Share

บทที่ 177

“โอเค เดี๋ยวฉันจะรีบเข้าไปที่บริษัทเดี๋ยวนี้”

หลังจากที่หนิงฉิงเสวี่ยวางสายแล้ว ก็รีบอาบน้ำเพื่อที่เตรียมตัวจะออกจากบ้าน แม้แต่เสื้อผ้าก็ไม่ทันได้เปลี่ยน

ตอนที่เธอเดินผ่านชั้นหนึ่งไป ฉู่เฉินก็กำลังยกอาหารเช้าออกมาแล้วถามว่า “วันนี้วันเสาร์ไม่ใช่เหรอ”

“ที่บริษัทมีธุระให้ฉันไปจัดการนิดหน่อยน่ะ” หนิงฉิงเสวี่ยพูดจบก็ออกจากบ้านไป

เธอไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับจ้าวหมิงฮวย เพราะหลักๆแล้วก็กลัวว่าถ้าฉู่เฉินรู้เข้าแล้วเขาจะหุนหันพลันแล่นเหมือนเมื่อครั้งที่แล้ว

ไม่นานหนิงฉิงเสวี่ยก็มาถึงเฟยเสวี่ยกรุ๊ป เมื่อเธอเดินไปถึงประตูห้องสำนักงานก็เห็นชายหนุ่มในชุดสูทที่มีดอกกุหลาบอยู่ในมือนั่งอยู่บนที่นั่งของเธอ

ถ้าไม่ใช่จ้าวหมิงฮวยแล้วจะเป็นใครไปได้อีก

พอจ้าวหมิงฮวยเห็นเธอก็รีบเข้ามาหาเธอพร้อมดอกไม้ในมือทันที “ฉิงเสวี่ย ในที่สุดคุณก็มาซะที ผมรอคุณมากว่าครึ่งชั่วโมงแล้ว”

“นี่คือดอกไม้ที่ผมตั้งใจนำมามอบให้คุณ คุณชอบไหมครับ”

“จ้าวหมิงฮวย คุณมาทำอะไรคะ” หนิงฉิงเสวี่ยชักสีหน้าไม่ดีใส่เขา

ความเย็นชาปรากฎขึ้นในแววตาของจ้าวหมิงฮวยแต่แสร้งยิ้มแล้วพูดขึ้นว่า “ฉิงเสวี่ย วันนี้ผมไม่ได้มาร้ายหรอกนะ คุณไม่จำเป็นต้องปฏิเสธผ
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status