“ฉันเคยคิดมาก่อนว่าต้นแบบของฉันจะเป็นพี่ ฉันมีความสุขมาก”หลานเฟิงหวงยิ้มและพูดว่า: "เสี่ยวชิว ฉันได้อ่านรายงานของเธอแล้ว และตอนนี้กำลังผลิตของเธอทำได้ดี ... "เมื่อเพื่อนเก่าได้มาพบกันและทั้งสองก็คุยกันอย่างมีความสุขหลังจากถามสารทุกข์สุกดิบกันแล้ว หลานเฟิงหวงพูดว่า: "เสี่ยวชิว เธอมาเพื่อคำสั้งผลิตเฮยม่านซูใช่ไหม"เติ้งชิงชิวพูดอย่างระมัดระวัง: "พี่หลาน พี่คิดว่าฉันมีคุณสมบัติพอที่จะรับคำสั่งผลิตเฮยม่านซูหรือไม่คะ?"แน่นอนว่าได้อยู่แล้ว!หลานเฟิงหวงเต็มใจตอบตกลงทันที: "ตอนนี้ฉันขาดคู่ค้าอยู่พอดีด้วย และด้วยกำลังการผลิตของฮุ่ยชุนเภสัชกรรม จะสามารถเข้ามาช่วยได้อย่างแน่นอน"เป็นเรื่องที่ดีมาก!เติ้งชิงชิวกอดหลานเฟิงหวงแน่น "พี่หลาน พี่ได้ช่วยชีวิตฉันไว้เลยค่ะ"ขณะที่หลานเฟิงหวงกำลังเรียกลูกน้องให้มาจัดเตรียมทำสัญญานั้น เติ้งชิงชิวก็ถามขึ้นมาว่า: "พี่หลาน หนิงเป่ยมาหาพี่ เพื่อขอช่วยการผลิตเฮยม่านซูใช่ไหมคะ"หลานเฟิงหวงพูดด้วยความประหลาดใจ: " ชิงชิว เธอรู้จักเขา?"เติ้งชิงชิวพ๔ดว่า: "ใช่ค่ะ ฉันรู้จักเขา"“เห้อ พี่หลาน ถ้าพูดออกไปกลัวว่าพี่จะหัวเราะจนฟันหลุด เขาเป็นคู่หมั้นที่ค
ส่วนเติ้งชิงชิวใครจะสนใจเธอ สามารถอยู่ที่นี่ได้นานตราบเท่าที่ต้องการภายใต้การดำเนินการของจักรพรรดิดำ หนิงเป่ยก็บินตรงไปยังสวิตเซอร์แลนด์ด้วยเครื่องบินลำพิเศษของราชาเจิ้นเป่ยด้านฝั่งสวิตเซอร์แลนด์ทราบเรื่องว่า ราชาเจิ้นเป่ยจะมา ทั่วทั้งประเทศก็เฉลิมฉลองกันราชาเจิ้นเป่ยมาที่ต้าเซี่ยก็ทำให้เศรษฐกิจของต้าเซี่ยกลับมามีชีวิตชีวาทันที ซึ่งก่อนหน้านั้นหยุดชะงักมาหลายปีตอนนี้ ราชาเจิ้นเป่ยได้มาที่สวิตเซอร์แลนด์แล้ว ก็จะทำให้สวิตเซอร์แลนด์ได้รับผลพลอยได้ครั้งใหญ่เหมือนกันบนเครื่องบินลำพิเศษ หนิงเป่ยได้รับจดหมายเชิญจากคนมีชื่อเสียงมากมายจากวงการเมืองและธุรกิจ รวมทั้งเจ้าชายและรัฐมนตรีระดับสูงรวมถึงประธานคณะกรรมการธนาคารสวิตเซอร์แลนด์ด้วยหนิงเป่ยตอบรับกับคำเชิญจากประธานคณะกรรมการธนาคารสวิตเซอร์แลนด์ และปฏิเสธคำเชิญอื่นๆ ไปทั้งหมดรัฐบาลสวิตเซอร์แลนด์จัดพิธีต้อนรับราชาเจิ้นเป่ยอย่างโอ่อ่าแต่ทันทีที่เครื่องบินลำพิเศษลงจอด หนิงเป่ยก็ปีกตัวออกไปเพียงลำพังการมาครั้งนี้ แค่ไปจัดการธุระเรื่องแม่อย่างเงียบๆไม่นานเขาก็มาที่ธนาคารสวิตเซอร์แลนด์หน้าจอขนาดใหญ่ที่โดดเด่นของธนาคารสวิตเซอร
การเคลื่อนไหวกินเวลาไม่ถึงห้าวินาที จากนั้นก็ก็เงียบสงบลงชายชายญี่ปุ่นเปิดไฟขึ้นภาพตรงหน้าทำให้หัวใจของเขาเต้นเร็วรัวนินจาญี่ปุ่นทั้งหมดนอนกองอยู่บนพื้น บางคนถูกบั่นคอ บางคนหั่นครึ่งท่อน ภาพตรงหน้าเต็มไปด้วยเลือด น่ากลัวเกินกว่าจะทนดูต่อได้และไม่มีนินจาญี่ปุ่นสักคนเดียวรอดชีวิต!เมื่อมองไปยังหนิงเป่ย เขายังคงยืนอยู่อย่างมั่นคงในจุที่เดิน โดยที่ไม่ขยับเขยื้อนแม้เต่น้อย และไม่มีเลือดสักหยดบนร่างกายด้วยซ้ำ!แข็งแกร่งมาก!ชายต้าเซี่ยคนนี้แข็งแกร่งเกินไป ไม่น่าแปลกใจเลยที่พี่ชายฉันตายด้วยน้ำมือเขาหนิงเป่ยมองไปที่ชายชาวญี่ปุ่น: "หมดแล้ว?"สายตานี้ ทำให้เขากลัวจนแทบหมดสติเขารีบวิ่งออกจากประตูทันทีและกรีดร้องเสียงดัง: "มีคนตาย มีผู้ก่อการร้ายกำลังฆ่าคนในธนาคารของสวิตเซอร์แลนด์"“ทุกคน รีบหนีออกไปจากธนาคาร เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย ปิดประตูทันที อย่าให้ผู้ก่อการร้ายหนีไปได้…”หนิงเป่ยยิ้มบางๆ ก่อนนั่งลงบนม้านั่งและรออคอบย่างเงียบ ๆไม่นานหลังจากนั้น ชายชางญี่ปุ่นก็ลับมานอกจากนี้ เขายังนำคนกลุ่มใหญ่กลับมาอีกด้วย รวมทั้งผู้บริหารระดับสูง ประธานธนาคาร และตำรวจปราบจลาจลติดอาว
ประธานธนาคารฮันส์ตกใจมากจนหัวใจของเขาแทบจะหลุดออกมา“ราชาเจิ้นเป่ย นี่เป็นความผิดทั้งหมดเป็นความผิดของผมแต่เพียงผู้เดียวครับ ได้โปรดอย่าโกรธเคืองประเทศพวกเราเลยครับ"“ฉันยินดีสละชีพ เพื่อขอขมา”ในขณะที่เขาพูด ฮันส์ก็เอาปืนจ่อเข้าปากและเตรียมที่จะฆ่าตัวตายแต่หนิงเป่ยหยุดเขาไว้: "ลืมมันไปเถอะ ฉันฆ่ามาเยอะแล้วในช่วงนี้ ถ้าเป็นไปได้ ฉันอยากจะฆ่าคนให้น้อยลงสักหนึ่งคนก็ยังดี"ฮันส์ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก ดูเหมือนว่าราชาเจิ้นเป่ย ฃจะให้อภัยเขาแล้วหนิงเป่ยเดินไปหาคชายชาวญี่ปุ่น: "แกชื่ออะไร"ยา… ยาโมโต้…อีกฝ่ายพูดออกมาด้วเสียงสั่นเทาหนิงเป่ย: "เอางี้แล้วกัน เรีกยพรรคพวกแกออกมาทั้งหมด แล้วมาดวลกันสักตั้งดีไหม?"ยาโมโต้ไม่ใช่คนโง่ แน่นอนว่าเขารู้จุดประสงค์ที่แท้จริงของหนิงเป่ยต้าเซี่ยและชาวญี่ปุ่นมีความแค้นต่อกัน เขากลัวว่าถ้าโทรหาเพื่อนร่วมชาติญี่ปุ่นทั้งหมดมา และฆ่าพวกเขาเพื่อระบายความโกรธยาโมโต้รีบก้มหัวให้หนิงเป่ย “ไม่กล้า ไม่กล้าครับ!”“ราชาเจิ้นเป่ย กระผมทำให้ท่านขุ่นเคือง และสมควรถูกหั่นเป็นชิ้น ๆ”“โปรดให้โอกาสผมได้คว้านท้องเพื่อแก้ไขเรื่องนี้ด้วย”หนิงเป่ยผิดหวั
หนิงเป่ยครวจสอบดูอย่างรอบคอบอยู่ครู่หนึ่ง และพบว่าไม่มีอะไรพิเศษเกี่ยวกับแหวนหยกนี้เลยลืมเรื่องนี้ไปก่อน กลับไปค่อยตรวจดูอีกทีเขาพูดอย่างเย็นชา: "ตอนนี้แกก็ฆ่าตัวตาย เพื่อเป็นการขอโทษได้แล้ว"ได้ๆ!ยาโมโต้ปลิดชีพด้วยการคว้านท้องอย่างไม่ลังเลนี่เป็นของขวัญที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่ราชาเจิ้นเป่ยมอบให้เขาหลังจากนั้น หนิงเป่ยก็บินออกจากสวิตเซอร์แลนด์เขาต้องรีบกลับประเทศไป เพื่อตามหานิกายคงตงและเอาของของแม่กลับคืนมาฮันส์ไปส่งหนิงเป่ยที่สนามบินเป็นการส่วนตัวระหว่างทางหนิงเป่ยกำลังตรวจสอบแหวนหยก และไม่วางใจเหตุการณืทั้งหมดที่เกิดขึ้นวันนี้ได้เลย สุดท้ายฮันส์ก็ปล่อยวางได้เขาบินกลับต้าเซี่ยเมื่อเขากลับไปที่จื่อจินหมายเลข 1 เขาก็ต้องตกใจเมื่อพบว่าเติ้งชิงชิว ยังคงรออยู่ที่นั่นดูเหมือนว่าจะถูกเติ้งชิงชิวทำให้วุ่นวายอีกแล้วเมื่อเห็นหนิงเป่ยเข้า เติ้งชิงชิวก็ประหลาดใจ: " หนิงเป่ย คุณมาทำอะไรที่นี่?"หนิงเป่ยไม่เก่งเรื่องโกหก ดังนั้นจึงบอกความจริงว่า "กลับบ้านไง"กลับบ้าน?เติ้งชิงชิว พูดด้วยความโกรธ: "อย่าบอกว่าคุณอาศัยอยู่ใน จื่อจินหมายเลข 1 นี้"หนิงเป่ยพยักหน้าหุบปาก!เต
เขาเดาอย่างกล้าหาญว่า คนนั้นน่าาจะเป็นแม่ผู้ให้กำเนิดของเขาหนิงเป่ยตีเหล็กตอนยังร้อนอยู่ และจดบทความแรกจากความทรงจำลงกระดาษหลังจากเขียนมันลงไปแล้ว หนิงเป่ยก็รู้สึกประหลาดใจทันทีนี่เป็นทักษะการต่อสู้ของผู้ฝึกฝนตนในสมัยโบราณ: หมัดสายฟ้า!“ลมพัดแรงขึ้น เมฆก็ทะยานลอยขึ้นฟ้า และฟ้าร้องกระหึ่ม... สายฟ้าร้องใกล้เข้ามา!”ทักษะการต่อสู้ของผู้ฝนตนโบราณ ตามชื่อคือทักษะการต่อสู้ที่ฝึกฝนโดยผู้ฝึกตนโบราณมันไม่ได้อยู่ในโลกของนักสู้โบราณธรรมดาๆเมื่อหลายทศวรรษ ทักษะการต่อสู้ของผู้ฝึกตนโบราณได้สูญเสียไปจากโลก ผลที่ตามมาคือ ทำให้เกิดความสับสนวุ่นวายในโลกวรยุทธทั่วโลก ทำให้เกิดการบาดเจ็บและล้มตายจำนวนนับไม่ถ้วนไม่คิดว่าแม่จะทิ้งสิ่งล้ำค่าเช่นนี้ไว้ให้ตัวเองตอนนี้ หนิงเป่ยมั่นใจมากขึ้นว่า พ่อแม่ของเขามาจากผู้ฝึกตนโบราณโดยไม่ต้องรออีกต่อไป หนิงเป่ยก็เริ่มฝึกซ้อมทันที“ลมพัดแรงขึ้น เมฆก็ทะยานลอยขึ้นฟ้า และฟ้าร้องกระหึ่ม... สายฟ้าร้องใกล้เข้ามา!”ครั้งแรกล้มเหลว!ฟ้าร้องเล็ก ๆ กำลังเข้ามา!ครั้งที่สองล้มเหลวครั้งที่สาม ครั้งที่สี่... จนกระทั่งครั้งที่ร้อยก็ยังจบลงด้วยการคว้าน้ำเหลวหน
พวกเขากำลังดื่มชาและเล่นหมากรุกอยู่ใต้ศาลา พวกเขาดูน่าเกรงขามและมีภูมิหลังที่ดีในแวบแรกเภสัชหวง ผู้นำอาวุโสคนที่สามของนิกายคงตงก็อยู่ที่นั่นด้วยแต่ตัวเขาเองกลับไม่มีคุณสมบัติพอที่จะนั่งด้วยซ้ำ ดังนั้นเขาจึงต้องยืนอยู่ข้างๆ ด้วยความเคารพเมื่อเห็นว่ามีคนไม่กี่คน ตาหวงก็กัดฟันทันทีและพูดว่า "ทุกท่าน พวกเราพบกันอีกครั้งแล้ว"สายตาหลายคู่มองมาที่ตาหวงด้วยความดูถูกเหยียดหยามชายคนหนึ่งที่มีเคราแพะนั่งอยู่ในตำแหน่งสูง พูดอย่างเฉยเมย: "ตาหวง ในตอนนั้นพวกเราได้ส่งแกนิกายหวงฉีทั้งหมดไปลงนรกแล้ว แต่พวกเราดันปล่อยแกไป มันเป็นความผิดของพวกเราเอง"“วันนี้พวกเราจะส่งแกลงไปพบกับพวกมันเอง”ตาหวงระงับความโกรธไว่: "วันนี้ต้องดูว่าใครจะส่งใครลงไปกันแน่!"แค่กลุ่มเศษสวะอย่างพวกแกงั้นเหรอ?เคราแพะเหยียดหยามตาหวงพูดอย่างอดทนกับหนิงเป่ย: " หนิงเป่ย นี่คือผู้นำของ 6 นิกายจาก 36 หกนิกายฉีเหมิน "“ผู้นำคือผู้เฒ่าคงตง ผู้อาวุโสของนิกายคงตง และเขาทำหน้าที่เป็นหัวหน้าของนิกายคงตงชั่วคราว”หนิงเป่ยมองดูพวกเขาราวกับมองคนตาย: "ไม่น่าแปลกใจเลยที่เขามั้่นหน้าขนาดนี้ กลับกลายเป็นว่าหกนิกายหลักได้ร่วมมือก
เขาทำได้เพียงพยักหน้าตกลง: "ก็ได้ ทางที่ดีอย่าเพิ่งฆ่าพวกมัน ฉันเองก็อยากจะแก้แค้นเป็นการส่วนตัวสักหน่อย"หนิงเป่ย: "ไม่ต้องห่วง ฉันรู้ความพอของตัวเอง"ตาหวพูดกับผู้คนในนิกายหวงฉี: "วันนี้เราจะล้างแค้นให้บรรพบุรุษนิกายหวงฉี และล้างแค้นให้กับความอัปยศครั้งก่อนของพวกเรา!""ฆ่า!"ฆ่า!ทันใดนั้นสาวกใของนิกายหวงฉีก็พุ่งเข้าหาสาวกจากหกนิกายราวกับสัตว์ร้ายที่หิวโหยทันทีสาวกจากหกนิกายก็ตีวงล้อมให้แคบลงทันที และสถานการณ์นั้นก็ยุ่งเหยิงอลหม่านหนิงเป่ยถูกล้อมด้วยผู้นำทั้งหกเช่นกันผู้เฒ่าคงตงหัวเราะเยาะ: " หนิงเป่ย ฉันรู้ว่าแกพอมีความสามารถอยู่บ้าง แต่เรามีปรมาจารย์ขั้นสุดยอดสี่คนและปรมาจารย์ครึ่งก้าวอีกสองคน แกจะต่อกรกับพวกเราได้ยังไง!"“เว้นแต่แกจะเป็นราชาปรมาจารย์แข็งแกร่ง”หนิงเป่ย: "พูดตามตรง ฉันไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ระดับไหน วันนี้ขอให้ฉันใช้พวกแกเป็นตัววัดแล้วกัน"ผู้เฒ่าคงตงออกคำสั่ง: "ฆ่า!"ผู้นำทั้งหกเปิดระเบิดพลังออกมา และปลดปล่อยการโจมตีที่แข็งแกร่งที่สุดออกมาพลังของทั้งหกคนที่ประสานกันได้อย่างไม่มีที่ติทั่วบริเวณนี้เต็มไปด้วยทรายและหินที่ปลิวว่อนอยู่ในอากาศ พร้อมเสียงร