บททั้งหมดของ ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย: บทที่ 541 - บทที่ 550

ตำแหน่งนี้เป็นสิ่งที่เขาเคยฝันถึงตอนนั้นเขาตั้งตารอทุกวัน รอให้จ้าวซือเต้ากลายเป็นพี่เขยของเขา เขาก็สามารถเลื่อนตำแหน่งเป็นราชาอันธพาลตอนนี้ในที่สุดความฝันนี้ก็เป็นจริง"เอาล่ะ! พวกนายค่อย ๆ กินกัน ฉันยังมี..."จ้าวซือเต้าเตรียมจะออกไปก่อน เขามีเรื่องอื่นที่ต้องทำพันธสัญญาสิบปีใกล้เข้ามาแล้ว เขาต้องเตรียมทุกอย่างให้พร้อมแต่ก่อนที่เขาจะพูดจบ โทรศัพท์ของมู่หรงจุ้นเจี๋ยก็ดังขึ้น"กริ๊ง...กริ๊ง..."มู่หรงจุ้นเจี๋ยมองไปที่หัวหน้าจ้าวซือเต้าจ้าวซือเต้าพยักหน้าให้เขา ส่งสัญญาณให้เขารับโทรศัพท์ก่อนมู่หรงจุ้นเจี๋ยจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เป็นมู่หรงฉิงเกอพี่สาวของเขาโทรมาเขารีบกดปุ่มรับสาย"นายอยู่ไหน???" เสียงเย็นชาของมู่หรงฉิงเกอดังมาจากโทรศัพท์"พี่สาว! ผมกินข้าวกับเพื่อนอยู่! พวกเขาเลี้ยงต้อนรับให้ผม!" มู่หรงจุ้นเจี๋ยตอบอย่างระมัดระวังสำหรับพี่สาวที่ไม่ค่อยได้เจอคนนี้! เขากลัวนิดหน่อย"ฉันบอกนายไว้ว่ายังไง???""พี่สาว! ผม..."มู่หรงจุ้นเจี๋ยยังไม่ทันพูดจบก็ถูกมู่หรงฉิงเกอขัดจังหวะว่า "ตำแหน่ง!!!""ห้องส่วนตัวหมายเลขสามในพื้นที่รับประทานอาหาร ของเกรทวอลล์คลับ!""รอฉันอ

มีชายหนุ่มสองสามคนมีแววตาเศร้าหมอง"ยุนซี! ทำไมเธอไม่แนะนำคนที่อยู่ข้าง ๆ เธอให้ทุกคนรู้จักหน่ยล่ะ?" มีคนเอ่ยปากกล่าวยุนซียืนขึ้นและพูดว่า "สวัสดีทุกคน! เอ่อ... นี่คือหลินตงแฟนของฉัน!"หลังจากพูดจบก็นั่งลงจริง ๆ แล้วเธอไม่คุ้นเคยกับผู้ชายเหล่านี้มากนัก แค่เคยเจอไม่กี่ครั้งเท่านั้นในบรรดาผู้หญิงหลายคนลี่ลี่ก็เป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดดังนั้นเธอจึงไม่อยากพูดอะไรมาก!"หลินตง! รีบบอกว่านายหลอกยุนซีได้ยังไง? ต้องรู้ว่าพวกเราที่นี่มีหลายคนตามจีบยุนซี แต่ยุนซีไม่มองเลยแม้แต่นิดเดียว""ใช่! ใช่! ยุนซีเป็นเจ้าหญิงในแวดวงของเรา ตอนนี้กลับมีแฟนอย่างเงียบ ๆ! ถ้าไม่ใช่เมื่อวานลี่ลี่เจอพวกคุณ ก็ไม่รู้ว่าจะปิดบังเราไปถึงเมื่อไหร่!"หลินตงยังยืนขึ้นและแนะนำตัวเอง "สวัสดีทุกคน! ผมชื่อ หลินตง! ฉันเป็นแฟนของยุนซี จริง ๆ แล้วยุนซีกับผมรู้จักกันมานานแล้ว เราเป็นเพื่อนร่วมชั้นมัธยมปลายกัน ตอนนั้นเธอตามพ่อของเธอไปเรียนมัธยมปลายที่นั่น หลังจากเรียนจบเราก็ติดต่อกันมาตลอด เพิ่งคบกันอย่างเป็นทางการเมื่อเร็ว ๆ นี้เอง""ยุนซีไม่ชายตามองคนในแวดวงของเรา ไม่ใช่เพื่อรอคุณนะ?" มีคนถามเมื่อยุนซีได้ยินประโยค

ตงฟางเยว่ปล่อยพลังไปทั้งตัว ทำให้สมาชิกหลักระดับสูงของแก๊งอันธพาลในห้องส่วนตัวรู้สึกหายใจไม่ออกทันทีแข็งแกร่งมาก!!!จ้าวซือเต้าหรี่ตาลงและกำลังจะเคลื่อนไหวมู่หรงฉิงเกอก็พูดว่า"ศิษย์พี่สาม! โปรดอย่าเข้ามายุ่ง! ฉันเป็นคนสัญญาเอง ฉันจะจัดการเอง""ศิษย์น้อง!!! ผม...""ศิษย์พี่!!! ได้โปรดเชื่อฉัน!""ศิษย์น้องสาม! กลับมาเถอะ! ฉันเชื่อว่าศิษย์น้องจะจัดการมันด้วยตัวเองได้" เวินหรูอวี้กล่าวเช่นกันตงฟางเยว่ดึงพลังของเขากลับคืนมาอย่างไม่เต็มใจและถอยกลับ"พี่จ้าวได้โปรดอย่าถือโทษโกรรษเคือง! รอภารกิจของอาจารย์เสร็จสิ้น ฉันจะเริ่มพันธสัญญาสิบปีล่วงหน้า ถ้าคุณและจูเก่อใครสามารถเป็นอันดับแรกในรุ่นเยาวชนได้จริง ๆ ต่อให้ฉิงเกอมอบตัวเองก็ยังได้""ถ้าอย่างนั้นผมจะรอฟังข่าวดี แต่ผมก็ยังต้องบอกกับศิษย์พี่สามของคุณคนนี้ว่า พวกคุณสามารถทำให้ตระกูลกู่ยอมจำนนได้ แต่ไม่สามารถทำให้ตระกูลจ้าวของผมยอมอ่อนข้อได้""อ้อ??? นายแตกต่างจากตระกูลกู่ที่เหมือนมดตัวนั้นยังไง?" ตงฟางเยว่ถามด้วยรอยยิ้ม"ตระกูลกู่มุ่งเน้นธุรกิจ! แต่ตระกูลจ้าวของผมมุ่งเน้นเรื่องการทหาร นี่คือความแตกต่างที่ใหญ่ที่สุด แม้ว่าพวกคุณจ

"ใช่!!! จะได้ไม่ต้องสั่งใหม่อีก! วุ่นวายมาก!""ฉันคิดว่าเรา..."ลี่ลี่ยังไม่ทันพูดจบ ประตูห้องส่วนตัวก็ถูกเปิดออกพนักงานเดินเข้ามาถามอย่างสุภาพ "ไม่ทราบว่ามีอะไรให้รับใช้คะ?"ผู้ชายสองคนที่อยู่ถัดจากลี่ลี่ ลุกขึ้นยืนและรีบหยิบเมนูจากมือของลี่ลี่ แล้วยื่นให้พนักงาน"เราสั่งอาหารเรียบร้อยแล้ว รีบเสิร์ฟเถอะ!""ได้ค่ะ! กรุณารอสักครู่ค่ะ!!!"พนักงานพูดจบก็หยิบเมนูออกไปตอนนี้ลี่ลี่รู้สึกเสียใจนิดหน่อยคนเหล่านี้แกล้งทำให้ยุนซีขายหน้าจริง ๆ แล้วเมื่อวานเธอก็ไม่ได้ติดต่อคนมากมายขนาดนี้ แต่พอพูดออกไปทุกคนก็แพร่กระจายไปแล้ว เธอก็ทำอะไรไม่ได้ ยังมีบางคนติดธุระและจะมาตอนกลางกลางคืนตอนนี้เป็นไง!!!กินมื้อนี้เสร็จบวกร้องคาราโอเกะตอนกลางคืน ถ้ามีมาอีกเก้าคนสิบคน ยี่สิบล้านก็ไม่อยู่แน่เงินใครไม่ใช่เงินอีกอย่างแวดวงของพวกเขานี้ถือได้ว่าเป็นแค่ระดับกลางเท่านั้น แย่กว่าวงการระดับสูงสุดของจิงตูมากกินทียี่สิบล้าน!!!ยุนซีไม่สามารถจ่ายเงินได้มากขนาดนี้ถ้าไปขอป้ากวนจะต้องโดนด่าแน่นอนแถมจะขอได้เยอะขนาดนี้ไหมก็ยังไม่รู้เลยในมือเธอมีเงินเก็บอยู่ล้านสองล้าน เป็นเพราะเธอช่วงนี้ไม่ได้ซ

"น้องหลิน! เราเจอกันอีกแล้ว!"มาหาฉัน???หลินตงไม่รู้จะตอบยังไงอยู่สักพัก!พวกเขาดูเหมือนจะเคยเจอกันแค่สองครั้งไหม?ตอนนี้ตัวเองมีเสน่ห์มากขนาดนี้เลยเหรอ?แม้แต่ผู้หญิงที่เหมือนนางฟ้าอย่างมู่หรงฉิงเกอก็ยังลืมเขาไม่ลงหลินตงรู้สึกภูมิใจเล็กน้อยแต่ก็กลับมามีสติในทันทีตอนนี้ตัวเองเป็นคนที่มียุนซีอยู่จ้าวซวนคนเดียวก็ปวดหัวพอแล้ว ยังไม่รู้ว่าจะจัดการยังไงเลย ไม่สามารถปล่อยให้มีเรื่องอื่นเกิดขึ้นได้อีก"คุณมู่หรงมีธุระเหรอ???" หลินตงถามตอนนี้ถึงคราวมู่หรงฉิงเกอที่ต้องตกตะลึงเมื่อถูกถามนี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เธอเริ่มทักทายก่อน แต่กลับถูกอีกฝ่ายตีกลับในอดีตไม่ว่าเธอจะอยู่ที่สำนักหรือกลับมาจิงตู เดินไปไหนไม่ใช่จุดสนใจ?เกือบทุกคนจะสรรเสริญเธอเหมือนดวงดาวครั้งแรกที่เจอสถานการณ์แบบนี้ เธอก็ไม่รู้จะตอบยังไงอยู่สักพัก"หลินตง! นายหมายความว่าไง? ศิษย์น้องของฉันมาหานาย เพราะเธอให้เกียรตินาย นายกล้าดียังไงมาพูดกับศิษย์น้องแบบนี้!" ตงฟางเยว่พูดด้วยความไม่พอใจมู่หรงฉิงเกอแสดงความอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับหลินตงหลายครั้ง ซึ่งทำให้เขารำคาญมากเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่ศิษย์น้องแสดงค