Share

บทที่ 82

เมื่อเห็นสภาพที่น่าสังเวชของหวังหนิงซวง หนิงรู่หลงก็โกรธขึ้นมาทันที

"ไอ้สารเลว!"

“หนิงซวง ไม่ต้องกังวล วันนี้ผมจะช่วยคุณล้างแค้นแน่นอน!”

หนิงเป่ยระงับความโกรธ: "ลุงสอง ไม่เจอกันนาน เห้อ กระดาษเงิรกระดาษทองทั้งหมดที่ฉันเผาให้แกตลอดหลายปีที่ผ่านมามันสูญเปล่าหมดแล้ว"

หนิงรู่หลงคว้ากระบี่ไว้: " หนิงเป่ย แกเป็นคนทำร้ายหนิงซวงเหรอ? แกมันเลวร้ายยิ่งกว่าสัตว์เดรัจฉาน!"

หุบปาก!

ในที่สุดหนิงเป่ยก็ควบคุมอารมณ์ของเขาไม่ได้: "เมื่อเทียบกับสิ่งที่แกทำ นี่ยังถือว่าฉันใจดี"

หนิงรู่หลง: "แกไม่รู้อะไรเลย ฉันกำลังทำสิ่งนี้เพื่อประโยชน์ของตระกูลหนิง"

“ถ้าพวกเขาไม่ตาย ตระกูลหนิงทั้งหมดก็จะต้องสูญพันธุ์ไป”

หนิงเป่ย: "ถ้าอย่างนั้นฉันก็ต้องขอบคุณมาก!"

หนิงรู่หลงพูดว่า: "เห้อ ฉันควรจะเชื่อหนิงซวงและฆ่าแกตั้งแต่ตอนนั้น"

“ลืมมันซะเถอะ วันนี้ฉันจะชดเชยความผิดพลาดและเก็บกวาดให้สิ้นซาก”

หนิงเป่ย: "ลุงของเราใจตรงดีจริงๆ ฉันก็คิดจะเก็บกวาดเหมือนกัน"

หนิงรู่หลงหัวเราะเยาะ: "ใช้แค่สองหมัดของแกเหรอ? ฮ่าๆ!"

“ทุกคนฟังคำสั่งและมุ่งเป้าไปที่หนิงเป่ย!”

ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก!

กระบอกปืนสีดำหลายร้อยกระบอกเล็งไปที
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status