหลานตะโกนอย่างตื่นเต้น "ฮ่าฮ่า กำลังเสริมของฉันมาแล้ว!"หยางจวิ้นหาวเหมือนเห็นคนช่วยชีวิตได้ "พี่จุ้นเหวินพี่มาถูกเวลาจรริง ๆ รีบช่วยผมเร็วเข้า...""ไอ้สารเลวพวกนี้ตีผม แถมยังจะหักมือผมอีก พี่รีบสั่งสอนพวกเขาให้ผมที!"จินจุ้นเหวินก้าวใหญ่เข้ามา ตามมาด้วยลูกน้องอีกสี่คนพวกเขาทั้งสี่เปล่งรัศมีอันทรงพลังของนักรบ และหนึ่งในนั้นคือชายวัยกลางคนที่มีใบหน้ากลม มีรัศมีที่แข็งแกร่งที่สุดห่างออกไปสิบเมตรก็ยังสัมผัสได้ถึงความกดดันที่เข้ามา"เสี่ยวอวี่ คุณลุงคุณป้า พวกคุณไม่ต้องกังวล วันนี้มีผมจินจุ้นเหวินอยู่ ใครก็คิดอย่าจะทำร้ายเสี่ยวหาวแม้แต่นิด!"จินจุ้นเหวินเต็มไปด้วยความเย่อหยิ่ง ราวกับว่าเขาเป็นราชาผู้ควบคุมโลกเกาชิงเหยียนขมวดคิ้วเล็กน้อย "คุณแซ่จิน?"จินจุ้นเหวินพูดอย่างภาคภูมิใจ "ลูกชายคนโตของจินเหยากรุ๊ป จินจุ้นเหวินก็คือฉัน"พอคำพูดนี้ออกมาเสียงสูดหายใจเข้าลึก ๆ ก็ดังขึ้นโดยรอบทันที"โอ้พระเจ้า ที่แท้ก็จินเหยากรุ๊ป! ในต่างประเทศ พวกเขาเป็นหนึ่งในบริษัทที่ใหญ่ที่สุดที่ก่อตั้งโดยคนประเทศมังกร""ฉันได้ยินมาว่านายน้อยตระกูลจินดำ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 345
พี่ตาวต้องเปลี่ยนท่าเพื่อป้องกัน และหมัดทั้งสองคนก็ชนกันในอากาศร่างทั้งสองแยกจากกันอย่างรวดเร็ว และหยางจวิ้นหาวก็สามารถหลบรอดไปได้ลั่วอู๋ฉางเหลือบมองชายคนนั้นด้วยหางตาไอ้หมอนี่เป็นกุนซือที่เคยอยู่กับสวีเทียนมาก่อน และเขาเป็นคนเดียวที่รอดไปได้ในเหตุการณ์อาคารเทียนเซี่ยในความเป็นจริง ลั่วอู๋ฉางก็สังเกตเห็นการมีอยู่ของบุคคลนี้ตอนที่เขาเข้าไปในอาคารเทียนเซี่ยไม่ใช่เขาโชคดีฉวยโอกาสหนีไปเอาชีวิตรอดไปได้ แต่เป็นเพราะลั่วอู๋ฉางจงใจปล่อยไปจุดประสงค์นั้นง่ายมาก!ไม่มีอะไรมากไปกว่าการปล่อยเชือกตกปลาใหญ่!แม้ว่าสวีเทียนจะมีอิทธิพลมาก แต่ก็ไม่มีโอกาสสัมผัสกับคนระดับสูงที่สามารถใช้หนอนงูทองได้ลั่วอู๋ฉางคิดว่าต้องมีคนอื่นอยู่เบื้องหลังตระกูลสวีในขณะนี้ กุนซือปรากฏตัวอยู่ข้างจินจุ้นเหวิน ทุกอย่างก็ได้รับการอธิบายแล้วกุนซือคิดว่าเขาซ่อนตัวได้ดีและไม่ถูกเปิดเผยต่อหน้าลั่วอู๋ฉาง ดังนั้นเขาจึงปรากฏตัวพร้อมจินจุ้นเหวินอย่างกล้าหาญโดยไม่รู้เลยว่าตัวเองถูกเปิดเผยนานแล้วจุดประสงค์เดิมของตระกูลจินคือการสนับสนุนสวีเทียนให้เข้ามาแทนที่ตระกูลเกา และควบคุมทั้งฝ่ายขาวดำของเมืองจิงไห่แม้ว่า
Latest chapter
