Semua Bab พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง: Bab 81 - Bab 90

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ มู่ชิงชิงพูดต่ออย่างจริงจังว่า: "ด้วยเหตุนี้ พวกเขาจึงขยายกำลังอย่างรวดเร็วและกลืนกินหลายแก๊งติดต่อกัน ในเวลาเพียงสองปี พวกเขาก็มีพลังเท่ากับหอฮัวจิ่ง มีข่าวลือในยุทธภพว่า หอฮัวจิ่งจะทำลายแก๊งอู่ชิวไม่ช้าก็เร็ว และจะเป็นผู้มีอำนาจพวกเดียวต่อไป""แต่ผ่านมานานขนาดนี้ หอฮัวจิ่งแห่งนั้นก็ไม่มีการเคลื่อนไหวใด ๆ จากนั้นแก๊งอู่ชิวก็ไม่ได้คิดจะลงมือกับพวกเขา ตอนนี้จึงเก่งกล้าสามารถไปหาเรื่องอ๋องชาง ดีเลย หอฮัวจิ่งไม่ต้องเคลื่อนไหว ราชสํานักก็จะไม่ปล่อยพวกเขาไปหรอก""ได้ยินมาว่าฮ่องเต้ได้สั่งให้ปิดล้อมและปราบปรามแก๊งอู่ชิว ตอนนี้เจ้าหน้าที่จะจับกุมใครก็ตามที่เป็นสมาชิก แก๊งอู่ชิว"เมื่อได้ยินสิ่งนี้ หลิ่วเซิงเซิงก็จิบชาแล้วพูดว่า "ดังนั้นพวกเขาคงจะอดทนได้ไม่นานแล้วใช่ไหม?""จะเป็นไปได้อย่างไร? พวกเขาแข็งแกร่งได้ขนาดนี้ ต้องมีความสามาถอะไรบางอย่างแน่นอน นอกจากนี้แก๊งนี้ก็ซ่อนอยู่ในที่ลับ จนถึงตอนนี้ก็ไม่มีใครรู้ว่าจุดรวมของพวกเขาอยู่ที่ไหน มันไม่ง่ายเลยที่จะกําจัดพวกเขา ได้ยินมาว่านักฆ่าทุกคนในแก๊งได้รับการคัดเลือกมาเป็นอย่างดี แต่ละคนมีศิลปะการต่อสู้ที่แข็งแกร่ง"หลิ่ว

หลิวเล่าตกใจมากเขาดูอาการให้หนานลั่วเฉินสองครั้ง แต่ละครั้งเขาไม่ก็ดูไม่ออก แต่เธอกลับมองออกทันทีและแก้ไขแล้ว...นี่มันน่าเหลือเชื่อมาก?เมื่อมองไปที่เงาที่หลิ่วเซิงเซิงจากไป หลิวเล่าก็รู้สึกว่าเขาได้พบกับหมอเทวดาแล้วจริง ๆหลังจากออกจากร้านร้อยปีแล้ว หลิ่วเซิงเซิงก็มุ่งหน้าไปยังจวนอ๋องชางออกมานานขนาดนี้ ไม่แน่ว่า "เซินเอ๋อ" คนนั้นอาจจะฟื้นแล้ว ถึงเวลากลับไปพบเธอแล้วขณะที่เดินอยู่คนเดียว หลิ่วเซิงเซิงก็มักจะรู้สึกว่ามีคนจ้องมองตัวเองอยู่ เธอมองซ้ายขวา บนถนนเต็มไปด้วยผู้คนและไม่มีคนน่าสงสัยหรือว่าตัวเองคิดมากไป?ขณะที่กำลังคิด เธอก็พบชายชุดดำที่อยู่ไม่ไกลจ้องมองตัวเองอยู่ ชายคนนั้นสวมหน้ากากในชุดดําเหมือนกันและมองไม่เห็นใบหน้าของเขา แต่เขาถือดาบในมือแน่น...หลิ่วเซิงเซิงแอบคิดว่ามีบางอย่างผิดปกติและเร่งฝีเท้าอย่างรวดเร็วตอนนี้ถนนเต็มไปด้วยผู้คน คนนั้นคงไม่กล้าลงมือโดยตรง เธอยังมีโอกาสกลับไปที่จวนอ๋องชาง!ขณะที่กำลังคิด ก็เห็นชายชุดดำวิ่งมาหาตัวเองอย่างรวดเร็ว จากนั้นโดยไม่พูดอะไรสักคำก็ชักดาบออกมาฟันใส่หลิ่วเซิงเซิง!คนรอบข้างเคยเห็นการต่อสู้เช่นนี้ที่ไหน?ตอนนี้ก็กรีด

ป้าหวังที่อยู่ข้าง ๆ ไม่ได้รู้สึกว่ามีอะไรผิดปกติ แค่คิดว่าผู้หญิงคนนี้พูดง่าย จึงประคองเธอแล้วพูดว่า: "ข้างนอกลมแรง ข้าน้อยพาท่านเข้าไปพักผ่อนในห้อง..."เซินเอ๋อพยักหน้าอย่างอ่อนแอ "รบกวนท่านแล้ว"เมื่อมองดูผู้หญิงที่สุภาพตรงหน้า ใบหน้าของหนานมู่เจ๋อก็ค่อย ๆ มืดลง "ถอยออกไป"พอป้าหวังได้ยินก็เข้าใจทันทีว่ากําลังพูดถึงตัวเอง พอดีตอนนี้เธอก็ไม่อยากรับใช้คนอื่นนอกจากพระชายาเลย สามารถจากไปได้ เธอก็ถอยกลับอย่างมีความสุขทันทีเซินเอ๋อยังคงตื่นตระหนกเล็กน้อย เจ้านายของเธอแค่บอกให้เธอแสร้งทำเป็นอ่อนแอและพูดให้น้อยลง แต่ไม่ว่าจะพูดน้อยแค่ไหนก็ดูเหมือนจะไม่มีประโยชน์เพราะเธอไม่รู้ว่าหนานมู่เจ๋อเข้ากับเซินเอ๋อคนเดิมอย่างไร คิดแล้วหนานมู่เจ๋อก็คืออ๋องชาง ผู้หญิงคนไหนก็เอาใจเขาด้วยความเคารพ ต้อนรับเขารึเปล่า?เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ เซินเอ๋อก็พูดอีกครั้ง: "ท่านอ๋อง ท่านเป็นอะไรไป? บาดเจ็บยังไม่หายเหรอ?"หัวหน้าแก๊ง เคยบอกว่าเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส...ตัวเองคงไม่ถามผิดใช่ไหม?แต่เห็นหนานมู่เจ๋อจ้องมองเธออย่างเย็นชา "ใครส่งเจ้ามา?"การแสดงออกของเซินเอ๋อแข็งทื่อ เธอถูกสงสัยเหรอ?ตัวเองเพิ่งตื่นแ

หลิ่วเซิงเซิงจะรู้สึกเหนื่อยใจทุกครั้งที่คิดถึงแก๊งอู่ชิวตอนนี้เธอแน่ใจว่ามู่เหยียนซีมาจากแก๊งอู่ชิว แต่หนานมู่เจ๋อยังไม่รู้ และมู่ชิงชิงก็ไม่รู้เหมือนกันเธอไม่สามารถบอกพวกเขาได้โดยตรง ถ้าเธอบอกหนานมู่เจ๋อโดยตรง หนานมู่เจ๋อก็จะรู้ตัวตนของเธอ และถ้าเธอบอกมู่ชิงชิงโดยตรง มันอาจส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์พี่น้องระหว่างพวกเขา แต่ไม่บอกก็ไม่ได้……คงจะดีไม่น้อยหากมู่เหยียนซีเสียชีวิตโดยตรงจากปืนในวันนั้น หลิ่วเซิงเซิงคิดเช่นนั้นเสมอหลังจากเบื่อมานานมาก หลิ่วเซิงเซิงก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป เธอจึงหาเวลาและย่องออกไปอีกครั้งเมื่อเธอออกไปก็พบว่า "ท่านมาอีกแล้ว" เปิดมาหลายวันแล้ว ไม่เพียงเท่านั้น การตกแต่งภายในก็สวยงามมากและมีลูกค้าจำนวนมาก"เซินเอ๋อ ช่วงนี้เจ้าไปอยู่ที่ไหนมา?"ทันทีที่เธอเดินเข้าไปในประตูโรงเตี๊ยม มู่ชิงชิงก็ปรากฏตัวต่อหน้าเธอ"วันเปิดร้านยังอยากฉลองกับเจ้าอยู่เลย สุดท้ายไม่ได้เจอเจ้าติดต่อกันหลายวันแล้ว ข้าก็ไม่รู้ว่าบ้านเจ้าอยู่ที่ไหน ไม่งั้นข้าก็ไปหาที่บ้านแล้ว"วันนี้มู่ชิงชิงกลับสวมผู้หญิง หลิ่วเซิงเซิงตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่เธอจะรู้สึกตัว "ชิงชิง?""อิอิ ทําไมเจ้

"หลังจากนั้นท่านอ๋องก็ตั้งใจตีตัวออกห่างจากสาวใช้ในจวน ก็คือหลีกเลี่ยงไม่ให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีก แต่ตอนนั้นท่านขี้สงสัยหนักมาก หรือบางทีตอนนั้นท่านอาจจะหน้าตาน่าเกลียด เห็นสาวใช้ที่สวยกว่า ก็อยากไล่พวกเธอออกไป ท่านดูสิว่าจวนอ๋องปัจจุบันยังมีคนไหนหน้าตาดี?"หลิ่วเซิงเซิงไอสองครั้ง ป้าหวังไม่เกรงใจเลยจริง ๆ ประวัติศาสตร์ที่มืดมนเหล่านี้ เธอไม่เคยลืมเลย...ได้ยินป้าหวังพูดต่ออีกว่า: "ที่จริงท่านอ๋องใจดีกับพระชายามากแล้ว ตอนแรกท่านบังคับให้ท่านแม่ทัพมาสู่ขอ น่าจะเป็นคนแรกที่ของเมืองหลวงที่มาสู่ขอผู้ชาย แต่พ่อของท่านก็มีความสำเร็จทางทหารมากมาย ถ้าไม่เป็นเช่นนั้น จะมีใครยอมท่านได้อย่างไร?""อีกอย่างหลังจากแต่งงานกับท่านอ๋องแล้ว ท่านก็หาจิตรกรมาวาดท่านอ๋องตลอด ทุกครั้งที่เห็นท่านอ๋องมาก็กอดมือคนอื่นไม่ปล่อย ยังน้ําลายไหลเหม่อลอย ไม่มีท่าทางคุณหนูเลย ทุกคนในจวนไม่ชอบท่าน ก็มีเหตุผล""แต่ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ท่านอ๋องไม่เคยแตะต้องท่านเลย และก็ไม่เคยคิดจะฆ่าท่านด้วย หากท่านไม่วางยา ท่านอ๋อง ท่านอ๋องคงไม่เกลียดขนาดนี้""แต่ถึงแม้ท่านอ๋องจะเกลียดท่าน แต่หลังจากโดนวางยาเขาก็ไม่เคยคิดจะหาผู้หญ