All Chapters of หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี: Chapter 1321 - Chapter 1330

พายุก่อตัวอยู่ข้างนอกไม่หยุดหลี่ซื่อกรุ๊ปในฐานะที่เป็นจุดสนใจจากรอบด้าน หลายวันมานี้กลับเงียบสงบอย่างแปลกประหลาดตามข้อมูลจากดินกับน้ำ มีกองกำลังจำนวนมากต้องการขยายอิทธิพลของตนมายังเมืองเจิ้งเต๋อแล้วเช่นนั้นตระกูลเฝิงก็ไม่มีข้อยกเว้นเช่นกันที่โลกภายนอกพูดว่าจะกำจัดขยะสังคม จะสู้จนถึงตายกับหลินเฟิงนี่เป็นเพียงแค่ข้ออ้างเท่านั้นแต่ความเป็นจริง เป็นเพียงแค่เรื่องกลบเกลื่อนในการที่พวกเขาจะเปลี่ยนแปลงกองกำลังใต้ดินของเมืองเจิ้งเต๋อ อยากจะถือโอกาสเข้าแทรกแซงเมืองเจิ้งเต๋อ เพื่อรับประโยชน์จากส่วนนี้ดังนั้นเฝิงไฉ่เซวียนจะเกลี้ยกล่อมอย่างไรก็ไม่มีประโยชน์หลินเฟิงพาหลินเสวี่ยฮุ่ยมาที่เมืองเจิ้งเต๋อแล้ว โจ่วเสี่ยวหางเพื่อนรักของเธอก็ย้ายเข้ามาด้วยเป็นเพราะที่สำนักมีคำสั่ง ฟ่านหลิงเยว่จึงไม่ได้อยู่ที่หัวตงชั่วคราวเหลือเวลาอีกหนึ่งวันก่อนที่เฟิงหยูอู่จะมาท้าสู้หลินเฟิงกลับอยู่ในวิลล่าที่ตกแต่งใหม่เสร็จ สอนทักษะการแพทย์แผนโบราณให้หลินเสวี่ยฮุ่ยและโจวเสี่ยวหางอย่างสบายใจทักษะการแพทย์แผนโบราณของประเทศมังกรมีความลึกซึ้งกว้างไกลแม้ว่าหลินเสวี่ยอุ่ยจะฉลาดมาก มีพื้นฐานทางการแพทย์

เมื่อได้ยินคำขอร้องอ้อนวอนทั้งน้ำตาของเฝิงไฉ่เซวียนหลินเฟิงสีหน้านิ่งเฉย“ดังนั้นล่ะ? เรื่องของตระกูลเฝิงของพวกคุณ เกี่ยวอะไรกับผมด้วย?”หลินเฟิงหัวเราะเยาะ ไม่ได้เปลี่ยนแปลงท่าทีของตัวเองด้วยซ้ำหรืออีกอย่างว่า เขาไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ตระกูลเฟิงตัดสินใจฆ่าเขาเพื่อแสดงอำนาจของตนเองจะเป็นเพราะคำขอร้องทั้งน้ำตาของเฝิงไฉ่เซวียน เขาก็กลายเป็นพ่อพระใจบุญ ยืนอยู่เฉยๆ และยื่นคอไปให้เฝิงอวี้อู่ฆ่าทิ้งอีกอย่างเฝิงไฉ่เซวียนหน้าตาธรรมดา ไม่ได้มีเสน่ห์อะไรต่อให้เธอมีเสน่ห์ หลินเฟิงก็ไม่ติดกับเธอ“คุณไม่สู้เก็บข้อแก้ต่างแบบนี้ เกลี้ยกล่อมพ่อกับพี่ชายของคุณให้ดีๆ”หลินเฟิงท่าทางเรียบง่ายอย่างมาก คนอื่นไม่หาเรื่องเขา เขาก็ไม่มีเรื่องกับคนอื่นแต่ทว่าเฝิงไฉ่เซวียนรู้สึกขมขื่นใจไม่สามารถบาดหมางกับหลินเฟิงได้ เขาแข็งแกร่งอย่างมาก เธอได้บอกกับพ่อและพี่ชายของเธอเป็นร้อยรอบแล้วแต่พ่อและพี่ชายยโสโอหัง ไม่เชื่อเธอด้วยซ้ำมักคิดว่าเธอถูกหลินเฟิงหลอกลวงจิตใจในเมื่อวัยรุ่นอายุยี่สิบกว่าๆ คนหนึ่งฆ่ายอดฝีมือระดับเซียนเทียนสามสิบกว่าคนที่ถูกฝึกฝนมาอย่างดีของตระกูลเฝิงตระกูลเฝิงของเขา

“เกิดเรื่องอะไรขึ้นเหรอ?”หลินเสวี่ยฮุ่ยเดินเข้ามาดึงแขนเสื้อของหลินเฟิงด้วยความกังวลเล็กน้อย“ไม่มีอะไร”หลินเฟิงส่ายหน้า จากนั้นก็ทำสีหน้าเคร่งขรึมก่อนจะพูดว่า :“ฉันให้เธอเรียนไม่ใช่เหรอ? ทำไมถึงวิ่งออกมาล่ะ?”“ฉัน...ฉันเป็นห่วงพี่”หลินเสวี่ยฮุ่ยพึมพำด้วยความรู้สึกผิดเมื่อหลินเฟิงได้ยินเสียงพึมพำนี้ ความโกรธเคืองทั้งหมดก็หายวับไปทันที ก่อนจะลูบหัวของหลินเสวี่ยฮุ่ย“เอาล่ะ พวกคุณไปเถอะ”“จะถูกจะผิด ค่อยดูกันพรุ่งนี้เถอะ”หลินเฟิงโบกมือไปมาอย่างไม่สนใจแต่ทว่าเฝิงไฉ่อิ๋งยังคงยืนอยู่ที่เดิมไม่ยอมกลับไป“เหอะ คนอื่นกลัวนาย แต่ฉันไม่กลัว!”“บอกนายไว้เลย พรุ่งนี้นายจะถูกพี่ใหญ่ของฉันทุบตีจนยับเยิน ฉี่ราดแน่ ๆ!”“พี่ใหญ่ของฉันคือที่สองของอันดับสวรรค์และเป็นอัจฉริยะในยุทธจักรด้วย คนเลวทรามต่ำช้าอย่างนาย ไม่มีทางที่จะได้เข้าใกล้พี่ใหญ่ของฉันไปตลอดชีวิตหรอก!”“ถ้านายฉลาดสักหน่อย ตอนนี้ก็ควรคุกเข่าอ้อนวอนฉันซะ!”“บางทีวันพรุ่งนี้ฉันอาจจะขอให้พี่ใหญ่ของฉันไว้ชีวิตนายก็ได้”ไม่รอให้หลินเฟิงได้พูด สาวอวบอั๋นที่ถือพัดอยู่ก็ยิ้มพร้อมกับเอ่ยว่า :“ใช่แล้ว หากตอนนี้นายคุกเข่าอ้อนว

“จริงด้วยครับคุณชายใหญ่ คุณเป็นอัจฉริยะ อย่าเอาพวกผมที่เป็นตัวประกอบไปเทียบกับคุณสิครับ!”“ผมคิดว่าคุณชายไม่ต้องใช้เวลาหลายปี ก็สามารถแซงหน้าจอมมารสำนักหลงผานคนนั้นได้แล้ว”“พูดไร้สาระอะไรกัน?”“ตระกูลเฝิงของเราอยู่ภายใต้การบัญชาของคุณชายใหญ่ ต่อไปจะต้องเบียดตัวเข้าเมืองจิง กลายเป็นตระกูลร่ำรวยอันดับตระกูลที่ห้าได้อย่างแน่นอน!”เหล่านักบู๊ที่เหนื่อยจนล้มตัวอยู่ข้างๆ ยิ้มชื่นชม“หึ...”เฝิงอวี้อู่แกะผ้าสีดำที่บังตาออก และกระสอบทรายบรรจุลูกตะกั่วที่อยู่บนตัวออกเขาไม่ได้ถูกคำชมของคนเหล่านี้ทำให้เลอะเลือนแต่เงยหน้าขึ้นหลับตา ในใจเกิดความอยากสู้ขึ้นมาดูท่าทั่วทั้งหัวตงมีเพียงแค่จอมมารนั่นที่คู่ควรเทียบกับเขาได้จอมมารนั่นปกติถูกสำนักหลงผานปกป้องได้รอบคอบอย่างมาก อย่าว่าแต่คนเลย แม้แต่ข่าวคราวก็หายไปจนแทบไม่เห็นปรากฏตัวที่ยุทธจักร ก็แค่เมืองสองปีที่แล้วตอนนั้น ถึงแม้เขาอายุน้อย แต่ตอนนั้นกำลังลุ่มหลงอยู่กับความชนะจากรอบทิศ และลำพองใจที่หาคู่ต่อสู้ที่ฝีมือเทียบกันไม่ได้จอมมารนั่นเหมือนพระเจ้าจุติโลกแค่สิบรอบเท่านั้น ก็ทำให้เฝิงอวี้อู่ที่เย่อหยิ่งพ่ายแพ้จนเกิดความสงสัยใน

“หึหึ ไม่ต้องห่วง”สยงเทียนคังยิ้มและพูดขึ้นว่า :“แม้จะเป็นการแกแค้นเพื่อหลานชายและลูกชายของผม ผมก็จะไม่ทำให้เรื่องนี้ผิดพลาดเลยแม้แต่น้อย”หลังจากที่หยุดไปชั่วครู่ สยงเทียนคังก็พูดขึ้นด้วยความเสียดายเล็กน้อยว่า:“เพียงแต่น่าเสียดายที่ ลูกน้อง ดินน้ำลมไฟทั้งสี่ของผม ต่างก็ตกอยู่ในมือของหลินเฟิง คน ๆนี้ต้องมีพลังมากกว่าที่พวกเราคิดไว้”“จริงนั่นแหละ”หลงซวี่จวินก็พยักหน้าเห็นด้วยเดิมทีก็คิดว่าเด็กคนนี้เป็นแค่ขั้นเซียนเทียนต้าหยวนหม่านแต่หลังจากที่ลูกน้องของสยงเทียนคังตายไป หรือแม้แต่หลานชายก็ยังตายด้วยน้ำมือของหลินเฟิง หลงซวี่จวินก็เริ่มรู้สึกหวาดกลัวหลินเฟิงขึ้นมาเล็กน้อยเห็นได้อย่างชัดเจนว่า เขาประเมินหลินเฟิงต่ำไปในเมื่อเป็นอย่างนี้ งั้นก็ลองใช้กลอุบายเล็ก ๆน้อย ๆละกันบังเอิญเกิดขึ้นกับตระกูลเฝิงและหลินเฟิงขึ้นพอดี แล้วเขาก็แค่ใส่ไฟระหว่างพวกเขาได้ยินมาว่าผู้นำของตระกูลเฝิงคนนี้เป็นนักบู๊ที่อยู่ในช่วงปลายของแดนแปรภาพถ้าหากเขารู้ว่าลูกชายของตัวเอง ต่อสู้กับหลินเฟิงอย่างตรงไปตรงมา แต่กลับถูกหลินเฟิงลอบฆ่าตายเขาจะต้องไม่ยอมแพ้อย่างแน่นอนและพาคนทั้งหมดของตระกูลเฝ