All Chapters of ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย: Chapter 711 - Chapter 720

หลินตงยืนอยู่ระหว่างเทพธิดาทั้งสามของมหาวิทยาลัยเจียงหนานอย่างงงงวยซูยิงเสวี่ยเข้ามาทำอะไรอีก?เพื่อนสาวที่เดิมทีไม่สนิทสามคนเลือกที่จะมาหาเขาในเวลาเดียวกัน?"เอ่อ... เพื่อนทั้งสาม ล้วนมาหาผมเหรอ???" หลินตงถามทำลายความเงียบ"ใช่!!!"ทั้งสามคนตอบพร้อมกัน"งั้นพวกเราไปหาที่คุยกันดีไหม?""นายไปคุยกับพวกเธอก่อนเถอะ! รอนายมีเวลาแล้วฉันค่อยมาหานาย" ซูยิงเสวี่ยพูดจบก็เดินเบียดออกไป"แล้วพวกคุณล่ะ? ด้วยกันไหม?" หลินตงถาม"ช่างเถอะ! ฉันก็รอให้นายมีเวลาค่อยมาหาแล้วกัน!" หานชือหยุนคิดอยู่พักหนึ่งแล้วพูดตอนนี้ให้เธออยู่ต่อ เธอก็ไม่รู้จะพูดอะไรกับหลินตงและที่นี่มีคนเยอะแยะหลังจากพูดจบหานชือหยุนก็หันหลังและจากไปสุดท้ายก็เหลือเพียงซ่างกวนหมิงเยว่เท่านั้น"เพื่อนซ่างกวน มีเรื่องอะไรไหม?""หลินตง ไปหาที่คุยกันหน่อยเถอะ!""ได้เลย!!!"ทั้งสองหาสถานที่เงียบสงบในมหาวิทยาลัยด้วยกันตอนนี้เป็นเวลารับประทานอาหารเที่ยง คนในมหาวิทยาลัยน้อยมาก"มีเรื่องอะไรก็พูดมาเถอะ! เพื่อนซ่างกวน" หลินตงกล่าว"หลินตง จำเรื่องที่เกิดขึ้นที่จิงตูครั้งที่แล้วได้ไหม?" ซ่างกวนหมิงเยว่ถาม"ไม่ต้องห่วง! ไม่

ตำนานของหลินตงกำลังแพร่สะพัดในมหาวิทยาลัยเจียงหนาน น้องใหม่หลายคนต่างก็สงสัยเกี่ยวกับเรื่องของหลินตงหลังจากที่รู้ว่าเดิมทีเขาเป็นลูกคนรวย เพราะอยากตามหารักแท้ ทำตัวเป็นเด็กยากจนส่งอาหารเดลิเวอรี่ทุกวันผลลัพธ์กลับถูกแฟนสาวของตัวเองนอกใจ จนสุดท้ายต้องฟื้นสถานะลูกคนรวยน้องใหม่ทุกคนอึ้ง!!!ฉากที่ปรากฏแต่ในละครโทรทัศน์เกิดขึ้นจริงในชีวิตจริง?เด็กยากจนกลายเป็นเจ้าชายหลังจากถูกนอกใจ!มีอะไรที่น้ำเน่ากว่านี้อีกไหม?การกระทำของหลินตงโดนใจนักศึกษาชายหลายคนมากเพราะคนที่มีสถานการณ์เหมือนเขามีไม่น้อยหลังจากเข้ามหาวิทยาลัย ได้สัมผัสสิ่งของมากมาย ทนการล่อลวงของรถหรูและกระเป๋าแบรนด์เนมไม่ไหว มีนักศึกษาจำนวนไม่น้อยที่สุดท้ายก็ทิ้งแฟนหนุ่มที่ยากจนอย่างไรก็ตามไม่ใช่ทุกคนที่ถูกทิ้งจะสามารถแปลงร่างเป็นลูกคนรวยได้เหมือนหลินตง จนผู้คนนับไม่ถ้วนอิจฉา ทำให้เทพธิดามารุมล้อมนอกจากหลินตงแล้ว ผู้ชายคนอื่น ๆ ที่ถูกแฟนทิ้งก็ได้แต่แอบเสียใจและอธิษฐานให้แฟนเปลี่ยนใจซึ่งก็มีหญิงสาวที่เดิมทีตั้งใจจะเลิกกัน เริ่มแอบสืบประวัติแฟนหนุ่ม ดูว่าตัวเองจะได้เจอกับลูกคนรวยคนที่แสร้งทำตัวเป็นคนจนอย่างหลินตงบ้า

ในเวลานี้สาวสวยร่างสูงคนหนึ่งมาต้อนรับและถามอย่างสุภาพว่า "สวัสดีค่ะคุณผู้ชายคุณผู้หญิง!!! ฉันเป็นผู้จัดการล็อบบี้ของโรงแรมโรงแรมโกลเด้นลิฟ ไม่ทราบว่ามีอะไรให้ช่วยไหมคะ?""เอ่อ... ผม... เราแค่มาดู!" เพื่อนร่วมชั้นตอบ"ใช่ใช่ใช่!!! พวกเราแค่เข้ามาดูเฉย ๆ ไม่ได้ต้องการอะไร พี่สาว คุณไปยุ่งเถอะ!""ขอโทษด้วยทุกท่าน! ที่นี่เป็นโรงแรมระดับไฮเอนด์ที่สุดในมณฑลเจียงหนาน ไม่อนุญาตให้เข้าชม ถ้าทุกท่านไม่มีธุระอะไร เชิญออกไปด้วยค่ะ" ผู้จัดการสาวสวยยังคงพูดอย่างสุภาพ แต่สีหน้ากลับดูถูกเล็กน้อย"พวกเรามาหาหลินตง เขาไม่ได้บอกคุณไว้เหรอ?" หลิวเผิงพูดแทรกขึ้นมาเขาไม่เชื่อว่าหลินตงจะไม่ได้จัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อย"ที่แท้พวกคุณก็เป็นแขกของนายน้อยหลินนี่เอง! นายน้อยหลินได้สั่งไว้แล้วค่ะ สถานที่ก็จัดไว้เรียบร้อยแล้ว เชิญทุกท่านตามฉันมาค่ะ" ผู้จัดการสาวสวยได้ยินว่ามาหาหลินตง ก็รีบเปลี่ยนหน้าทันที ยิ้มแย้มแจ่มใส กล่าวด้วยความเคารพคำพูดของผู้จัดการสาวสวยก็ทำให้ทุกคนสบายใจเช่นกันที่แท้หลินตงได้จัดการไว้เรียบร้อยแล้วดูเหมือนว่าจะทุ่มเงินหลายล้านเลี้ยงข้าวพวกเขาจริง ๆ!ลูกคนรวยของแท้แน่นอนไม่ไ

อาหารโต๊ะละล้านห้า คนที่กินอยู่ที่นั่นเสียดายมากแม้จะอร่อยจริงจนแทบจะกลืนลิ้นไปให้หมด แต่เมื่อนึกถึงค่าใช้จ่ายเฉลี่ยคนละแสนห้า ก็ทำให้พวกเขารู้สึกอึดอัดใจถ้าพวกเขาต้องเลือกระหว่างอาหารมื้อหนึ่งกับเงินแสนห้า พวกเขาจะเลือกเงินแสนห้าแน่นอนสำหรับเพื่อนร่วมชั้นที่บ้านไม่ได้ร่ำรวย ห้าแสนนี้พวกเขาสามารถทำอะไรได้หลายอย่างแม้กระทั่งเป็นรายได้ของครอบครัวหลายปีแน่นอนว่านี่เป็นสิ่งที่คนอื่นเลี้ยง พวกเขาไม่สามารถเลือกได้ ดังนั้นก็กินให้เยอะ ๆ เถอะทุกคำที่กินเข้าไปก็ได้กำไรเมื่อกี้มีคนดื่มไวน์แค่ไม่กี่คนตอนนี้ได้ยินว่าไวน์ขวดหนึ่งราคาสามแสนขนาดผู้หญิงหลายคนยังแย่งกันดื่มเล็กน้อยเนื่องจากโอกาสแบบนี้หายากมากดื่มหลายอึก ต่อไปจะได้มีทุนคุยโวได้ไม่ใช่เหรอ?ฉันก็เป็นคนที่เคยดื่มไวน์แดงชั้นนำขวดละสามแสนครึ่งชั่วโมงต่อมา...ทุกคนกินไม่ไหวแล้วจริง ๆบนโต๊ะกลับยังมีอาหารอีกมากมายโต๊ะละล้านห้า ปริมาณก็สุดยอดมากแต่ไม่มีใครลุกจากโต๊ะเลยโอกาสหายาก พักผ่อนสักพัก เข้าห้องน้ํา อาจจะกินได้อีกบ้างในเวลานี้ประตูห้องส่วนตัวก็เปิดออกหลินตงเดินเข้ามาจากข้างนอกทุกคนลุกขึ้นโดยอัตโนมัติ

หลินตงในฐานะตัวเอกของในวันนี้ ย่อมได้รับเชิญจากเพื่อนร่วมชั้นหญิงหลายคนแต่หลินตงแสร้งทำเป็นเมาและปฏิเสธได้สัมผัสกับสาวสวยชั้นนำมากมายที่มีอยู่ระดับเก้าสิบห้าคะแนน สายตาของหลินตงก็สูงขึ้นโดยไม่รู้ตัว พวกเจ็ดแปดสิบคะแนนเขาไม่สนใจจริง ๆเขาไม่สนใจ แต่คนอื่นสนใจในไม่ช้าหลิวเผิงหลายคนก็ต้านทานสิ่งล่อใจไม่ได้และเข้าร่วมการเต้นรำด้วยในห้องยังมีนักเรียนหญิงที่หน้าตาดีหลายคน ฉวยโอกาสเอาเปรียบหน่อยก็ดีนะแต่น่าเสียดายที่ซูยิงเสวี่ยซึ่งเป็นเทพธิดาของมหาวิทยาลัยเจียงหนานไม่ได้เข้าร่วม ไม่ใช่นั้นจะยิ่งสนุกมากกว่านี้พวกเขาก็อยากเห็นว่าเทพธิดาเต้นรำเป็นยังไงในความคิดของพวกเขา ซูยิงเสวี่ยจะดูเรียบร้อยมาตลอดหลังจากหลิวเผิงจากไป หลินตงก็หาโอกาสและออกจากห้องส่วนตัวอย่างเงียบ ๆส่งข้อความถึงหลิวเผิง จบแล้วให้เขาพาทุกคนออกไปเลย ตัวเองได้จ่ายเรียบร้อยแล้วแม้ว่าหลินตงจะไม่ได้ส่งข้อความนี้ หลิวเผิงก็ทำได้เพียงพาทุกคนออกไปเท่านั้นไม่มีใครแย่งกันจ่ายเงินแน่นอน เพราะไม่มีใครสามารถจ่ายได้หลินตงมองดูเวลา ตอนนี้เป็นเวลาสามทุ่มแล้ว เขาเดินออกจากโรงแรมโกลเด้นลิฟเพียงลำพัง เตรียมจะออกไป กลับไปพั