Share
บทที่ 716
Related chapter
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 717
โต๊ะขนาดใหญ่เต็มไปด้วยอาหารเลิศรส โดยทั่วไปเคยเห็นแต่ในทีวีเท่านั้นสามนาทีผ่านไป...ทุกคนต่างยุ่งกับการถ่ายรูปต่าง ๆโพสต์บนโมเมนต์สารพัดอวดสิบนาทีผ่านไป...อวดเสร็จแล้ว แม้ว่าทุกคนจะแอบกลืนน้ําลาย แต่ก็ไม่มีใครขยับตะเกียบเลยเพราะตัวเอกอย่างหลินตงยังไม่มา!ใครจะกล้าขยับ???หลิวเผิงเห็นว่าอาหารเกือบจะเย็นแล้ว จึงโทรหาหลินตง"ฮัลโหล!!! หลิวเผิง พวกนายมาถึงแล้วเหรอ?" เสียงของหลินตงดังมาจากโทรศัพท์"หลินตง นายอยู่ไหน? เรามาถึงแล้ว อาหารก็เสิร์ฟหมดแล้ว ทุกคนกำลังรอนายอยู่!" หลิวเผิงกล่าวทันทีที่หลิวเผิงพูด ทุกคนก็มองมาที่เขา"อาหารครบแล้ว พวกนายก็รีบกินสิ! จะรอฉันทำอะไร? เดี๋ยวฉันมาดื่มกับพวกนายสองแก้วก็พอ ไม่ต้องรอฉันแล้ว""งั้นก็ได้!!! เราจะกินกันก่อนแล้ว"หลิวเผิงวางสายโทรศัพท์แล้วก็พูดว่า "ทุกคนเริ่มกันเลย! ไม่ต้องรอหลินตง ตอนนี้เขายุ่งอยู่ เดี๋ยวจะมาทีหลัง"หลังจากพูดจบ ทุกคนก็ยังไม่กล้าขยับหลิวเผิงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากหยิบตะเกียบแล้วเริ่มกินจากนั้นทุกคนจึงเริ่มกินอาหารบนโต๊ะนี้อร่อยมาก!!!ผู้ชายทุกคนกินกันอย่างตะกละตะกลาม"หลิวเผิง อาหารโต๊ะนี้ต้องแพงมากเล
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 718
อาหารโต๊ะละล้านห้า คนที่กินอยู่ที่นั่นเสียดายมากแม้จะอร่อยจริงจนแทบจะกลืนลิ้นไปให้หมด แต่เมื่อนึกถึงค่าใช้จ่ายเฉลี่ยคนละแสนห้า ก็ทำให้พวกเขารู้สึกอึดอัดใจถ้าพวกเขาต้องเลือกระหว่างอาหารมื้อหนึ่งกับเงินแสนห้า พวกเขาจะเลือกเงินแสนห้าแน่นอนสำหรับเพื่อนร่วมชั้นที่บ้านไม่ได้ร่ำรวย ห้าแสนนี้พวกเขาสามารถทำอะไรได้หลายอย่างแม้กระทั่งเป็นรายได้ของครอบครัวหลายปีแน่นอนว่านี่เป็นสิ่งที่คนอื่นเลี้ยง พวกเขาไม่สามารถเลือกได้ ดังนั้นก็กินให้เยอะ ๆ เถอะทุกคำที่กินเข้าไปก็ได้กำไรเมื่อกี้มีคนดื่มไวน์แค่ไม่กี่คนตอนนี้ได้ยินว่าไวน์ขวดหนึ่งราคาสามแสนขนาดผู้หญิงหลายคนยังแย่งกันดื่มเล็กน้อยเนื่องจากโอกาสแบบนี้หายากมากดื่มหลายอึก ต่อไปจะได้มีทุนคุยโวได้ไม่ใช่เหรอ?ฉันก็เป็นคนที่เคยดื่มไวน์แดงชั้นนำขวดละสามแสนครึ่งชั่วโมงต่อมา...ทุกคนกินไม่ไหวแล้วจริง ๆบนโต๊ะกลับยังมีอาหารอีกมากมายโต๊ะละล้านห้า ปริมาณก็สุดยอดมากแต่ไม่มีใครลุกจากโต๊ะเลยโอกาสหายาก พักผ่อนสักพัก เข้าห้องน้ํา อาจจะกินได้อีกบ้างในเวลานี้ประตูห้องส่วนตัวก็เปิดออกหลินตงเดินเข้ามาจากข้างนอกทุกคนลุกขึ้นโดยอัตโนมัติ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 719
ตัวเองได้เฝ้าดูอยู่ตลอดแม่งเอ๊ย ประมาทไป!สองสามหมื่นถูกคนอื่นแย่งไปแล้ว"ไม่งั้น เราใช้ชาแทนไวน์เถอะ!" ติงเว่ยพูดอย่างกระอักกระอ่วนเล็กน้อยหลินตงเห็นว่าแก้วไวน์ของทุกคนว่างเปล่าและไวน์ก็เปิดหมดแล้วก็รู้ว่าดื่มกันหมดแก้วแล้ว จึงลงมือกดโทรศัพท์ที่ติดอยู่บนกำแพง"จะใช้ชาได้ยังไงล่ะ! นี่ดูเหมือนจะเป็นปาร์ตี้ครั้งแรกในรอบสามปีของเราที่อยู่ห้องเดียวกันมาใช่ไหม? และคนก็ครบแบบนี้ ก็ไม่ใช่เรื่องง่าย ดื่มอีกหน่อยเถอะ!" หลินตงกล่าว"ไม่ต้องหรอก! หลินตง จริง ๆ! แค่นี้ก็สิ้นเปลืองมากแล้ว ถ้าเอามาอีก พวกเราก็รู้สึกไม่ดีจริง ๆ""เงินเป็นของนอกกาย ทุกคนกินดื่มอิ่มหนำสำราญเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด ในเมื่อผมเป็นคนเลี้ยง สุดท้ายทุกคนไม่พอใจ นี่ไม่ได้ตบหน้าผมหลินตงเหรอ? วันนี้ทุกคนฟังผมจัดการ ตอนนี้นั่งลงกันให้หมด!"หลินตงพูดจบ ก็ไม่มีใครคัดค้านต่อ พากันนั่งลงกันหมดไม่นานประตูห้องส่วนตัวก็เปิดออกอีกครั้งผู้จัดการล็อบบี้สาวสวยเดินเข้ามา"นายน้อยหลิน! ไม่ทราบว่ามีอะไรต้องการคะ?" ผู้จัดการสาวสวยกล่าวด้วยความเคารพ"เสิร์ฟไวน์ชนิดเดียวกับบนโต๊ะอีกโต๊ะละสิบขวด""ได้ค่ะ!!! นายน้อยหลินกรุณารอสักค
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 720
หลินตงในฐานะตัวเอกของในวันนี้ ย่อมได้รับเชิญจากเพื่อนร่วมชั้นหญิงหลายคนแต่หลินตงแสร้งทำเป็นเมาและปฏิเสธได้สัมผัสกับสาวสวยชั้นนำมากมายที่มีอยู่ระดับเก้าสิบห้าคะแนน สายตาของหลินตงก็สูงขึ้นโดยไม่รู้ตัว พวกเจ็ดแปดสิบคะแนนเขาไม่สนใจจริง ๆเขาไม่สนใจ แต่คนอื่นสนใจในไม่ช้าหลิวเผิงหลายคนก็ต้านทานสิ่งล่อใจไม่ได้และเข้าร่วมการเต้นรำด้วยในห้องยังมีนักเรียนหญิงที่หน้าตาดีหลายคน ฉวยโอกาสเอาเปรียบหน่อยก็ดีนะแต่น่าเสียดายที่ซูยิงเสวี่ยซึ่งเป็นเทพธิดาของมหาวิทยาลัยเจียงหนานไม่ได้เข้าร่วม ไม่ใช่นั้นจะยิ่งสนุกมากกว่านี้พวกเขาก็อยากเห็นว่าเทพธิดาเต้นรำเป็นยังไงในความคิดของพวกเขา ซูยิงเสวี่ยจะดูเรียบร้อยมาตลอดหลังจากหลิวเผิงจากไป หลินตงก็หาโอกาสและออกจากห้องส่วนตัวอย่างเงียบ ๆส่งข้อความถึงหลิวเผิง จบแล้วให้เขาพาทุกคนออกไปเลย ตัวเองได้จ่ายเรียบร้อยแล้วแม้ว่าหลินตงจะไม่ได้ส่งข้อความนี้ หลิวเผิงก็ทำได้เพียงพาทุกคนออกไปเท่านั้นไม่มีใครแย่งกันจ่ายเงินแน่นอน เพราะไม่มีใครสามารถจ่ายได้หลินตงมองดูเวลา ตอนนี้เป็นเวลาสามทุ่มแล้ว เขาเดินออกจากโรงแรมโกลเด้นลิฟเพียงลำพัง เตรียมจะออกไป กลับไปพั
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 721
"เพื่อนหาน? คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?" หลินตงถามอย่างสงสัย"หลินตง ฉันมีเรื่องจะคุยกับคุณ" หานชือหยุนตอบ"มีธุระคุณสามารถโทรหาผมหรือส่งข้อความหาผมก็ได้หนิ! คุณรออยู่ที่นี่ ถ้าผมไม่กลับมาจะทำยังไง?""ไม่เป็นไร! ถ้าคุณไม่กลับมา ฉันก็จะกลับมหาวิทยาลัยแล้ว" หานชือหยุนพูดด้วยรอยยิ้มแต่รอยยิ้มก็ดูขมขื่นเล็กน้อยไม่ว่าจะมองอย่างไร"ดึกขนาดนี้แล้ว คุณกลับไปคนเดียวก็ไม่ค่อยปลอดภัยนะ?""ถัดจากหมู่บ้านนี้มีสำนักงานตำรวจชั่วคราวอยู่ ฉันนั่งแท็กซี่กลับมหาวิทยาลัยก็ได้แล้ว"หลินตงไม่รู้จะตอบอย่างไรสักพัก เดินไปเปิดประตูแล้วพูดว่า "เข้ามาคุยกันข้างในเถอะ!"หานชือหยุนเดินตามหลินตงเข้าไปในบ้านหลินตงรินน้ำแก้วหนึ่งส่งให้หานชือหยุน จากนั้นนั่งบนโซฟาหนังแท้แล้วถามว่า "เพื่อนหาน คุณมาหาผมมีธุระอะไร?""หลินตง คุณคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงง่าย ๆใช่ไหม?" หานชือหยุนถาม"ทำไมจู่ ๆ ถึงถามแบบนี้ล่ะ?""เพราะฉันคิดว่าตั้งแต่ครั้งที่แล้วที่คุณหนีไปกลางดึก คุณหลบฉันมาตลอด การจู่โจมของฉันทำให้คุณคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงง่าย ๆ ใช่ไหม?""เปล่าเลย! ช่วงนี้ผมยุ่งมากจริง ๆ! แม้แต่มหาวิทยาลัยก็ไม่ค่อยได้กลับมาแล้ว""การ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 722
หลินตงรู้สึกเพียงกลิ่นหอมโชยปะทะหน้าจากนั้นหานชือหยุนก็ถอนหายใจและริมฝีปากสีแดงก็ประกบอยู่บนริมฝีปากของเขาหลินตงรู้สึกว่าตัวเองสับสนเล็กน้อยนี่... ถูกบังคับจูบเหรอ?ไม่รอให้เขาตอบสนองปากตัวเองก็เต็มไปด้วยความหวานในเวลานี้ใบหน้าที่ร้องไห้ของยุนซีก็ปรากฏขึ้นในใจของหลินตงไม่ถูก!!!นี่ไม่ใช่ยุนซี!!!ไม่ได้!!!ฉันทำให้ยุนซีเสียใจไม่ได้เธอถึงจะเป็นแฟนตัวจริงของตัวเองจากนั้นหลินตงก็กลับมามีสติอีกครั้งหานชือหยุนยังคงจูบเขาอยู่หลินตงสะดุ้งทันใดนั้นหานชือหยุนก็ถูกผลักกลับลงไปนั่งที่พื้นพอหานชือหยุนตอบสนอง พบว่าตัวเองนั่งอยู่บนพื้นแล้ว ร้องไห้เสียงดังพร้อมกับความเจ็บปวดที่ก้น"ฮือฮือฮือฮือฮือ!!!"หลินตงทำอะไรไม่ถูกเล็กน้อยหลังจากนั้นไม่นาน...เขาจึงลุกขึ้นเดินไปนั่งยอง ๆ ข้างหานชือหยุนและพูดเบา ๆ ว่า "ขอโทษนะ ชือหยุน""ฮือฮือฮือฮือฮือ!!!"สิ่งที่ตอบกลับเขาคือเสียงร้องไห้ที่ดังกว่าเดิมของหานชือหยุนเห็นได้ชัดว่าการสะดุ้งของหลินตงเมื่อกี้ทำให้เธอตกใจมากจริง ๆ"ชือหยุน คุณก็รู้ว่าผมเพิ่งถูกเจียงซานทิ้งเทอมที่แล้ว ยังไม่หายดี""ผมคบกับเจียงซานมาสี่ปี ผมวิ่งอ้อมหน
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 723
เมื่อได้ยินคำพูดของหลินตง หานชือหยุนก็หยุดร้องไห้ เงยหน้าขึ้น เผยให้เห็นใบหน้าที่สวยงาม มองหลินตงแล้วถามว่า "จริงเหรอ???""แน่นอน! ชือหยุน คุณสวยมากและกล้าหาญมาก การแสวงหาความสุขของตัวเองไม่ผิด แต่เรื่องของเจียงซานส่งผลกระทบต่อผมมาก ดังนั้นผมจึงยังไม่พร้อมที่จะมีความรักอีกต่อไป โปรดเข้าใจด้วย!" หลินตงแสร้งทำเป็นพูดอย่างลึกซึ้งตอนนี้เขาทำได้แค่พยายามปลอบใจหานชือหยุนให้ดีที่สุดไม่กล้าแม้แต่จะพูดเรื่องยุนซีให้ชัดเจนด้วยซ้ำไม่งั้นเขากลัวว่าหานชือหยุนจะทำอะไรสุดโต่งต่างบอกว่าผู้หญิงมีความรักจะมีไอคิวติดลบทั้งนั้นและยังบ้าคลั่งเป็นพิเศษในที่สุดหลินตงก็ได้เห็นมันในวันนี้"งั้นรอคุณดีขึ้นแล้ว คุณจะเลือกฉันไหม?" หานชือหยุนมองหลินตงและถามอย่างจริงจัง"อันนี้... ผมก็ไม่รู้ เพราะผมยังไม่เคยคิดเรื่องนี้ และไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหนกว่าตัวเองจะยอมรับความรักอีกได้ ชือหยุน ถ้าคุณเจอคนที่ใช่ โปรดอย่าเสียเวลากับผมอีกเลยนะ? เพราะผมไม่สามารถให้คำมั่นสัญญาใด ๆ กับคุณได้ บางทีสุดท้ายมันอาจจะว่างเปล่าก็ได้" หลินตงกล่อม"หลินตง ฉันจะรอคุณ!!! ไม่ว่าจะต้องรอนานแค่ไหน ฉันก็จะรอ! แค่หวังว่าคุณจะให้โอกาส
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 724
เมื่อกี้หลินตงปฏิเสธด้วยคำพูดที่รุนแรง ทำให้เธอคิดว่าต้องถอดกางเกงออกหานชือหยุนนอนคว่ำอยู่บนโซฟาในระหว่างการเคลื่อนไหวกัดฟันฝืนทนตลอดเธอเจ็บมากจริง ๆเมื่อกี้ถูกหลินตงผลักตัวเองเหมือนกับลอยได้จากนั้นก็รู้สึกเจ็บก้นอย่างรุนแรงพื้นไม้แข็งขนาดนี้ นั่งจากที่สูงขนาดนี้ ผลที่เกิดสามารถจินตนาการได้เมื่อกี้เธอร้องไห้เสียงดังในด้านหนึ่งเป็นเพราะหลินตงปฏิเสธเธออีกด้านหนึ่งก็เกิดจากความเจ็บปวดอย่างรุนแรงจากก้นความอดทนต่อความเจ็บปวดของผู้หญิงยังมีจำกัดมาก"ได้แล้ว!!!" หานชือหยุนพูดขณะนอนคว่ำหน้าหลินตงเพิ่งวางมือลงไป เตรียมที่จะนวดจุดที่ได้รับบาดเจ็บผลที่ได้คือเสียงกรีดร้องของหานชือหยุน"โอ๊ย!!! เจ็บ!"จบ! มองก็มองไม่เห็น จับก็จับไม่ได้ ไม่สามารถรักษาได้เลยหลังจากได้รับความยินยอมจากหานชือหยุนหลินตงยังต้องยกเสื้อผ้าขึ้นเล็กน้อย เผยให้เห็นส่วนที่ได้รับบาดเจ็บจากนั้นจึงเริ่มฝังเข็มหานชือหยุนได้รับบาดเจ็บจริง ๆแต่โชคดีที่ไม่เจ็บถึงกระดูกไม่เช่นนั้นมีปัญหาแน่ถ้าได้รับบาดเจ็บที่กระดูก แม้ว่าหมอเทวดาอย่างเขาจะลงมือ อย่างน้อยก็ต้องใช้เวลาหนึ่งสัปดาห์ถึงจะดีขึ้นหล
Latest chapter
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 766
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 765
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 764
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 763
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 762
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 761
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 760
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 759
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 758
