All Chapters of แค้นรักแพทย์อัจฉริยะ: Chapter 311 - Chapter 320

“ลำดับที่สามเหรอ?”ซูหว่านพึมพำกับตัวเอง คิ้วที่งดงามของเธอก็ขมวดเข้าหากันเล็กน้อยพูดตามตรง มาส์กหน้าที่เซียวเป่ยทำขึ้นมาด้วยตัวเองนั้น ในที่สุดก็สามารถขึ้นไปเป็นอันดับที่สามได้ โดยไม่ได้มีการประชาสัมพันธ์อะไรเลย ทำให้เธอแปลกใจเป็นอย่างมากสีหน้าของซูหว่านเปลี่ยนไปเล็กน้อย หลี่เซียวลี่ก็รีบพูดขึ้นมาทันทีว่า: “ประธานซูคะ ฉันรู้ว่าคุณกำลังคิดอะไรอยู่ คุณอย่าไปคิดว่าเซียวเป่ยก่อตั้งบริษัท หรือทำมาส์กหน้าอะไรออกมาแล้ว จะเก่งกาจ หรือเป็นคนเสเพลที่กลับตัวใหม่จริงๆ ”“เขาทำแบบนี้ ก็เพราะจงใจที่จะขัดขวางคุณ และจงใจแข่งขันกับคุณไงล่ะคะ!”“อีกอย่าง ถ้าคุณลองพิจารณาให้ดีๆ บริษัทของเซียวเป่ยชื่ออะไร? ชื่อบริษัทการแพทย์และเภสัชโย่เสวี่ยจำกัด เป็นบริษัทที่เขาเปิดกับคุณหนูกู้ ถ้าพูดให้ชัดเจนก็คือ เซียวเป่ยทำแบบนี้ เพื่อให้ได้รับความโปรดปรานจากคุณหนูกู้ เพราะอยากจะจับคุณหนูของตระกูลกู้คนนี้ แล้วอาศัยบารมีของตระกูลกู้อัพคุณค่าของตนเอง!”เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ ซูหว่านที่เดิมทีมีอารมณ์ที่สงบนิ่ง ในใจก็เริ่มผันผวนทันทีเซียวเป่ยคิดอย่างนั้นจริงๆเหรอ?เธอขมวดคิ้ว และใบหน้าเต็มไปด้วยความสงสัย“เ

เซียวเป่ย?ผู้ช่วยตกตะลึงจนพูดอะไรไม่ออก“เลขาหลี่ ประธานเซียวคนเมื่อครู่นี้ คงจะไม่ใช่สามีเก่าของซีอีโอใช่ไหมครับ?”ผู้ช่วยถามหลี่เซียวลี่ถลึงตาใส่เขา แล้วพูดอย่างเย็นชาว่า: “เรื่องที่ไม่ควรถามก็อย่ามาถาม! ถ้าประธานซูถามอะไรขึ้นมา คุณรู้ใช่ไหมว่าควรจะตอบยังไง?”ผู้ช่วยรีบพยักหน้าแล้วกล่าวว่า “รู้ครับรู้ครับ ไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น”“ออกไปเถอะ” หลี่เซียวลี่พูดอย่างเย็นชาผู้ช่วยออกจากออฟฟิศไปอย่างเร่งรีบหลี่เซียวลี่ที่อยู่ในออฟฟิศ แสดงอารมณ์ออกด้วยสีหน้าที่โกรธเคืองอีตาบ้าเซียวเป่ย!นึกไม่ถึงเลยว่าจะโอหังขนาดนี้!ต้องให้เธอขอโทษก่อนถึงจะยอมร่วมมือ...“หึ! คิดเพ้อฝันจริงๆ!” หลี่เซียวลี่พูดด้วยความโมโห…...ทางด้านของเซียวเป่ย เพิ่งจะลุกขึ้นมา หยิบโทรศัพท์มือถือ และดูข้อมูลรายการยอดขายของในเมืองลำดับที่สองยอดขายหนึ่งแสนสองหมื่นกล่องเร็วเหมือนกันนะเนี่ยหากรูปการณ์ยังเป็นแบบนี้ต่อไป คงจะได้อันดับที่หนึ่งไม่ช้าก็เร็วดูอันดับที่หนึ่ง เป็นมาสก์หน้าของปิงฉิ้นกรุ๊ป มียอดขายมากกว่าห้าแสนกล่องแล้ว และยังคงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆยังคงน่ากลัวมากในขณะนี้ ในเมืองเจียงจง

หลี่เซียวลี่ตอบรับ แล้วเดินออกจากห้องออฟฟิศซีอีโอไปเมื่อได้กลับมาที่ออฟฟิศของตัวเองแล้ว หลี่เซียวลี่ก็ได้จ้องดูข้อมูลยอดขายอย่างจริงจัง และก็ได้พบว่าเป่ยเสวี่ยมาส์กที่เซียวเป่ยผลิต มีการเติบโตอย่างก้าวกระโดดถ้าหากว่าเป็นแบบนี้ต่อไป อาจจะแซงหน้ามาสก์ของบริษัทไปได้จริงๆไม่ได้ จะนิ่งเฉยไม่ทำอะไรเลยแบบนี้ไม่ได้เด็ดขาด!หลังจากที่คิดทบทวนดูแล้ว หลี่เซียวลี่ก็รีบเก็บข้าวของ หยิบกระเป๋าขึ้นมา แล้วตรงไปที่ร้านเล็กๆของเซียวเป่ยไม่ว่าจะเป็นยังไง ก็ต้องลองเสี่ยงดูถ้าไม่ได้ผลจริงๆ ก็ต้องใช้ไม้แข็ง!ไม่ช้า หลี่เซียวลี่ก็ได้ขับรถมาถึงร้านเล็กๆ และเห็นเซียวเป่ยกับกู้โย่เสวี่ยกำลังจะออกไปข้างนอกอยู่พอดีตอนที่เห็นกู้โย่เสวี่ย สีหน้าของหลี่เซียวลี่ก็ได้เปลี่ยนไปเซียวเป่ยเห็นหลี่เซียวลี่เดินลงมาจากรถ ก็ได้ขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้วพูดหยอกเย้าไปว่า: “อุ้ปส์ แขกแก้วมาเยือนจริงๆ ลมอะไร ถึงได้พัดพาเลขาหลี่ผู้สูงส่งมาถึงที่นี่ได้ล่ะคะเนี่ย”หลี่เซียวลี่ขมวดคิ้ว กลอกตาใส่เซียวเป่ย กล่าวทักทายกู้โย่เสวี่ยก่อน จากนั้นก็พูดกับเซียวเป่ยอย่างเรียบเฉยว่า: “เซียวเป่ย ฉันมีเรื่องจะคุยกับคุณนิดหน่อย พวกเร

“บัวหิมะร้อยปี?”ใบหน้าของกู้โย่เสวี่ยเต็มไปด้วยความสงสัย แต่ก็ไม่ได้ถามอะไรเพิ่มเติม จากนั้นก็โทรหาเถ้าแก่คลังยาจีนเหอหยวนถังหลังจากที่วางสายโทรศัพท์แล้ว กู้โย่เสวี่ยก็กล่าวด้วยใบหน้าที่ประหลาดใจว่า: “คุณเซียว ช่างบังเอิญจริงๆ ไม่นานมานี้คลังยาจีนเหอหยวนถังได้บัวหิมะร้อยปีมาดอกหนึ่งพอดี”ใจของเซียวเป่ยหวั่นไหวกู้โย่เสวี่ยก็เหยียบคันเร่งเช่นกันในขณะเดียวกันทางเข้าคลังยาจีนเหอหยวนถัง ซูหว่านขับรถพาหยางเหม่ยหลันและซูเทียนห้าวมาถึงแล้วก็ลงจากรถ“แม่คะ ปรมาจารย์คนนั้นของแม่สามารถรักษานายน้อยหานได้จริงเหรอคะ?” ซูหว่านถามด้วยความกังวลเล็กน้อยแม้ว่าเมื่อคืนหานเทียนซานจะขอโทษตนเองอยู่ตลอดเวลา แต่ซูหว่านก็รู้ดีว่า เมื่อต้องเผชิญกับเรื่องเช่นนี้ ตระกูลหานไม่ยอมให้เรื่องนี้ผ่านไปง่ายๆแน่หากสามารถรักษาหานตงถิงให้หายขาดได้ ก็จะสามารถบรรเทาความบาดหมางระหว่างตนเองกับตระกูลหานได้“ลูกคิดว่าแม่โกหกลูกอย่างนั้นเหรอ?”หยางเหม่ยหลันมองจ้องไปทางเธอซูเทียนห้าวกล่าวเสริมว่า: “พี่ครับ พี่สบายใจได้ ผมเคยเจอปรมาจารย์ท่านนั้นมาก่อน เขาเก่งมากจริงๆ!ผมเคยเห็นเขารักษามือของคนอื่นที่ขาดไปแล้วให้หาย

เพียะ!ทันทีที่ซูเทียนห้าวพูดจบ กู้โย่เสวี่ยก็ง้างมือขึ้น แล้วตบไปที่หน้าของเขาทั้งห้องโถงเต็มไปด้วยเสียงตบที่ดังกังวาน!เสียงดังฟังชัดมาก!ในขณะนั้น ซูเทียนห้าวตกตะลึง เบิกตากว้าง แล้วจ้องไปที่กู้โย่เสวี่ยแก้มของเขา ปวดแสบปวดร้อนมาก!หลังจากนั้นไม่นาน ซูเทียนห้าวก็ตอบสนองได้ ม่านตาของเขาหดตัวลง สีหน้าแดงก่ำ แล้วตะโกนว่า: “แก เชี่ยแม่งแกกล้าดีอย่างไรมาตบฉัน? นังสารเลว แกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร? ฉันจะตบแกให้ตายไปเลย!”ซูเทียนห้าวโกรธมาก!นี่เป็นครั้งแรกที่เขาถูกผู้หญิงตบในที่สาธารณะในฐานะที่เขาเป็นผู้ชาย ถือว่าเป็นความอัปยศอดสูอย่างใหญ่หลวง!“แล้วนายรู้มั้ยว่าฉันเป็นใคร?”กู้โย่เสวี่ยพูดอย่างเย็นชา พร้อมกับเสยผมเล็กน้อย แสดงให้เห็นถึงความเย่อหยิ่งสุดขีด“ฉันไม่สนใจหรอกว่าแกจะเป็นใคร! รนหาที่ตาย!”ซูเทียนห้าวยกมือขึ้น กำลังจะโจมตีกู้โย่สวี่ย“หยุดนะ!”เมื่อเห็นดังนี้ ก็ร้อนใจ จึงตะโกนขึ้น แล้วคว้าแขนของซูเทียนห้าวเอาไว้ซูเทียนห้าวตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง และหันไปมองซูหว่าน แล้วตะโกนว่า: “พี่ครับ พี่กำลังทำอะไรอยู่? ผู้หญิงชั้นต่ำคนนี้ตบผมนะ!”เพียะ!ผลก็คือ ซูหว่านก็เหวี่ยง