All Chapters of My Husband's Shadow: Chapter 21 - Chapter 30

Lumabas ng kusina si Fiero, inutusan siyang pumunta sa stock room para kunin ang sako ng repolyo. Pasan niya sa kaniyang kaliwang balikat ang sako. Habang naglalakad ay hindi niya inaasahan na bigla na lamang may babangga sa kaniya, laking gulat niya ng mapagsino ang bumangga sa kaniya. Ni sa hinagap ay hindi niya naisip na magku-krus pang muli ang landas nila ng babaeng sa unang kita pa lamang ay hinangaan na niya. Ang babaeng iyon ay walang iba kung hindi ang volunteer na namimigay ng relief goods na dumalaw sa kanilang bayan sa San Marcelino. Napangko siya sa pagkakatayo, nakatitig lamang siya sa mukha ng magandang babae. Kita niya ang labis na pagkabigla sa mukha nito. Hindi niya alam kung natatandaan pa siya nito ngunit base sa reaksiyon ng mukha nito ay parang naaalala nga siya nito. "Ma'am, a-ayos ka lang ba?" tanong niya, gusto niya sanang siguraduhin na hindi ito nasaktan sa pagkakabangga sa kaniya ngunit hindi niya maibaba ang pasan na sako, hindi rin niya nagawang makalapi

"Sir, I'm sorry to inform you that one of your bodyguard cannot be able to report for work today, may emergency po sa bahay nila at baka hindi po siya makapasok ng ilang araw."Napaangat ang ulo ni Blaine, nilingon niya ang kaniyang assistant. Nakapasok ito sa kaniyang opisina ng hindi niya namamalayan. "Why, what happened, Maureen? Sino ba sa mga bodyguard ko ang tinutukoy mo?""Si Kuya Lito po, Sir. Na-ospital po ang asawa niya at kinailangang operahan, walang ibang pwedeng magbabantay kasi mga bata pa ang mga anak niya.""Ah, ganu'n ba, okay sige, magpadala ka ng tulong kay Kuya Lito, tanungin mo na rin kung ano ang mga kailangan niya baka kaya nating ibigay, padalhan mo na rin ng mga prutas at pagkain ang asawa niya pagdalaw ninyo sa ospital. Sabihin mo pasensiya na at hindi ako personal na makakapunta para dumalaw, may mga trabaho pa kasi akong kailangan na tapusin," mahabang bilin niya sa kausap."Okay po, Sir, makakarating po ang lahat nang sinabi ninyo kay Kuya Lito."Tumango

"Fiero, aalis muna ako, uuwi muna ako sa bahay at may aasikasuhin kaming raket ni Franco, alam mo naman dahil sa nangyaring aksidente kahapon ay pansamantalang itinigil ang operasyon ng construction sa site. Hindi puwedeng wala akong gawin, kailangan kong kumita ng pera para may maipadala kay Imang sa probinsiya, kung hindi ay lagot ako. Alam mo naman na mas mabagsik pa sa tigre ang asawa ko. Babalik na lang ako rito mamaya. Alas kuwatro ng hapon pwede ka na raw i-discharge. Bago mag alas kuwatro nandito na ako," mahabang pahayag ni Inggo kay Fiero."Ibibilin na lang kita sa nurse na naka-assign sa'yo, kung may kailangan ka tawagin mo lang siya," dagdag na sabi pa nito habang isinusukbit sa balikat ang kaniyang backpack."Oo, sige ako na ang bahala sa sarili ko, huwag ka nang mag-alala," tugon naman ni Fiero.Bago umalis si Inggo ay tinapik pa muna nito sa balikat ang kaibigan.Konting pananakit ng tagiliran na lang ang nararamdaman ni Fiero, kahapon pa nga niya gustong umuwi kaya lan

Nasa loob ngayon ng opisina nang kongresista si Fiero, nag-report na siya para sa kaniyang bagong trabaho. Ngayong araw rin ay makikilala niya ng personal ang kaniyang magiging amo na si Congressman Blaine Montreal."Maupo ka muna Fiero, parating na si Sir, may kinausap lang na mga bisita. Iiwan muna kita rito at may kukunin lang ako sa table ko," paalam ni Maureen, ito ang nag-assist sa binata, hinayaan muna niyang makaupo ito sa mahabang sofa na nagsisilbing tanggapan ng mga bisita ni Blaine sa loob din mismo ng opisina nito."Si-sige," sagot naman ni Fiero, na alanganin ang naging pag-ngiti. Naiilang kasi siya na maiwan na mag-isa sa marangyang opisina ng kaniyang magiging amo.Nang makaalis si Maureen ay inilibot niya ang mga mata sa kabuuan ng opisina ng congressman, maganda iyon, malinis, mabango at nasa ayos ang lahat ng bagay sa paligid. Nagre-reflect sa opisina nito ang ugali ng kongresista, masinop ito, malinis at organized.Halos sampung minuto na siyang nakaupo at naghihint

Nakatulog si Mikaela na umiiyak, natuyo na lang ang luha sa kaniyang mga mata. Hindi niya maipaliwanag ang labis na kalungkutan na nadarama dahil sa labis na frustration. Pinagmasmasdan lang ni Blaine ang natutulog na asawa. Nagi-gulity siya, kung alam lang nito ang tungkol sa kalagayan niya ay hindi na sana ito aasa pa na magkakaroon sila ng anak. Sa ginagawa niyang panloloko sa kaniyang asawa ay alam niya na mas lalo pa niya itong sinasaktan. Bumangon siya, hindi niya kayang matulog ng payapa samantalang ang asawa niya ay nagdadalamhati at mabigat ang kalooban.Nagpalit siya ng damit, kinuha ang susi ng kaniyang sasakyan at tahimik na lumabas ng silid. Hindi niya alam kung saan siya dadalhin ng kaniyang mga paa, wala man siyang eksaktong patutunguhan, ang gusto lang niya ay kahit papaano ay mabawasan ang bigat sa dibdib na nadarama niya.Huminto ang kaniyang sasakyan sa tapat ng gate ng kanilang resthouse. Walang nakatira roon, ang kanilang caretaker ay may sariling tirahan sa lik