บทที่ 552

หลินตงและยุนซีเปิดห้องส่วนตัวกันสองคน อยู่ข้างในสนุกกันเอง

ยุนซีฟังหลินตงร้องเพลงที่แต่งเนื้อร้องเอง ดวงตาเป็นประกาย

ระดับทักษะในการแต่งเพลงและการร้องเพลงอย่างเชี่ยวชาญของหลินตงนั้นไม่ใช่ใครก็ทำได้ ร้องได้ดีกว่านักร้องส่วนใหญ่ด้วยซ้ำ พิชิตใจยุนซีไปเต็ม ๆ

รู้จักหลินตงมานานขนาดนี้ ยุนซีกลับไม่รู้เลยว่าหลินตงมีความสามารถขนาดนี้

นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้ฟังหลินตงร้องเพลง

ร้องดีจนทำให้เธอจมอยู่ข้างในโดยไม่รู้ตัว

...

ในเวลานี้จ้าวซือเต้าได้กลับถึงบ้านแล้ว

เขาออกมาจากห้องส่วนตัว เห็นว่าพวกมู่หรงฉิงเกอยังไม่ได้จากไป แต่ไปที่ห้องส่วนตัวหมายเลขหนึ่งร้อยสามสิบแปด

สิ่งนี้ทำให้เขารู้สึกแปลกใจมาก

มู่หรงฉิงเกอเพิ่งกลับมาจากคุนหลุนได้เพียงไม่กี่วัน ใครที่สามารถทำให้เธอไปทักทายด้วยตัวเองได้

ยิ่งไปกว่านั้นคนของคุนหลุนมีมาตรฐานที่สูง คนธรรมดาทำให้พวกเขาไปหาด้วยตัวเองไม่ได้แน่นอน

ปรากฏว่าหลังจากตรวจสอบกล้องวงจรปิดแล้ว

จ้าวซือเต้าเห็นเป็นหลินตง

หลินตงอาจไม่เคยสนใจเขา แต่เขาเคยตรวจสอบหลินตงโดยเฉพาะ

เพราะหลินตง แก๊งอันธพาลจึงสูญเสียสองราชาอันธพาลไป แม้ว่าผลกระทบที่มีต่อเขาจะไม่มากนัก แต่ก็ยังมี