All Chapters of หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี: Chapter 771 - Chapter 780

ถูกลูกสาวชี้หน้าแล้วด่า แต่ยังไม่โกรธ พ่อแบบนี้ก็นับว่าเป็นที่สุดแล้วหลงเสี่ยวจวิ้นถึงแม้จะยิ้ม แต่ในใจกลับดูถูกพ่อของจื่อเสวียนมาก“โอเค งั้นรบกวนคุณด้วย”อาอวี๋เผยรอยยิ้มฝืน ๆ และพยักหน้าให้หลินเฟิงขณะที่ทั้งสองกำลังจะออกจากที่นั่นทันใดนั้นในโถงทางเดินของคาราโอเกะ ก็มีเสียงเอะอะดังขึ้นปรากฏว่าเป็นชายที่ใส่ชุดสูทที่กลับมาอีกครั้งครั้งนี้เขามาพร้อมกับการ์ดยี่สิบถึงสามสิบคน ถือมีดมาด้วย ท่าทางฮึกเหิมกร่างเข้ามา“พวกมันไง ล้อมเด็กพวกนี้ให้หมด!” ชายที่ใส่ชุดสูทร้องตะโกนเสียงดังเห็นกลุ่มการ์ดฟังคำสั่ง ยกมีดส่องแสงสว่างและล้อมรอบคนทั้งห้องท่าทางที่ดุดันทำให้ผู้ชายและผู้หญิงในห้องนั้นสีหน้าตกใจและหวาดกลัวพวกเขาทั้งหมดเป็นนักเรียน จะไปสู้กับพวกมือสังหารได้อย่างไร?“เดี๋ยวก่อน!”หลงเสี่ยวจวิ้นก้าวไปข้างหน้าสองก้าว พูดด้วยอารมณ์ที่เข้มแข็งว่า“ผมเตือนคุณนะ ที่นี่คือเขตของคุณชายตู้ พ่อผมก็มีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกับคุณชายตู้ ถ้าคุณกล้าฆ่าพวกเรา ละก็ระวังชีวิตของคุณเอาไว้!”“หม่อน! คุณกล้ามาขู่ฉันเหรอ?”ชายที่ใส่ชุดสูทตบหน้าหลงเสี่ยวจวิ้นอย่างแรง แล้วด่าว่า “รู้จักคุณชาย

“เชอะ ไอ้แก่นี่”ชายที่ใส่ชุดสูทไม่อยากเสียเวลากับคำพูดเหลวไหล เขาถ่มน้ำลายแล้วกล่าวว่า “ฉันไม่มีเวลารอนะ ตอนนี้ฉันโกรธมาก ต้องหาผู้หญิงมาบรรเทาอารมณ์”“ฉันสนใจลูกสาวของแก ต้องจัดการเธอที่นี่ในวันนี้ ใครก็ห้ามไม่ได้!”เขายกมือขึ้น สั่งการให้ลูกน้องสองคนเดินออกมาและจับอวี๋จื่อเสวียนไว้ อาอวี๋พยายามจะเข้าไปขัดขวาง แต่กลับถูกทำร้ายจนล้มลงกับพื้น “พวกคุณปล่อยฉัน!” เมื่อเห็นว่าเรื่องนี้ทำจริง อวี๋จื่อเสวียนเริ่มกลัว เธอพยายามดิ้นและร้องตะโกนอย่างยุ่งเหยิงสายตาของเธอที่ขอความช่วยเหลือ หันไปมองหลงเสี่ยวจวิ้นอีกครั้งเขาคือเจ้าชายในฝันของเธอ ถือเป็นคนเดียวในสายตาของเธอที่สามารถช่วยได้“แค๊กๆ...”หลงเสี่ยวจวิ้นไอออกมาเบาๆ และพยายามรวบรวมความกล้าเงยหน้าขึ้นพูดว่า "พี่ มีอะไรพูดกันดีๆ คนนี้เป็นเพื่อนของผม โปรดให้เกียรติ ขอร้องคุณปล่อยเธอไปเถอะนะ!"Comment by -: “ผมจะหาผู้หญิงที่ดีกว่านี้ให้คุณ”เมื่อชายที่ใส่ชุดสูทได้ยินเช่นนั้น เขากลับตบหน้าหลงเสี่ยวจวิ้นอย่างแรง พร้อมด่าทอว่า “ฉันยังไม่ได้จัดการกับแกเลย แกกล้านึกจะเข้ามาช่วยอีกเหรอ?”“ให้เกียรติ? แกมีสิทธิ

“อืม...”เมื่อมองไปที่ชายที่ใส่ชุดสูทที่นอนอ่อนแรงอยู่บนพื้น ทุกคนต่างรู้สึกงงไปหมดลูกน้องของชายที่ใส่ชุดสูทยิ่งเหงื่อตก มองหน้ากันด้วยท่าทางไม่เชื่อไม่ต้องกล่าวถึงว่าหนุ่มคนนี้ฝีมือเป็นอย่างไรแต่แค่ที่เขากล้าลงมือก็ทำให้ทุกคนในที่นั้นรู้สึกเหมือนอยู่ในความฝันต้องรู้ว่า ชายที่ใส่ชุดสูทตอนนี้ไม่เพียงแต่คนเยอะ และยังเป็นน้องชายแท้ๆ ของคุณชายตู้ด้วยชายที่ใส่ชุดสูทไม่เคยได้รับการปฏิบัติเช่นนี้มาก่อนพูดจริงๆ เลย ชายที่ใส่ชุดสูทที่นี่มีสถานะสูงกว่าใคร ไม่มีใครกล้าที่จะยั่วเขา แม้แต่หลงเสี่ยวจวิ้นที่มีฐานะดีในตระกูลหลง ก็ยังต้องยิ้มและก้มหัวให้กับเขาแต่หนุ่มคนนี้กลับกล้าเถียงเขา และยังกล้าลงมือทำร้ายแบบนี้อีก“ถึงขนาดกล้าที่จะตีคนที่เป็นน้องชายของคุณชายตู้ เขาบ้าหรือเปล่า?”“ถ้าได้ปะทะกับคุณชายตู้ นั่นไม่ใช่ปะทะกับแก๊งเลี่ยหยางหรือ? จบเห่แน่ เขาคงตายไปแล้ว”Comment by -: “นี่มันเรียกว่าหัวรั้นชัดๆ เขาคงไม่รู้หรอกว่าเขากำลังปะทะกับใครอยู่”“ดูเหมือนจะเป็นคนจากต่างจังหวัด”ไม่เพียงแค่เหล่าลูกน้องของชายที่ใส่ชุดสูท แม้แต่นักเรียนคนอื่นๆ ก็ยังมองหลินเฟิงด้วยสายตาเห็นใจ

“เหี้ยเอ้ย ใครวะ...”ชายที่ใส่ชุดสูทพยายามทรงตัวด้วยแขนของตัวเอง ก่อนที่จะได้เห็นหน้าคนที่อยู่ข้างหน้า เขาก็เตรียมจะด่าว่าด้วยถ้อยคำหยาบเขารู้สึกหงุดหงิดอย่างสุดขีด วันนี้โชคช่างแย่ ทั้งวันเจอแต่เรื่องไม่ดี“อ๊ะ? เกิดอะไรขึ้น?”เมื่อเขาได้ยินคำพูดเย็นชานั้น คำด่าที่เขาเพิ่งจะตั้งใจจะพูดก็หยุดทันทีเขาหันไปมอง เห็นว่าเป็นพี่ชายของเขา ตู้ไหว หรือที่ผู้คนเรียกกันว่า คุณชายตู้ทันใดนั้น สีหน้าของชายที่ใส่ชุดสูทก็แสดงความดีใจออกมาทันที“พี่! มีคนมายุ่งในที่ของคุณ ยังทำร้ายผมอีกด้วย!”ชายที่ใส่ชุดสูทรีบมาร้องทุกข์ทันที“อะไรนะ?!”“ใครกันที่กล้าหาญขนาดนี้มายุ่งในที่ของฉัน และยังกล้ามาทำร้ายน้องชายฉันอีก?!”เสียงตะโกนที่ดังเหมือนฟ้าผ่าได้ดังก้องไปทั่วทั้งโถงทุกคนในห้องนั้นหันไปมอง เห็นชายร่างใหญ่ใส่เสื้อกล้าม ใส่แว่นกันแดดและสร้อยทอง เดินเข้ามาด้วยท่าทางโอหังและมีบอดี้การ์ดตัวใหญ่เหมือนหอคอยตามหลังเขามาสองสามคน“คุณชายตู้?!”เมื่อเห็นชายคนนี้ นักเรียนทั้งหมดก็ทำหน้าตะลึงกันComment by -: ทำไมคุณชายตู้ถึงมาอยู่ที่นี่?พวกเขารีบถอยไปอยู่มุมห้อง ยืนเรียบร้อยอย่างระมัดระวัง

บอดี้การ์ดเหล่านี้คือการ์ดชั้นนำจากแก๊งเลี่ยหยางพวกเขาฝึกฝนมาอย่างมีระบบมาตั้งแต่เด็ก และมีพลังที่เทียบเท่ากับนักสู้ทั่วไปแม้จะเปลือยเปล่าหรือไม่ถืออาวุธ ใช้มือเปล่าเพื่อต่อสู้กับหนึ่งร้อยคนก็ไม่ใช่ปัญหา“พี่ ระวังหน่อยนะ คนนี้เก่งมาก เขาเป็นนักสู้ที่ถูกฝึกฝนมา เพิ่งทำให้คนที่ฉันพามาที่นี่ไม่กี่คนลงไปได้ถึงกับหมดสภาพ ตอนนี้มีแค่เราแค่สองคน ไม่รู้ว่าสู้ไหวไหม?”ชายที่ใส่ชุดสูทมีท่าทีลังเลความสามารถที่หลินเฟิงแสดงออกมาเมื่อสักครู่นั้นทำให้เขารู้สึกถึงความกลัวอย่างลึกซึ้ง“ฮ่ะ เป็นนักสู้แล้วไง?”เมื่อได้ยินคำพูดของน้องชาย คุณชายตู้ยิ้มเยาะใจเย็นและกล่าวว่า “การ์ดของฉันนี่เรียกได้ว่าเป็นสุดยอดของแก๊งเลี่ยหยาง! ฝึกฝนมายาวนาน ตั้งแต่เด็กอย่างมีพื้นฐาน!”“ให้พวกเขาไปเผชิญหน้ากับเด็กคนนั้นเหมือนใช้ปืนใหญ่ยิง คอยดูเถอะ” “ที่แท้เป็นนักสู้ที่มีฝีมือเหรอ? นั่นดีมาก!”ชายที่ใส่ชุดสูทยิ้มกว้าง แสดงให้เห็นถึงรอยยิ้มอย่างโหดเหี้ยม ความเจ็บปวดที่หลินเฟิงทำให้เขารู้สึกนั้นยังคงชัดเจนในความทรงจำ และในไม่ช้า เมื่อหลินเฟิงไม่มีความสามารถต้านทาน เขาจะต้องนำความเจ็บปวดที่เขารับมาคืนเป็นร้อย