หลินตงหามุมเงียบสงบในห้องโถงเพื่อรับโทรศัพท์"พี่ลู่!!!" หลินตงกล่าว"พี่หลินตง! ฉันเอง!" แต่มีเสียงสะอื้นของผู้หญิงดังมาจากโทรศัพท์"เซียวเซียว???""พี่หลินตง พี่ชายฉันได้รับบาดเจ็บ! เขาไม่ยอมให้ฉันโทรหาคุณเพราะกลัวว่าจะรบกวนคุณ! แต่นอกจากคุณแล้ว ฉันหาใครมาช่วยไม่ได้อีกแล้ว!" ลู่เซียวเซียวร้องไห้"อย่าตื่นตระหนก! อย่าตื่นตระหนก! พูดช้า ๆ! เกิดอะไรขึ้นกันแน่? พี่ลู่เป็นอะไร? คุณปู่ของเธอล่ะ?" หลินตงถามชายชราตระกูลลู่ยังอยู่ ตระกูลลู่ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรถึงจะถูก เนื่องจากเกษียณจากหน่วยปฏิบัติการพิเศษและเบื้องหลังมีองค์กรอย่างเป็นทางการของต้าเซี่ยสนับสนุนแม้ว่าในปัจจุบันนิกายและครอบครัวที่ซ่อนเร้นจะปรากฏขึ้นบ่อยครั้ง แต่พวกเขาไม่กล้ารุกรานผู้ที่มีภูมิหลังจากทางการต้าเซี่ยแน่นอนตราบใดที่ตระกูลลู่รักษาเงื่อนไขของตนเอง น่าจะไม่มีปัญหาอะไรถึงจะถูกในตอนแรกชายชราตระกูลลู่ยังกล่าวอีกว่าหลังจากที่เขาเสียชีวิตให้หลินตงดูแลตระกูลลู่หรือว่าตอนนี้มีคนลงมือกับตระกูลลู่ในขณะที่ชายชราตระกูลลู่ยังมีชีวิตอยู่?ใครมีความกล้าขนาดนี้???"ฉัน... ฉันก็ไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่ ฉันรู้แค่ว่าพี่ชา
แม้ว่าลุงซ่งจะไม่อยู่แล้วก็ยังมีเขาอยู่ต้าเซี่ยจะวุ่นวายไม่ได้!!!ต่อให้ในอนาคตโลกจะวุ่นวายไปหมดต้าเซี่ยก็วุ่นวายไม่ได้!!!หลินตงไปหายุนซีและพูดกับเธอว่า "ยุนซี! เรากลับกันเถอะ! ผมจะส่งคุณกลับบ้านก่อน เพื่อบอกลาป้ากวนและลุงยุน พรุ่งนี้ผมมีธุระต้องกลับไปมณฑลเจียงหนาน!""อ๊า??? พรุ่งนี้คุณก็จะไปแล้วเหรอ?" ยุนซีถามด้วยความไม่เต็มใจ"อืม!!! มีเรื่องบางอย่างที่ผมต้องกลับไปจัดการ! ไม่ต้องห่วง! ผมจัดการเสร็จแล้วจะรีบกลับมา""ก็ได้!!!" ยุนซีตอบด้วยอารมณ์ที่ค่อนข้างหดหู่เดิมทีวันนี้เธอมีความสุขมากได้ยินไอดอลของตัวเองเหลิ่งชิงชิวร้องเพลงที่แฟนตัวเองเขียน แถมยังไพเราะขนาดนี้แต่พอได้ยินว่าหลินตงจะจากไปในวันพรุ่งนี้ อารมณ์ก็ไม่ดีทันทีเธอก็รู้ว่าหลินตงมีความสามารถมากและต้องมีเรื่องยุ่งมากมายแต่ในใจก็รู้สึกเสียใจ ตัวเธอเองก็ควบคุมไม่ได้ราวกับว่าเมื่อหลินตงจากไป โลกของเธอก็เริ่มมืดมนลงแล้ว"อย่าเศร้าไป! พอผมยุ่งเสร็จก็จะกลับมา และผมสัญญากับคุณ! พอเรียนจบแล้วผมจะพาคุณไปด้วยทุกที่เลย!" หลินตงปลอบใจ"ค่ะ!!! พูดแล้วนะ!!" ในที่สุดยุนซีก็รู้สึกดีขึ้นเมื่อได้ยินสิ่งที่หลินตงพูดในใจตั
หลังจากที่หลินตงจากไป ชายชราคนหนึ่งก็เดินออกจากฉากกั้นห้อง"คุณปู่สาม! เป็นยังไงบ้าง?" เหลิ่งชิงชิวถาม"ไม่พบอะไรเลย!!! เขาเป็นแค่คนธรรมดา ชิงชิว ฉันคิดว่าไม่จำเป็นต้องเสียเวลากับเขา ตระกูลเหลิ่งฉันแค่เอ่ยปาก ตระกูลจำนวนมากก็รอที่จะร่วมมือกับเรา" ชายชรากล่าว"เป็นไปไม่ได้!!!" เหลิ่งชิงชิวปฏิเสธทันที"ชิงชิว! ความสามารถของปู่สามเธอยังไม่เชื่ออีกเหรอ? ตราบใดที่เขาเป็นนักรบ แม้ว่าเขาจะเป็นแค่นักรบชั้นต่ำ ไม่มีทางที่ฉันจะรู้สึกอะไรเลย""ฉันเชื่อสัญชาตญาณของตัวเองมากกว่า!!!"เหลิ่งชิงชิวพูดจบก็หยิบวิทยุสื่อสารเครื่องหนึ่งออกมา แล้วพูดกับวิทยุสื่อสารว่า "ลงมือ!!!"มีคนตอบในวิทยุสื่อสารทันทีว่า "ครับ!!! คุณหนู!!!"จากนั้นเหลิ่งชิงชิวก็เดินไปอีกห้องหนึ่งและจ้องมองไปที่หน้าจอขนาดใหญ่ โดยมีชายชราติดตามไปด้วยชายชราคนนี้คือเหลิ่งหงจางปู่คนที่สามของเหลิ่งชิงชิวไม่เพียงแต่ทรงพลังเท่านั้น แต่ความสามารถในการตรวจจับยังเป็นเอกลักษณ์อีกด้วยมีฐานะสูงมากในตระกูลเหลิ่ง คนรุ่นใหม่ไม่มีใครกล้าคุยกับเขาแบบนี้นอกจากเหลิ่งชิงชิวหัวหน้าตระกูลในอนาคตของตระกูลเหลิ่งคนนี้แน่นอนว่านี่ก็คือเหตุผลว่าทำไ
เหลิ่งชิงชิวไม่ได้ถามต่อแต่เดินไปที่หน้าจอใหญ่แทนเริ่มปรับภาพหลินตงในขณะนั้นขึ้นมาเธอก็ไม่เชื่อว่าความแข็งแกร่งของหลินตงจะเหนือกว่าปู่สามของเธอต้องรู้ว่าปู่สามของเธอคือระดับครึ่งเทพเหนือกว่าปู่สามของเธอ???งั้นไม่ใช่ผู้พิทักษ์ระดับเทพแล้วเหรอ?หลินตงอายุเพียงยี่สิบต้น ๆ เท่านั้นดังที่คุณปู่สามพูด แม้ว่าเขาจะเริ่มฝึกศิลปะการต่อสู้ในครรภ์ แต่ก็ไม่สามารถไปถึงระดับนี้ได้ดังนั้นเธอจึงเลือกที่จะเชื่อสิ่งที่ปู่สามพูดหลินตงต้องได้เรียนรู้เทคนิควิชาตัวเอาชั้นยอดอย่างแน่นอน และยังได้ฝึกฝนจนบรรลุผลสำเร็จแล้ว จึงจะบรรลุผลเช่นนั้นได้แค่นี้ก็เพียงพอที่จะทำให้เธอตกใจแล้ว เธอรู้ดีว่ามันยากแค่ไหนในการฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ระดับสูงให้สมบูรณ์แบบแม้แต่ตอนนี้เธอก็ไม่ได้ฝึกศิลปะการต่อสู้ใด ๆ ที่ตระกูลเหลิ่งถ่ายทอดให้ประสบความสำเร็จและเธออายุมากกว่าหลินตงเกือบสิบปีเธอต้องชะลอภาพลงและมองย้อมกลับไปมาสองสามครั้ง เพื่อดูว่าหลินตงทำสิ่งที่แม้แต่คุณปู่สามคนในระดับครึ่งเทพก็ไม่สามารถทำได้อย่างไรวิชาตัวเบาอะไรเก่งขนาดนี้ภาพถอยกลับไปหยุดตอนที่หลินตงปรากฏตัวที่ประตูห้องโถง แล้วช้าลงเพื่อเริ่
"ดูไม่ออก! ทุกคนซ่อนเร้นมาหลายสิบปีเกือบร้อยปีแล้ว ตอนที่ฉันเกิดตระกูลเหลิ่งก็อยู่ในโลกที่ซ่อนเร้น ฉันจะมองออกได้ยังไง" เหลิ่งหงจางยิ้มอย่างขมขื่นแล้วส่ายหัว"มองไม่ออกก็ช่างมันเถอะ!!! อันนี้ไม่สำคัญ!!! สิ่งสำคัญคือหลินตงสามารถแสดงวิชาที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้ได้ ความแข็งแกร่งก็จะไม่อ่อนแอแน่นอน! ทำไมคุณปู่สามกลับไม่สามารถสัมผัสลมหายใจของเขาได้ล่ะ?""นี่ก็เป็นจุดที่ฉันสงสัยมาก! ตัดสินจากวิชาที่เขาสามารถแสดงได้ ความแข็งแกร่งไม่แย่แน่นอน และอายุยังน้อยขนาดนี้ พรสวรรค์ก็มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว แต่ฉันสัมผัสไม่ได้เลย นี่แสดงให้เห็นว่าในตัวเขาน่าจะมีวิธีซ่อนตัวเองอยู่""เมื่อกี้คุณปู่สามเพิ่งบอกว่าหลินตงเป็นแค่คนธรรมดา บอกฉันว่าไม่จำเป็นต้องเสียเวลากับเขาเลย" เหลิ่งชิงชิวพูดด้วยรอยยิ้ม"ปู่สามแก่แล้ว! ตอนนี้เป็นโลกของคนหนุ่มสาวอย่างพวกเธอแล้ว โลกแห่งความวุ่นวายกำลังจะมาถึง คนรุ่นพวกเธอเป็นวีรบุรุษมากจริง ๆ เหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือคนยังมีคนที่เก่งกว่าจริง ๆ!!!" เหลิ่งหงจางถอนหายใจเด็กที่เขามองว่าเป็นคนธรรมดา จู่ ๆ ก็ระเบิดความเร็วแบบนี้ออกมามากพอที่จะทำให้เขาตกใจจริง ๆเหลิ่งชิงชิวมองไปที่ร่างขอ
หลินตงส่งยุนซีกลับบ้าน กล่าวทักทายกวนเหม่ยหลิงและยุนจงไห่แล้วก็กลับวันนี้เขาจะไม่พักที่บ้านของยุนซี เขาต้องรีบกลับมณฑลเจียงหนานในเช้าวันพรุ่งนี้ระหว่างทางกลับ หลินตงนึกถึงตอนที่คุยกับเหลิ่งชิงชิวตามลำพังในวันนี้ พลังจิตวิญญาณของเขาพบลมหายใจที่คลุมเครือแม้ว่าอีกฝ่ายจะซ่อนตัวได้ดี แต่ก็ยังหนีความรู้สึกทางจิตวิญญาณที่แข็งแกร่งของเขาไม่ได้น่าจะเป็นยอดฝีมือระดับครึ่งเทพ และอยู่ห่างจากพวกเขาเพียงกำแพงกั้นพูดตามหลักเหตุผลงานเลี้ยงร่วมมือกันของสองตระกูลแบบนี้จะมีผู้แข็งแกร่งระดับครึ่งเทพก็เป็นเรื่องปกติแต่ทำไมเหลิ่งชิงชิวถึงต้องเดินไปไกลขนาดนี้เพื่อพาตัวเองไปที่ห้องนั้น?อาจต้องการให้ผู้แข็งแกร่งระดับครึ่งเทพตรวจสอบตัวเอง???แต่ฟังก์ชั่นซ่อนเร้นของระบบตัวเองแม้แต่ซ่งซือหมินก็ไม่สามารถค้นพบได้เขาเป็นเพียงระดับครึ่งเทพจะค้นพบความแข็งแกร่งของเขาได้อย่างไร!!!รอเดี๋ยว!!!ทันใดนั้นหลินตงก็คิดได้ว่า...หากเหลิ่งชิงชิวทำเพื่อทดสอบตัวเองหลังจากระดับครึ่งเทพของตระกูลเหลิ่งไม่พบอะไรเลยให้พนักงานจงใจลื่นล้มสาดไวน์แดงในมือใส่ยุนซีและตัวเองก็เห็นพอดี ใช้วิธีนี้เพื่อทดสอบปฏิกิริยาของต
เหลิ่งชิงชิวไม่น่าจะเผยแพร่สู่ภายนอก เธอจะเพิ่มความพยายามในการกระตุ้นให้ตัวเองร่วมมือกับตระกูลเหลิ่งของเธออย่างแน่นอนแต่หลินตงไม่ต้องการร่วมมือกับตระกูลเหลิ่งจริง ๆหลินตงไม่ค่อยชอบผู้หญิงเจ้าเล่ห์อย่างเหลิ่งชิงชิวมันเหนื่อยมากในการรับมือ!!!เขายังค่อนข้างชอบความน่ารักที่เรียบง่ายอย่างยุนซีไม่เจ้าเล่ห์วันรุ่งขึ้น...หลินตงเดินทางออกจากจิงตูโดยเครื่องบินตั้งแต่เช้ามืด เพื่อกลับไปยังเมืองเจียงเฉิง มณฑลเจียงหนานลงจากเครื่องบิน หลินตงก็ตรงไปที่โรงพยาบาลอันดับหนึ่งของเจียงเฉิงแม้ว่าเมื่อวานลู่เซียวเซียวไม่ทันพูดทางโทรศัพท์ว่าลู่เฉินและชายชราตระกูลลู่อยู่โรงพยาบาลไหน แต่หลินตงรู้สึกว่าน่าจะเป็นโรงพยาบาลอันดับหนึ่งของเจียงเฉิงหลังจากมาถึงโรงพยาบาลอันดับหนึ่งของเจียงเฉิงแล้ว หลินตงก็ตรงไปที่ห้องทำงานของผู้อำนวยการหลิวชวนหลินตงก็ขี้เกียจเคาะประตูและผลักประตูเข้าไปโดยตรงด้วยตัวตนที่สูงขึ้น หลินตงได้ค่อย ๆ ปรับตัวเข้ากับการเปลี่ยนแปลงนี้แค่ผู้อำนวยการโรงพยาบาลเท่านั้นไม่สมควรได้รับการปฏิบัติอย่างสุภาพเนื่องจากตอนนี้หลินตงเป็นสมาชิกสภาต้าเซี่ย แม้ว่าฟางเจิ้งกั๋วผู้ว่าราชกา
การมาถึงของหลินตงได้ดึงดูดความสนใจของลู่เฉินบนเตียงผู้ป่วยทันที"น้องหลิน!!!" ลู่เฉินเรียกด้วยความตกใจ"พี่ลู่!!! ไม่เจอกันนานเลย!!!" หลินตงก็พูดด้วยรอยยิ้มในเวลานี้ลู่เซียวเซียวหันไปมองหลินตงและเรียกด้วยความประหลาดใจ "พี่หลินตง???""เซียวเซียว!!! ไม่เจอกันนาน! ในที่สุดคุณก็โตแล้ว!" หลินตงพูดด้วยความเข้าใจเขาไม่คิดจริง ๆ ว่าลู่เซียวเซียวจะเปลี่ยนแปลงไปมากขนาดนี้ เหมือนเปลี่ยนเป็นคนละคนเลยการเปลี่ยนแปลงนี้ไม่เพียงแต่เปลี่ยนเสื้อผ้าเท่านั้น แต่ยังรวมถึงการเปลี่ยนแปลงบุคลิกภาพด้วยช่างเป็นสาวน้อยที่น่าประทับใจจริง ๆ!!!"พี่หลินตง! ในที่สุดพี่ก็มาแล้ว!"ลู่เซียวเซียววางแอปเปิ้ลที่กำลังปอกไว้ทันทีและวิ่งไปกอดหลินตงนาทีนี้ลู่เซียวเซียวในที่สุดก็ระงับอารมณ์ของตัวเองไม่ได้ น้ำตาก็เริ่มแตกประสบการณ์ในช่วงนี้ทำให้เธอซึ่งเป็นเด็กสาวอายุสิบเจ็ดสิบแปดปีแทบจะทนไม่ไหวพี่ชายได้รับบาดเจ็บนอนโรงพยาบาลคุณปู่เข้าห้องไอซียูญาติ ๆ ที่บ้านรวมถึงพ่อแม่ที่ขาดความรับผิดชอบของเธอไม่ได้มาเยี่ยมที่โรงพยาบาลทันที แต่กำลังวางแผนว่าจะแบ่งทรัพย์สินของครอบครัวอย่างไรหลังจากชายชราเสียชีวิตเธอรู้ว