로그인공유
บทที่ 563
관련 챕터
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 564
หลินตงส่งยุนซีกลับบ้าน กล่าวทักทายกวนเหม่ยหลิงและยุนจงไห่แล้วก็กลับวันนี้เขาจะไม่พักที่บ้านของยุนซี เขาต้องรีบกลับมณฑลเจียงหนานในเช้าวันพรุ่งนี้ระหว่างทางกลับ หลินตงนึกถึงตอนที่คุยกับเหลิ่งชิงชิวตามลำพังในวันนี้ พลังจิตวิญญาณของเขาพบลมหายใจที่คลุมเครือแม้ว่าอีกฝ่ายจะซ่อนตัวได้ดี แต่ก็ยังหนีความรู้สึกทางจิตวิญญาณที่แข็งแกร่งของเขาไม่ได้น่าจะเป็นยอดฝีมือระดับครึ่งเทพ และอยู่ห่างจากพวกเขาเพียงกำแพงกั้นพูดตามหลักเหตุผลงานเลี้ยงร่วมมือกันของสองตระกูลแบบนี้จะมีผู้แข็งแกร่งระดับครึ่งเทพก็เป็นเรื่องปกติแต่ทำไมเหลิ่งชิงชิวถึงต้องเดินไปไกลขนาดนี้เพื่อพาตัวเองไปที่ห้องนั้น?อาจต้องการให้ผู้แข็งแกร่งระดับครึ่งเทพตรวจสอบตัวเอง???แต่ฟังก์ชั่นซ่อนเร้นของระบบตัวเองแม้แต่ซ่งซือหมินก็ไม่สามารถค้นพบได้เขาเป็นเพียงระดับครึ่งเทพจะค้นพบความแข็งแกร่งของเขาได้อย่างไร!!!รอเดี๋ยว!!!ทันใดนั้นหลินตงก็คิดได้ว่า...หากเหลิ่งชิงชิวทำเพื่อทดสอบตัวเองหลังจากระดับครึ่งเทพของตระกูลเหลิ่งไม่พบอะไรเลยให้พนักงานจงใจลื่นล้มสาดไวน์แดงในมือใส่ยุนซีและตัวเองก็เห็นพอดี ใช้วิธีนี้เพื่อทดสอบปฏิกิริยาของต
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 565
เหลิ่งชิงชิวไม่น่าจะเผยแพร่สู่ภายนอก เธอจะเพิ่มความพยายามในการกระตุ้นให้ตัวเองร่วมมือกับตระกูลเหลิ่งของเธออย่างแน่นอนแต่หลินตงไม่ต้องการร่วมมือกับตระกูลเหลิ่งจริง ๆหลินตงไม่ค่อยชอบผู้หญิงเจ้าเล่ห์อย่างเหลิ่งชิงชิวมันเหนื่อยมากในการรับมือ!!!เขายังค่อนข้างชอบความน่ารักที่เรียบง่ายอย่างยุนซีไม่เจ้าเล่ห์วันรุ่งขึ้น...หลินตงเดินทางออกจากจิงตูโดยเครื่องบินตั้งแต่เช้ามืด เพื่อกลับไปยังเมืองเจียงเฉิง มณฑลเจียงหนานลงจากเครื่องบิน หลินตงก็ตรงไปที่โรงพยาบาลอันดับหนึ่งของเจียงเฉิงแม้ว่าเมื่อวานลู่เซียวเซียวไม่ทันพูดทางโทรศัพท์ว่าลู่เฉินและชายชราตระกูลลู่อยู่โรงพยาบาลไหน แต่หลินตงรู้สึกว่าน่าจะเป็นโรงพยาบาลอันดับหนึ่งของเจียงเฉิงหลังจากมาถึงโรงพยาบาลอันดับหนึ่งของเจียงเฉิงแล้ว หลินตงก็ตรงไปที่ห้องทำงานของผู้อำนวยการหลิวชวนหลินตงก็ขี้เกียจเคาะประตูและผลักประตูเข้าไปโดยตรงด้วยตัวตนที่สูงขึ้น หลินตงได้ค่อย ๆ ปรับตัวเข้ากับการเปลี่ยนแปลงนี้แค่ผู้อำนวยการโรงพยาบาลเท่านั้นไม่สมควรได้รับการปฏิบัติอย่างสุภาพเนื่องจากตอนนี้หลินตงเป็นสมาชิกสภาต้าเซี่ย แม้ว่าฟางเจิ้งกั๋วผู้ว่าราชกา
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 566
การมาถึงของหลินตงได้ดึงดูดความสนใจของลู่เฉินบนเตียงผู้ป่วยทันที"น้องหลิน!!!" ลู่เฉินเรียกด้วยความตกใจ"พี่ลู่!!! ไม่เจอกันนานเลย!!!" หลินตงก็พูดด้วยรอยยิ้มในเวลานี้ลู่เซียวเซียวหันไปมองหลินตงและเรียกด้วยความประหลาดใจ "พี่หลินตง???""เซียวเซียว!!! ไม่เจอกันนาน! ในที่สุดคุณก็โตแล้ว!" หลินตงพูดด้วยความเข้าใจเขาไม่คิดจริง ๆ ว่าลู่เซียวเซียวจะเปลี่ยนแปลงไปมากขนาดนี้ เหมือนเปลี่ยนเป็นคนละคนเลยการเปลี่ยนแปลงนี้ไม่เพียงแต่เปลี่ยนเสื้อผ้าเท่านั้น แต่ยังรวมถึงการเปลี่ยนแปลงบุคลิกภาพด้วยช่างเป็นสาวน้อยที่น่าประทับใจจริง ๆ!!!"พี่หลินตง! ในที่สุดพี่ก็มาแล้ว!"ลู่เซียวเซียววางแอปเปิ้ลที่กำลังปอกไว้ทันทีและวิ่งไปกอดหลินตงนาทีนี้ลู่เซียวเซียวในที่สุดก็ระงับอารมณ์ของตัวเองไม่ได้ น้ำตาก็เริ่มแตกประสบการณ์ในช่วงนี้ทำให้เธอซึ่งเป็นเด็กสาวอายุสิบเจ็ดสิบแปดปีแทบจะทนไม่ไหวพี่ชายได้รับบาดเจ็บนอนโรงพยาบาลคุณปู่เข้าห้องไอซียูญาติ ๆ ที่บ้านรวมถึงพ่อแม่ที่ขาดความรับผิดชอบของเธอไม่ได้มาเยี่ยมที่โรงพยาบาลทันที แต่กำลังวางแผนว่าจะแบ่งทรัพย์สินของครอบครัวอย่างไรหลังจากชายชราเสียชีวิตเธอรู้ว
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 567
"แล้วอาการบาดเจ็บของคุณล่ะ???""เป็นคนของตระกูลหวังแห่งเมืองเจียงเฉิง ผู้สนับสนุนที่พวกเขาพบเมื่อเร็ว ๆ นี้ต้องการควบคุมเจียงเฉิง และตระกูลลู่ของผมย่อมเป็นเป้าหมายหลักของอีกฝ่าย""ควบคุมเมืองเจียงเฉิง??? ตระกูลหนึ่งกล้าพูดควบคุมเมืองเจียงเฉิง ฟางเจิ้งกั๋วไม่ขัดขวางเหรอ?" หลินตงถามอย่างสงสัย"ถ้าเป็นแค่ตระกูลหวัง ผู้ว่าฟางย่อมสามารถขัดขวางพวกเขาได้ แต่ครั้งนี้ตระกูลหวังได้หาผู้สนับสนุนที่แข็งแกร่งมาก! ผู้ว่าฟางก็ไม่กล้ารุกราน" ลู่เฉินพูดจนใจเล็กน้อย"ฟางเจิ้งกั๋วก็ไม่กล้ารุกราน??? คนของตระกูลที่ซ่อนเร้น???" หลินตงถาม"ใช่!!! ตระกูลข่งจากตระกูลซ่อนเร้น!!! และพลังแข็งแกร่งจนน่ากลัว! ตอนนี้เกือบทุกตระกูลในเจียงเฉิงกล้าโกรธไม่กล้าพูด""น่ากลัวแค่ไหน???" หลินตงถามอย่างสงสัย"ว่ากันว่าตระกูลข่งมียอดฝีมือที่อยู่บนจุดสูงสุดของรายการมังกรอยู่ และไม่ได้มีแค่คนเดียวด้วย!!!" ลู่เฉินพูดด้วยสีหน้าขมขื่นจุดสูงสุดของรายการมังกร!!!ในยุครุ่งเรืองของปู่เขาก็ถึงแค่จุดสูงสุดของรายการเสือเท่านั้น ทั้งสองฝ่ายแตกต่างกันมาก ความแตกต่างสามารถอธิบายได้ด้วยคำว่าฟ้ากับเหวและตามที่ปู่ของเขาบอก แม้แต่พวก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 568
"น้องหลิน! อันที่จริงคุณไม่จำเป็นต้องเข้ามายุ่งเรื่องนี้ แม้ว่าตระกูลข่งจะทรงพลัง แต่ถึงอย่างไรที่นี่ก็เป็นอาณาเขตของต้าเซี่ย พวกเขาก็ไม่กล้าทำอะไรมากเกินไป มากสุดตระกูลลู่เราก็แค่สละผลประโยชน์ส่วนใหญ่ ขอแค่รักษารากฐานไว้ก็พอ" ลู่เฉินกล่าวเมื่อได้ยินสิ่งที่ลู่เฉินพูด หลินตงก็รู้ว่าเขาเข้าใจผิด"พี่ลู่! คุณควรบอกผมเร็วกว่านี้ คุณเป็นเพื่อนผม ชายชราตระกูลลู่ก็มีบุญคุณกับผม ผมจะไม่เพิกเฉยต่อเรื่องนี้!!!" หลินตงพูดอย่างจริงจัง"น้องหลิน! คุณ...""พี่ลู่! คุณไม่ต้องห่วง! ต่อจากนี้ไปมีผมหลินตงคอยปกป้องตระกูลลู่ของคุณ ไม่ว่าจะเป็นในเจียงเฉิงหรือมณฑลเจียงหนานและแม้แต่ต้าเซี่ยทั้งหมดก็ไม่มีใครกล้าแตะต้องพวกคุณ!!! ในสายตาของผมตระกูลข่งเป็นเพียงตระกูลที่เหมือนหมูหมากาไก่ ดับได้แค่โบกมือ!!!"หลินตงพูดจบก็กลัวว่าลู่เฉินจะไม่เชื่อปล่อยลมหายใจออกมาเล็กน้อยทำให้คนรู้สึกว่าหลินตงมีความรู้สึกครอบงำทันทีลู่เฉินจ้องไปที่หลินตงด้วยสีหน้าตกตะลึงเล็กน้อย...แม้ว่าพรสวรรค์ด้านศิลปะการต่อสู้ของเขาจะไม่สูงนัก แต่จนถึงตอนนี้เขาก็เป็นเพียงนักรบระดับต่ำเท่านั้นแต่สิ่งนี้ไม่ได้ขัดขวางการมองเห็นของเขา
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 569
"จริงไม่จริงต้องดูก่อนถึงจะรู้ แต่อย่างน้อยก็แน่ใจแปดสิบเปอร์เซ็นต์นะ!" หลินตงมั่นใจการแพทย์แผนโบราณต้าเซี่ยไม่ใช่เรื่องล้อเล่นนี่เป็นทักษะที่เขาใช้แต้มศักดิ์สิทธิ์ถึงสามพันแต้มในการเรียนรู้แม้แต่ซ่งซือหมินชายชราที่อวัยวะล้มเหลว ร่างกายถูกฝังอยู่ในดินครึ่งหนึ่งแล้วก็สามารถช่วยชีวิตได้ไม่ต้องพูดถึงชายชราตระกูลลู่เขามีอายุเพียงเจ็ดแปดสิบปีเท่านั้น ยังห่างไกลจากขีดจำกัดมากสถานการณ์ปัจจุบันน่าจะเกิดจากอาการบาดเจ็บของเขาในตอนนั้นแค่รักษาบาดแผลที่ซ่อนอยู่ของชายชราตระกูลลู่ที่ทิ้งไว้ในปีนั้นให้หายน่าจะไม่มีปัญหาอะไรแล้วแต่ยังไงก็ต้องรีบไปดูเพราะหลินตงช่วยคนตายกลับมาไม่ได้"พี่หลินตง งั้นรีบไปเถอะ! ฉันจะพาคุณไปพบคุณปู่ของฉัน!" ลู่เซียวเซียวเร่งเร้าจากด้านข้างลู่เฉินได้ยินก็รีบลุกขึ้นจากเตียงผู้ป่วยแล้วพูดว่า "ฉันไปด้วย! ฉันไปด้วย!""พี่ลู่ คุณพักผ่อนเถอะ! เซียวเซียวพาผมไปก็พอ!" หลินตงห้ามไว้"ใช่! พี่ชาย! พี่พักผ่อนก่อนเถอะ! ฉันจะพาพี่หลินตงไปเอง!" ลู่เซียวเซียวก็พูดเช่นกัน"มันเป็นเรื่องความเป็นความตายของคุณปู่! พวกคุณให้ผมไปเถอะ! ผมนอนอยู่บนเตียงนี้ยิ่งอึดอัด และผมก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 570
ทั้งสามคนเดินไปที่ห้องไอซียูของชายชราตระกูลลู่ด้วยกันลู่เซียวเซียวมองไปที่ชายชราตระกูลลู่ที่สวมหน้ากากออกซิเจนในหน้าต่าง น้ำตาก็เริ่มเตรียมท่วมอีกครั้งเธออาศัยอยู่กับคุณปู่และพี่ชายตั้งแต่เด็ก สองคนนี้เป็นคนที่เธอสนิทมากที่สุดตอนนี้เห็นคุณปู่เป็นแบบนี้ ในใจต้องรู้สึกไม่ดีแน่ ๆหลินตงรีบปลอบใจอย่างรวดเร็ว "เซียวเซียว! ไม่ต้องเป็นห่วง พี่หลินตงจะช่วยปู่ของคุณกลับมาเอง"เขาทนไม่ไหวที่จะเห็นสาวน้อยร้องไห้อีกต่อไป"อืม!!! ขอบคุณค่ะ! พี่หลินตง" ลู่เซียวเซียวมองหลินตงและกล่าวด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหมายที่ลึกซึ้งหลินตงปวดหัวเล็กน้อยละสายตาจากลู่เซียวเซียวเขารู้สึกว่าถ้าตอนนี้ตัวเองช่วยชายชราตระกูลลู่และตระกูลลู่อีก สาวน้อยคนนี้จะทุ่มเทให้กับเขามากกว่านี้อีกไหม?เป็นไปได้มาก!!!แต่ในสถานการณ์แบบนี้ไม่ช่วยก็ไม่ได้จะทำยังไงดี???หลินตงปวดหัวมาก!!!ปวดหัวมาก ๆ!!!ตอนนี้เขารู้สึกจริง ๆ ว่าการเป็นคนดีเกินไปไม่ใช่เรื่องดีบางคนเขาสามารถปฏิเสธได้อย่างชัดเจนแต่มีบางคนเขาก็ใจแข็งไม่ได้จริง ๆลู่เซียวเซียวเป็นหนึ่งในนั้นช่างเถอะ! ไม่คิดแล้ว!ปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติเถอะ!ป
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 571
"ผู้อำนวยการโรงพยาบาลอันดับหนึ่งเจียงเฉิงของพวกคุณ""ผู้... ผู้อำนวยการหลิว???" พยาบาลตกตะลึงก่อนอุทานเสียงดังในเวลานี้โทรศัพท์ของลู่เฉินก็เชื่อมต่อแล้ว"หลิวชวน! มาที่ห้องปู่ผมหน่อยสิ"ลู่เฉินพูดจบก็วางสายโทรศัพท์ทันที"พวก... พวกคุณรู้จักผู้อำนวยการหลิวจริง ๆ เหรอ?" พยาบาลถามอย่างกังวลใจ"แน่นอน! จำเป็นต้องหลอกคุณด้วยเหรอ?" หลินตงกล่าว"เอ่อ... เอ่อ ต้องขอโทษทุกท่านด้วย เมื่อกี้ฉันพูดจาไม่ค่อยดี แต่... แต่ห้องไอซียูเข้าออกตามใจชอบไม่ได้จริง ๆ" พยาบาลพูดอย่างสับสนเล็กน้อยในใจเธอสับสนมากจริง ๆปล่อยพวกเขาเข้าไปและหากมีอะไรผิดปกติกับคนไข้ เธอจะไม่สามารถเป็นพนักงานประจำได้อย่างแน่นอนและจะถูกไล่ออกแต่ถ้าไม่ให้พวกเขาเข้าไปและทำให้ผู้อำนวยการหลิวขุ่นเคือง ผลที่ตามมาก็จะเหมือนเดิมทำยังไงดี? ? ?หรือว่าฉันถูกลิขิตให้ไม่สามารถทำงานที่ชอบนี้ได้เหรอ?นี่เป็นโรงพยาบาลแห่งที่สามที่เธอฝึกงานแล้วผู้อำนวยการโรงพยาบาลแห่งแรกเป็นคนนิสัยไม่ดีและมักจะลงไม้ลงมือกับเธอ สิ่งเหล่านี้เธออดทนหมดแล้ว สุดท้ายบอกเธอว่าถ้าอยากเป้นพนักงานประจำต้องนอนกับเขาคืนหนึ่งนี่เป็นสิ่งที่เธอรับไม่ได้อย่าง
최신 챕터
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1411
ป้าเทียนหลบหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานได้เพียงฉิวเฉียด แต่ยังไม่ทันได้โต้กลับ หมัดอีกข้างของเฉินจิ้งจื่อหานหมัดอีกข้างก็พุ่งเข้าใส่ทันทียังคงเป็นหมัดดาวสวรรค์สยบมารอันทรงพลัง ป้าเทียนถึงกับมองเห็นอย่างลางๆ ที่เหนือหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานมีดาวเคราะห์สีแดงเพลิงขนาดมหึมาความร้อนแผ่ซ่าน ทำให้เขารู้สึกว่าผิวหนังกำลังร้อนแสบหมัดนี้ เขาหลบไม่ทัน จึงทำได้แค่รับมันไว้อย่างเต็มแรงหมัดราชันย์!!!แต่ป้าเทียนก็ไม่ยอมแพ้สวนกลับด้วยหมัดราชันย์ สุดยอดไม้ตายของมังกรทลายฟ้าฟาดใส่เเฉินจิงจื่อหานเต็มแรงเฉินจิงจื่อหานเผยสีหน้าเหยียดหยามถึงหมัดของป้าเทียนจะดูทรงพลังไม่น้อยแต่หากเทียบกับ หมัดดาวสวรรค์สยบมาร หนึ่งในสุดยอดวิชาของสำนักดาวสวรรค์แล้ว ยังห่างกันเกินไป และไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันด้วยซ้ำและที่สำคัญ ตอนนี้เฉินจิงจื่อหานยังมีศาสตราเทพมายาที่พ่อมอบให้---เปลวตะวันสนับมือถูกสร้างขึ้นมาโดยเฉพาะ เพื่อใช้คู่กับหมัดดาวสวรรค์สยบมาร เมื่อทั้งสองผสานรวมกัน พลังจะยิ่งรุนแรงยิ่งกว่าเดิมแม้จะยังเทียบไม่ได้กับตอนที่หลินตงใช้ดาบกำราบมารร่ายวิชาดาบกำราบมารแต่ถึงอย่างนั
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1410
ไม่แน่อาจจะมีชิ้นที่สาม หรือชิ้นที่สี่ก็ได้และคนที่ดีใจที่สุดท่ามกลางทุกคน คงหนีไม่พ้นป้าเทียนแห่งมังกรทลายฟ้าเขามีวิชาหมัดราชันย์ ซึ่งต้องอาศัยสนับมือช่วยเสริมพลัง จึงจะสามารถปลดปล่อยพลังออกมาอย่างเต็มที่ไม่ทันได้ออกแรง ก็มีคนเอามาประเคนถึงหน้าสนับมือศาสตราเทพมายาคู่นั้น ต้องเป็นของเขาป้าเทียนเมื่อได้สนับมือมาครอบครองแล้ว พลังของหมัดราชันย์ จะต้องเพิ่มขึ้นแบบก้าวกระโดดอย่างแน่นอน“ฮ่าๆ นึกไม่ถึงจริงๆ พวกแกรู้ได้ยังไงว่า ฉันกำลังต้องการสนับมือศาสตราเทพมายาอยู่? ถึงกับรีบเอามาส่งให้ฉันถึงที่ ถ้าเป็นแบบนี้ ฉันก็ไม่เกรงใจล่ะนะ สนับมือคู่นี้ ใครก็ห้ามแย่ง ส่วนของอย่างอื่น ฉันไม่ต้องการ” ป้าเทียนพูดพร้อมหัวเราะเสียงดัง“ได้เลย! ป้าเทียน! สนับมือคู่นี้ให้คุณ ส่วนศาสตราเทพมายาชิ้นอื่น ไม่ว่าจะมีอีกกี่ชิ้น คุณห้ามแตะต้องเด็ดขาด”“ใช่! ป้าเทียน สนับมือคู่นั้นให้คุณ แล้วต่อให้หลินตงไม่มีศาสตราเทพมายาเหลืออีก เราก็จะไม่แย่งกับคุณ แต่คุณก็ต้องให้สัญญาว่า จะเอาแค่สนับมือเท่านั้น”“ตกลง!!! ฉันจะเอาแค่สนับมือ ส่วนของชิ้นอื่นให้พวกคุณ” ป้าเทียนตอบกลับ"สัญญา!!!""สัญญา!!!"“ดูท่าพวกแก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1409
ท่ามกลางฝูงอสูรยักษ์สีทองอาณาจักรนิรันดระดับเซียนเดินดินกว่าสิบตัวที่ล้อมรอบอยู่ ทุกตัวดูฮึกเหิมและพร้อมเปิดฉากโจมตีหลินตงไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวแม้แต่น้อย และพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย "ฉันคิดไว้อย่างดีแล้ว ก็อยากให้พวกนายได้ศาสตราเทพมายามากกว่านี้เหมือนกัน แต่มันก็ช่วยไม่ได้! หามาได้แค่อันเดียวเอง ฉันก็ไม่ใช่นักมายากล จะเสกของตามใจพวกนายได้ยังไง""ทุกคน! ดูท่าหลินตงจะไม่คิดยกศาสตราเทพมายาให้ พวกเราจะรออะไรกันอีก ลงมือเลยเถอะ! แค่ฆ่าหลินตงให้ได้ ไม่ว่าเขาจะมีศาสตราเทพมายากี่ชิ้น สุดท้ายก็เป็นของพวกเราทั้งนั้นแหละ!" หยวนหมิงที่อยู่ข้างๆ เร่งเร้าเขาอยากจัดการหลินตงให้จบๆ โดยเร็วถ้าปล่อยไว้นานเกินไป อาจมีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้นก็ได้เพราะหยวนหมิงสังเกตเห็นบางอย่างผิดปกติเมื่อต้องเผชิญหน้ากับปรมาจารย์ระดับเดียวกันมากมายขนาดนี้หลินตงไม่เผยความกลัวแม้แต่น้อย มีเพียงความเยือกเย็นส่วนชายหนุ่มที่มากับเขา ก็แสดงสีหน้าเหยียดหยามออกมาแค่แวบเดียวแม้สีหน้านั้นจะปรากฏเพียงแวบเดียว แต่ก็ยังถูกหยวนหมิงสังเกตเห็นที่เกิดสถานการณ์แบบนี้ไม่อย่างนั้นสองคนนี้ก็ซื่อบื้อมากหรือไม่ก็ยังไม่ได้เอาไ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1408
แผนฆ่าคนไม่ให้มือตัวเองเปื้อยนเลือด เรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบแทบไม่ต้องเปลืองแรงใด ๆ ก็สามารถกำจัดมังกรเก้าหัวได้อย่างไรก็ตาม วิกฤตนั้นได้รับการแก้ไขอย่างง่ายดายโดยหยวนหมิงหลินตงมองดูท่าทางของอสูรยักษ์สีทองมากกว่าสิบตัวที่อยู่รอบตัวเขาเขารู้ว่าคำพูดของหยวนหมิงมีอิทธิพลต่อพวกเขาแล้วศาสตราเทพมายาชิ้นเดียว ก็สามารถทำให้พวกเขาต่อสู้จนตายได้ไม่ต้องพูดถึงหลายชิ้นหรือแม้แต่สิบชิ้นประเด็นสำคัญคือหลินตงไม่มีทางอธิบายสถานการณ์นี้ได้เดิมทีตั้งใจจะยืมมีดฆ่าศัตรู แต่จู่ ๆ ก็ถูกตลบหลังโดยไม่ทันตั้งตัวตอนนี้กลับกลายเป็นเขาเองที่จนมุม ไม่มีทางให้ถอยแล้วหลินตงส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้แน่นอนว่าหยวนหมิง ผู้ซึ่งสามารถขึ้นสู่อาณาจักรนิรันดรและกลายเป็นผู้นำเผ่ามังกรเก้าหัว ไม่ใช่คนโง่ในขณะเดียวกัน เฉินจิงจื่อหานเฝ้าดูทุกอย่างดำเนินไปด้วยความสนใจอย่างยิ่งด้วยฐานะของเขา จึงไม่จริงจังกับอารยธรรมระดับกลางเช่นนี้มากนักแม้ว่าคู่ต่อสู้จะมีจำนวนมากและทรงพลัง แต่ถ้าเขาต่อสู้อย่างจริงจังและใช้ไพ่เด็ดทั้งหมด เขาก็ไม่กลัวสัตว์ร้ายมากกว่าสิบตัวเหล่านี้ท้ายที่สุดแล้ว อารยธรรมระดับสูงนั้นเกินกว่าที่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1407
ปรมาจารย์อาณาจักรนิรันดรของอสูรกาแล็กซีต่างก็พยักหน้ารับรู้ขณะที่พวกเขากำลังเตรียมโจมตีและสังหารหยวนหมิงและหยวนเซิงจู่ๆ หยวนหมิงก็คิดวิธีที่ดีในการหาทางออกขึ้นมาเขาตะโกนทันที "ทุกคน ได้โปรดอย่าหลงกลอุบายของหลินตง เป้าหมายของเขา คือการใช้ศาสตราเทพมายาเพื่อล่อพวกเราอสูรกาแล็กซีให้ต่อสู้กันเอง ตราบใดที่เราร่วมมือกันฆ่าเขา ศาสตราเทพมายาก็จะเป็นของทุกคนไม่ใช่เหรอ? มังกรเก้าหัวของฉันสัญญาว่าจะไม่เข้าร่วมการแย่งชิงนี้ พวกคุณได้ไตร่ตรองยัง? มีศาสตราเทพมายาเพียงหนึ่งเดียว แล้วทุกคนจะแบ่งกันอย่างไร? มันจะเป็นการต่อสู้ที่ดุเดือดอีกครั้งภายใอสูรกาแล็กซี ซึ่งหลินตงได้วางแผนไว้แล้ว จิตใจของเขาชั่วร้ายเกินกว่าจะปล่อยไว้ได้"หลังจากหยุดชั่วครู่ หยวนหมิงก็พูดต่อ "นอกจากนี้ หลินตงยังเจอศาสตราเทพมายาในซากปรักหักพังโบราณอีกด้วย ใครเล่าจะรับประกันได้ว่าเขาเจอเพียงชิ้นเดียว? ถ้าเขาเจอเพียงชิ้นเดียวจริง ๆ แล้วศาสตราเทพมายาล้ำค่าขนาดนี้ เขาจะเต็มใจเอาออกมาให้ทุกคนเหรอ? ฉันคิดว่า เขาต้องพบหลายชิ้นแน่ๆ ตอนนี้เอาออกมาเพียงชิ้นหนึ่งเพียง เพื่อกระตุ้นความขัดแย้งภายในอสูรกาแล็กซีของเรา"“สิ่งที่เราควรทำตอนน
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1406
พวกมันก็ไม่จำเป็นต้องซ่อนตัวอีกต่อไป"หลินตง! ในเมื่อแกรู้แล้ว ก็จงคิดให้ดีและมอบศาสตราเทพมายาในมือของแกมา ด้วยวิธีนี้ แกจะยังสามารถรักษาชีวิตของแกได้ อย่ารอให้พวกเราลงมือ มิฉะนั้นแล้ว แม้ว่าแกจะอยู่ในอาณาจักรนิรันดร แกก็จะไม่สามารถหยุดยั้งการโจมตีของผู้แข็งแกร่งมากมายเช่นเราได้""ใช่แล้ว! หลินตง ตราบใดที่แกมอบศาสตราเทพมายาในมือของแก เราสัญญาว่าจะไม่ทำร้ายแกและจะส่งแกออกจากอสูรกาแล็กซีอย่างปลอดภัย ไม่อย่างนั้นก็อย่าโทษเราที่หยาบคาย""มอบศาสตราเทพมายามา แล้วจะไว้ชีวิตแก!!!"กลุ่มปรมาจารย์ทรงพลังแห่งอาณาจักรนิรันดรพูดขึ้นบังคับให้หลินตงส่งมอบดาบกำราบมารในมือของเขาหยวนหมิงรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติถ้าหลินตงส่งมอบศาสตราเทพมายาจริงๆ เขาจะได้รับอนุญาตให้ออกจากอสูรกาแล็กซีได้หรืออย่างไรแล้วมังกรเก้าหัวของเขาจะเกิดอะไรขึ้น?ไม่เพียงแต่พวกเขาต้องเสียหายอย่างหนักเท่านั้น แถมยังปล่อยเสือกลับเข้าป่าอีก เท่ากับว่าทิ้งปัญหาไว้ให้ระเบิดทีหลังไม่แน่นอน!!!ไม่สามารถปล่อยให้หลินตงมอบศาสตราเทพมายาได้!ในขณะนั้น หลินตงก็พูดขึ้นอย่างกะทันหัน "ถ้าพวกแกทุกคนต้องการดาบเล่มนี้ ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1405
"พี่หง หลินตงจะตกอยู่ในอันตรายหรือเปล่า? ได้โปรดช่วยหลินตงด้วยพี่หง" หวงฝู่ซีเยว่พูดเสียงดังคำพูดของเธอทำให้ยุนซีและคนอื่นๆ นึกขึ้นได้คนเดียวที่สามารถช่วยหลินตงได้ในตอนนี้ คงจะเป็นไป๋หลี่เหยียนหงผู้แสนจะลึกลับทุกคนพูดขึ้นเพื่อขอความช่วยเหลือจากเธอ"พี่หง ได้โปรดช่วยหลินตงด้วย""ใช่แล้ว! พี่หง! ได้โปรดช่วยหลินตงด้วย...."เมื่อทุกคนรีบร้อนขอความช่วยเหลือเสียงของไป๋หลี่เหยียนหงก็ดังก้องอยู่ในหูของทุกคน"ไม่ต้องกังวล ในเมื่อมีจื่อหานอยู่ที่นี่ หลินตงก็จะไม่เป็นไรแน่นอน พวกเขาไม่มีความกล้าที่จะทำร้ายหลินตง"เมื่อได้ยินคำพูดของไป๋หลี่เหยียนหงทุกคนสามารถคลายความกังวลได้ชั่วคราวอย่างไรก็ตาม พวกเธอยังคงจ้องมองร่างของหลินตงข้างหน้าด้วยความกังวลหลินตงมองไปที่อสูรยักษ์สีทองมากกว่าสิบตัวรอบตัวเขาอย่างอธิบายไม่ถูกสถานการณ์แบบนี้มันอะไรกัน?เมื่อสักครู่ไม่มีใครสนใจคำพูดของหยวนหมิงทำไมทุกคนถึงเปลี่ยนใจกะทันหัน?อาจเป็นเพราะการโจมตีก่อนหน้านี้ของเขามีรัศมีกว้างเกินไปงั้นเหรอ?แต่จากข้อมูลที่หลินตงได้รับมาอาณาจักรนิรันดรอันสูงส่งเหล่านี้ไม่สนใจความเป็นหรือความตายของสิ่งมีชีวิ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1404
คนแบบเดียวกันมักจะดึงดูดกันเองเผ่ามังกรเก้าหัวก็ไม่ได้ดีไปกว่ากันมากนักไม่ต้องพูดถึงสองคนนี้หากอยู่บนโลก คงทำให้เด็กๆ กลัวจนร้องไห้กลางดึกแน่ๆ แถมอาจใช้เป็นยันต์กันเลยทีเดียวหยวนหมิงมองอสูรยักษ์สีทองทั้งสองตัว ที่เข้าร่วมสนามรบด้วยความรู้สึกขุ่นเคืองในใจพวกเขาคงมาถึงนานแล้ว แต่เพิ่งจะลงมือตอนนี้ถ้าไม่ใช่เพราะหลินตงหยิบศาสตราเทพมายาออกมา ก็ยังไม่แน่ใจว่าพวกเขาจะปรากฏตัวหรือไม่!ล้วนเป็นพวกเลวทรามทำได้ทุกอย่างถ้าแลกกับผลประโยชน์แต่หยวนหมิงลืมคิดไปว่ามังกรเก้าหัวก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ?ต่างก็ไม่มีใครดีไปกว่าใครสถานการณ์ปัจจุบันกลายเป็นสี่ต่อสามแม้ว่าหยวนเซิงจะได้รับบาดเจ็บบ้าง แต่ก็ยังมีแรงเหลือพอสู้ได้แม้ว่าในใจจะไม่พอใจ แต่หยวนหมิงก็พูดอย่างสุภาพว่า "ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณ! หากวันนี้ฉันฆ่าศัตรูได้ มังกรเก้าหัวของฉันจะตอบแทนคุณอย่างงาม""ฮ่าๆ พี่หยวนหมิงไม่ต้องทำแบบนั้นก็ได้ สองเผ่าของเราเป็นเพื่อนเก่ากัน เผ่ามังกรเก้าหัวของคุณกำลังมีปัญหา เราจะยืนดูเฉยๆ ได้อย่างไร!" หมาป่านรกสามหัวหัวเราะและพูด"พี่หมาป่า! มิตรภาพก็ส่วนมิตรภาพ แต่บุญคุณก็ต้องชดใช้ให้ชัด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1403
หลินตงใช้ศาสตราเทพมายาโจมตีเพียงครั้งเดียว จนทำให้มังกรเก้าหัวได้รับความเสียหายอย่างหนัก ซ้ำยังทำให้พวกเขาเสียหน้าหนักมากในอสูรกาแล็กซี“หลินตง! แกดูถูกกันเกินไปแล้ว!!! ที่นี่คืออสูรกาแล็กซี ไม่ใช่กาแล็กซี่ทางช้างเผือก แกอยากจะจุดชนวนสงครามหรือไง?” หยวนหมิงจ้องเขม็งไปยังหลินตงที่ยืนอยู่ไกล พูดพร้อมกัดฟันด้วยความโกรธหลินตงเหวี่ยงดาบกำราบมารในมือเป็นวง และเก็บเข้าฝักไป เขาหัวเราะอย่างเย็นชา จากนั้นตอบกลับด้วยเสียงเรียบนิ่งว่า "หยวนหมิง! แกเลิกขู่ได้แล้ว! คิดว่าตัวเองเป็นแทนอสูรกาแล็กซีทั้งหมดเหรอ! แล้วที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ ฉันก็แค่ป้องกันตัวเท่านั้นเอง ส่วนผลที่ตามมา ไม่ใช่ความผิดของฉัน แต่เป็นพวกแกต่างหาก ที่แกว่งเท้าหาเสี้ยนเอง"“แก…”หยวนหมิงถึงจุกจนพูดไม่ออก เมื่อโดนหลินตงตอกกลับจากนั้นหันไปยังความว่างเปล่า ตะโกนดังเสียงหนักแน่นว่า "ทุกท่าน! หลินตง ไอ้คนนอกผู้นี้ ได้กระทำการอุกอาจในอสูรกาแล็กซีของฉัน! ยิ่งไปกว่านั้น ยังทำให้มังกรเก้าหัวของฉันตายเจ็บนับไม่ถ้วน เพื่อชำระแค้นให้แก่พี่น้องของฉัน และเพื่อรักษาศักดิ์ศรีของอสูรกาแล็กซีแห่งนี้ ฉันหยวนหมิง ขอวิงวอนต่อทุกท่าน ได้โปรดร่วมม
