เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 545
บทที่เกี่ยวข้อง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 546
"หึ!!!" ตงฟางเยว่ไม่ได้พูดต่อหากทำให้การออกสู่โลกภายนอกของคุนหลุนล่าช้าไปจริง ๆ แม้ว่าเขาจะเป็นหลานชายแท้ ๆ ของผู้อาวุโสสูงสุดคุนหลุน เขาก็ยากที่จะอธิบายได้"มู่หรงจุ้นเจี๋ย! นายลืมสิ่งที่ฉันบอกนายไปแล้วเหรอ? ลุกขึ้น... ไปกับฉัน!" มู่หรงฉิงเกอพูดกับมู่หรงจุ้นเจี๋ยแบบห้ามปฏิเสธ"พี่!!! ผม..."มู่หรงจุ้นเจี๋ยอยากจะพูดอะไรบางอย่างเป็นผลให้มู่หรงฉิงเกอจ้องมองผ่านไป เขาก็ปิดปากทันทีสำหรับคำพูดของพี่สาวคนนี้! เขาไม่สามารถคัดค้านได้มู่หรงจุ้นเจี๋ยยืนขึ้นและเดินไปอยู่หลังมู่หรงฉิงเกอ"จุ้นเจี๋ย! นายจะอยู่กับพวกกะเลวกะลาดนี้ไปทำไม? ตอนเกิดเรื่องไม่มีใครสามารถช่วยนายได้เลย รอคุนหลุนของฉันออกสู่โลกภายนอก นายก็เข้าร่วมคุนหลุนของฉัน กลายเป็นศิษย์คุนหลุนของฉัน มีศิษย์พี่สามปกป้องนาย ไม่มีใครกล้ารังแกนาย!" ตงฟางเยว่ตบไหล่ของมู่หรงจุ้นเจี๋ยแล้วพูด"ขอบคุณศิษย์พี่สามครับ!!!" มู่หรงจุ้นเจี๋ยกล่าวอย่างดีใจสามารถเข้าร่วมคุนหลุนได้ ย่อมเป็นสิ่งที่เขาต้องการมากตอนนี้ยังไม่ออกสู่โลกภายนอก ตระกูลกู่ก็ไม่กล้ายุ่งแล้ว ถ้าออกสู่โลกภายนอกแล้วจะเป็นยังไง?สมาชิกหลักระดับสูงของแก๊งอันธพาลในห้องส่ว
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 547
"ใช่!!! จะได้ไม่ต้องสั่งใหม่อีก! วุ่นวายมาก!""ฉันคิดว่าเรา..."ลี่ลี่ยังไม่ทันพูดจบ ประตูห้องส่วนตัวก็ถูกเปิดออกพนักงานเดินเข้ามาถามอย่างสุภาพ "ไม่ทราบว่ามีอะไรให้รับใช้คะ?"ผู้ชายสองคนที่อยู่ถัดจากลี่ลี่ ลุกขึ้นยืนและรีบหยิบเมนูจากมือของลี่ลี่ แล้วยื่นให้พนักงาน"เราสั่งอาหารเรียบร้อยแล้ว รีบเสิร์ฟเถอะ!""ได้ค่ะ! กรุณารอสักครู่ค่ะ!!!"พนักงานพูดจบก็หยิบเมนูออกไปตอนนี้ลี่ลี่รู้สึกเสียใจนิดหน่อยคนเหล่านี้แกล้งทำให้ยุนซีขายหน้าจริง ๆ แล้วเมื่อวานเธอก็ไม่ได้ติดต่อคนมากมายขนาดนี้ แต่พอพูดออกไปทุกคนก็แพร่กระจายไปแล้ว เธอก็ทำอะไรไม่ได้ ยังมีบางคนติดธุระและจะมาตอนกลางกลางคืนตอนนี้เป็นไง!!!กินมื้อนี้เสร็จบวกร้องคาราโอเกะตอนกลางคืน ถ้ามีมาอีกเก้าคนสิบคน ยี่สิบล้านก็ไม่อยู่แน่เงินใครไม่ใช่เงินอีกอย่างแวดวงของพวกเขานี้ถือได้ว่าเป็นแค่ระดับกลางเท่านั้น แย่กว่าวงการระดับสูงสุดของจิงตูมากกินทียี่สิบล้าน!!!ยุนซีไม่สามารถจ่ายเงินได้มากขนาดนี้ถ้าไปขอป้ากวนจะต้องโดนด่าแน่นอนแถมจะขอได้เยอะขนาดนี้ไหมก็ยังไม่รู้เลยในมือเธอมีเงินเก็บอยู่ล้านสองล้าน เป็นเพราะเธอช่วงนี้ไม่ได้ซ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 548
หลังจากผ่านไปได้สักพัก เหล้าและอาหารก็ถูกเสิร์ฟอย่างรวดเร็วทุกคนกินกันอย่างมีความสุขโรมันคอนติขวดละล้านกว่า พวกเขาเหล่านี้มีมากกว่าครึ่งที่ไม่เคยดื่มแม้ว่าจะเคยดื่มแต่ก็เคยดื่มในโอกาสสำคัญเท่านั้นครั้งนี้ในเมื่อมีคนจ่ายเงิน ทุกคนก็ย่อมปลดปล่อยเป็นธรรมดาในขณะที่ทุกคนกำลังกินกันอย่างมีความสุขประตูห้องส่วนตัวถูกเปิดออกมู่หรงฉิงเกอเดินเข้ามาตอนเธอเพิ่งเข้าเกรทวอลล์คลับมาเมื่อกี้ ก็ได้สอบถามตำแหน่งของหลินตงเป็นที่เรียบร้อยหลังจากจัดการเรื่องของมู่หรงจุ้นเจี๋ยเสร็จก็มาเธอต้องการติดต่อกับหลินตงมากขึ้น และต้องการทราบข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเขานี่ไม่ได้หมายความว่าเธอชอบหลินตงแต่เป็นเพราะจู่ ๆ เธอก็นึกถึงสิ่งที่อาจารย์เคยพูดกับเธอไว้โลกแห่งความวุ่นวายกำลังจะมาถึง!!!เมื่อเจอกับคนรุ่นเดียวกันที่ใช้เทคนิคลับแล้วก็ไม่สามารถดูออกได้ ต้องระวังเอาไว้ให้ดีเพราะมีความเป็นไปได้ว่าจะเป็นผู้โชคดีในประวัติศาสตร์ยาวนานหลายพันปีของต้าเซี่ยทุกครั้งที่โลกวุ่นวาย จะมีคนแบบนี้ปรากฏขึ้นพวกเขาล้วนเป็นผู้นำยุคสมัย สงบโลกาภิวัตน์ ประสบความสำเร็จอย่างไม่ลดละ และมีชื่อเสียงในประวัติศา
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 549
"น้องหลิน! เราเจอกันอีกแล้ว!"มาหาฉัน???หลินตงไม่รู้จะตอบยังไงอยู่สักพัก!พวกเขาดูเหมือนจะเคยเจอกันแค่สองครั้งไหม?ตอนนี้ตัวเองมีเสน่ห์มากขนาดนี้เลยเหรอ?แม้แต่ผู้หญิงที่เหมือนนางฟ้าอย่างมู่หรงฉิงเกอก็ยังลืมเขาไม่ลงหลินตงรู้สึกภูมิใจเล็กน้อยแต่ก็กลับมามีสติในทันทีตอนนี้ตัวเองเป็นคนที่มียุนซีอยู่จ้าวซวนคนเดียวก็ปวดหัวพอแล้ว ยังไม่รู้ว่าจะจัดการยังไงเลย ไม่สามารถปล่อยให้มีเรื่องอื่นเกิดขึ้นได้อีก"คุณมู่หรงมีธุระเหรอ???" หลินตงถามตอนนี้ถึงคราวมู่หรงฉิงเกอที่ต้องตกตะลึงเมื่อถูกถามนี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เธอเริ่มทักทายก่อน แต่กลับถูกอีกฝ่ายตีกลับในอดีตไม่ว่าเธอจะอยู่ที่สำนักหรือกลับมาจิงตู เดินไปไหนไม่ใช่จุดสนใจ?เกือบทุกคนจะสรรเสริญเธอเหมือนดวงดาวครั้งแรกที่เจอสถานการณ์แบบนี้ เธอก็ไม่รู้จะตอบยังไงอยู่สักพัก"หลินตง! นายหมายความว่าไง? ศิษย์น้องของฉันมาหานาย เพราะเธอให้เกียรตินาย นายกล้าดียังไงมาพูดกับศิษย์น้องแบบนี้!" ตงฟางเยว่พูดด้วยความไม่พอใจมู่หรงฉิงเกอแสดงความอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับหลินตงหลายครั้ง ซึ่งทำให้เขารำคาญมากเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่ศิษย์น้องแสดงค
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 550
ยุนซีย่อมรู้ความหมายของหลินตงต้องดี ซึ่งทำให้หัวใจของเธอหวานยิ่งขึ้น!ในอดีตกวนเหม่ยหลิงบอกว่าเธอกลัวว่าหลินตงจะไม่สามารถต้านทานสิ่งล่อใจภายนอกได้ แต่เธอไม่เชื่อแต่ทันทีที่เธอเห็นมู่หรงฉิงเกอเมื่อกี้ เธอก็เชื่อทันทีเธอกังวลเล็กน้อยว่าหลินตงไม่สามารถทนต่อความล่อใจของมู่หรงฉิงเกอได้ผู้หญิงคนนี้มีเสน่ห์มากแม้แต่เธอซึ่งเป็นผู้หญิงก็ยังคิดอย่างนั้น!คนที่นั่งอยู่ที่นี่ไม่มีใครโง่ หลังจากผ่านเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้น ไม่มีใครกล้ามองหลินตงเป็นคนธรรมดาอีกต่อไปพวกเขาเป็นคนระดับต่ำเกินกว่าที่จะรู้จักมู่หรงฉิงเกอ แต่จากออร่าของพวกเขาก็สามารถมองออกว่าคนที่เพิ่งเข้ามาเมื่อกี้ไม่ธรรมดา ต้องเป็นคนที่ตระกูลผู้ดีฝึกฝนมาอย่างแน่นอนหลินตงสามารถรับมือได้และยังสามารถควบคุมสถานการณ์ได้ จะเป็นคนธรรมดาได้ยังไง?เดิมทีเมื่อกี้นี้ทุกคนยังกินกันอย่างสนุกสนาน ในใจคิดว่าวันนี้เจอคนโง่แล้วหลังจากผ่านเรื่องของมู่หรงฉิงเกอทุกคนกลับเงียบไปกันหมดและเหล้าก็ไม่กล้าเปิดอีก แค่ดื่มที่อยู่ในชามหมดเท่านั้นทั้งมื้ออาหารไม่มีใครพูดอะไรเลยและไม่คึกคักเหมือนก่อนหน้านี้หลังจากกินเสร็จ ลี่ลี่ก็เรียกพนักงาน
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 551
"แก๊งอันธพาล!!!" ลี่ลี่กล่าวเธอมีเพื่อนที่รู้จักคนที่อยู่ในนี้ห้องส่วนตัวเธอเป็นคนให้เพื่อนช่วยจองให้ ย่อมรู้แน่นอน"แก๊งอันธพาล??? จ้าวซือเต้า???" หลินตงพึมพำกับตัวเองแม้ว่าหลินตงจะพูดเบา ๆ แต่ทุกคนที่อยู่ก็ได้ยินกันหมดลี่ลี่และคนอื่น ๆ เหงื่อออกบนหน้าผากหลินตงกล้าเรียกชื่อหัวหน้าตรง ๆถ้าไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับชื่อเสียงของหัวหน้าเลย ก็ต้องเป็นคนระดับเดียวกัน ถึงไม่ใช่เลย ฐานะก็ไม่ได้ต่ำต้อยแน่นอนนอกจากนี้หัวหน้ายังสั่งให้ไม่เก็บเงินหลินตง นี่คือการดูแลแบบไหน???พวกเขารู้สึกว่าหัวใจทนไม่ไหวอยู่พักหนึ่ง หลายคนที่ตั้งใจสั่งเหล้าเพื่อทำให้หลินตงขายหน้า ก็เริ่มรู้สึกว่าสมองขาดออกซิเจนและเวียนหัวระดับของพวกเขาอยู่ห่างจ้าวซือเต้ามากตอนนี้กลับหาเรื่องคนระดับเดียวกับจ้าวซือเต้าถ้าหลินตงเอาเรื่องพวกเขาทั้งหมดรวมกันแล้วยังไม่พอหลินตงหายใจในขณะนี้หลินตงก็สับสนเล็กน้อยเช่นกันแม้ว่าเขาจะรู้จักจ้าวซือเต้าคนนี้ แต่ทั้งสองไม่เคยเจอกันมาก่อนเลย ทำไมจ้าวซือเต้าถึงฟรีให้เขา?และถ้าคิดแล้ว พวกเขาเป็นศัตรูกัน สองราชาอันธพาลของแก๊งอันธพาลตายด้วยน้ำมือของเขานี่มันไม่สมเหตุสมผลเล
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 552
หลินตงและยุนซีเปิดห้องส่วนตัวกันสองคน อยู่ข้างในสนุกกันเองยุนซีฟังหลินตงร้องเพลงที่แต่งเนื้อร้องเอง ดวงตาเป็นประกายระดับทักษะในการแต่งเพลงและการร้องเพลงอย่างเชี่ยวชาญของหลินตงนั้นไม่ใช่ใครก็ทำได้ ร้องได้ดีกว่านักร้องส่วนใหญ่ด้วยซ้ำ พิชิตใจยุนซีไปเต็ม ๆรู้จักหลินตงมานานขนาดนี้ ยุนซีกลับไม่รู้เลยว่าหลินตงมีความสามารถขนาดนี้นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้ฟังหลินตงร้องเพลงร้องดีจนทำให้เธอจมอยู่ข้างในโดยไม่รู้ตัว...ในเวลานี้จ้าวซือเต้าได้กลับถึงบ้านแล้วเขาออกมาจากห้องส่วนตัว เห็นว่าพวกมู่หรงฉิงเกอยังไม่ได้จากไป แต่ไปที่ห้องส่วนตัวหมายเลขหนึ่งร้อยสามสิบแปดสิ่งนี้ทำให้เขารู้สึกแปลกใจมากมู่หรงฉิงเกอเพิ่งกลับมาจากคุนหลุนได้เพียงไม่กี่วัน ใครที่สามารถทำให้เธอไปทักทายด้วยตัวเองได้ยิ่งไปกว่านั้นคนของคุนหลุนมีมาตรฐานที่สูง คนธรรมดาทำให้พวกเขาไปหาด้วยตัวเองไม่ได้แน่นอนปรากฏว่าหลังจากตรวจสอบกล้องวงจรปิดแล้วจ้าวซือเต้าเห็นเป็นหลินตงหลินตงอาจไม่เคยสนใจเขา แต่เขาเคยตรวจสอบหลินตงโดยเฉพาะเพราะหลินตง แก๊งอันธพาลจึงสูญเสียสองราชาอันธพาลไป แม้ว่าผลกระทบที่มีต่อเขาจะไม่มากนัก แต่ก็ยังมี
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 553
"ผู้พิทักษ์หยางไม่รู้อะไร ข้อมูลของนิกายซิงซู่ของพวกคุณเป็นสิ่งที่ชายชราบ้านผมหาเจอในฐานข้อมูลลับสุดยอดของต้าเซี่ย ส่วนทำไมถึงเลือกร่วมมือกับพวกคุณ นั่นเป็นเพราะในข้อมูลพบว่านิกายซิงซู่ของพวกคุณไม่เพียงแต่แข็งแกร่งเท่านั้น แต่ยังเป็นศัตรูเก่ากับคุนหลุนอีกด้วย" กู่หยางอธิบาย"โอ้??? ตระกูลกู่ของคุณมีความแค้นกับคุนหลุน???" หยางฉีถาม"ใช่แล้ว!!! มีศิษย์คนหนึ่งของคุนหลุนที่มาจากตระกูลมู่หรงของจิงตู และตระกูลกู่ของเรามีความบาดหมางครั้งใหญ่กับตระกูลมู่หรง""มีหลักฐานอะไร???""เรื่องนี้ในจิงตูไม่ใช่ความลับอะไร! พวกคุณไปตรวจสอบก็จะรู้ และพวกเราก็มีความแค้นกันมาตั้งแต่เมื่อสามปีก่อนแล้ว ตอนนั้นเรายังไม่รู้ว่าเบื้องหลังตระกูลมู่หรงคือคุนหลุน ไม่งั้นตระกูลกู่ของเราก็จะไม่ทำแบบนี้""จริงเหรอ???" หยางฉีถามแต่น้ำเสียงไม่เย็นชาอีกต่อไป แต่เต็มไปด้วยความประหลาดใจถ้าสิ่งที่กู่หยางพูดเป็นเรื่องจริงนั่นเป็นเรื่องที่ดีสำหรับนิกายซิงซู่มากคุนหลุนเป็นศัตรูตัวฉกาจของนิกายซิงซู่ไม่ว่าจะมีตระกูลกู่หรือไม่ก็ตาม พวกเขาไม่สามารถอยู่ร่วมกันอย่างสันติได้ในเมื่อเป็นแบบนี้ การร่วมมือกับตระกูลกู่เป็นท
บทล่าสุด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1411
ป้าเทียนหลบหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานได้เพียงฉิวเฉียด แต่ยังไม่ทันได้โต้กลับ หมัดอีกข้างของเฉินจิ้งจื่อหานหมัดอีกข้างก็พุ่งเข้าใส่ทันทียังคงเป็นหมัดดาวสวรรค์สยบมารอันทรงพลัง ป้าเทียนถึงกับมองเห็นอย่างลางๆ ที่เหนือหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานมีดาวเคราะห์สีแดงเพลิงขนาดมหึมาความร้อนแผ่ซ่าน ทำให้เขารู้สึกว่าผิวหนังกำลังร้อนแสบหมัดนี้ เขาหลบไม่ทัน จึงทำได้แค่รับมันไว้อย่างเต็มแรงหมัดราชันย์!!!แต่ป้าเทียนก็ไม่ยอมแพ้สวนกลับด้วยหมัดราชันย์ สุดยอดไม้ตายของมังกรทลายฟ้าฟาดใส่เเฉินจิงจื่อหานเต็มแรงเฉินจิงจื่อหานเผยสีหน้าเหยียดหยามถึงหมัดของป้าเทียนจะดูทรงพลังไม่น้อยแต่หากเทียบกับ หมัดดาวสวรรค์สยบมาร หนึ่งในสุดยอดวิชาของสำนักดาวสวรรค์แล้ว ยังห่างกันเกินไป และไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันด้วยซ้ำและที่สำคัญ ตอนนี้เฉินจิงจื่อหานยังมีศาสตราเทพมายาที่พ่อมอบให้---เปลวตะวันสนับมือถูกสร้างขึ้นมาโดยเฉพาะ เพื่อใช้คู่กับหมัดดาวสวรรค์สยบมาร เมื่อทั้งสองผสานรวมกัน พลังจะยิ่งรุนแรงยิ่งกว่าเดิมแม้จะยังเทียบไม่ได้กับตอนที่หลินตงใช้ดาบกำราบมารร่ายวิชาดาบกำราบมารแต่ถึงอย่างนั
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1410
ไม่แน่อาจจะมีชิ้นที่สาม หรือชิ้นที่สี่ก็ได้และคนที่ดีใจที่สุดท่ามกลางทุกคน คงหนีไม่พ้นป้าเทียนแห่งมังกรทลายฟ้าเขามีวิชาหมัดราชันย์ ซึ่งต้องอาศัยสนับมือช่วยเสริมพลัง จึงจะสามารถปลดปล่อยพลังออกมาอย่างเต็มที่ไม่ทันได้ออกแรง ก็มีคนเอามาประเคนถึงหน้าสนับมือศาสตราเทพมายาคู่นั้น ต้องเป็นของเขาป้าเทียนเมื่อได้สนับมือมาครอบครองแล้ว พลังของหมัดราชันย์ จะต้องเพิ่มขึ้นแบบก้าวกระโดดอย่างแน่นอน“ฮ่าๆ นึกไม่ถึงจริงๆ พวกแกรู้ได้ยังไงว่า ฉันกำลังต้องการสนับมือศาสตราเทพมายาอยู่? ถึงกับรีบเอามาส่งให้ฉันถึงที่ ถ้าเป็นแบบนี้ ฉันก็ไม่เกรงใจล่ะนะ สนับมือคู่นี้ ใครก็ห้ามแย่ง ส่วนของอย่างอื่น ฉันไม่ต้องการ” ป้าเทียนพูดพร้อมหัวเราะเสียงดัง“ได้เลย! ป้าเทียน! สนับมือคู่นี้ให้คุณ ส่วนศาสตราเทพมายาชิ้นอื่น ไม่ว่าจะมีอีกกี่ชิ้น คุณห้ามแตะต้องเด็ดขาด”“ใช่! ป้าเทียน สนับมือคู่นั้นให้คุณ แล้วต่อให้หลินตงไม่มีศาสตราเทพมายาเหลืออีก เราก็จะไม่แย่งกับคุณ แต่คุณก็ต้องให้สัญญาว่า จะเอาแค่สนับมือเท่านั้น”“ตกลง!!! ฉันจะเอาแค่สนับมือ ส่วนของชิ้นอื่นให้พวกคุณ” ป้าเทียนตอบกลับ"สัญญา!!!""สัญญา!!!"“ดูท่าพวกแก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1409
ท่ามกลางฝูงอสูรยักษ์สีทองอาณาจักรนิรันดระดับเซียนเดินดินกว่าสิบตัวที่ล้อมรอบอยู่ ทุกตัวดูฮึกเหิมและพร้อมเปิดฉากโจมตีหลินตงไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวแม้แต่น้อย และพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย "ฉันคิดไว้อย่างดีแล้ว ก็อยากให้พวกนายได้ศาสตราเทพมายามากกว่านี้เหมือนกัน แต่มันก็ช่วยไม่ได้! หามาได้แค่อันเดียวเอง ฉันก็ไม่ใช่นักมายากล จะเสกของตามใจพวกนายได้ยังไง""ทุกคน! ดูท่าหลินตงจะไม่คิดยกศาสตราเทพมายาให้ พวกเราจะรออะไรกันอีก ลงมือเลยเถอะ! แค่ฆ่าหลินตงให้ได้ ไม่ว่าเขาจะมีศาสตราเทพมายากี่ชิ้น สุดท้ายก็เป็นของพวกเราทั้งนั้นแหละ!" หยวนหมิงที่อยู่ข้างๆ เร่งเร้าเขาอยากจัดการหลินตงให้จบๆ โดยเร็วถ้าปล่อยไว้นานเกินไป อาจมีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้นก็ได้เพราะหยวนหมิงสังเกตเห็นบางอย่างผิดปกติเมื่อต้องเผชิญหน้ากับปรมาจารย์ระดับเดียวกันมากมายขนาดนี้หลินตงไม่เผยความกลัวแม้แต่น้อย มีเพียงความเยือกเย็นส่วนชายหนุ่มที่มากับเขา ก็แสดงสีหน้าเหยียดหยามออกมาแค่แวบเดียวแม้สีหน้านั้นจะปรากฏเพียงแวบเดียว แต่ก็ยังถูกหยวนหมิงสังเกตเห็นที่เกิดสถานการณ์แบบนี้ไม่อย่างนั้นสองคนนี้ก็ซื่อบื้อมากหรือไม่ก็ยังไม่ได้เอาไ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1408
แผนฆ่าคนไม่ให้มือตัวเองเปื้อยนเลือด เรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบแทบไม่ต้องเปลืองแรงใด ๆ ก็สามารถกำจัดมังกรเก้าหัวได้อย่างไรก็ตาม วิกฤตนั้นได้รับการแก้ไขอย่างง่ายดายโดยหยวนหมิงหลินตงมองดูท่าทางของอสูรยักษ์สีทองมากกว่าสิบตัวที่อยู่รอบตัวเขาเขารู้ว่าคำพูดของหยวนหมิงมีอิทธิพลต่อพวกเขาแล้วศาสตราเทพมายาชิ้นเดียว ก็สามารถทำให้พวกเขาต่อสู้จนตายได้ไม่ต้องพูดถึงหลายชิ้นหรือแม้แต่สิบชิ้นประเด็นสำคัญคือหลินตงไม่มีทางอธิบายสถานการณ์นี้ได้เดิมทีตั้งใจจะยืมมีดฆ่าศัตรู แต่จู่ ๆ ก็ถูกตลบหลังโดยไม่ทันตั้งตัวตอนนี้กลับกลายเป็นเขาเองที่จนมุม ไม่มีทางให้ถอยแล้วหลินตงส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้แน่นอนว่าหยวนหมิง ผู้ซึ่งสามารถขึ้นสู่อาณาจักรนิรันดรและกลายเป็นผู้นำเผ่ามังกรเก้าหัว ไม่ใช่คนโง่ในขณะเดียวกัน เฉินจิงจื่อหานเฝ้าดูทุกอย่างดำเนินไปด้วยความสนใจอย่างยิ่งด้วยฐานะของเขา จึงไม่จริงจังกับอารยธรรมระดับกลางเช่นนี้มากนักแม้ว่าคู่ต่อสู้จะมีจำนวนมากและทรงพลัง แต่ถ้าเขาต่อสู้อย่างจริงจังและใช้ไพ่เด็ดทั้งหมด เขาก็ไม่กลัวสัตว์ร้ายมากกว่าสิบตัวเหล่านี้ท้ายที่สุดแล้ว อารยธรรมระดับสูงนั้นเกินกว่าที่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1407
ปรมาจารย์อาณาจักรนิรันดรของอสูรกาแล็กซีต่างก็พยักหน้ารับรู้ขณะที่พวกเขากำลังเตรียมโจมตีและสังหารหยวนหมิงและหยวนเซิงจู่ๆ หยวนหมิงก็คิดวิธีที่ดีในการหาทางออกขึ้นมาเขาตะโกนทันที "ทุกคน ได้โปรดอย่าหลงกลอุบายของหลินตง เป้าหมายของเขา คือการใช้ศาสตราเทพมายาเพื่อล่อพวกเราอสูรกาแล็กซีให้ต่อสู้กันเอง ตราบใดที่เราร่วมมือกันฆ่าเขา ศาสตราเทพมายาก็จะเป็นของทุกคนไม่ใช่เหรอ? มังกรเก้าหัวของฉันสัญญาว่าจะไม่เข้าร่วมการแย่งชิงนี้ พวกคุณได้ไตร่ตรองยัง? มีศาสตราเทพมายาเพียงหนึ่งเดียว แล้วทุกคนจะแบ่งกันอย่างไร? มันจะเป็นการต่อสู้ที่ดุเดือดอีกครั้งภายใอสูรกาแล็กซี ซึ่งหลินตงได้วางแผนไว้แล้ว จิตใจของเขาชั่วร้ายเกินกว่าจะปล่อยไว้ได้"หลังจากหยุดชั่วครู่ หยวนหมิงก็พูดต่อ "นอกจากนี้ หลินตงยังเจอศาสตราเทพมายาในซากปรักหักพังโบราณอีกด้วย ใครเล่าจะรับประกันได้ว่าเขาเจอเพียงชิ้นเดียว? ถ้าเขาเจอเพียงชิ้นเดียวจริง ๆ แล้วศาสตราเทพมายาล้ำค่าขนาดนี้ เขาจะเต็มใจเอาออกมาให้ทุกคนเหรอ? ฉันคิดว่า เขาต้องพบหลายชิ้นแน่ๆ ตอนนี้เอาออกมาเพียงชิ้นหนึ่งเพียง เพื่อกระตุ้นความขัดแย้งภายในอสูรกาแล็กซีของเรา"“สิ่งที่เราควรทำตอนน
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1406
พวกมันก็ไม่จำเป็นต้องซ่อนตัวอีกต่อไป"หลินตง! ในเมื่อแกรู้แล้ว ก็จงคิดให้ดีและมอบศาสตราเทพมายาในมือของแกมา ด้วยวิธีนี้ แกจะยังสามารถรักษาชีวิตของแกได้ อย่ารอให้พวกเราลงมือ มิฉะนั้นแล้ว แม้ว่าแกจะอยู่ในอาณาจักรนิรันดร แกก็จะไม่สามารถหยุดยั้งการโจมตีของผู้แข็งแกร่งมากมายเช่นเราได้""ใช่แล้ว! หลินตง ตราบใดที่แกมอบศาสตราเทพมายาในมือของแก เราสัญญาว่าจะไม่ทำร้ายแกและจะส่งแกออกจากอสูรกาแล็กซีอย่างปลอดภัย ไม่อย่างนั้นก็อย่าโทษเราที่หยาบคาย""มอบศาสตราเทพมายามา แล้วจะไว้ชีวิตแก!!!"กลุ่มปรมาจารย์ทรงพลังแห่งอาณาจักรนิรันดรพูดขึ้นบังคับให้หลินตงส่งมอบดาบกำราบมารในมือของเขาหยวนหมิงรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติถ้าหลินตงส่งมอบศาสตราเทพมายาจริงๆ เขาจะได้รับอนุญาตให้ออกจากอสูรกาแล็กซีได้หรืออย่างไรแล้วมังกรเก้าหัวของเขาจะเกิดอะไรขึ้น?ไม่เพียงแต่พวกเขาต้องเสียหายอย่างหนักเท่านั้น แถมยังปล่อยเสือกลับเข้าป่าอีก เท่ากับว่าทิ้งปัญหาไว้ให้ระเบิดทีหลังไม่แน่นอน!!!ไม่สามารถปล่อยให้หลินตงมอบศาสตราเทพมายาได้!ในขณะนั้น หลินตงก็พูดขึ้นอย่างกะทันหัน "ถ้าพวกแกทุกคนต้องการดาบเล่มนี้ ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1405
"พี่หง หลินตงจะตกอยู่ในอันตรายหรือเปล่า? ได้โปรดช่วยหลินตงด้วยพี่หง" หวงฝู่ซีเยว่พูดเสียงดังคำพูดของเธอทำให้ยุนซีและคนอื่นๆ นึกขึ้นได้คนเดียวที่สามารถช่วยหลินตงได้ในตอนนี้ คงจะเป็นไป๋หลี่เหยียนหงผู้แสนจะลึกลับทุกคนพูดขึ้นเพื่อขอความช่วยเหลือจากเธอ"พี่หง ได้โปรดช่วยหลินตงด้วย""ใช่แล้ว! พี่หง! ได้โปรดช่วยหลินตงด้วย...."เมื่อทุกคนรีบร้อนขอความช่วยเหลือเสียงของไป๋หลี่เหยียนหงก็ดังก้องอยู่ในหูของทุกคน"ไม่ต้องกังวล ในเมื่อมีจื่อหานอยู่ที่นี่ หลินตงก็จะไม่เป็นไรแน่นอน พวกเขาไม่มีความกล้าที่จะทำร้ายหลินตง"เมื่อได้ยินคำพูดของไป๋หลี่เหยียนหงทุกคนสามารถคลายความกังวลได้ชั่วคราวอย่างไรก็ตาม พวกเธอยังคงจ้องมองร่างของหลินตงข้างหน้าด้วยความกังวลหลินตงมองไปที่อสูรยักษ์สีทองมากกว่าสิบตัวรอบตัวเขาอย่างอธิบายไม่ถูกสถานการณ์แบบนี้มันอะไรกัน?เมื่อสักครู่ไม่มีใครสนใจคำพูดของหยวนหมิงทำไมทุกคนถึงเปลี่ยนใจกะทันหัน?อาจเป็นเพราะการโจมตีก่อนหน้านี้ของเขามีรัศมีกว้างเกินไปงั้นเหรอ?แต่จากข้อมูลที่หลินตงได้รับมาอาณาจักรนิรันดรอันสูงส่งเหล่านี้ไม่สนใจความเป็นหรือความตายของสิ่งมีชีวิ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1404
คนแบบเดียวกันมักจะดึงดูดกันเองเผ่ามังกรเก้าหัวก็ไม่ได้ดีไปกว่ากันมากนักไม่ต้องพูดถึงสองคนนี้หากอยู่บนโลก คงทำให้เด็กๆ กลัวจนร้องไห้กลางดึกแน่ๆ แถมอาจใช้เป็นยันต์กันเลยทีเดียวหยวนหมิงมองอสูรยักษ์สีทองทั้งสองตัว ที่เข้าร่วมสนามรบด้วยความรู้สึกขุ่นเคืองในใจพวกเขาคงมาถึงนานแล้ว แต่เพิ่งจะลงมือตอนนี้ถ้าไม่ใช่เพราะหลินตงหยิบศาสตราเทพมายาออกมา ก็ยังไม่แน่ใจว่าพวกเขาจะปรากฏตัวหรือไม่!ล้วนเป็นพวกเลวทรามทำได้ทุกอย่างถ้าแลกกับผลประโยชน์แต่หยวนหมิงลืมคิดไปว่ามังกรเก้าหัวก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ?ต่างก็ไม่มีใครดีไปกว่าใครสถานการณ์ปัจจุบันกลายเป็นสี่ต่อสามแม้ว่าหยวนเซิงจะได้รับบาดเจ็บบ้าง แต่ก็ยังมีแรงเหลือพอสู้ได้แม้ว่าในใจจะไม่พอใจ แต่หยวนหมิงก็พูดอย่างสุภาพว่า "ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณ! หากวันนี้ฉันฆ่าศัตรูได้ มังกรเก้าหัวของฉันจะตอบแทนคุณอย่างงาม""ฮ่าๆ พี่หยวนหมิงไม่ต้องทำแบบนั้นก็ได้ สองเผ่าของเราเป็นเพื่อนเก่ากัน เผ่ามังกรเก้าหัวของคุณกำลังมีปัญหา เราจะยืนดูเฉยๆ ได้อย่างไร!" หมาป่านรกสามหัวหัวเราะและพูด"พี่หมาป่า! มิตรภาพก็ส่วนมิตรภาพ แต่บุญคุณก็ต้องชดใช้ให้ชัด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1403
หลินตงใช้ศาสตราเทพมายาโจมตีเพียงครั้งเดียว จนทำให้มังกรเก้าหัวได้รับความเสียหายอย่างหนัก ซ้ำยังทำให้พวกเขาเสียหน้าหนักมากในอสูรกาแล็กซี“หลินตง! แกดูถูกกันเกินไปแล้ว!!! ที่นี่คืออสูรกาแล็กซี ไม่ใช่กาแล็กซี่ทางช้างเผือก แกอยากจะจุดชนวนสงครามหรือไง?” หยวนหมิงจ้องเขม็งไปยังหลินตงที่ยืนอยู่ไกล พูดพร้อมกัดฟันด้วยความโกรธหลินตงเหวี่ยงดาบกำราบมารในมือเป็นวง และเก็บเข้าฝักไป เขาหัวเราะอย่างเย็นชา จากนั้นตอบกลับด้วยเสียงเรียบนิ่งว่า "หยวนหมิง! แกเลิกขู่ได้แล้ว! คิดว่าตัวเองเป็นแทนอสูรกาแล็กซีทั้งหมดเหรอ! แล้วที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ ฉันก็แค่ป้องกันตัวเท่านั้นเอง ส่วนผลที่ตามมา ไม่ใช่ความผิดของฉัน แต่เป็นพวกแกต่างหาก ที่แกว่งเท้าหาเสี้ยนเอง"“แก…”หยวนหมิงถึงจุกจนพูดไม่ออก เมื่อโดนหลินตงตอกกลับจากนั้นหันไปยังความว่างเปล่า ตะโกนดังเสียงหนักแน่นว่า "ทุกท่าน! หลินตง ไอ้คนนอกผู้นี้ ได้กระทำการอุกอาจในอสูรกาแล็กซีของฉัน! ยิ่งไปกว่านั้น ยังทำให้มังกรเก้าหัวของฉันตายเจ็บนับไม่ถ้วน เพื่อชำระแค้นให้แก่พี่น้องของฉัน และเพื่อรักษาศักดิ์ศรีของอสูรกาแล็กซีแห่งนี้ ฉันหยวนหมิง ขอวิงวอนต่อทุกท่าน ได้โปรดร่วมม
