บททั้งหมดของ ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย: บทที่ 1 - บทที่ 10

"หลินตง เราเลิกกันเถอะ!"ถัดจากสนามกีฬาของมหาวิทยาลัยเจียงหนาน ในป่าเล็ก ๆ ที่ซ่อนอยู่เจียงซานพูดกับหลินตงซึ่งเป็นแฟนของเธอ"ซานซาน ทำไม? ผมทำอะไรผิด? ทำไมคุณถึงใจร้ายขนาดนี้?"หลินตงถามอย่างตื่นเต้นเขาและเจียงซานเป็นเพื่อนร่วมชั้นมัธยมปลาย และพวกเขาเป็นคู่รักกันในช่วงปีสามที่โรงเรียนมัธยมปลายแม้ว่าสภาพครอบครัวของหลินตงจะไม่ค่อยดีนัก แต่เขาหล่อและเรียนเก่ง เขาเป็นผู้ชายอบอุ่นมาตรฐาน ตอนมัธยมปลาย แน่นอนว่าเป็นที่รักของเพื่อนร่วมชั้นหญิงเจียงซานก็ไม่เลวเช่นกัน เธอเป็นสาวสวยประจำชั้นเรียน เธอเรียนแย่กว่าหลินตงเล็กน้อย แต่ก็อยู่ในอันดับต้น ๆตอนที่ทั้งสอนคนคบกันแรก ๆ มักถูกครูดุบ่อยครั้ง ทั้งสองคนสัญญาหลายครั้งว่าจะไม่ให้เสียการเรียน และตราบใดที่ผลการเรียนลดลงก็จะเลิกกัน จึงจะทำให้ครูไม่สนใจเรื่องของพวกเขาความจริงก็เป็นอย่างที่พวกเขาพูดกัน ทั้งคู่ได้เข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยเจียงหนาน ซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยสำคัญของประเทศ ไม่รู้ว่าจะมีสักกี่คนที่อิจฉาพวกเขาแต่หลินตงไม่เคยคาดหวังเลยว่าภายในหนึ่งปีหลังจากเข้ามหาวิทยาลัย เจียงซานก็เริ่มห่างเหินเขา ตอนนี้ถึงกับบอกเลิกเขาจริง ๆ แล้วใ

จ้าวซวนทำงานเป็นผู้จัดการล็อบบี้ของโรงแรมระดับแปดดาวแห่งนี้มานานกว่าสามปีแล้ว เคยเห็นคนรวยมาเยอะ เศรษฐีหลายพันล้านหรือหลายหมื่นล้านก็เห็นมาไม่น้อย อย่างไรก็ตามคนที่สามารถเข้าออกที่นี่ได้ล้วนแต่มีฐานะแม้ว่าบัตรสมาชิกที่นี่จะสามารถคืนเงินได้และยังมีบริษัทใหญ่ ๆ มากมายที่รับลูกค้าที่นี่เติมเงินหลายสิบล้านตลอดทั้งปี แต่เติมเงินทีเดียวร้อยล้าน พึ่งเคยเจอครั้งแรกจริง ๆ คนแบบนี้มีทรัพสินเกินหมื่นล้านแน่นอน ไม่อย่างนั้นจะไม่กล้าทำแบบนี้แม้ว่าคนที่มีทรัพสินหลายร้อยหลายแสนล้านในฟอร์บส์จะเป็นคนอันดับต้น ๆ แต่จ้าวซวนเพิ่งรู้เมื่อเข้าไปใกล้ชิดกับวงการนี้ว่ามีเศรษฐีที่ไม่เปิดตัวมากมายในโลกนี้ ในฟอร์บส์อาจจะมีไม่ถึงหนึ่งเปอร์เซ็นต์ด้วยซ้ำเศรษฐีส่วนใหญ่เป็นคนถ่อมตัว เห็นได้ชัดว่าคนนี้เป็นหนึ่งในเศรษฐีที่ไม่เปิดตัวและเป็นอันดับต้น ๆ อย่างแน่นอนอายุก็ยังน้อย เป็นรุ่นที่สองของตระกูลเศรษฐีที่ไม่เปิดตัวแน่นอนในความเป็นจริงเมื่อกี้ตอนมาเห็นหลินตง จ้าวซวนก็ดูถูกเขา เสื้อผ้าทั้งหมดที่สวมน่าจะรวมแล้วไม่ถึงสองร้อย คนแบบนี้มีอยู่เต็มถนนเมื่อได้ยินแผนกต้อนรับบอกว่าหลินตงต้องการเติมเงินบัตรสมาชิกร้อยล้

ทันทีที่เข้าไป หลินตงก็ตกใจมาก สมกับเป็นห้องราชา การตกแต่งหรูหราสุดขีดหลินตงเดินไปที่หน้าต่างสูงจากพื้นจรดเพดานที่สูงสามเมตรและยาวสิบกว่าเมตร มองทิวทัศน์ตรงหน้า กลับให้ความรู้สึกว่า "อยู่ในจุดสูงสุดมองดูภูเขาที่ดูเล็ก ๆ""คุณหลิน นี่คือราชาแห่งอาคาร 1 หน้าต่างสูงจากพื้นจรดเพดานตรงหน้าคุณทำจากกระจกกันกระสุนนำเข้าจากต่างประเทศ มีความหนาสิบเซนติเมตรและไม่สามารถเสียหายจากขีปนาวุธธรรมดาได้ แถมยังโปร่งใสมากและไม่กระทบแสงแดดเลย หน้าต่างบานนี้ เพียงอย่างเดียวมีมูลค่ากว่า 10 ล้าน และโคมระย้าอันงดงามเหนือศีรษะของคุณนำเข้าจากฝรั่งเศสและสามารถเปลี่ยนสีได้มากกว่าสิบสี""นี่คือห้องครัว""นี่คือห้องนอน""นี่คือห้องหนังสือ""นี่คือห้องเก็บไวน์""นี่คือห้องน้ำ""นี่คือห้องรับแขก""นี่คือห้องสันทนาการ"จากนั้นทั้งสองก็มาถึงชั้นที่ยี่สิบแปด"ที่นี่มีสระว่ายน้ำในร่ม สามารถเปลี่ยนน้ำเป็นประจําทุกเช้า และน้ำที่เปลี่ยนเป็นน้ําปลอดเชื้อที่บริสุทธิ์ สามารถดื่มได้โดยตรง"หลังจากชุยเจียพูดจบ เธอก็หยิบน้ำเข้าปากและจิบ จุดประสงค์คือทำให้หลินตงรู้สึกว่าน้ำสะอาดมากการดูบ้านของทั้งสองได้ผ่านไปอีกหนึ่งช

หลี่เสวี่ยเวยนอนอยู่บนเตียงในหอพักยังคงนอนไม่หลับคืนนี้เพื่อนร่วมห้องทั้งสามคนในหอพักไปสังสรรค์กับเด็กผู้ชายคนอื่นในหอพักเธอหาข้ออ้างบอกว่าไม่สบายก็เลยไม่ได้ไป จริง ๆ แล้วเธอไม่ค่อยเข้าร่วมกิจกรรมแบบนี้ อย่างไรเสียครอบครัวของเธอก็สู้อีกสามคนไม่ได้ เพื่อที่เธอจะเข้าเรียนที่วิทยาลัยดนตรี ก็ทำให้ครอบครัวลำบากแล้ว บางครั้งหลีกเลี่ยงไม่ได้จริง ๆ จึงจะไปบ้างเธอดีใจมากที่เธอไม่ไป ไม่เช่นนั้นเธอคงพลาดรางวัลของพี่ใหญ่ไม้ขีดไฟอันเล็กให้รางวัลครั้งเดียวสองหกแสน แม้แต่วีเจที่มีชื่อเสียงหล่านั้นก็ไม่ค่อยได้เจอสถานการณ์แบบนี้ นับประสาอะไรกับวีเจธรรมดาอย่างเธอเพิ่งเลิกไลฟ์ก็มีทีมงานติดต่อเธอแล้ว บอกว่าอยากจัดแต่งเธอ โฆษณาให้เธอ ติดต่อวีเจที่มีชื่อเสียงให้ต่อสายกับเธอ กระตุ้นใหญ่ไม้ขีดไฟอันเล็กนี้ ด้วยความใจใหญ่ของพี่ใหญ่คนนี้ ไม่แน่ว่าอาจจะให้รางวัลครั้งละหลายสิบล้านก็ได้ทีมงานรู้นิสัยของพี่ใหญ่พวกนี้ชัดเจนมาก พี่ใหญ่สนใจอะไรมากที่สุด? แน่นอนว่ามันเป็นเรื่องของการรักษาหน้า ห้ามเสียหน้าต่อหน้าวีเจคนโปรดของตัวเองเด็ดขาด แค่จับจุดนี้ได้ ก็สามารถให้พี่ใหญ่เหล่านี้มอบของขวัญได้อย่างต่อเนื่อง

"งั้นพี่ย้ายมาอยู่กับผมดีไหม? บ้านหลังใหญ่ขนาดนี้ผมก็อยู่คนเดียวไม่ได้ แบบนี้พี่ยังสามารถประหยัดค่าเช่าได้นิดหน่อย"หลินตงก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงพูดแบบนี้ ตามเหลักแล้วเขากับจ้าวซวนรู้จักกันแค่สองวันเท่านั้น การเชิญคนอื่นมาอยู่ด้วยกันแบบนี้ก็ค่อนข้างกะทันหัน แต่เขาพูดออกมาแล้ว ในใจจึงคาดหวังอยู่เล็กน้อยจริง ๆ แล้วหลินตงไม่รู้ เมื่อก่อนเขาอยู่กับเจียงซานต่ำต้อยมาก ส่วนใหญ่แล้วเขาฟังเจียงซาน เขาไม่ค่อยมีสิทธิ์พูดแต่แตกต่างจากจ้าวซวน จ้าวซวนไม่ว่าเขาจะพูดและทำสิ่งต่าง ๆ ก็สนใจเขาเป็นหลัก ทำอะไรก็ต้องถามความคิดเห็นของเขาผู้ชายน่ะ ใครไม่มีความคิดเป็นของตัวเองแบบผู้ชายบ้าง? ใครไม่อยากให้ผู้หญิงคิดว่าตนเป็นใหญ่? ดังนั้นวิธีการทำสิ่งต่าง ๆ และสัญชาตญาณการพูดของจ้าวซวนทำให้หลินตงสบายใจมาก จิตใต้สำนึกก็ชอบที่จะอยู่กับจ้าวซวนมาก"แบบนี้...จะดีเหรอ?" จ้าวซวนถามอย่างลังเลเล็กน้อยแม้ว่าเธอจะพูดแบบนี้ แต่เธอก็รู้สึกตื่นเต้นมาก ตราบใดที่เธอย้ายมาที่นี่ เธอก็จะสามารถเกาะต้นไม้ใหญ่อย่างหลินตงได้แล้วสำหรับหลินตงจะทำอะไรนอกกรอบกับเธอหรือไม่ เธอไม่สนใจเลยและแม้กระทั่งจงใจยั่วยวนหลินตงจ้าวซวนเป็นคนท