All Chapters of สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา: Chapter 311 - Chapter 320

เสียงของคุณเติ้งสั่นเทาอย่างรุนแรง: "ต่อไป"เจ้าหน้าที่ยังคงรายงานต่อไป "จนถึงขณะนี้ มีผู้เสียชีวิตจากผลข้างเคียงของออกทรีโอไทด์มากกว่า 10,000 ราย ซึ่งมีจำนวนมากกว่าผู้เสียชีวิตจากไวรัสชนิดนี้"“และไวรัสได้เกิดกลายพันธุ์ ทำให้ออกทรีโอไทด์ไม่มีผลต่อสายพันธุ์ชนิดใหม่…”คุณเติ้งมองไปที่เภสัชหวงด้วยแววตากินเนื้อ: " เภสัชหวง คุณจะไม่อธิบายให้พวกเราฟังหน่อยเลยเหรอ?"จิตใจของเภสัชหวงนั้นยุ่งเหยิง เขาหายใจเข้าลึก ๆ แล้วพูดว่า "ทุกท่านครับ ฉันได้ทำการทดลองทางคลินิกแล้วและไม่มีผลข้างเคียงอะไรมากนัก... "“และยานั้นได้รับการอนุมัติจากคุณ…”เติ้งและคนอื่นๆ จุกอกจนพูดไม่ออก และแน่นอนว่าพวกเขาต้องมีส่วนรับผิดชอบต่อเหตุการณ์นี้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ในเวลานี้มีเสียงครึกโคร้มจากภายนอกคุณเติ้งถามว่า: "เกิดอะไรขึ้นข้างนอก?"มีคนรายงานสถานการณ์ทันที: "ครอบครัวของเหยื่อได้ปิดล้อมสำนักงานแพทย์และฮุ่ยชุนเภสัชกรรม เพื่อเรียกร้องค่าชดเชยและมีการประท้วงที่ประตูพระราชวังต้องห้าม... "รนหาที่ตาย!อารมณ์ของทุกคนหนักหน่วงมากยิ่งขึ้นหากเหตุการร์ทางการแพทย์เรื่องนี้ไม่ได้รับการจัดการอย่างถูกต้องและเหมาะส

ไม่มีปัญหาหลานเฟิงหวงรับสูตรยามาด้วยความเคารพหนิงเป่ย: "ส่งคำสั่งซื้ออื่นไปยังเบเวอร์ลี่ฟาร์มาซูติคอล, อันฮว่า ฟาร์มาซูติคอล และจิ่วโจวอินเตอร์เนชั่นแนล ว่าพวกเราไม่ยกเลิกคำสั่งซื้อจากพวกเขาอีกในอนาคต"หลานเฟิ่งหวง: "รับทราบค่ะ"จากนั้นหลานเฟิงหวงรายงานข้อมูลต่างๆ เกี่ยวกับเฮยม่านซูให้ หนิงเป่ย และก็จากไปหลังจากให้คำแนะนำสั้นๆ“ราชาเจิ้นเป่ยรบกวนอยู่ต่ออีกสักนิด ฉันมีเรื่องขอร้องค่ะ”“คืนนี้คุณมีเวลาว่างไหมคะ? ฉันอยากชวนคุณไปทานอาหารเย็นค่ะ”ใครจะรู้ว่าหลานเฟิงหวงรวบรวมความกล้าหาญออกมามากเพียงใด ถึงจะกล้าพูดออกมาแบบนี้หนิงเป่ยต้องการปฏิเสธแต่เมื่อมองดูดวงตากลมโตของหลานเฟิงหวงที่เปลี่ยมประกายไปด้วยความคาดหวัง เขาพูดว่า: "วันหลังนะ ฉันมีเรื่องต้องจัดการคืนนี้"ใบหน้าของหลานเฟิงหวงก็แดงขึ้นด้วยความตื่นเต้น: "ขอบคุณราชาเจิ้นเป่ย "หลังจากส่งหนิงเป่ยกลับไปแล้ว หลานเฟิงฮวงก็กระโดดลอยขึ้น พร้อมหมัดขึ้นฟ้าและตะโกนว่า "จะไม่ตาย"หากคนข้างนอกเห็นภาพนี้ คงต้องตกใจอย่างแน่นอน"ราชินี" ผู้สูงศักดิ์ต้าเซี่ย ทำไมถึงมีด้านเด็กๆ แบบนี้ได้?หนิงเป่ยมาถึงล็อบบี้ชั้น 1 และเจอกับเติ้งชิงช

ส่วนเติ้งชิงชิวใครจะสนใจเธอ สามารถอยู่ที่นี่ได้นานตราบเท่าที่ต้องการภายใต้การดำเนินการของจักรพรรดิดำ หนิงเป่ยก็บินตรงไปยังสวิตเซอร์แลนด์ด้วยเครื่องบินลำพิเศษของราชาเจิ้นเป่ยด้านฝั่งสวิตเซอร์แลนด์ทราบเรื่องว่า ราชาเจิ้นเป่ยจะมา ทั่วทั้งประเทศก็เฉลิมฉลองกันราชาเจิ้นเป่ยมาที่ต้าเซี่ยก็ทำให้เศรษฐกิจของต้าเซี่ยกลับมามีชีวิตชีวาทันที ซึ่งก่อนหน้านั้นหยุดชะงักมาหลายปีตอนนี้ ราชาเจิ้นเป่ยได้มาที่สวิตเซอร์แลนด์แล้ว ก็จะทำให้สวิตเซอร์แลนด์ได้รับผลพลอยได้ครั้งใหญ่เหมือนกันบนเครื่องบินลำพิเศษ หนิงเป่ยได้รับจดหมายเชิญจากคนมีชื่อเสียงมากมายจากวงการเมืองและธุรกิจ รวมทั้งเจ้าชายและรัฐมนตรีระดับสูงรวมถึงประธานคณะกรรมการธนาคารสวิตเซอร์แลนด์ด้วยหนิงเป่ยตอบรับกับคำเชิญจากประธานคณะกรรมการธนาคารสวิตเซอร์แลนด์ และปฏิเสธคำเชิญอื่นๆ ไปทั้งหมดรัฐบาลสวิตเซอร์แลนด์จัดพิธีต้อนรับราชาเจิ้นเป่ยอย่างโอ่อ่าแต่ทันทีที่เครื่องบินลำพิเศษลงจอด หนิงเป่ยก็ปีกตัวออกไปเพียงลำพังการมาครั้งนี้ แค่ไปจัดการธุระเรื่องแม่อย่างเงียบๆไม่นานเขาก็มาที่ธนาคารสวิตเซอร์แลนด์หน้าจอขนาดใหญ่ที่โดดเด่นของธนาคารสวิตเซอร

ประธานธนาคารฮันส์ตกใจมากจนหัวใจของเขาแทบจะหลุดออกมา“ราชาเจิ้นเป่ย นี่เป็นความผิดทั้งหมดเป็นความผิดของผมแต่เพียงผู้เดียวครับ ได้โปรดอย่าโกรธเคืองประเทศพวกเราเลยครับ"“ฉันยินดีสละชีพ เพื่อขอขมา”ในขณะที่เขาพูด ฮันส์ก็เอาปืนจ่อเข้าปากและเตรียมที่จะฆ่าตัวตายแต่หนิงเป่ยหยุดเขาไว้: "ลืมมันไปเถอะ ฉันฆ่ามาเยอะแล้วในช่วงนี้ ถ้าเป็นไปได้ ฉันอยากจะฆ่าคนให้น้อยลงสักหนึ่งคนก็ยังดี"ฮันส์ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก ดูเหมือนว่าราชาเจิ้นเป่ย ฃจะให้อภัยเขาแล้วหนิงเป่ยเดินไปหาคชายชาวญี่ปุ่น: "แกชื่ออะไร"ยา… ยาโมโต้…อีกฝ่ายพูดออกมาด้วเสียงสั่นเทาหนิงเป่ย: "เอางี้แล้วกัน เรีกยพรรคพวกแกออกมาทั้งหมด แล้วมาดวลกันสักตั้งดีไหม?"ยาโมโต้ไม่ใช่คนโง่ แน่นอนว่าเขารู้จุดประสงค์ที่แท้จริงของหนิงเป่ยต้าเซี่ยและชาวญี่ปุ่นมีความแค้นต่อกัน เขากลัวว่าถ้าโทรหาเพื่อนร่วมชาติญี่ปุ่นทั้งหมดมา และฆ่าพวกเขาเพื่อระบายความโกรธยาโมโต้รีบก้มหัวให้หนิงเป่ย “ไม่กล้า ไม่กล้าครับ!”“ราชาเจิ้นเป่ย กระผมทำให้ท่านขุ่นเคือง และสมควรถูกหั่นเป็นชิ้น ๆ”“โปรดให้โอกาสผมได้คว้านท้องเพื่อแก้ไขเรื่องนี้ด้วย”หนิงเป่ยผิดหวั

เขาเดาอย่างกล้าหาญว่า คนนั้นน่าาจะเป็นแม่ผู้ให้กำเนิดของเขาหนิงเป่ยตีเหล็กตอนยังร้อนอยู่ และจดบทความแรกจากความทรงจำลงกระดาษหลังจากเขียนมันลงไปแล้ว หนิงเป่ยก็รู้สึกประหลาดใจทันทีนี่เป็นทักษะการต่อสู้ของผู้ฝึกฝนตนในสมัยโบราณ: หมัดสายฟ้า!“ลมพัดแรงขึ้น เมฆก็ทะยานลอยขึ้นฟ้า และฟ้าร้องกระหึ่ม... สายฟ้าร้องใกล้เข้ามา!”ทักษะการต่อสู้ของผู้ฝนตนโบราณ ตามชื่อคือทักษะการต่อสู้ที่ฝึกฝนโดยผู้ฝึกตนโบราณมันไม่ได้อยู่ในโลกของนักสู้โบราณธรรมดาๆเมื่อหลายทศวรรษ ทักษะการต่อสู้ของผู้ฝึกตนโบราณได้สูญเสียไปจากโลก ผลที่ตามมาคือ ทำให้เกิดความสับสนวุ่นวายในโลกวรยุทธทั่วโลก ทำให้เกิดการบาดเจ็บและล้มตายจำนวนนับไม่ถ้วนไม่คิดว่าแม่จะทิ้งสิ่งล้ำค่าเช่นนี้ไว้ให้ตัวเองตอนนี้ หนิงเป่ยมั่นใจมากขึ้นว่า พ่อแม่ของเขามาจากผู้ฝึกตนโบราณโดยไม่ต้องรออีกต่อไป หนิงเป่ยก็เริ่มฝึกซ้อมทันที“ลมพัดแรงขึ้น เมฆก็ทะยานลอยขึ้นฟ้า และฟ้าร้องกระหึ่ม... สายฟ้าร้องใกล้เข้ามา!”ครั้งแรกล้มเหลว!ฟ้าร้องเล็ก ๆ กำลังเข้ามา!ครั้งที่สองล้มเหลวครั้งที่สาม ครั้งที่สี่... จนกระทั่งครั้งที่ร้อยก็ยังจบลงด้วยการคว้าน้ำเหลวหน