All Chapters of หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี: Chapter 971 - Chapter 980

สิ่งนี้ทำให้หลินเฟิงถอนหายใจ“ต่อไปมาสถานที่แบบนี้ให้น้อยๆ หน่อย”“อืม”อวี๋จื่อเสวียนตอบรับก่อน จากนั้นก็มองไปทางหลี่ฮุ่ยหรานที่มาช่วยประคองเธอ และพูดด้วยรอยยิ้มอย่างจนปัญญาว่า:“เดิมทีอยากจะให้ป้าได้ดูการแสดงของพวกเรา แต่คิดไม่ถึงว่าเรื่องราวจะออกมาเป็นแบบนี้”“เอาเถอะ เธอไม่ต้องพูดแล้ว”หลี่ฮุ่ยหรานเช็ดเลือดบนใบหน้าของอวี๋จื่อเสวียนด้วยท่าทางที่จนปัญญา“พวกเราไปกันเถอะ”หลินเฟิงเหลือบมองที่เกิดเหตุ ก่อนจะพยักหน้าให้กับเหยาหลินหลินที่เป็นเพื่อนสนิทของอวี๋จื่อเสวียน จากนั้นก็เดินไปจากที่นี่“ใครให้พวกแกออกไป?!”ในขณะที่นี้ ก็มีเสียงคำรามที่ดังขึ้นมาจากทางประตูด้านหลังของบาร์เห็นเพียงชายร่างกำยำที่สวมเสื้อกั๊กสีดำ สูงประมาณสองเมตร พาคนกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามาจากประตูด้านหลังเมื่อเจ้าของบาร์เห็นบุคคลนี้ ก็รีบทำความเคารพ“ท่านเฮยอวู่ คุณมาแล้ว..”“อืม”ชายวันกลางคนที่ถูกเรียกว่าท่านเฮยอวู่พยักหน้า จากนั้นก็มองไปทางบาร์ที่เกิดเรื่องที่ยังคงวุ่นวายอยู่รอบ ๆ แล้วก็มองไปที่หลินเฟิง ก่อนจะพูดว่า “ก่อเรื่องที่บาร์ของฉัน แล้วจะออกไปโดยที่ไม่จ่ายค่าเสียหายให้พวกเราไว้จัดการกับปัญ

“คุณสามารถโทรศัพท์ไปยืนยันกับตระกูลซือหม่าในตอนนี้ดูได้ ถามเขาว่ารู้จักคนที่ชื่อหลินเฟิงไหม”ได้ยินน้ำเสียงที่สงบนิ่งของหลินเฟิงแบบนี้ ในใจของท่านเฮยอวู่ก็เกิดความระแวงขึ้นมาเขาท่านเฮยอวู่อยู่ที่ตระกูลซือหม่าอย่างมากก็มีแค่บาทเล็กๆ ที่ไม่ได้มีความสำคัญอะไร เป็นไปได้อย่างไรที่จะล่วงเกินบริวารโจวบริวารโจวเป็นบริวารใหญ่ที่มีสิทธิ์มีเสียงเมื่ออยู่ต่อหน้าผู้นำตระกูล เป็นคนระดับสูงที่ตระกูลซือหม่าให้ความสำคัญอย่างมากถ้าหากล่วงเกินเพื่อนของบริวารโจว ต่อให้เขามีหลายชีวิตก็ไม่พอให้ตายด้วยซ้ำคิดถึงตรงนี้ ท่านเฮยอวู่ล้วงโทรศัพท์ออกมาจากในกระเป๋า เหลือบมองหลินเฟิงด้วยความระแวง“ถ้าหากให้ฉันรู้ว่านายกล้าหลอกฉัน งั้นนายต้องตายแน่นอน!”พูดประโยคข่มขู่นี้เสร็จ ท่านเฮยอวู่ก็กดโทรศัพท์โทรไปหาตระกูลซือหม่า“ใช่ใช่ใช่ ผมคือเฮยอวู่ ช่วยผมติดต่อบริวารโจวหน่อยครับ ไม่ใช่ ผมมีธุระต้องการติดต่อเขา เพื่อนของบริวารโจว...”รออยู่ครู่หนึ่ง ถึงขั้นที่อวี๋จื่อเสวียนรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย ท่านเฮยอวู่ถึงได้วางสายโทรศัพท์ท่านเฮยอวู่ที่วางสาย นิ่งอึ้งครู่หนึ่ง ท่าทางตื่นตระหนกเล็กน้อยสุดท้าย เขาหันหน้าม

“เรื่องเล็กน้อย...ไม่ต้องเป็นกังวล”หลินเฟิงไม่ได้เลือกบอกหลี่ฮุ่ยหราน เขากลัวว่าหลี่ฮุ่ยหรานจะเป็นกังวล ในเมื่ออาอวี๋ปฏิบัติต่อหลี่ฮุ่ยหรานอย่างดี“อือ”เห็นหลินเฟิงไม่ยอมพูด หลี่ฮุ่ยหรานก็ไม่ได้บังคับหลินเฟิง แต่ทำเพียงแค่พยักหน้าพูดว่า:“ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นฉันก็กลับไปที่ชุมชนกลางเมืองก่อน ต้องรักษาความปลอดภัยด้วยนะ”“ผมรู้แล้วครับ คุณไปเถอะ”เมื่อส่งหลี่ฮุ่ยหรานกลับไป หลินเฟิงถึงได้ควบคุมอารมณ์ของตัวเองให้สงบลง จากนั้นกำหมัดแน่นเดินทางไปห้องผ่าตัดบาดแผลที่อาอวี๋ได้รับนั้นรุนแรงอย่างมากถึงขั้นที่รุนแรงจนหลินเฟิงเห็นในแวบแรกก็ยังจำอาอวี๋ไม่ได้นี่เห็นได้ชัดว่าถูกคนอื่นกระทืบมาอย่างดุเดือด อีกทั้งไม่ใช่การกระทืบที่ดุเดือดทั่วไป อาจจะถูกทรมานอย่างรุนแรงด้วยซ้ำ“อาอวี๋...”หลินเฟิงเกิดความรู้สึกทุกข์ใจจากความละอาย ถ้าหากไม่ใช่เพราะเขาให้อาอวี๋ช่วยไปส่งยาให้เขา เช่นนั้นอาอวี๋ไม่มีทางพบเจอกับเรื่องแบบนี้อย่างแน่นอนสำหรับเรื่องที่ใครเป็นคนทำร้ายอาอวี๋จนสภาพเป็นแบบนี้ ลึกๆ ในใจของหลินเฟิงพอจะคาดเดาได้แล้ว“ซือหม่าเหวิน...”สายตาของเขาเผยความดุร้ายรุนแรงออกมา ความโมโหในใจป

ถึงแม้เสื้อผ้าบนตัวของพวกเขาจะเป็นชุดรปภ. แต่คำพูดคำจาไม่สุภาพ เห็นได้ชัดว่าเป็นอันธพาลที่รับสมัครมาจากที่ไหนก็ไม่รู้“ฉันให้เวลาพวกนายห้าวินาที”หลินเฟิงเงยหน้าขึ้นช้าๆ มองไปทางรปภ. สิบกว่าคนที่พุ่งเข้ามา จึงพูดอย่างนิ่งเฉยว่า: “ภายในห้านาที ไสหัวออกไปซะให้หมด ไม่อย่างนั้นอย่าโทษที่ฉันไม่เกรงใจพวกนาย”“แม่ง อวดดีจังเลยนะ!”พูดกันไม่รู้เรื่อง รปภ. ที่นำหน้ามายกกระบองไฟฟ้าขึ้นโดยตรง โผเข้าไปทางหลินเฟิง“หึ”เวลาค่อนข้างกระชั้นชิดอาอวี๋ที่อยู่ข้างหลังยังนอนส่งเสียงร้องครวญครางอยู่บนเตียงผ่าตัด ต้องรับการรักษาอย่างด่วน หลินเฟิงไม่ว่างมาเสียเวลากับพวกอันธพาลเหล่านี้หลินเฟิงพุ่งเข้าไปโดยตรง สันมือฟาดลงไป จึงทำให้รปภ. ที่พุ่งเข้ามาอยู่ตรงด้านหน้าสุดกลิ้งล้มลงบนพื้น และกลอกตามองบน“เปรี้ยะเปรี้ยะเปรี้ยะ...”หลินเฟิงแย่งกระบองไฟฟ้าที่อยู่ในมือของเขามา กดลงบนร่างกายของคนที่สอง รปภ. คนที่สองนี้ถูกช็อตจนตัวกระตุก ควันดำลอยออกมาโดยตรง“ไสหัวไป!”หลินเฟิงตวาดเสียงต่ำ เตะรปภ. คนนี้ออกไป ทันใดนั้นเขาก็ชนเข้ากับรปภ. ที่เรียงแถวกันอยู่เมื่อเห็นว่ารปภ. เหล่านี้ยังจะเข้ามาอีก หลินเฟิงก็ไม

เขากับบริวารโจวอยู่ในตระกูลซือหม่า ในเวลาปกตินั้นไม่ถูกกันเท่าไหร่เพียงแค่ตำแหน่งของบริวารโจวสูงกว่าเขา ดังนั้นเขาถึงได้อยุ่ต่ำกว่าบริวารโจวเล็กน้อย แต่นี่ไม่ได้หมายความว่าเขาจะกลัวบริวารโจววันนี้หลินเฟิงกลับกล้ามาก่อเรื่องที่โรงพยาบาลของตระกูลซือหม่า นี่เป็นการหักหน้าตระกูลซือหม่าอย่างชัดเจนถ้าหากตอนนี้เขาฆ่าหลินเฟิง คิดว่าบริวารโจวคนนั้นก็ไม่สามารถพูดอะไรได้คิดถึงตรงนี้ บริวารเหลียงก็ก้าวเดินเข้ามา และพูดกับภายในห้องผ่าตัดว่า:“หลินเฟิง ผมจำกัดเวลาให้คุณภายในหาวินาที เปิดประตูให้ผมซะดีๆ จากนั้นก้มกราบยอมรับผิดต่อตระกูลซือหม่าของผมซะ!”“ไม่อย่างนั้นวันนี้ผมจะเด็ดชีวิตต่ำๆ ของคุณในฐานะตัวแทนตระกูลซือหม่าเป็นแน่!”“หึ...”หลินเฟิงได้ยินแล้วแต่เขาเพียงแค่เหลือบตามองบริวารเหลียงด้วยความเหยียดหยาม และทำการรักษาของตัวเองต่อไปในที่สุดอาอวี๋ก็ค่อยๆ ฟื้นขึ้นมาในตอนที่เขาเห็นหลินเฟิงแวบแรก ความกระวนกระวายในดวงตาถึงได้หายไป และเผยความรู้สึกผิดที่มากมายออกมา“ขอโทษด้วยครับ คุณ...คุณหลิน เรื่องที่คุณไหว้วานผม ผม...ผมทำไม่สำเร็จ...”“นี่มันเกิดเรื่องอะไรกันแน่?”“ใครเป็นคนกระทื