All Chapters of สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา: Chapter 81 - Chapter 90

347 Chapters

บทที่ 81

ไม่ต้องสนใจว่ากับสิ่งที่ราชาเจิ้นเป่ยให้คืออะไรแม้จะเป็นเพียงขนห่าน แต่ก็มีค่ามากกว่าทองคำนับพันแท่งด้วยของขวัญอันล้ำค่านี้ ตระกูลหวังจะสามารถก้าวไปข้างหน้าในอนาคตได้อย่างแน่นอนคนที่ตื่นเต้นที่สุดในที่แห่งนี้ คือหวังหนิงซวงอย่างไม่ต้องสงสัยเธอถึงกับลืมสถานการณ์ที่น่าอับอายในปัจจุบันของเธอไปชั่วขณะ“หวังคนนี้จะสามารถรับของขวัญอันยิ่งใหญ่นี้จากราชาเจิ้นเป่ยได้อย่างไร”จักรพรรดิดำ: "นี่คือของขวัญที่ราชาเจิ้นเป่ยสั่งทำเป็นพิเศษสำหรับคุณนายหวัง ทำไมคุณนายหวังไม่เปิดดูล่ะ?"ราชาเจิ้นเป่ย มอบของขวัญที่สั่งทำพิเศษให้เธอ!หวังหนิงซวงรู้สึกยินดี: "ขอบคุณราชาเจิ้นเป่ย ขอบคุณราชาเจิ้นเป่ยมากๆ "“ใครก็ได้มาเปิดกล่องของขวัญที”รับทราบ!บอดี้การ์ดของหวังหนิงซวงก้าวไปข้างหน้าทันทีและเปิดกล่องของขวัญเมื่อเห็นสิ่งที่อยู่ในกล่องของขวัญ ทุกคนก็ตกตะลึงพวงหรีด!จริงๆ แล้วมันคือพวงหรีดดอกไม้สีขาวขนาดใหญ่การส่งพวงหรีดในงานเลี้ยงต้อนรับไม่ใช่ของขวัญ แต่เป็นการสาปแช่ง!ราชาเจิ้นเป่ยกำลังทำอะไรกันแน่?อารมณ์ของทุกคนเหมือนกับการนั่งรถไฟเหาะที่ดิ่งตกลงมาจากข้างบนลงมาข้างล่างในทันทีหวังหนิ
Read more

บทที่ 82

เมื่อเห็นสภาพที่น่าสังเวชของหวังหนิงซวง หนิงรู่หลงก็โกรธขึ้นมาทันที"ไอ้สารเลว!"“หนิงซวง ไม่ต้องกังวล วันนี้ผมจะช่วยคุณล้างแค้นแน่นอน!”หนิงเป่ยระงับความโกรธ: "ลุงสอง ไม่เจอกันนาน เห้อ กระดาษเงิรกระดาษทองทั้งหมดที่ฉันเผาให้แกตลอดหลายปีที่ผ่านมามันสูญเปล่าหมดแล้ว"หนิงรู่หลงคว้ากระบี่ไว้: " หนิงเป่ย แกเป็นคนทำร้ายหนิงซวงเหรอ? แกมันเลวร้ายยิ่งกว่าสัตว์เดรัจฉาน!"หุบปาก!ในที่สุดหนิงเป่ยก็ควบคุมอารมณ์ของเขาไม่ได้: "เมื่อเทียบกับสิ่งที่แกทำ นี่ยังถือว่าฉันใจดี"หนิงรู่หลง: "แกไม่รู้อะไรเลย ฉันกำลังทำสิ่งนี้เพื่อประโยชน์ของตระกูลหนิง"“ถ้าพวกเขาไม่ตาย ตระกูลหนิงทั้งหมดก็จะต้องสูญพันธุ์ไป”หนิงเป่ย: "ถ้าอย่างนั้นฉันก็ต้องขอบคุณมาก!"หนิงรู่หลงพูดว่า: "เห้อ ฉันควรจะเชื่อหนิงซวงและฆ่าแกตั้งแต่ตอนนั้น"“ลืมมันซะเถอะ วันนี้ฉันจะชดเชยความผิดพลาดและเก็บกวาดให้สิ้นซาก”หนิงเป่ย: "ลุงของเราใจตรงดีจริงๆ ฉันก็คิดจะเก็บกวาดเหมือนกัน"หนิงรู่หลงหัวเราะเยาะ: "ใช้แค่สองหมัดของแกเหรอ? ฮ่าๆ!"“ทุกคนฟังคำสั่งและมุ่งเป้าไปที่หนิงเป่ย!”ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก!กระบอกปืนสีดำหลายร้อยกระบอกเล็งไปที
Read more

บทที่ 83

ประตูรถเปิดออกและมีชายร่างใหญ่ก้าวออกมาเมื่อเห็นคนที่ลงมา เลือดของหนิงรู่หลงก็ไหลพุ่งพล่านเทพสงครามคุนหลุนแห่งต้าเซี่ย!คุณพระ จู่ๆเทพสงครามคุนหลุนผู้สง่างามจะมาปรากฎที่นี่ได้อย่างไร!หนิงรู่หลงคุกเข่าลงทันที: "หนิงรู่หลง ผู้บัญชาการกองทัพชายแดนตะวันตกได้พบกับเทพสงครามคุนหลุนแล้ว!"คำเพียงสี่คำ "เทพสงครามคุนหลุน " เปรียบเสมือนกระสุนที่จุดประกายอารมณ์ของทุกคนที่อยู่ ณ ตรงนั้นทุกคนคุกเข่าลงและตะโกนว่า " เทพสงครามคุนหลุน จงเจริญ"เป็นบุญตาจริงๆ ได้เห็นใบหน้าที่แท้จริงของเทพสงครามคุนหลุนจริงๆแล้วทำไมคนใหญ่คนโตแบบนี้ถึงมาอยู่ที่เล็กๆ แบบนี้ล่ะ?เป็นไปได้ไหมที่หนิงรู่หลงจะเป็นคนเชิญเขามาที่นี่?หากเป็นเช่นนี้ ราชาเจิ้นเป่ยและพรรคพวกก็ไม่ต้องกลัวอีกต่อไปเทพสงครามคุนหลุนเหลือบมองที่เกิดเหตุ และในที่สุดสายตาของเขาก็จับจ้องไปที่หนิงรู่หลง: "ใครก็ได้ มาเอาหนิงรู่หลงออกไป!”รับทราบ!ทหารคุ้มกันของเทพสงครามคุนหลุน ก้าวไปข้างหน้าทันทีและผลักหนิงรู่หลงลงไปที่พื้นหนิงรู่หลงตกตะลึงทันที: "อ๊าก ท่านเทพเจ้าแห่งสงคราม ผมไม่ทราบว่าผมได้ก่ออาชญากรรมอะไรไว้ แต่ทำไมท่านต้องมาจับผมด้วย"เท
Read more

บทที่ 84

ความกลัวอย่างมากที่ทำให้เขาเป็นบ้าหนิงเป่ย: "อย่าเพิ่งหมดหวังไปซะตอนนี้ แกยังมีความหวังริบหรี่อยู่"หนิงรู่หลงมองเขาด้วยแววตาที่ลุกเป็นไฟ: "แก... แกจะไว้ชีวิตฉัน? จริงเหรอ?"หนิงเป่ย: "แน่นอน ถ้าแกบอกตัวตนของชายชุดดำอีกสองคนให้ฉัน ฉันจะไม่ฆ่าแก"หนิงรู่หลงเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็กัดฟันและพูดว่า "พูดตามตรง สองคนนี้รักษาความลับได้ดีมาก และแม้แต่ฉันก็ไม่รู้ตัวตนที่แท้จริงของพวกเขาด้วยซ้ำ"“แต่ฉันสามารถติดต่อพวกเขาได้ในตอนนี้ ขึ้นอยู่กับแกแล้วว่าจะค้นหาตัวตนของพวกเขาได้หรือไม่”หนิงเป่ย: "ตกลง"หนิงรู่หลงรีบหยิบเครื่องมือสื่อสารพิเศษออกมาและกดหมายเลขลงไปปลายสายถูกรับอย่างรวดเร็วหนิงรู่หลงตะโกน: "นายท่าน ช่วยด้วย ช่วยด้วย"“แผนล้มเหลว ตอนนี้หนิงเป่ยต้องการฆ่าฉัน ช่โปรดวยลงมือด้วย”หนิงรู่หลงไม่เปิดเผยตัวตน"ราชาเจิ้นเป่ย " ของหนิงเป่ยมิฉะนั้นนายท่านจะไม่กล้าช่วยเขาหื้ม?อีกฝ่ายประหลาดใจอยู่ครู่หนึ่งจากนั้นก็เงียบไปสักครู่ใหญ่หนิงเป่ยเพียงแค่รับเครื่องสื่อสารและเยาะเย้ย: "ขอโทษนะ การเป็นคนขี้ขลาดทำให้แกรู้สึกยังไง มันคงจะเจ๋งมาก"อีกฝ่ายไม่ตอบอะไรหนิงเป่ย: "เอาล่ะ ถ้
Read more

บทที่ 85

ต่อมามีเรื่องบางอย่างเกิดขึ้นกับครอบครัวของหนิงเป่ยและ จู้เฉิงหลงก็ปลีกตัวออกห่างจากเขาหนิงเป่ยสิ้นหวังหลายครั้งและเปิดปากขอความช่วยเหลือจากจู้เฉิงหลง แต่จู้เฉิงหลงไม่เคยตอบกลับความช่วยเหลือเลยหลังจากที่หนิงเป่ยแต่งงาน บริษัทของอันเคอซิน ต้องเผชิญกับวิกฤติความเป็นความตาย หนิงเป่ยจำนองทรัพย์สินสุดท้ายของตระกูลหนิงให้กับจู้เฉิงหลงเพื่อแลกกับความช่วยเหลือของเขาในอดีต หนิงเป่ยคิดเพียงว่าจู้เฉิงหลงสามารถแบ่งปันความสุขและความทุกข์ได้จนกระทั่งถึงเวลานี้ ตอนที่เขาปรากฏตัวในสมุดรายชื่อของหนิงรู่หลง ลุงที่สองของเขา หนิงเป่ยก็ตระหนักว่าสิ่งต่าง ๆ อาจไม่ง่ายขนาดนั้นจู้เฉิงหลงเกี่ยวข้องกับสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนั้นด้วยหรือไม่?ไม่ว่าเขาจะเข้าร่วมหรือไม่ อย่างน้อยเขาก็รู้ว่าลุงสองยังมีชีวิตอยู่และรู้ความจริงเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนั้น แต่กลับไม่บอกเขา ซึ่งถือเป็นการทรยศ!ยกโทษให้ไม่ได้!เรื่องนี้ต้องสืบสวนเรื่องนี้ให้ชัดเจนนอกจากนี้ ได้เวลาทวงทรัพย์สินของตระกูลหนิงคืนมาแล้วหนิงเป่ยกลับไปที่วิลล่าจือจินหมายเลข 1 เพื่อเยี่ยมคุณแม่ของเขาคุณแม่ก็ยังอาการไม่ดีขึ้นเลย“เฮ้อ!” เขาถอ
Read more

บทที่ 86

เฮ้อ!หนิงเป่ยถอนหายใจ: "เอาล่ะ ใครใข้ให้คุณเป็นเจ้านาย คราวนี้ผมจะฟังคุณ"“แต่จำเอาไว้ว่า คราวหน้าจิ่วโจวอินเตอร์เนชั่นแนล จะไม่มีวันเมตตาคุณอย่างแน่นอน”ในที่สุดทั้งคู่ค้าก็คลายความกังวลและมองดูโจวไห่ถงอย่างซาบซึ้งโจวไห่ถงรู้สึกขอบคุณหนิงเป่ยพูดตามตรง ถ้าเราตัดความร่วมมือกับพันธมิตรเหล่านี้โดยสิ้นเชิง จะเกิดปัญหากับการดำเนินงานของจิ่วโจวอินเตอร์เนชั่นแนลอย่างแน่นอนยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาเพิ่งได้รับคำสั่งซื้อ หนึ่งแสนล้านจากราชาเจิ้นเป่ยหากเป็นหนิงเป่ยรับปาก พวกเราตกลงที่จะร่วมมือต่อไปจากนั้นคู่ค้าเหล่านี้ไม่พอใจกับโจวไห่ถง ซึ่งไม่เอื้อประโยชน์ต่อการร่วมมือกันในระยะยาวแต่มันแตกต่างออกไป เมื่อโจวไห่ถงขอร้องแทนพวกเขาพวกเขาจะขอบคุณโจวไห่ถง และจะทุ่มเทอย่างเต็มที่เพื่อความร่วมมือในอนาคตอย่างไรก็ตามหนิงเป่ย กลับกลายเป็นคนร้ายหนิงเป่ยคิดอยู่ครู่หนึ่ง จึงหยิบใบสั่งยาสำหรับอาการป่วยของแม่ออกมาแล้วพูดว่า "ทุกคน ฉันจะให้โอกาสคุณอีกครั้ง"“หากท่านใดพบส่วนผสมใดๆในใบสั่งยานี้ ฉันจะให้คุณเข้าร่วมในคำสั่งซื้อของราชาเจิ้นเป่ยโดยตรง”อะไรนะ!เข้าร่วมโดยตรงในคำสั่งซื้อของราชาเจิ้น
Read more

บทที่ 87

ได้!พยาบาลจึงรีบยกผ้าคลุมคนไข้ขึ้นเมื่อเขาเห็นใบหน้าของคนไข้ สมองของหนิงเป่ยก็พูดระเบิดทันทีอันเคอซิน!ผู้บาดเจ็บคืออันเคอซิน!ในเวลานี้ ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยเลือด ลมหายใจของเธอนั้นรัวริน และรูม่านตาของเธอก็ขยายออกเล็กน้อยถ้าไม่ใช่เพราะหน้าอกของเธอยังขยับขึ้นๆ ลงๆ เขาคงสงสัยว่าเธอตายไปแล้วจริงๆให้ตายเถอะ เกิดอะไรขึ้นกับอันเคอซินกันแน่ และทำไมเธอถึงได้รับบาดเจ็บสาหัสขนาดนี้หนิงเป่ย ต้องการช่วยเหลือเธอโดยสัญชาตญาณแต่หลังจากที่มองไปที่ผู้อำนวยการหลี่หงที่กำลังช่วยเหลือผู้ป่วย เขาก็ยังอดทนไม่ขยับก่อนขณะนี้ผู้อำนวยการหลี่หงกำลังใช้ "เข็มฟื้นคืนชีพ" เพื่อช่วยอันเคอซินนี่เป็นวิธีรักษาที่มีประสิทธิภาพที่สุดในปัจจุบัน แม้ว่าหนิงเป่ยเป็นผู้ลงมือก็ตามแทนที่จะขัดจังหวะหลี่หงและก่อให้เกิดความขัดแย้ง จะดีกว่าถ้าให้หลี่หงทำการฝังเข็มในขณะที่เขาคอยดูอยู่การเแทงเข็มสองสามครั้งแรกผ่านไปด้วยดีแต่เมื่อแทงเข็มที่สิบ ม่านตาหนิงเป่ยก็กระตุกทันที และเขาก็ตะโกนทันทีว่า "หยุด"!เสียงคำรามนี้ทำให้ทุกคนตกใจหลี่หงกลอกตาใส่หนิงเป่ย: "เงียบซะ ถ้ามันส่งผลต่อการรักษาคนไข้ของฉัน คุณจะต้องร
Read more

บทที่ 88

หูจงซินเดินไปหาหนิงเป่ยด้วยสีหน้ากระอักกระอ่วนและกระซิบ: "คุณหนิง แม้ว่าคุณจะมีความคับแค้นใจกับคนไข้ แต่คุณไม่ควรทำแบบนี้ในที่สาธารณะ"“เฮ้อ! เอาล่ะ คุณรีบออกไปก่อนแล้วฉันจะจัดการกับคุณ”ไม่ต้องสงสัยเลยว่าหูจงซินก็เชื่อเช่นกันว่าหนิงเป่ย กำลัง "ใช้โอกาสที่จะฆ่าผู้คน"หนิงเป่ยโบกมือ: "ฉันมีสติรู้ผิดชอบชั่วดี ทำไมฉันถึงต้องวิ่งหนี?"ในขณะนี้มีเสียงสองเสียงดังขึ้นที่ประตูห้องฉุกเฉิน“เกิดอะไรกันขึ้น? ทำไมที่นี่ถึงวุ่นวายแบบนี้?”“เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยอยู่ที่ไหน? ทำไมคุณไม่ออกมาเพื่อรักษาความสงบเรียบร้อย?”หนิงเป่ยเดินตามเสียงนั้นไปและพบคนรู้จักเก่าสองคน: ศาสตราจารย์หวังและฝางซวนหลิงหนิงเป่ยใจดีกับทั้งสองคนนี้ไม่จำเป็นต้องพูดถึงศาสตราจารย์หวัง เขาเคยรักษาลูกชายของผู้อำนวยการหลิ่วของสำนักงานสาธารณสุขโดยไม่ได้ตั้งใจในระหว่างการทดลองทางคลินิกที่ จิ่วโจวอินเตอร์เนชั่นแนล ในช่วงวิกฤติ หนิงเป่ยเป็นผู้ที่พลิกสถานการณ์ และทำให้ลูกชายของผู้อำนวยการหลิ่วกลับมาจากความตายเทียบเท่ากับการช่วยชีวิตศาสตราจารย์หวังไว้สำหรับฝางซวนหลิง เขาเป็นพี่ชายคนโตของศาสตราจารย์หวัง ครั้งหนึ่งศาสตรา
Read more

บทที่ 89

ใบหน้าของหลี่หงเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ: "คุณ... คุณเต็มใจที่จะมอบวิชาเข็มฟื้นฟูวิญญาณขั้นสูงให้ฉันจริงๆหรือ?"หนิงเป่ยพูดว่า: "ใช่ แต่คุณต้องแลกเปลี่ยนโสมโบราณเฟิงฉี"หลี่หงลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วตกลง: "ไม่มีปัญหา"“ฉันแค่ไม่รู้ว่าอาจารย์ที่สอนเทคนิคการฝังเข็มนี้จะยอมส่งต่อวิชานี้ให้คนอื่นหรือเปล่า”หนิงเป่ยกล่าวว่า "ฉันไม่มีอาจารย์ ฉันสร้างเข็มคืนวิญญาณนี้ขึ้นมาเองเมื่อสิบปีก่อน"เป็นไปได้ยังไงกัน!ทั้งสามคนพูดพร้อมกัน“สิบปีที่แล้ว คุณน่าจะอายุเพียงสิบห้าหรือสิบหกหรือสิบเจ็ดปี การเรียนรู้ในวัยนั้นเป็นเรื่องยาก แต่คุณสามารถสร้างวิชาการฝังเข็มของตัวเองได้?”ไม่ว่าคุณจะได้ยินอะไรมามันก็ไร้สาระหนิงเป่ยขี้เกียจเกินกว่าจะโต้แย้งทันใดนั้นฝางซวนหลิงก็ตบหัวแล้วพูดว่า "เดี๋ยวก่อน ฉันจำได้"“คุณยังจำ หนิงจือกรุ๊ปบริษัทยายักษ์ใหญ่ในฉงเฉิงของเราได้หรือไม่ ว่ากันว่านายน้อยแห่งหนิงจือกรุ๊ป เป็นอัจฉริยะทางการแพทย์ที่หาได้ยากในรอบศตวรรษ เมื่อยังอายุยังน้อย แต่ความสำเร็จของเขาเทียบได้กับความสำเร็จของมหาวิทยาลัยนานาชาติ”“เมื่อตอนอายุได้ 16 ปี เขาสามารถสร้างเทคนิคการฝังเข็มของตัวเองได้ ดูเห
Read more

บทที่ 90

น่าเสียดายที่หนิงเป่ย ในปัจจุบันไม่ใช่คนขี้แพ้ที่ถูกพวกเขารังแกแบบในตอนนั้นอีกต่อไปตำรวจจราจรพูด: "โปรดให้ความร่วมมือกับการสอบสวนของเราด้วย"หนิงเป่ยพูดออกมาตรงๆ: "ฉันไม่ได้ขับรถจริงๆ แล้วฉันไม่ได้อยู่ในรถเลยด้วย อุบัติเหตุทางรถยนต์ครั้งนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับฉันเลย"ไร้สาระ!อันกั๋วเหว่ยพูดว่า: "แกยังจะโกหกอีกเหรอ?"หลีชุนฮวายังพูดอีกว่า: "คุณตำรวจ กั๋วเหว่ยและฉันสามารถให้การเป็นพยานได้ว่าเป็นรถของเขาที่ทำให้เกิดอุบัติเหตุ คุณควรจับกุมเขาโดยเร็ว"หนิงเป่ยพูดอย่างเฉยเมย: "ถ้าฉันขับรถอยู่ ทำไมฉันไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรเลย?"“และมีเครื่องบันทึกการขับขี่อยู่ในรถและต้องมีกล้องวงจรปิดอยู่ใกล้ ๆ เมื่อตรวจสอบแล้วคุณจะรู้ความจริงเอง”“ฉันยังมีหลักฐานที่อยู่ด้วย”เมื่อได้ยินสิ่งที่เขาพูด หลีชุนฮวาและลูกชายก็ตื่นตระหนกทันทีหลีชุนฮวารีบดึงหนิงเป่ย ออกไปแล้วสั่งว่า " หนิงเป่ย ครั้งนี้นายต้องช่วยพวกเรา หากนายไม่ก่อปัญหา เราก็คงไม่ถูกบังคับให้ออกจากฉงเฉิง และจะไม่มีอุบัติเหตุทางรถยนต์เกิดขึ้น ”“นายต้องเป็นคนรับผิดชอบ”หนิงเป่ย: "ฉันบอกแล้วว่าพวกคุณแล้ว ไม่จำเป็นต้องออกจาเมือง หวังหนิงซวงนั้น
Read more
PREV
1
...
7891011
...
35
DMCA.com Protection Status