เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 84
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 85
ต่อมามีเรื่องบางอย่างเกิดขึ้นกับครอบครัวของหนิงเป่ยและ จู้เฉิงหลงก็ปลีกตัวออกห่างจากเขาหนิงเป่ยสิ้นหวังหลายครั้งและเปิดปากขอความช่วยเหลือจากจู้เฉิงหลง แต่จู้เฉิงหลงไม่เคยตอบกลับความช่วยเหลือเลยหลังจากที่หนิงเป่ยแต่งงาน บริษัทของอันเคอซิน ต้องเผชิญกับวิกฤติความเป็นความตาย หนิงเป่ยจำนองทรัพย์สินสุดท้ายของตระกูลหนิงให้กับจู้เฉิงหลงเพื่อแลกกับความช่วยเหลือของเขาในอดีต หนิงเป่ยคิดเพียงว่าจู้เฉิงหลงสามารถแบ่งปันความสุขและความทุกข์ได้จนกระทั่งถึงเวลานี้ ตอนที่เขาปรากฏตัวในสมุดรายชื่อของหนิงรู่หลง ลุงที่สองของเขา หนิงเป่ยก็ตระหนักว่าสิ่งต่าง ๆ อาจไม่ง่ายขนาดนั้นจู้เฉิงหลงเกี่ยวข้องกับสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนั้นด้วยหรือไม่?ไม่ว่าเขาจะเข้าร่วมหรือไม่ อย่างน้อยเขาก็รู้ว่าลุงสองยังมีชีวิตอยู่และรู้ความจริงเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนั้น แต่กลับไม่บอกเขา ซึ่งถือเป็นการทรยศ!ยกโทษให้ไม่ได้!เรื่องนี้ต้องสืบสวนเรื่องนี้ให้ชัดเจนนอกจากนี้ ได้เวลาทวงทรัพย์สินของตระกูลหนิงคืนมาแล้วหนิงเป่ยกลับไปที่วิลล่าจือจินหมายเลข 1 เพื่อเยี่ยมคุณแม่ของเขาคุณแม่ก็ยังอาการไม่ดีขึ้นเลย“เฮ้อ!” เขาถอ
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 86
เฮ้อ!หนิงเป่ยถอนหายใจ: "เอาล่ะ ใครใข้ให้คุณเป็นเจ้านาย คราวนี้ผมจะฟังคุณ"“แต่จำเอาไว้ว่า คราวหน้าจิ่วโจวอินเตอร์เนชั่นแนล จะไม่มีวันเมตตาคุณอย่างแน่นอน”ในที่สุดทั้งคู่ค้าก็คลายความกังวลและมองดูโจวไห่ถงอย่างซาบซึ้งโจวไห่ถงรู้สึกขอบคุณหนิงเป่ยพูดตามตรง ถ้าเราตัดความร่วมมือกับพันธมิตรเหล่านี้โดยสิ้นเชิง จะเกิดปัญหากับการดำเนินงานของจิ่วโจวอินเตอร์เนชั่นแนลอย่างแน่นอนยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาเพิ่งได้รับคำสั่งซื้อ หนึ่งแสนล้านจากราชาเจิ้นเป่ยหากเป็นหนิงเป่ยรับปาก พวกเราตกลงที่จะร่วมมือต่อไปจากนั้นคู่ค้าเหล่านี้ไม่พอใจกับโจวไห่ถง ซึ่งไม่เอื้อประโยชน์ต่อการร่วมมือกันในระยะยาวแต่มันแตกต่างออกไป เมื่อโจวไห่ถงขอร้องแทนพวกเขาพวกเขาจะขอบคุณโจวไห่ถง และจะทุ่มเทอย่างเต็มที่เพื่อความร่วมมือในอนาคตอย่างไรก็ตามหนิงเป่ย กลับกลายเป็นคนร้ายหนิงเป่ยคิดอยู่ครู่หนึ่ง จึงหยิบใบสั่งยาสำหรับอาการป่วยของแม่ออกมาแล้วพูดว่า "ทุกคน ฉันจะให้โอกาสคุณอีกครั้ง"“หากท่านใดพบส่วนผสมใดๆในใบสั่งยานี้ ฉันจะให้คุณเข้าร่วมในคำสั่งซื้อของราชาเจิ้นเป่ยโดยตรง”อะไรนะ!เข้าร่วมโดยตรงในคำสั่งซื้อของราชาเจิ้น
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 87
ได้!พยาบาลจึงรีบยกผ้าคลุมคนไข้ขึ้นเมื่อเขาเห็นใบหน้าของคนไข้ สมองของหนิงเป่ยก็พูดระเบิดทันทีอันเคอซิน!ผู้บาดเจ็บคืออันเคอซิน!ในเวลานี้ ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยเลือด ลมหายใจของเธอนั้นรัวริน และรูม่านตาของเธอก็ขยายออกเล็กน้อยถ้าไม่ใช่เพราะหน้าอกของเธอยังขยับขึ้นๆ ลงๆ เขาคงสงสัยว่าเธอตายไปแล้วจริงๆให้ตายเถอะ เกิดอะไรขึ้นกับอันเคอซินกันแน่ และทำไมเธอถึงได้รับบาดเจ็บสาหัสขนาดนี้หนิงเป่ย ต้องการช่วยเหลือเธอโดยสัญชาตญาณแต่หลังจากที่มองไปที่ผู้อำนวยการหลี่หงที่กำลังช่วยเหลือผู้ป่วย เขาก็ยังอดทนไม่ขยับก่อนขณะนี้ผู้อำนวยการหลี่หงกำลังใช้ "เข็มฟื้นคืนชีพ" เพื่อช่วยอันเคอซินนี่เป็นวิธีรักษาที่มีประสิทธิภาพที่สุดในปัจจุบัน แม้ว่าหนิงเป่ยเป็นผู้ลงมือก็ตามแทนที่จะขัดจังหวะหลี่หงและก่อให้เกิดความขัดแย้ง จะดีกว่าถ้าให้หลี่หงทำการฝังเข็มในขณะที่เขาคอยดูอยู่การเแทงเข็มสองสามครั้งแรกผ่านไปด้วยดีแต่เมื่อแทงเข็มที่สิบ ม่านตาหนิงเป่ยก็กระตุกทันที และเขาก็ตะโกนทันทีว่า "หยุด"!เสียงคำรามนี้ทำให้ทุกคนตกใจหลี่หงกลอกตาใส่หนิงเป่ย: "เงียบซะ ถ้ามันส่งผลต่อการรักษาคนไข้ของฉัน คุณจะต้องร
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 88
หูจงซินเดินไปหาหนิงเป่ยด้วยสีหน้ากระอักกระอ่วนและกระซิบ: "คุณหนิง แม้ว่าคุณจะมีความคับแค้นใจกับคนไข้ แต่คุณไม่ควรทำแบบนี้ในที่สาธารณะ"“เฮ้อ! เอาล่ะ คุณรีบออกไปก่อนแล้วฉันจะจัดการกับคุณ”ไม่ต้องสงสัยเลยว่าหูจงซินก็เชื่อเช่นกันว่าหนิงเป่ย กำลัง "ใช้โอกาสที่จะฆ่าผู้คน"หนิงเป่ยโบกมือ: "ฉันมีสติรู้ผิดชอบชั่วดี ทำไมฉันถึงต้องวิ่งหนี?"ในขณะนี้มีเสียงสองเสียงดังขึ้นที่ประตูห้องฉุกเฉิน“เกิดอะไรกันขึ้น? ทำไมที่นี่ถึงวุ่นวายแบบนี้?”“เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยอยู่ที่ไหน? ทำไมคุณไม่ออกมาเพื่อรักษาความสงบเรียบร้อย?”หนิงเป่ยเดินตามเสียงนั้นไปและพบคนรู้จักเก่าสองคน: ศาสตราจารย์หวังและฝางซวนหลิงหนิงเป่ยใจดีกับทั้งสองคนนี้ไม่จำเป็นต้องพูดถึงศาสตราจารย์หวัง เขาเคยรักษาลูกชายของผู้อำนวยการหลิ่วของสำนักงานสาธารณสุขโดยไม่ได้ตั้งใจในระหว่างการทดลองทางคลินิกที่ จิ่วโจวอินเตอร์เนชั่นแนล ในช่วงวิกฤติ หนิงเป่ยเป็นผู้ที่พลิกสถานการณ์ และทำให้ลูกชายของผู้อำนวยการหลิ่วกลับมาจากความตายเทียบเท่ากับการช่วยชีวิตศาสตราจารย์หวังไว้สำหรับฝางซวนหลิง เขาเป็นพี่ชายคนโตของศาสตราจารย์หวัง ครั้งหนึ่งศาสตรา
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 89
ใบหน้าของหลี่หงเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ: "คุณ... คุณเต็มใจที่จะมอบวิชาเข็มฟื้นฟูวิญญาณขั้นสูงให้ฉันจริงๆหรือ?"หนิงเป่ยพูดว่า: "ใช่ แต่คุณต้องแลกเปลี่ยนโสมโบราณเฟิงฉี"หลี่หงลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วตกลง: "ไม่มีปัญหา"“ฉันแค่ไม่รู้ว่าอาจารย์ที่สอนเทคนิคการฝังเข็มนี้จะยอมส่งต่อวิชานี้ให้คนอื่นหรือเปล่า”หนิงเป่ยกล่าวว่า "ฉันไม่มีอาจารย์ ฉันสร้างเข็มคืนวิญญาณนี้ขึ้นมาเองเมื่อสิบปีก่อน"เป็นไปได้ยังไงกัน!ทั้งสามคนพูดพร้อมกัน“สิบปีที่แล้ว คุณน่าจะอายุเพียงสิบห้าหรือสิบหกหรือสิบเจ็ดปี การเรียนรู้ในวัยนั้นเป็นเรื่องยาก แต่คุณสามารถสร้างวิชาการฝังเข็มของตัวเองได้?”ไม่ว่าคุณจะได้ยินอะไรมามันก็ไร้สาระหนิงเป่ยขี้เกียจเกินกว่าจะโต้แย้งทันใดนั้นฝางซวนหลิงก็ตบหัวแล้วพูดว่า "เดี๋ยวก่อน ฉันจำได้"“คุณยังจำ หนิงจือกรุ๊ปบริษัทยายักษ์ใหญ่ในฉงเฉิงของเราได้หรือไม่ ว่ากันว่านายน้อยแห่งหนิงจือกรุ๊ป เป็นอัจฉริยะทางการแพทย์ที่หาได้ยากในรอบศตวรรษ เมื่อยังอายุยังน้อย แต่ความสำเร็จของเขาเทียบได้กับความสำเร็จของมหาวิทยาลัยนานาชาติ”“เมื่อตอนอายุได้ 16 ปี เขาสามารถสร้างเทคนิคการฝังเข็มของตัวเองได้ ดูเห
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 90
น่าเสียดายที่หนิงเป่ย ในปัจจุบันไม่ใช่คนขี้แพ้ที่ถูกพวกเขารังแกแบบในตอนนั้นอีกต่อไปตำรวจจราจรพูด: "โปรดให้ความร่วมมือกับการสอบสวนของเราด้วย"หนิงเป่ยพูดออกมาตรงๆ: "ฉันไม่ได้ขับรถจริงๆ แล้วฉันไม่ได้อยู่ในรถเลยด้วย อุบัติเหตุทางรถยนต์ครั้งนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับฉันเลย"ไร้สาระ!อันกั๋วเหว่ยพูดว่า: "แกยังจะโกหกอีกเหรอ?"หลีชุนฮวายังพูดอีกว่า: "คุณตำรวจ กั๋วเหว่ยและฉันสามารถให้การเป็นพยานได้ว่าเป็นรถของเขาที่ทำให้เกิดอุบัติเหตุ คุณควรจับกุมเขาโดยเร็ว"หนิงเป่ยพูดอย่างเฉยเมย: "ถ้าฉันขับรถอยู่ ทำไมฉันไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรเลย?"“และมีเครื่องบันทึกการขับขี่อยู่ในรถและต้องมีกล้องวงจรปิดอยู่ใกล้ ๆ เมื่อตรวจสอบแล้วคุณจะรู้ความจริงเอง”“ฉันยังมีหลักฐานที่อยู่ด้วย”เมื่อได้ยินสิ่งที่เขาพูด หลีชุนฮวาและลูกชายก็ตื่นตระหนกทันทีหลีชุนฮวารีบดึงหนิงเป่ย ออกไปแล้วสั่งว่า " หนิงเป่ย ครั้งนี้นายต้องช่วยพวกเรา หากนายไม่ก่อปัญหา เราก็คงไม่ถูกบังคับให้ออกจากฉงเฉิง และจะไม่มีอุบัติเหตุทางรถยนต์เกิดขึ้น ”“นายต้องเป็นคนรับผิดชอบ”หนิงเป่ย: "ฉันบอกแล้วว่าพวกคุณแล้ว ไม่จำเป็นต้องออกจาเมือง หวังหนิงซวงนั้น
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 91
หากเป็นเช่นนี้ จะฆ่ามันอย่างไร้ความปราณี!หนิงเป่ยพูดอย่างเย็นชา: “จู้เฉิงหลง ไม่เจอกันนานเลยนะ”จู้เฉิงหลงก็เพิ่งเห็นหนิงเป่ยเขาพูดด้วยความดีใจอย่างยิ่ง: "พี่หนิงเป่ย พี่ก็อยู่ที่นี่ด้วย!"“ห่างหายกันไปห้าปี ที่ผ่านมาเป็นยังไงบ้าง?”หนิงเป่ยไม่ตอบเขาและพูดเข้าประเด็น: "ขอถามหน่อยนายรู้ไหมว่าลุงสองของฉันยังมีชีวิตอยู่ และติดต่อกับเขาอยู่ นายรู้ไหมว่าลุงสองของฉันเป็นตัวการของการระเบิดที่ตระกูลหนิงเมื่อตอนนั้น?”นี่......จู้เฉิงหลงถอนหายใจและยอมรับยตรงๆ: "ใช่ ฉันรู้ แต่ฉันไม่ได้ติดต่อกับเขา เขาโทรหาฉันเพียงครั้งเดียว นั่นคือครั้งสุดท้ายที่คุณต้องการฆ่าหนิงซือเล่ย ลูกชายนอกสมรสของเขา ลุงสองของคุณต้องการให้ฉันขอร้องดีบคุณเพื่อขอความเมตตา”หนิงเป่ย: “ในเมื่อแกรู้ความจริงแล้วทำไมแกไม่บอกฉัน?”จู้เฉิงหลงกล่าว: "หนิงเป่ย ไม่มีใครรู้สถานะของคุณดีไปกว่าตัวคุณในช่วงห้าปีที่ผ่านมา"“ถ้าฉันบอกความจริงกับนาย นายจะต้องไปหาลุงสองของนายเพื่อแก้แค้นอย่างแน่นอน ในกรณีนี้นายจะต้องตายอย่างแน่นอน ฉันทำสิ่งนี้เพื่อตัวนายเอง”เพี๊ยะ!โดยไม่คาดคิด หนิงเป่ยตบจู้เฉิงหลงเข้าที่หน้า: "ฮึ่ม! แกคิดว่าแ
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 92
อันกั๋วเหว่ย: "หือ? ทำไมไอ้เวรนั่น หนิงเป่ย ถึงอยู่ที่นี่ล่ะ?"หลีชุนฮวา: "ด้วยสถานะของมัน มันไม่มีคุณสมบัติที่จะเข้าไปในบริเวณวิลล่านี้ด้วยซ้ำ มันคงต้องแอบเข้ามาแน่ๆ"“เฉิงหลง จอดรถ ฉันจะลงไปดู”ได้!เมื่อรถหยุดแล้ว อันกั๋วเหว่ยกับหลีชุนฮวาก็เดินไปทางหนิงเป่ย“หนิงเป่ย แกมาทำอะไรที่นี่!” หลีชุนฮวาถามเสียงดังหนิงเป่ยไม่คาดคิดว่าจะได้เจอคนสองคนที่นี่เขาพูดอย่างเย็นชา: "มีอะไรเกี่ยวข้องกับคุณหรือเปล่า?"เพ้อเจ้อ!อันกั๋วเหว่ยพูดว่า "วิลล่าจื่อจินหมายเลข 7 เป็นของครอบครัวของฉัน และเราเป็นเจ้าของพื้นที่วิลล่าหรูแห่งนี้ แกปรากฏตัวที่นี่ในฐานะคนนอก แกคิดว่าแกมีอะไรเกี่ยวข้องกับฉันหรือเปล่า?"หนิงเป่ยกลอกตาไปที่พวกเขา: "น่าเบื่อ"หลีชุนฮวา: “แกไม่เชื่อเหรอ?”“พูดตามตรงเลยนะ วิลล่าจื่อจินหมายเลข 7เป็นของจู้เฉิงหลง ฉันกำลังเตรียมที่จะแต่งงานเฉิงหลงกับเคอซิน เมื่อพวกเขาแต่งงานกัน วิลล่าจื่อจินหมายเลข 7จะเป็นของครอบครัวของฉันไม่ใช่หรือ?”"ถ้าแกหวังดีต่อเคอซินจริงๆ ก็อยู่ให้ห่างจากเธอในอนาคต และเป็นการดีที่สุดที่แกจะไม่รบกวนเธอไปตลอดชีวิต"หนิงเป่ย: "ถ้าเคอซินเห็นด้วย ฉันก็จะไม่คั
บทล่าสุด
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 347
เขามองหนิงเป่ยขึ้นๆ ลงๆ และเห็นรูปลักษณ์ที่ไม่ธรรมดาของอีกฝ่าย เขาพูดอย่างเย็นชา "เท่าที่ฉันรู้ มีเพียงเทพสงครามผู้ยิ่งใหญ่ในโลกนี้เท่านั้นที่สมควรได้รับยาชีเฉียวหลิงหลง แกจะเอาคุณสมบัติอะไรมาแลกสมบัตินี้?"“ในความคิดของฉัน เห็นได้ชัดว่าแกขโมยมันไปจากท่านเทพสงคราม ฉันต้องการคืนมันให้กับเจ้าของเดิมตอนนี้”เมื่อพูดแบบนั้นจบ เฟิงเฟยหยางก็เดินออกไปรนหาที่ตาย!หนิงเป่ยหลบและหยุดตรงหน้าเฟิงเฟยหยาง: "วันนี้เป็นงานหมั้นของเซียวลู่ ฉันไม่อยากเห็นเลือด แกควรทำตามที่ฉันบอกแต่โดยดี"ไอ้นรก!เฟิงเฟยหยางหยุดพูดกับหนิงเป่ย และต่อยเขาโดยตรง: "ฉันบอกไปแล้วว่าใครขวางฉันจะต้องตาย!"หนิงเป่ยยื่นมือออกไปอย่างใจเย็น จับหมัดของเฟิงเฟยหยางอย่างง่ายดาย จากนั้นบีบมันเบา ๆพึ้ด!เสียงระเบิดอันน่าเบื่อดังก้องไปทั่วห้องหมัดของเฟิงเฟยหยางถูกหนิงเป่ยบีบจนแหลก และเยาชีเฉียวหลิงหลงในฝ่ามือของเขาก็แตกเป็นผงเช่นกันอ๊าก!เฟิงเฟยหยางอุทาน: "ยาชีเฉียวหลิงหลง ยาชีเฉียวหลิงหลงของฉัน!"ปฏิกิริยาตอบกลับแรกของเขาคือยาชีเฉียวหลิงหลงแทนที่จะเป็นมือที่ถูกขยี้ ซึ่งแสดงให้เห็นว่ายาชีเฉียวหลิงหลงนั้นน่าดึงดูดใจเพียงใด
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 346
แม้ว่าพวกเขาจะไม่ใช่ผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ แต่พวกเขาก็ยังมีความเข้าใจเรื่องยาอยู่บ้างในโลกของศิลปะการต่อสู้โบราณ เม็ดยาระดับ 4 ถือเป็นจุดสุดยอดแล้ว และระดับ 5 และระดับ 6 ยังหายากอีกด้วยแต่ตอนนี้มียาเจ็ดระดับปรากฏขึ้นแล้ว...มันเป็นไปไม่ได้เหรอ? อาจารย์เฟิงยอมรับความผิดพลาดหรือไม่?หลี่เสี่ยวเว่ยรีบพูดว่า: "อาจารย์เฟิง ท่านคงจำผิดแล้ว พวกมันคือก้อนถั่วน้ำตาล ขยะที่คนชนบทส่งมาให้..."เพ้อเจ้อแม่แกสิ!เฟิงเฟยหยางสาปแช่งด้วยความโกรธ “ฉันจะพลาดได้ยังไง! พวกแกต่างหากที่บ้า ที่คิดว่ายาระเด็บเจ็ดเป็นขยะและโยนมันลงในถังขยะ!”ก่อนที่ทุกคนจะตกตะลึง เฟิงเฟยหยางก็พูดอย่างรวดเร็ว: "หลี่ฉางหยวน นายยินดีจะมอบยยาชีเฉียวหลิงหลงนี่ให้ฉันหรือเปล่า?""ฉันยินดีแลกเปลี่ยนกับทรัพย์สินทั้งหมดของฉัน!"เปี้ยง!บริเวณนั้นระเบิดออกพวกเขารู้ว่ายาะดับที่เจ็ดนั้นมีค่า แต่พวกเขาไม่ได้คาดคิดว่ามันจะล้ำค่าขนาดนี้เฟิงเฟยหยางควบคุมโรงงานแปรรูปสมุนไพรที่ใหญ่ที่สุดในต้าเซี่ย โดยมีอุตสาหกรรมต่างๆ ทั่วโลกและมีมูลค่าตลาดหลายนับพันล้านเขายินดีมอบทรัพย์สินทั้งหมดเพื่อแลกกับยาชีเฉียวหลิงหลงนี้ยาชีเฉียวหลิงหลงแค่
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 345
หลี่ชางหยวนปลอบใจเขา: "แขกรับเชิญคนสุดท้ายที่ฉันเชิญยังมาไม่ถึง เมื่อแขกคนสุดท้ายมาถึงเย่หงและคนอื่น ๆ จะต้องหลีกทางแน่นอน"โอ้?หลี่เซียวเว่ยพูดด้วยความสนใจอย่างยิ่ง: "พ่อครับ พ่อเชิญใครมาอีก?"หลี่ชางหยวนพูดว่า: "ปรมาจารย์เฟิง เฟิงเฟยหยาง"อะไรนะ!หลี่เซียวเว่ยตกตะลึงเกินกว่าจะวัดได้: "พ่อกำลังพูดถึงปรมาจารย์เฟิงเฟยหยาง ผู้อาวุโสที่ยิ่งใหญ่ของนิกายฉีเหมินใช่ไหม แพทย์จักรพรรดิชั้นยอดที่เคยรับใช้ราชาผู้เฒ่าในพระราชวังต้องห้าม?"หลี่ฉางหยวนพยักหน้า: "ถูกต้อง"หลี่เซียวเว่ยยิ้มออกมาทันที: "ปรมาจารย์เฟิงเฟยหยางเคยรับใช้ ราชาผู้เฒ่าในพระราชวังต้องห้าม แม้ว่าเขาจะเกษียณไปแล้วพร้อมกับความสำเร็จอันล้นหลาม แต่อิทธิพลของเขายังคงมีอยู่"“เมื่อเทียบกับปรมาจารย์เฟิงเฟยหยางแล้ว เย่หงและคนอื่น ๆ ก็เหมือนกับตัวตลก!”“ฮึ่ม เฟิงเซียวหลู่ เฟิงหยวนเจิ้ง พวกแกสมควรที่จะถูกเหยียบย่ำใต้ฝ่าเท้าของเราเท่านั้น!”เมื่อพูดถึงโจโฉ โจโฉก็มาในที่สุดเฟิงเฟยหยางก็มาถึงหลี่ฉางหยวนกับหลี่เซี่ยวเว่ยรีบต้อนรับเขาทันที"การมาเยือนของปรมาจารย์เฟิงทำให้สถานที่แห่งนี้เปล่งประกายเหลือเกิน!"“ท่านปรมาจารย์เฟิง
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 344
หนิงเป่ย: "ฉันคิดว่าพวกคุณเข้าใจผิดแล้ว วันนี้เป็นงานหมั้นของเซี่ยวหลู่ พวกคุณจะมาให้ของขวัญกับฉันทำไม?"เย่หงและคนอื่น ๆ เข้าใจทันทีและเดินไปหาเฟิงเซียวหลู่ทุกคนในงานเลี้ยงเป็นบ้าคลั่งไปกันหมดคุณพระ พวกเรากำลังเห็นอะไร!ผู้นำจังหวัดกลุ่มนี้โค้งคำนับให้สามัญชน แถมเรียกเขาว่า "คุณ" อีกให้ตายเถอะ นี่คือคนธรรมดาจริงๆ เหรอ?นี่คงไม่ใช่คนใหญ่คนโตในกลุ่มลับหรอกนะเย่หงและคนอื่นๆ ล้อมรอบเป็นวงกลมรอบตัวเฟิงเซียวหลู่“เซียวหลู่ วันนี้เป็นวันหมั้นของเธอ พวกลุงไม่มีอะไรจะให้เธอ ดังนั้นของขวัญเล็กๆ น้อยๆ จึงไม่ใช่การแสดงความเคารพ”“ไม่เป็นไรหรอกถ้าพวกลุงงๆ ดื่มอีกสองแก้วทีหลัง ฮ่าๆ”ด้วยเหตุนี้ เย่หงและคนอื่นๆ จึงมอบของขวัญที่พวกเขาเตรียมไว้ให้เย่หงและคนอื่น ๆ ร่ำรวยมากและมอบของขวัญฟุ่มเฟือยให้พวกเขาทั้งหมดมีภาพเขียนพู่กันและภาพวาดของคนดัง เครื่องสำอางหรูหรา เครื่องประดับ และอื่นๆ อีกมากมายของขวัญที่ถูกที่สุดก็เริ่มต้นที่หลักล้านโดยเฉพาะสร้อยคอเพชรสิบห้ากะรัตที่เย่หงมอบให้นั้นมีมูลค่าเกือบ 50 ล้านแหวนเพชรห้ากะรัตของหลี่เซียวเว่ยดูเหมือนตัวตลกเมื่ออยู่ตรงหน้าสร้อยคอเพชรเส้นนี
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 343
ใบหน้าของหลี่เสี่ยวเว่ยและหลี่ชางหยวนเหมือนโดนตบกลางสี่แยกในโอกาสที่ทุกคนรอคอยนี้ สามัญชนคนนี้กลับก้าวออกมาข้างหน้าเพื่อมอบของขวัญ ซึ่งมันทำให้พวกเขารู้สึกอับอายจริงๆยิ่งไปกว่านั้น หลี่เซียวเว่ยยังเห็นว่าเฟิงเซียวหลู่ดูเหมือนจะมีความรู้สึกคลุมเครือกับคสามัญชนคนนี้อีกเขาตัดสินใจสั่งสอนบทเรียนให้กับหนิงเป่ยเขาเดินขึ้นไปหยิบยาชีเฉียวหลิงหลง ศึกษาอย่างละเอียดอยู่พักหนึ่งแล้วพูดขึ้นมา "ขอบคุณครับสำหรับของขวัญราคาแพงเช่นนี้ พวกเราชอบมันมาก"มีแขกในงานถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น: "เซียวเหว่ยบอกว่าของขวัญชิ้นนี้มีราคาแพง ดังนั้นยาลูกกลอนชิ้นนี้จึงต้องมีค่ามาก"หลีเซียวเว่ยพูด: "ฉันเห็นมันตอนที่ฉันเรียนอยู่ต่างประเทศ ยาลูกกลอนนี้ขายในต่างประเทศในราคา 5000 บาทต่อหนึ่งกิโลกรัม"พึ้ด!ทุกคนก็หัวเราะเสียงดังลั่นกิโลกรัมละ 5,000 บาท แค่เจ็ดเม็ดนี้ก็ไม่มีมูลค่าถึง 2500 บาทด้วยซ้ำเขากล้าที่จะมอบของขวัญเน่าๆ แบบนี้ได้ยังไง นี่ไม่ใช่การดูถูกเฟิงเซียวหลู่กับเฟิงหยวนเจิ้งหรอกหรือ?ในฐานะผู้ว่าฯ ที่มีเกียรติ เฟิงหยวนเจิ้งจะเชิญสามัญชนคนนี้มาร่วมงานหมั้นได้อย่างไรนี่ไม่ใช่การลดระดับของพวก
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 342
หลี่เซียวเว่ยดุเฟิงเซียวหลู่ด้วยเสียงต่ำ: "เซียวหลู่ มีแขกผู้มีเกียรติมากมายอยู่ที่นี่ ทำไมเธอถึงทักทายสามัญชนแบบเขาด้วยล่ะ"“หลังจากนี้อย่าลืมเว้นระยะห่างจากเขา ทางที่ดีอย่าคุยกับเขาเลย จะได้ไม่เสียหน้า”เฟิงเซียวหลู่: "เข้าใจแล้ว"แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ห่างไกลกัน แต่หนิงเป่ยที่กินยาชีเฉียวหลิงหลงไป ประสาทการฟังของเขาก็ดีกว่าคนทั่วไปมาก ดังนั้นเขาจึงยังคงได้ยินการสนทนาของพวกเขาอย่างชัดเจนหนิงเป่ยยิ้มอย่างขมขื่นแล้วโทรหาเย่หง ผู้นำจังหวัดและขอให้เขาพาคนสองสามคนมาสนับสนุนเฟิงเซียวหลู่หากหลี่เซียวเว่ยไม่ถูกจัดการในวันนี้ ชีวิตของเฟิงเซียวหลู่จะยุ่งยากขึ้นในอนาคตเย่หงที่อยู่ปลายสายโทรศัพท์ก็รับสายของหนิงเป่ย และรู้สึกยินดีทันทีคนใหญ่คนโตอย่างหนิงเป่ย เชิญพวกเขาเข้าร่วมงานเลี้ยงหมั้นเป็นการส่วนตัว นี่ถือเป็นเกียรติของพวกเขาอย่างยิ่งเย่หงวางงานทั้งหมดทันทีและเรียกสมาชิกทุกคนในทีมจังหวัดมางานเลี้ยงแน่นอนว่าของขวัญชิ้นใหญ่ย่อมหลีกเลี่ยงไม่ได้ไม่นานแขกเกือบทั้งหมดก็มาถึงและเริ่มงานเลี้ยงหมั้นอย่างเป็นทางการพิธีกรกล่าวสุนทรพจน์บนเวที จากนั้นคู่บ่าวสาวก็แลกแหวนเพชรกันบนเวทีสิ่งท
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 341
“หากพวกเขาต้องการเห็นพวกสามัญชนจำนวนมากแบบนี้มาโผล่ที่นี่ ไม่รู้ว่าพวกเขาจะคิดยังไงกับฉัน”เฟิงหยวนเจิ้งรู้สึกอับอายเล็กน้อย: "ผู้เฒ่าหลี่ คุณหนิงช่วยชีวิตฉันไว้... "ได้ๆหลี่ฉางหยวนโบกมืออย่างไม่อดทน: "คราวหน้าอย่าทำแบบนี้อีก ถ้าพวกสามัญชนมาอีก ก็จัดให้พวกเขานั่งที่ห้องโถงด้านข้าง"“อย่าให้แขกผู้มีเกียรติที่ฉันเชิญมาเห็นพวกเขาก็พอ”เฟิงเซียวหลู่อับอายขายหน้ามากเธอสังเกตท่าทีของหนิงเป่ยอย่างระมัดระวัง: " หนิงเป่ย คุณจะไม่โกรธใช่ไหม?"หนิงเป่ยส่ายหัว: “ไม่”เขาเบื่อหน่ายที่จะรู้จักคนประเภทนี้งั้นก็ดีแล้วเมื่อเห็นว่าหนิงเป่ยไม่โกรธ เฟิงเซียวหลู่ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก: "พวกเขาก็เป็นแบบนั้น เป็นกลุ่มคนหัวสูง แต่อย่าใจแคบกับพวกเขาเลย"หนิงเป่ยถาม “เซียวหลู่ ทำไมฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าคุณมีแฟน”เห้อ!เฟิงเซียวหลู่ถอนหายใจลากยาว พร้อมความเศร้าสร้อยในสีหน้าข: "เรื่องมันยาวน่ะ"“หนิงเป่ย คุณยังจำครั้งก่อนที่คุณตีเย่เฉิน ลูกชายของผู้นำจังหวัดในงานประมูลได้หรือเปล่าคะ?”หนิงเป่ยพยักหน้า: “แน่นอน ผมจำได้”ครั้งล่าสุดที่หนิงเป่ยและเฟิงเซียวหลู่ไปร่วมงานประมูล เพื่อประมูลทรัพย
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 340
หนิงเป่ยไม่รู้ว่าจะตอบคำถามนี้อย่างไรอยู่สักครู่หนึ่งคำถามแปลกๆ ที่ถามว่า ฉันจะรู้จักกับตัวเองได้ยังไง?ในที่สุดเขาก็หาคำตอบเจอ: "ฉันเคยเลี้ยงข้าวเขามาก่อน"เติ้งชิงชิวก็ตระหนักได้ว่า: "ไม่น่าแปลกใจเลย ขอฉันพูดดักไว้ก่อนเลยนะ นายไม่มีคุณสมบัติที่จะติดต่อกับคนคนนั้นได้"“ยังไงก็ตามหนิงเป่ย นายช่วยอะไรฉันหน่อยได้ไหม?”หนิงเป่ย: “อะไร?”เติ้งชิงชิวพูด: "ฉันสงสัยว่านายเคยได้ยินหรือเปล่าว่าซือโปเทียน อดีตผู้นำของนิากยฉีเหมินกำลังจะเป็นผู้นำนิกายฉีเหมิน 28 นิกาย เข้ามาเพื่อปิดล้อมและจัดการกับเจ้าของวิลล่าจือจินหมายเลข 1 นี้"“ซือโปเทียนเพิ่งบรรลุไปอีกระดับ และความแข็งแกร่ก็ถึงระดับจักรพรรดิแห่งปรมาจารย์แล้ว”“จักรพรรดิแห่งปรมาจารย์คือระดับที่เทียบได้กับเทพสงคราม ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีผู้นำนิกายหลักอีก 28 คนที่คอยสนับสนุน เจ้าของวิลล่าจื่อจินหมายเลข 1 คงจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาอย่างแน่นอน”“นายช่วยฉันโน้มน้าวเขาและขอให้เขาหลีกเลี่ยงอันตรายนี้ ฉันช่วยเขาจัดช่องทางหลบหนีและการเดินทางเอง”จากนั้นหนิงเป่ยก็จำได้ว่า วันนี้เป็นวันที่ซือโปเทียนประกาศท้าทายตัวเองไว้ไม่มีปัญหาหรอก มันยังไม่
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 339
หลานเฟิงหวง: "เธอควรขอบคุณเจ้านายของฉันนะ"ใช่ๆ!เติ้งชิงชิวรีบหันกลับมาและขอบคุณหนิงเป่ยกับความมีน้ำใจหนิงเป่ยยังคงต้องไปศึกษาสิ่งของที่แม่ทิ้งไว้ต่อจากความพยายามของเขา ในที่สุดเขาก็ประสบความสำเร็จในการค้นพบ "ความทรงจำ" ที่ไม่ใช่ของตัวเขา และยังวิชาสายฟ้าสะเทือนยุทธภพแม้ว่าจะมีความแตกต่างเพียงคำเดียวระหว่างวิชาสายฟ้าสะเทือนยุทธภพและหมัดสายฟ้า พลังที่ปล่อยออกมานั้นแตกต่างกันอย่างมากผู้ฝึกตนโบราณแบ่งออกเป็นสี่ระดับ: นภา ธรณี มืดและสว่าง โดยที่ระดับหนึ่งแทนคือระดับนภาหมัดสายฟ้าเป็นวิชาระดับสว่างซึ่งต่ำที่สุด ในขณะที่เทคนิคสายฟ้ามหานภาเป็นวิชาระดับมืดหนิงเป่ยใช้เวลาถึงสี่วันสี่คืนในการฝึกฝนวิชาสายฟ้าสะเทือนยุทธภพ“สายฟ้าฟาด จงมา!”ตู้ม!สายฟ้าฟาดลงบนท้องฟ้าที่สดใส และลำแสงของสายฟ้าก็ฟาดตกลงมาจากกลางอากาศ ทำลายวิลล่าที่อยู่ใกล้เคียงกลายเป็นซากปรักหักพังพลังนี้มีมากกว่าหมัดสายฟ้าถึงห้าเท่า!ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีสายฟ้าเล็กๆ ปะทุออกมาจากร่างมนุษย์ซึ่งกลืนกินแก่นแท้อย่างมากวิชาสายฟ้าสะเทือนยุทธภพ เรีกยฟ้าร้องมาจากกลางท้องฟ้า ซึ่งใช้พลังงานเพียงเล็กน้อยเท่านั้นหนิงเป่ยไม่
