All Chapters of เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต: Chapter 171 - Chapter 180

เพราะเขาพบว่าหมัดของเขาดูเหมือนว่ากำลังชนกำแพงอยู่และเขาไม่สามารถก้าวไปข้างหน้าได้เลยเป็นไปได้ยังไง?รู้ไหมว่าหมัดของเขาสามารถทำให้แผ่นเหล็กเสียรูปได้เลยนะ"เป็นนักรบที่เพิ่งจะตระหนักถึงความลึกลับนี้ ตัวเองอ่อนแอเกินไป"ฉู่เฉินส่ายหัวเล็กน้อยเหมือนกำลังผิดหวัง คำพูดในหูของคนส่งน้ำเหมือนฟ้าผ่าลงมาผู้ชายคนนี้เป็นผู้เชี่ยวชาญ!เหงื่อไหลท่วมตัวของคนส่งน้ำ หลังจากถอนมือออกแล้วก็หนีไปโดยไม่พูดอะไรสักคำ"หนีพ้นงั้นเหรอ?"ดวงตาของฉู่เฉินเป็นประกาย และตะเกียบก็ปรากฏขึ้นในมือของเขาพร้อมกับเสียงทะลวงในอากาศ ร่างของคนส่งน้ำที่กระโดดไปหลายฟุตก็ได้หยุดนิ่งหากสังเกตดี ๆ จะพบว่าด้านหลังศีรษะของเขาถูกแทงด้วยตะเกียบ และตะเกียบครึ่งหนึ่งก็ถูกเสียบลึกลงไปในศีรษะ"ปึง!"ร่างของคนส่งน้ำล้มลงกับพื้นอย่างรุนแรง ดวงตาของเขาเบิกโพลงกว้างราวกับว่าตายตาไม่หลับเขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าตัวเองจะถูกตะเกียบฆ่าจริง ๆเมื่อเห็นฉากนี้ ฉู่เซี่ยงตงก็มองไปที่ฉู่เฉินอีกครั้งด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวสมกับที่เป็นนายน้อย!ตะเกียบฆ่าคน!และโจวลิ่วจื่อก็มีความรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมา ไอ้เจ้านั่นสังหารลูก

จ้าวเหยียนมองไปรอบ ๆ ฝูงชนแล้วพูดว่า "ตอนนี้มันได้จับตาดูตระกูลจ้าวของฉันเอาไว้แล้ว หากเรายังคงนั่งรอความตายกันต่อไปแบบนี้ เราก็จะจบเห่ด้วยกันหมดนี่แหละ""พี่ใหญ่ ต่อไปพวกเราจะต้องทำยังไงต่อดีล่ะ พี่ก็พูดมาตรง ๆ เถอะ พวกเราจะร่วมมือกับพี่แน่นอน" จ้าวหยางลูกคนที่สามของตระกูลจ้าวพูดทันทีจ้าวเหยียนมองไปที่ทุกคนและเห็นว่าทุกคนกำลังรอให้เขาตัดสินใจเขาอดไม่ได้ที่จะยิ้มเบา ๆ แล้วพูดว่า "บรรพบุรุษได้ส่งลูกศิษย์คนเล็กของเขาซึ่งกำลังเดินทางมาและจะมาถึงภายในไม่ถึงสามวัน""ด้วยความช่วยเหลือจากลูกศิษย์ของบรรพบุรุษ ไม่ว่าสัตว์เดรัจฉานจะทรงพลังแค่ไหน เขาก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงโลกได้"ทันใดนั้นทุกคนก็มีพลังขึ้นมาเมื่อได้ยินสิ่งนี้บรรพบุรุษมีความเชื่อทางจิตวิญญาณต่อตระกูลจ้าวทั้งหมด เนื่องจากเขาได้เข้ามาแทรกแซงในเรื่องนี้ก็หมายความว่าปัญหาไม่ได้ใหญ่โตจ้าวเหยียนเปลี่ยนเรื่องและกล่าวเสริมไปว่า "แต่ช่วงนี้บรรพบุรุษของฉันไม่พอใจอย่างมากกับตระกูลจ้าวของฉัน แม้แต่คนตระกูลฉินก็ยังกล้าที่จะดูถูกตระกูลจ้าวของฉัน ยิ่งไม่ต้องพูดถึงตระกูลอื่น ๆเลย""สิ่งที่บรรพบุรุษของฉันหมายถึงคือต่อจากนี้ไป มีเพียงเสี

“อะไรนะ” หนิงฉิงเสวี่ยตื่นตกใจหลังจากที่เย่จิงสูดหายใจเข้าแล้วก็รีบพูดเรื่องที่ตัวเองรู้ในคืนนี้ออกมาทั้งหมดหลังจากที่หนิงฉิงเสวี่ยได้ฟังก็ทั้งตกใจทั้งดีใจเธอตกใจก็เพราะนึกไม่ถึงว่าน้องเสี่ยวสือโถวของเธอจะฆ่าคนอีกแล้ว อีกทั้งคนที่ถูกฆ่าก็ยังเป็นคนของตระกูลจ้าวอีกต่างหากก่อนอื่นเลย ตระกูลจ้าวเป็นถึงตระกูลเศรษฐีใหญ่อันดับหนึ่งในหนานเจียงที่ตระกูลฉียากจะเทียบเทียมได้ อำนาจเหนือกว่าที่คนธรรมดาจะจินตนาการได้เลยและสิ่งที่เธอดีใจนั้นก็คือ นับตั้งแต่เรื่องของตระกูลฉีได้จบลง เธอก็ไม่วันไหนเลยที่จะไม่คิดถึงน้องเสี่ยวสือโถว แต่ก็น่าเสียดายที่ไม่ได้ข่าวคราวอะไรของเขาเลยจนมาถึง วันนี้น้องเสี่ยวสือโถวได้ไปลงมือสังหารคนของตระกูลจ้าว นั่นก็แสดงว่าตอนนี้เขายังปลอดภัยดี“ฉิงเสวี่ย น้องเสี่ยวสือโถวของเธอครั้งนี้นับว่าก่อเรื่องใหญ่เข้าแล้วนะ”เย่จิงสูดหายใจเข้าแล้วพูดว่า “คนที่เขาฆ่าคือจ้าวไท่ ลูกชายคนที่สี่ของตระกูลจ้าว ตอนนี้ทั้งตระกูลจ้าวต่างก็โกรธแค้นอย่างหนัก และตามหาตัวเขาอย่างบ้าคลั่งพร้อมกับตั้งค่าหัวเขาอีก 25 ล้าน เพื่อล่าตัวเขา”ร่างกายที่บอบบางของหนิงฉิงเสวี่ยสั่นสะท้านไปทั้งตัวเมื่อเธอไ

ต่อให้ตระกูลแพทย์แผนจีนจะยินดีขายสูตรให้ แต่ก็ไม่แน่ว่าจะสู้กับหมิงฮวยกรุ๊ปได้หลังจากที่จ้าวหมิงฮวยมองไปที่ปฏิกิริยาของเธออย่างละเอียดแล้ว มุมปากของเขาก็อดไม่ได้ที่จะทำท่ายิ้มอย่างภาคภูมิใจเขาถอนหายใจเบา ๆ "ฉิงเสวี่ย อันที่จริงเราไม่ควรเป็นศัตรูกันหรอกนะ เราสามารถเป็นเพื่อนหรือเป็นหุ้นส่วนกันได้นี่นา"“ขอแค่คุณยอมหย่ากับนายแซ่ฉู่นั่นแล้วมาแต่งงานกับผม ผมสัญญาว่าในภายภาคหน้าอุตสาหกรรมเครื่องสําอางในหนานเจียง เฟยเสวี่ยกรุ๊ปจะเป็นผู้นํา และหมิงฮวยกรุ๊ปของผมก็จะไม่มีการแข่งขันกับคุณ”“อีกอย่างพอถึงตอนนั้น ผมก็ยังจะมอบสูตรเครื่องสําอางในมือให้เป็นของขวัญหมั้นเพื่อแต่งงานกับคุณอีกด้วย คุณคิดว่ายังไง” สิ่งที่เขาพูดนั้นดูจริงใจซะจนคนที่ไม่รู้อาจถูกเขาหลอกได้เลยแต่หนิงฉิงเสวี่ยไม่ได้โง่ขนาดนั้น เธอรู้ดีว่าจ้าวหมิงฮวยก็แค่ต้องการในร่างกายของเธอก็เท่านั้นอีกอย่าง ตระกูลจ้าวยังเข้าร่วมในการเผาสถานเลี้ยงเด็กกําพร้าชิงซานก็นับว่าเป็นศัตรูกับหนิงฉิงเสวี่ยแล้วเธอจะร่วมมือกับศัตรูได้ยังไงเมื่อนึกถึงสิ่งนี้ หนิงฉิงเสวี่ยก็อดไม่ได้ที่จะพูดอย่างเย็นชาว่า “จ้าวหมิงฮวย เป็นไปไม่ได้หรอกที่ฉันจะแต่งงาน

“ไม่งั้นตระกูลจ้าวก็จะไม่ปล่อยนายเอาไว้แน่ นอกจากนายจะต้องตายแล้ว แม้แต่หนิงฉิงเสวี่ย พวกเธอก็ต้องตายด้วย”พอได้ยินคำพูดของเขา ในที่สุดหนิงฉิงเสวี่ยก็ได้สติขึ้นมา เธอรีบเข้าไปดึงมือของฉู่เฉินเอาไว้แน่น “ฉู่เฉิน อย่าวู่วาม อย่าวู่วามเด็ดขาด ถ้านายฆ่าเขา นายก็จะตายเหมือนกัน”เธอร้อนรนจนน้ำตาไหลพรากฉู่เฉินทนเห็นผู้หญิงร้องไห้ไม่ได้ที่สุด ความอาฆาตเมื่อครู่ก็มลายหายไปทันที เขาจึงทำได้เพียงโยนจ้าวหมิงฮวยออกไปเหมือนสุนัขข้างถนนที่ตายแล้ว “ไสหัวไปซะ ฉันเห็นแก่หน้าของฉิงเสวี่ย ฉันจะปล่อยให้นายมีชีวิตอยู่ต่ออีกหลายวัน”ไม่นาน บอดี้การ์ดของจ้าวหมิงฮวยก็รีบมาโดยเร็วแล้วหามเขาออกไปแต่สํานักงานรายล้อมไปด้วยพนักงานนับไม่ถ้วน ทุกคนต่างวิพากษ์วิจารณ์ฉู่เฉินและพวกเขาไปทั่ว“ถ้าฉันดูไม่ผิดละก็ คนที่ถูกโยนออกมาเมื่อครู่คือจ้าวหมิงฮวยคุณชายของของตระกูลเศรษฐีตระกูลจ้าวใช่ไหม”“ใช่ เป็นเขานั่นแหละ”“ผู้ชายของฉิงเสวี่ยคนนี้โหดจริงๆ นึกไม่ถึงเลยว่าจะทุบตีทำร้ายคุณชายจ้าวได้ขนาดนั้น ครั้งนี้ตระกูลจ้าวต้องบ้าคลั่งแน่ๆ”“มันจะไม่ใช่แค่บ้าคลั่งน่ะสิ ถือว่าเขาเจอหายนะครั้งใหญ่เข้าแล้วล่ะ แม้แต่ประธานหนิงก็ไม่สาม