Share
บทที่ 341
Related chapter
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 342
หยางหว่านอวี่สับสนมากทันใดนั้นเธอก็ตระหนักได้ว่าความเกลียดชังที่ตัวเองมีต่อลั่วอู๋ฉางดูเหมือนจะผิดเธอเคยคิดว่าหวังจื่อเฟิงเป็นคนดี แต่ลั่วอู๋ฉางเป็นคนหยิ่งผยอง รุนแรง ไม่มีความทะเยอทะยาน และไร้ค่าเลยทุกครั้งก็เป็นความช่วยเหลือและทุ่มเทอย่างเงียบ ๆ ของหวังจื่อเฟิงลั่วอู๋ฉางไม่พูดประชดอยู่ข้าง ๆ ก็ยืนดูการแสดงอย่างหน้าด้านการหย่ากับเขาเป็นทางเลือกที่ถูกต้องอย่างแน่นอนแต่ไม่นานก็ได้รับการยืนยันว่าหวังจื่อเฟิงเป็นคนขี้โกงและลั่วอู๋ฉางเป็นคนถูกแน่นอนว่าหยางหว่านอวี่ไม่ต้องการที่จะยอมรับว่าการหย่าร้างนั้นผิด บอกตัวเองในใจซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่าลั่วอู๋ฉางให้คนมาทำร้ายแม่และพี่ชายของตัวเองแค่เรื่องนี้ก็ไม่สามารถให้อภัยเขาได้แล้วในขณะนี้ได้รับการยืนยันแล้วเหตุผลเดียวนี้ก็ไม่มีอีกต่อไปหรือว่าตัวเองผิดจริง ๆสวีชุ่ยหลานและหยางจวิ้นหาวเหงื่อตก เดิมทีพวกเขาต้องการพึ่งประธานเสี่ยวเกาเพื่อพลิกเรื่อง แต่พวกเขาไม่เคยคิดเคยฝันว่าผลลัพธ์จะเป็นเช่นนี้ขึ้นมาก็หลับหูหลับตาด่าคนอื่น แถมยังต่อหน้าคนเยอะแยะขนาดนี้ ทำให้คนอื่นขายหน้าจบแล้ว!คราวนี้จบเห่แล้วแน่ ๆ!"ประธานหยาง ยังมีอะไรจะถามอ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 343
แน่นอนว่าหากเกาชิงเหยียนเข้าข้างตระกูลหยาง และขอให้ทั้งสองฝ่ายไม่เอาเรื่องกัน ถึงพี่ตาวจะไม่พอใจมากแค่ไหนก็จะทำตามคำพูดหยางหว่านอวี่มาถึงริมฝีปากหลายครั้งแต่ก็พูดอะไรไม่ได้"คุณลั่ว คุณคิดว่าไง?"มองผิวเผินเกาชิงเหยียนกำลังขอคำแนะนำ จริง ๆ แล้วเพราะลั่วอู๋ฉางอยู่ด้วย จึงไม่สามารถให้เธอตัดสินใจได้ ดังนั้นเธอจึงไม่กล้าทำผิดพลาดในความเป็นจริง เกาชิงเหยียนและพี่ตาวอยู่ในสภาพจิตใจเดียวกันทั้งต้องการที่จะรักษาความยุติธรรม แต่ก็กลัวว่าจะล่วงเกินผู้สูงศักดิ์ความตั้งใจเดิมของเกาชิงเหยียนคือการจัดการกับหยางจวิ้นหาวอย่างรุนแรงไอ้หมอนี่ถูกตีไปครั้งหนึ่งยังไม่เข็ดแสดงว่ายังอยากโดนอยู่แต่ถ้าคุณลั่วบอกว่าไม่ให้เอาเรื่อง เกาชิงเหยียนก็จะเห็นด้วยทันทีจากนั้นค่อยใช้วิธีอื่นเพื่อเอาใจและชดเชยพี่ตาวเป็นการส่วนตัว"พี่หงใช่ไหม?" ลั่วอู๋ฉางทักทายผู้หญิงชุดแดงพี่หงรู้สึกยินดีและพูดอย่างเร่งรีบ "ดิฉันต่ำต้อย ไม่กล้าให้คุณลั่วเรียกแบบนี้ได้!"ลั่วอู๋ฉางยิ้มเล็กน้อยและถามว่า "เมื่อกี้เขาใช้มือไหนลวนลามพี่?""มือขวา!" พี่หงตอบ เธอไม่รู้ว่าลั่วอู๋ฉางหมายความว่าไง"แล้วเขาใช้มือข้างไหนตีคน ใช
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 344
"พี่จุ้นเหวิน!"หยางหว่านอวี่สีหน้าดีใจสวีชุ่ยหลานตะโกนอย่างตื่นเต้น "ฮ่าฮ่า กำลังเสริมของฉันมาแล้ว!"หยางจวิ้นหาวเหมือนเห็นคนช่วยชีวิตได้ "พี่จุ้นเหวินพี่มาถูกเวลาจรริง ๆ รีบช่วยผมเร็วเข้า...""ไอ้สารเลวพวกนี้ตีผม แถมยังจะหักมือผมอีก พี่รีบสั่งสอนพวกเขาให้ผมที!"จินจุ้นเหวินก้าวใหญ่เข้ามา ตามมาด้วยลูกน้องอีกสี่คนพวกเขาทั้งสี่เปล่งรัศมีอันทรงพลังของนักรบ และหนึ่งในนั้นคือชายวัยกลางคนที่มีใบหน้ากลม มีรัศมีที่แข็งแกร่งที่สุดห่างออกไปสิบเมตรก็ยังสัมผัสได้ถึงความกดดันที่เข้ามา"เสี่ยวอวี่ คุณลุงคุณป้า พวกคุณไม่ต้องกังวล วันนี้มีผมจินจุ้นเหวินอยู่ ใครก็คิดอย่าจะทำร้ายเสี่ยวหาวแม้แต่นิด!"จินจุ้นเหวินเต็มไปด้วยความเย่อหยิ่ง ราวกับว่าเขาเป็นราชาผู้ควบคุมโลกเกาชิงเหยียนขมวดคิ้วเล็กน้อย "คุณแซ่จิน?"จินจุ้นเหวินพูดอย่างภาคภูมิใจ "ลูกชายคนโตของจินเหยากรุ๊ป จินจุ้นเหวินก็คือฉัน"พอคำพูดนี้ออกมาเสียงสูดหายใจเข้าลึก ๆ ก็ดังขึ้นโดยรอบทันที"โอ้พระเจ้า ที่แท้ก็จินเหยากรุ๊ป! ในต่างประเทศ พวกเขาเป็นหนึ่งในบริษัทที่ใหญ่ที่สุดที่ก่อตั้งโดยคนประเทศมังกร""ฉันได้ยินมาว่านายน้อยตระกูลจินดำ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 345
พี่ตาวต้องเปลี่ยนท่าเพื่อป้องกัน และหมัดทั้งสองคนก็ชนกันในอากาศร่างทั้งสองแยกจากกันอย่างรวดเร็ว และหยางจวิ้นหาวก็สามารถหลบรอดไปได้ลั่วอู๋ฉางเหลือบมองชายคนนั้นด้วยหางตาไอ้หมอนี่เป็นกุนซือที่เคยอยู่กับสวีเทียนมาก่อน และเขาเป็นคนเดียวที่รอดไปได้ในเหตุการณ์อาคารเทียนเซี่ยในความเป็นจริง ลั่วอู๋ฉางก็สังเกตเห็นการมีอยู่ของบุคคลนี้ตอนที่เขาเข้าไปในอาคารเทียนเซี่ยไม่ใช่เขาโชคดีฉวยโอกาสหนีไปเอาชีวิตรอดไปได้ แต่เป็นเพราะลั่วอู๋ฉางจงใจปล่อยไปจุดประสงค์นั้นง่ายมาก!ไม่มีอะไรมากไปกว่าการปล่อยเชือกตกปลาใหญ่!แม้ว่าสวีเทียนจะมีอิทธิพลมาก แต่ก็ไม่มีโอกาสสัมผัสกับคนระดับสูงที่สามารถใช้หนอนงูทองได้ลั่วอู๋ฉางคิดว่าต้องมีคนอื่นอยู่เบื้องหลังตระกูลสวีในขณะนี้ กุนซือปรากฏตัวอยู่ข้างจินจุ้นเหวิน ทุกอย่างก็ได้รับการอธิบายแล้วกุนซือคิดว่าเขาซ่อนตัวได้ดีและไม่ถูกเปิดเผยต่อหน้าลั่วอู๋ฉาง ดังนั้นเขาจึงปรากฏตัวพร้อมจินจุ้นเหวินอย่างกล้าหาญโดยไม่รู้เลยว่าตัวเองถูกเปิดเผยนานแล้วจุดประสงค์เดิมของตระกูลจินคือการสนับสนุนสวีเทียนให้เข้ามาแทนที่ตระกูลเกา และควบคุมทั้งฝ่ายขาวดำของเมืองจิงไห่แม้ว่า
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 346
“ผลัวะ!”ด้วยเสียงอู้อี้ พี่ตาวรู้สึกราวกับว่าเขาถูกรถบรรทุกเร่งความเร็วชนเข้าที่หน้าอก และเขาก็ลอยไปข้างหลังอย่างควบคุมไม่ได้!เขากลิ้งตัวอย่างรุนแรงในอากาศ เลือดพุ่งออกมาจากปากของเขา"ฟู่...อึก!"พี่ตาวกระแทกโต๊ะสามโต๊ะติดต่อกันและถูกฝังอยู่ในกองซากปรักหักพัง"สามี!"พี่หงรีบกระโจนเข้าไปเอามือเท้า "ควัก" หัวพี่ตาวออกมาเมื่อเห็นใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยเลือด พี่หงก็ร้องไห้ออกมาผู้ชมทั้งหมดตกตะลึง ตาค้างพูดไม่ออก!ความเก่งของพี่ตาวเป็นที่รู้จักกันดีในเมืองจิงไห่ แต่คาดไม่ถึงว่าแม้แต่อีกฝ่ายแค่กระบวนท่าเดียวก็รับไม่ได้ ก็โดนทำร้ายจนได้รับบาดเจ็บสาหัสแม่เจ้า!คนเราดูที่หน้าตาไม่ได้จริง ๆ อ้วนเตี้ยคนนี้ต้องแข็งแกร่งขนาดไหน!ลูกน้องของพี่ตาวต่างก็หวาดกลัวเช่นกัน หยางจวิ้นหาวฉวยโอกาสหลุดพ้นจากมัด เดินกะเผลกวิ่งเข้าไปหาจินจุ้นเหวินเขาประจบสอพลอเหมือนหมาปั๊กว่า "พี่จุ้นเหวิน คนของพี่เก่งจริง ๆ""รีบต่อเถอะ จัดการพวกเขาให้หมด ผมอยากเห็นพวกเธอร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวด"สามีภรรยาตระกูลหยางก็ตื่นเต้นไม่แพ้กัน รูจมูกเกือบจะพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าแล้ว ท่าทางหยิ่งผยองน่าขยะแขยงมากจินจ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 347
"อะไรแค่ฝังสองสามเข็มก็พอ ถ้านายสามารถฝังให้หายได้ ฉันจินจุ้นเหวินจะใช้แช่เดียวกับนายทันที!"ลั่วอู๋ฉางพูดโดยไม่หันกลับมามอง "นายไม่คู่ควร! ตระกูลลั่วของเราไม่มีลูกหลานที่ชั่วร้ายอย่างนาย""แม่ง นายกล้าดียังไงมาว่าพี่จุ้นเหวินของฉัน" หยางจวิ้นหาวเริ่มโกรธอีกครั้งเขาเหมือนพ่อแม่ของเขา ทั้งสามคนถูกแกะสลักจากแม่พิมพ์เดียวกันโดยสิ้นเชิงลูกน้องหลายคนวางพี่ตาวไว้บนโต๊ะตามคำสั่ง ลั่วอู๋ฉางก็เริ่มทำการฝังเข็มภายใต้แสงไฟ เทคนิคอันแพรวพราวของเขาน่าทึ่งมาก"ไอ้หมอนี่กลับรู้วิธีการฝังเข็มจริง ๆ?"หยางจวิ้นหาวดูประหลาดใจและถามว่า "แม่ เข็มที่เขาใช้แบบเดียวกับที่เราเห็นที่โรงแรมฮิลตันครั้งก่อนใช่ไหม?"สวีชุ่ยหลานเห็นว่าสีหน้าของลูกสาวของเธอดูน่าเกลียดทันทีเมื่อได้ยินคำว่า "โรงแรมฮิลตัน" และเธอก็พูดกับลูกชายอย่างโกรธ ๆ ว่า "เกี่ยวอะไรกับนาย ไม่ต้องยุ่ง!"หยางจวิ้นหาวไม่เห็นด้วยและพูดต่อ "ฉันไม่เชื่อหรอกว่าเขาจะสามารถรักษาคนให้หายได้จริง ๆ นี่เป็นเพียงการมองข้ามการแพทย์และวิทยาศาสตร์สมัยใหม่..."วินาทีต่อมาเขาก็ไม่สามารถพูดได้อีกต่อไปภายใต้การจ้องมองที่ประหลาดใจนับไม่ถ้วน แต่เดิมพี่ตาวใ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 348
อะไรนะ?ท่าทางประหลาดใจนับไม่ถ้วนมุ่งความสนใจไปที่ลั่วอู๋ฉางในเวลาเดียวกันเขากล้าดียังไง?ต่อให้โชคดีรักษาอาการบาดเจ็บของพี่ตาวให้หายได้ ก็ไม่สามารถให้เขาไปตายได้มั้ง!เมื่อกี้ยังขยับไม่ได้เลย ตอนนี้ได้แล้วเหรอ?"นั่นคือปรมาจารย์หม่าที่ขึ้นชื่อว่าเป็นราชาแห่งภาคตะวันตกเฉียงเหนือ ได้ยินว่าเขาสามารถทำลายศิลาจารึกได้ด้วยฝ่ามือ สามารถฆ่าวัวที่โตเต็มวัยได้ด้วยหมัดเดียว!""เมื่อเปรียบเทียบกับมังกรดุร้ายที่ข้ามแม่น้ำชนิดนี้ พี่ตาวก็เป็นเพียงปลาไหลหนึ่ง และความแข็งแกร่งของเขาไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันเลย""ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าไปตายแน่! ชายคนนี้มาจากไหน? ไม่สนใจชีวิตคนเลย"ทุกคนวิพากษ์วิจารณ์กัน ไม่มีใครมองพี่ตาวในแง่ดีเลย"คุณลั่ว คุณล้อเล่นหรือเปล่า?" ดวงตาของพี่หงเบิกกว้างด้วยความตกใจบนใบหน้าแน่นอนว่าเธอกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของพี่ตาว เธอกอดแขนของพี่ตาวไว้แน่นด้วยมือทั้งสองข้าง ท่าทางไม่ยอมให้เขาขึ้นไปอีกจะเป็นอย่างไรหากคุณถูกคู่ต่อสู้ทุบตีจนตาย?ไม่ใช่แค่เธอคนเดียวที่คิดแบบนี้ ลูกน้องพี่ตาวเหล่านี้ รวมถึงแขกที่มามุงดูคิดแบบนี้หมดแม้ว่าผู้คนส่วนใหญ่ในเหตุการณ์จะเป็นคนธรรมดา
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 349
เมื่อคลื่นอากาศหายไป ร่างหนึ่งก็ลอยย้อนกลับมาขณะที่กลิ้งอย่างรุนแรงในอากาศ เลือดก็พุ่งออกมา"ฉับ!"จินจุ้นเหวินมีดวงตาที่เฉียบคมและตกใจในทันใด "จะเป็นไปได้ยังไง?"คนที่ถูกทุบตีกลายเป็นหม่าเชียวหยุนพี่ตาวคงท่าต่อยและยืนนิ่งอยู่กับที่หม่าเชียวหยุนลอยออกไปหลายสิบเมตร จนกระทั่งเขาชนเสาและล่วงลงกับพื้นจากนั้นก็ลื่นไปข้างหน้าเจ็ดหรือแปดเมตร ชนโต๊ะหลายตัวและหยุดในที่สุด"ฉัน..."หม่าเชียวหยุนเงยหน้าขึ้นด้วยความยากลำบาก ใบหน้าเต็มไปด้วยความไม่เชื่อเพียงคำพูดเดียวจากปากของเขา หัวของเขาก็กระแทกพื้นและเขาก็หมดสติไปโดยสิ้นเชิงผู้ชมทั้งหมดตกตะลึง ตาค้างพูดไม่ออก!ฉากนั้นเงียบจนน่าขนลุกจนคุณได้ยินเสียงเข็มหล่นพี่ตาวชนะเหรอ?!"ไม่ใช่ นายขี้โกง!" จินจุ้นเหวินยกมือขึ้นแล้วชี้ไปที่พี่ตาวด้วยความโกรธ เขาไม่สามารถยอมรับผลดังกล่าวได้พูดตามตรง พี่ตาวก็ตกใจไม่น้อยไปกว่าจินจุ้นเหวินเป็นเพราะเขาเชื่อในลั่วอู๋ฉาง เขาจึงมั่นใจว่าเขาสามารถเอาชนะหม่าเชียวหยุนได้ และล้างแค้นให้กับความอัปยศอดสูครั้งก่อนได้แต่การเอาชนะคู่ต่อสู้ระดับปรมาจารย์ครึ่งก้าวด้วยหมัดเดียวนั้นเกินจินตนาการของเขา"สู
Latest chapter
