로그인공유
บทที่ 569
관련 챕터
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 570
ทั้งสามคนเดินไปที่ห้องไอซียูของชายชราตระกูลลู่ด้วยกันลู่เซียวเซียวมองไปที่ชายชราตระกูลลู่ที่สวมหน้ากากออกซิเจนในหน้าต่าง น้ำตาก็เริ่มเตรียมท่วมอีกครั้งเธออาศัยอยู่กับคุณปู่และพี่ชายตั้งแต่เด็ก สองคนนี้เป็นคนที่เธอสนิทมากที่สุดตอนนี้เห็นคุณปู่เป็นแบบนี้ ในใจต้องรู้สึกไม่ดีแน่ ๆหลินตงรีบปลอบใจอย่างรวดเร็ว "เซียวเซียว! ไม่ต้องเป็นห่วง พี่หลินตงจะช่วยปู่ของคุณกลับมาเอง"เขาทนไม่ไหวที่จะเห็นสาวน้อยร้องไห้อีกต่อไป"อืม!!! ขอบคุณค่ะ! พี่หลินตง" ลู่เซียวเซียวมองหลินตงและกล่าวด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหมายที่ลึกซึ้งหลินตงปวดหัวเล็กน้อยละสายตาจากลู่เซียวเซียวเขารู้สึกว่าถ้าตอนนี้ตัวเองช่วยชายชราตระกูลลู่และตระกูลลู่อีก สาวน้อยคนนี้จะทุ่มเทให้กับเขามากกว่านี้อีกไหม?เป็นไปได้มาก!!!แต่ในสถานการณ์แบบนี้ไม่ช่วยก็ไม่ได้จะทำยังไงดี???หลินตงปวดหัวมาก!!!ปวดหัวมาก ๆ!!!ตอนนี้เขารู้สึกจริง ๆ ว่าการเป็นคนดีเกินไปไม่ใช่เรื่องดีบางคนเขาสามารถปฏิเสธได้อย่างชัดเจนแต่มีบางคนเขาก็ใจแข็งไม่ได้จริง ๆลู่เซียวเซียวเป็นหนึ่งในนั้นช่างเถอะ! ไม่คิดแล้ว!ปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติเถอะ!ป
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 571
"ผู้อำนวยการโรงพยาบาลอันดับหนึ่งเจียงเฉิงของพวกคุณ""ผู้... ผู้อำนวยการหลิว???" พยาบาลตกตะลึงก่อนอุทานเสียงดังในเวลานี้โทรศัพท์ของลู่เฉินก็เชื่อมต่อแล้ว"หลิวชวน! มาที่ห้องปู่ผมหน่อยสิ"ลู่เฉินพูดจบก็วางสายโทรศัพท์ทันที"พวก... พวกคุณรู้จักผู้อำนวยการหลิวจริง ๆ เหรอ?" พยาบาลถามอย่างกังวลใจ"แน่นอน! จำเป็นต้องหลอกคุณด้วยเหรอ?" หลินตงกล่าว"เอ่อ... เอ่อ ต้องขอโทษทุกท่านด้วย เมื่อกี้ฉันพูดจาไม่ค่อยดี แต่... แต่ห้องไอซียูเข้าออกตามใจชอบไม่ได้จริง ๆ" พยาบาลพูดอย่างสับสนเล็กน้อยในใจเธอสับสนมากจริง ๆปล่อยพวกเขาเข้าไปและหากมีอะไรผิดปกติกับคนไข้ เธอจะไม่สามารถเป็นพนักงานประจำได้อย่างแน่นอนและจะถูกไล่ออกแต่ถ้าไม่ให้พวกเขาเข้าไปและทำให้ผู้อำนวยการหลิวขุ่นเคือง ผลที่ตามมาก็จะเหมือนเดิมทำยังไงดี? ? ?หรือว่าฉันถูกลิขิตให้ไม่สามารถทำงานที่ชอบนี้ได้เหรอ?นี่เป็นโรงพยาบาลแห่งที่สามที่เธอฝึกงานแล้วผู้อำนวยการโรงพยาบาลแห่งแรกเป็นคนนิสัยไม่ดีและมักจะลงไม้ลงมือกับเธอ สิ่งเหล่านี้เธออดทนหมดแล้ว สุดท้ายบอกเธอว่าถ้าอยากเป้นพนักงานประจำต้องนอนกับเขาคืนหนึ่งนี่เป็นสิ่งที่เธอรับไม่ได้อย่าง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 572
หลินตงเข้าไปในห้องไอซียูและมองดูชายชราตระกูลลู่ที่นอนใส่หน้ากากออกซิเจนอยู่บนเตียงวางมือไว้บนมือชายชราตระกูลลู่ เริ่มใช้วิชาการแพทย์แผนโบราณต้าเซี่ย สังเกตอย่างละเอียดไม่นานเขาก็ทราบอาการป่วยของชายชราตระกูลลู่คล้ายกับที่เขาคาดเดาไว้คือบาดแผลที่ทิ้งไว้เมื่อหลายสิบปีก่อน ปัจจุบันเริ่มมีปัญหาอย่างช้า ๆ เมื่ออายุมากขึ้นตอนอายุน้อยยังปราบปรามได้ แต่เมื่ออายุมากขึ้นก็เริ่มปราบปรามไม่ได้บ้างแต่ชายชราตระกูลลู่ยังไม่แก่เกินไป ยังมีทางรอดอายุเฉลี่ยของมนุษย์ในปัจจุบันสามารถสูงถึงประมาณแปดเก้าสิบปี และซ่งซือหมินมีความแข็งแกร่ง แถมยังมักจะใช้สนามแม่เหล็กเพื่อปรับสภาพร่างกายและมีชีวิตอยู่ถึงร้อยสามสิบปีหลังจากตรวจอาการแล้วหลินตงก็พอรู้แล้วยังดีที่สมุนไพรที่จำเป็นไม่ได้แพงมากเป็นพิเศษ ด้วยความสามรถของตระกูลลู่ทุกวันนี้น่าจะหาได้ไม่ยากหลินตงวางมือของชายชราตระกูลลู่ลงหันกลับมาทำท่าทางให้พวกลู่เฉินสามคนออกไปข้างนอก แล้วออกจากห้องไอซียูอย่างเงียบ ๆตอนนี้ร่างกายชายชราตระกูลลู่อ่อนแอมาก ดังนั้นอย่ารบกวนเขาจะดีกว่าเมื่อมาถึงทางเดิน พยาบาลก็กลับไปที่ตำแหน่งของเธอแล้วแต่เมื่อเห็นพว
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 573
เขาแค่รวบรวมสมุนไพรให้เรียบร้อย สุดท้ายไม่ว่าชายชราตระกูลลู่จะช่วยกลับมาได้หรือไม่ โรงพยาบาลอันดับหนึ่งของเขาก็ไม่น่าจะต้องรับผิดชอบแล้วมั้ง!"ได้! งั้นก็รบกวนคุณแล้ว หลิวชวน! แต่คุณต้องรีบหน่อย ถ้าตระกูลลู่ของผมสามารถผ่านความยากลําบากนี้ไปได้ จะไม่ลืมคุณเลย" ลู่เฉินส่งกระดาษให้หลิวชวนแล้วพูด"ขอบคุณครับนายน้อยลู่! ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้! พวกคุณรอสักครู่!"หลิวชวนพูดจบก็รีบถือกระดาษวิ่งเหยาะ ๆ ออกไปประโยคนี้ของลู่เฉินทำให้หัวใจที่ปิดผนึกไว้เป็นเวลานานของเขากลับมาอบอุ่นอีกครั้งหลิวชวนอายุเพียงห้าสิบกว่าปี เป็นผู้อำนวยการโรงพยาบาลอันดับหนึ่งมาเกือบสิบปีแล้วเคยมีโอกาสเลื่อนขั้น แต่เพราะครอบครัวต่ำต้อย ไม่มีภูมิหลัง สุดท้ายถูกคนที่มีคุณสมบัติต่ำกว่าเขาแย่งไปก่อนหากได้รับความช่วยเหลือจากตระกูลลู่ เขาจะสามารถปีนขึ้นไปได้อย่างแน่นอนจริง ๆ แล้วเขาไม่อยากได้เงินทองสาวสวย เขาแค่หวังที่จะยืนอยู่ในตำแหน่งที่สูงขึ้นและมองทิวทัศน์ด้านบนก่อนจะเกษียณคำพูดของลู่เฉินจุดประกายความหวังอันไม่มีที่สิ้นสุดในตัวเขาอย่างไม่ต้องสงสัย"พวกเราไปรอที่ห้องผู้ป่วยของคุณกันเถอะ! ถือโอกาสเล่าเรื่องตระกู
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 574
หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วโมง...หลินตงรู้สึกว่าเวลานั้นพอสมควรแล้วก็ผลักประตูเดินเข้าไป ลู่เฉินสองพี่น้องรีบวิ่งตามหลังมาเมื่อชายชราตระกูลลู่ได้ยินเสียงเปิดประตูก็ลืมตาขึ้นเช่นกัน รู้สึกอย่างเห็นได้ชัดว่าผิวพรรณแตกต่างไปหลินตงดึงเข็มเงินออกจากตัวชายชราตระกูลลู่แล้วถามว่า "ชายชราตระกูลลู่! รู้สึกยังไงบ้าง?""ดีขึ้นมาก! ขอบคุณคุณนะ หลินตง!" ลู่รุ่ยกล่าวแม้ว่าเขาจะเพิ่งฟื้นคืนสติได้ไม่นาน แต่เขาก็ยังมองออกว่าเป็นหลินตงที่ช่วยชีวิตเขาไม่คิดว่าการเดิมพันที่วางไว้เมื่อหลายเดือนก่อนจะถูกจริง ๆและยังได้ผลลัพธ์เร็วขนาดนี้ชายชราตระกูลลู่ก็เต็มไปด้วยอารมณ์มากมาย"ชายชราตระกูลลู่ไม่ต้องเกรงใจครับ! นี่คือสิ่งที่ผมควรทำ!"หลินตงพูดจบก็หันไปมองลู่เฉินกับลู่เซียวเซียวแล้วพูดว่า "ร่างกายของชายชรายังอ่อนแอมาก พวกคุณมีอะไรก็รีบพูดเถอะ! พยายามให้เขาพักผ่อนให้เยอะ ๆ ใช้ยาทุกสี่ชั่วโมง ภายในสามวันเขาน่าจะหายเป็นปกติ""ขอบคุณค่ะ! พี่หลินตง!" ลู่เซียวเซียวร้องไห้พูด"ขอบคุณ!!!" ลู่เฉินก็ขอบคุณเขาเช่นกัน"เวลาที่เหลือพวกคุยกันเถอะ! ฉันจะออกไปก่อน!"หลินตงพูดจบก็ออกจากห้องผู้ป่วย หลิวชวนตั้งส
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 575
ต่อไปก็ไม่มีเรื่องอะไรของเขาแล้ว แค่รอก็พอแล้วไม่จำเป็นต้องให้เขาเตรียมอะไรด้วย!รอถึงวันเกิดของชายชราตระกูลลู่ค่อยปรากฏตัวก็พอแค่ตระกูลเล็ก ๆ อย่างตระกูลข่งเท่านั้นจุดสูงสุดของรายการมังกรแล้วไงล่ะ???แค่ตัวละครที่เหมือนขยะ มีผู้พิทักษ์ระดับเทพอย่างเขาอยู่ มาเท่าไหร่ก็ไม่มีประโยชน์หลังจากพักผ่อนเป็นเวลาสองวันจนมีชีวิตชีวาแล้ว หลินตงก็เตรียมออกจากเจียงหนานแมนชั่นอินเตอร์เนชั่นแนลไปหาฟางเจิ้งกั๋วผู้ว่าราชการมณฑลเจียงหนานตระกูลข่งที่เป็นตระกูลซ่อนเร้นต้องการควบคุมเมืองเจียงเฉิง แม้กระทั่งควบคุมมณฑลเจียงหนานทั้งหมด เขาเป็นผู้ว่าราชการมณฑลเจียงหนานจะไม่สนใจอะไรเลยเหรอ?แล้วจะมีผู้ว่าราชการอย่างเขาไปทำไม?นี่คืออาณาเขตของต้าเซี่ยไม่ว่าจะเป็นตระกูลที่ซ่อนเร้นหรือนิกายที่ซ่อนเร้น เป็นถึงมังกรก็ต้องขดไว้ให้ฉัน หรือจะเป็นเสือก็ต้องหมอบให้ฉันฟางเจิ้งกั๋วไม่สนใจ!!!เขาหลินตงจะจัดการเอง!!!ขับรถบูกาติมังกรบินของตัวเองที่จอดทิ้งไว้สองสามเดือน หลินตงออกจากเจียงหนานแมนชั่นอินเตอร์เนชั่นแนลเอารถไปล้างที่บริเวณใกล้เคียงเรียกเสียงฮือฮาจากที่ล้างรถทันทีรถคันนี้มีความโดดเด่นสูงด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 576
"คุณผู้ชาย! คุณผู้ชาย! กรุณาหยุดก่อนครับ!" ชายหนุ่มรีบตามไปหลินตงไม่สนใจเขา หลังจากพลังจิตวิญญาณของเขาเต็มเปี่ยมแล้ว เขาพบกลิ่นอายที่เป็นของยอดฝีมือรายการมังกรน่าจะเป็นฟางเจิ้งกั๋วครั้งที่แล้วที่เมืองชูเฉิง เขาเคยเจอกับฟางเจิ้งกั๋วหลังจากขึ้นไปที่ชั้นสองแล้ว หลินตงก็ตรงไปที่ห้องทำงานของฟางเจิ้งกั๋วชายหนุ่มตามหลังหลินตงมาโดยตลอดเมื่อมาถึงประตูห้องทำงานของฟางเจิ้งกั๋ว หลินตงก็เปิดประตูเข้าไปข้างในหลังจากเข้าไปในห้องแล้ว สิ่งแรกที่เห็นคือผู้ชายสุภาพในวัยสามสิบที่สวมแว่นตา"เลขาเฉิน! คุณผู้ชายท่านนี้บอกว่าเขาเป็นเพื่อนของผู้ว่าฟาง และจะขึ้นมาให้ได้! ผมหยุดเขาไม่ได้!" ชายหนุ่มกล่าว"คุณลงไปก่อนเถอะ!!!" เลขาเฉินพูด"ครับ!!! เลขาเฉิน!!!"ชายหนุ่มพูดจบก็หันหลังกลับและออกไป จากนั้นก็ปิดประตูเบา ๆ"คุณเป็นใคร? ชื่ออะไร? มาหาผู้ว่าฟางเรื่องอะไร?" เลขาเฉินพูดกับหลินตงหลินตงไม่ตอบและตะโกนตรงเข้าไปในห้องด้านในโดยตรง "ฟางเจิ้งกั๋ว ออกมาพบผม!""คุณนี่มันอวดดีจริงๆ!!!" เลขาเฉินลุกขึ้นยืนด้วยความโกรธชี้ไปที่หลินตงแล้วพูด"โอ้? ผมอวดดีหรือว่าคุณอวดดี?" หลินตงพูดด้วยสีหน้าไร้อารมณ์
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 577
สมองของเลขาเฉินทำงานอย่างรวดเร็วต้องรักษางานของตัวเองไว้ให้ได้ ออกจากฟางเจิ้งกั๋วไม่ได้ไม่เช่นนั้นเขาก็จบแล้ว!!!ห้องทำงานฟางเจิ้งกั๋ว"ท่านสมาชิกสภาหลิน! เชิญดื่มชา!" ฟางเจิ้งกั๋วชงชาให้หลินตงด้วยตัวเองตอนนี้ไม่มีใครแล้ว แม้แต่คำเรียกฟางเจิ้งกั๋วก็เปลี่ยนหลินตงรับถ้วยชามา จิบแล้ววางลงบนโต๊ะชา ฟางเจิ้งกั๋วรู้ตัวตนของเขานั้นไม่ใช่เรื่องแปลกไม่อย่างนั้นคงไม่เคารพตัวเองมากขนาดนี้แน่นอน"ฟางเจิ้งกั๋ว! ผมมีเรื่องจะถามคุณ!" หลินตงกล่าว"ท่านสมาชิกสภาหลินเชิญพูด!""เรื่องตระกูลหวังแห่งเจียงเฉิงคุณรู้ไหม?""ท่านหมายถึงเรื่องของตระกูลหวังที่ร่วมมือกับตระกูลข่งที่เป็นตระกูลซ่อนเร้น?" ฟางเจิ้งกั๋วถาม"ใช่! เรื่องนี้แหละ!""รู้แน่นอน!""งั้นคุณในฐานะผู้ว่าราชการมณฑลเจียงหนาน คุณปล่อยให้ตระกูลซ่อนเร้นมาก่อกวนในดินแดนต้าเซี่ยของผมเช่นนี้? ผู้ว่าราชการมณฑลเจียงหนานของคุณไม่อยากทำแล้วใช่ไหม?""ท่านสมาชิกสภาหลินไม่รู้อะไร ไม่ใช่ว่าผมฟางเจิ้งกั๋วไม่ทำอะไรเลย ตอนนี้ต้าเซี่ยหกสิบหกมณฑล อย่างน้อยครึ่งหนึ่งมีตระกูลและนิกายซ่อนเร้นร่วมมือกับตระกูลท้องถิ่น ตระกูลและนิกายซ่อนเร้นเหล่านี้มีค
최신 챕터
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1411
ป้าเทียนหลบหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานได้เพียงฉิวเฉียด แต่ยังไม่ทันได้โต้กลับ หมัดอีกข้างของเฉินจิ้งจื่อหานหมัดอีกข้างก็พุ่งเข้าใส่ทันทียังคงเป็นหมัดดาวสวรรค์สยบมารอันทรงพลัง ป้าเทียนถึงกับมองเห็นอย่างลางๆ ที่เหนือหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานมีดาวเคราะห์สีแดงเพลิงขนาดมหึมาความร้อนแผ่ซ่าน ทำให้เขารู้สึกว่าผิวหนังกำลังร้อนแสบหมัดนี้ เขาหลบไม่ทัน จึงทำได้แค่รับมันไว้อย่างเต็มแรงหมัดราชันย์!!!แต่ป้าเทียนก็ไม่ยอมแพ้สวนกลับด้วยหมัดราชันย์ สุดยอดไม้ตายของมังกรทลายฟ้าฟาดใส่เเฉินจิงจื่อหานเต็มแรงเฉินจิงจื่อหานเผยสีหน้าเหยียดหยามถึงหมัดของป้าเทียนจะดูทรงพลังไม่น้อยแต่หากเทียบกับ หมัดดาวสวรรค์สยบมาร หนึ่งในสุดยอดวิชาของสำนักดาวสวรรค์แล้ว ยังห่างกันเกินไป และไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันด้วยซ้ำและที่สำคัญ ตอนนี้เฉินจิงจื่อหานยังมีศาสตราเทพมายาที่พ่อมอบให้---เปลวตะวันสนับมือถูกสร้างขึ้นมาโดยเฉพาะ เพื่อใช้คู่กับหมัดดาวสวรรค์สยบมาร เมื่อทั้งสองผสานรวมกัน พลังจะยิ่งรุนแรงยิ่งกว่าเดิมแม้จะยังเทียบไม่ได้กับตอนที่หลินตงใช้ดาบกำราบมารร่ายวิชาดาบกำราบมารแต่ถึงอย่างนั
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1410
ไม่แน่อาจจะมีชิ้นที่สาม หรือชิ้นที่สี่ก็ได้และคนที่ดีใจที่สุดท่ามกลางทุกคน คงหนีไม่พ้นป้าเทียนแห่งมังกรทลายฟ้าเขามีวิชาหมัดราชันย์ ซึ่งต้องอาศัยสนับมือช่วยเสริมพลัง จึงจะสามารถปลดปล่อยพลังออกมาอย่างเต็มที่ไม่ทันได้ออกแรง ก็มีคนเอามาประเคนถึงหน้าสนับมือศาสตราเทพมายาคู่นั้น ต้องเป็นของเขาป้าเทียนเมื่อได้สนับมือมาครอบครองแล้ว พลังของหมัดราชันย์ จะต้องเพิ่มขึ้นแบบก้าวกระโดดอย่างแน่นอน“ฮ่าๆ นึกไม่ถึงจริงๆ พวกแกรู้ได้ยังไงว่า ฉันกำลังต้องการสนับมือศาสตราเทพมายาอยู่? ถึงกับรีบเอามาส่งให้ฉันถึงที่ ถ้าเป็นแบบนี้ ฉันก็ไม่เกรงใจล่ะนะ สนับมือคู่นี้ ใครก็ห้ามแย่ง ส่วนของอย่างอื่น ฉันไม่ต้องการ” ป้าเทียนพูดพร้อมหัวเราะเสียงดัง“ได้เลย! ป้าเทียน! สนับมือคู่นี้ให้คุณ ส่วนศาสตราเทพมายาชิ้นอื่น ไม่ว่าจะมีอีกกี่ชิ้น คุณห้ามแตะต้องเด็ดขาด”“ใช่! ป้าเทียน สนับมือคู่นั้นให้คุณ แล้วต่อให้หลินตงไม่มีศาสตราเทพมายาเหลืออีก เราก็จะไม่แย่งกับคุณ แต่คุณก็ต้องให้สัญญาว่า จะเอาแค่สนับมือเท่านั้น”“ตกลง!!! ฉันจะเอาแค่สนับมือ ส่วนของชิ้นอื่นให้พวกคุณ” ป้าเทียนตอบกลับ"สัญญา!!!""สัญญา!!!"“ดูท่าพวกแก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1409
ท่ามกลางฝูงอสูรยักษ์สีทองอาณาจักรนิรันดระดับเซียนเดินดินกว่าสิบตัวที่ล้อมรอบอยู่ ทุกตัวดูฮึกเหิมและพร้อมเปิดฉากโจมตีหลินตงไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวแม้แต่น้อย และพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย "ฉันคิดไว้อย่างดีแล้ว ก็อยากให้พวกนายได้ศาสตราเทพมายามากกว่านี้เหมือนกัน แต่มันก็ช่วยไม่ได้! หามาได้แค่อันเดียวเอง ฉันก็ไม่ใช่นักมายากล จะเสกของตามใจพวกนายได้ยังไง""ทุกคน! ดูท่าหลินตงจะไม่คิดยกศาสตราเทพมายาให้ พวกเราจะรออะไรกันอีก ลงมือเลยเถอะ! แค่ฆ่าหลินตงให้ได้ ไม่ว่าเขาจะมีศาสตราเทพมายากี่ชิ้น สุดท้ายก็เป็นของพวกเราทั้งนั้นแหละ!" หยวนหมิงที่อยู่ข้างๆ เร่งเร้าเขาอยากจัดการหลินตงให้จบๆ โดยเร็วถ้าปล่อยไว้นานเกินไป อาจมีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้นก็ได้เพราะหยวนหมิงสังเกตเห็นบางอย่างผิดปกติเมื่อต้องเผชิญหน้ากับปรมาจารย์ระดับเดียวกันมากมายขนาดนี้หลินตงไม่เผยความกลัวแม้แต่น้อย มีเพียงความเยือกเย็นส่วนชายหนุ่มที่มากับเขา ก็แสดงสีหน้าเหยียดหยามออกมาแค่แวบเดียวแม้สีหน้านั้นจะปรากฏเพียงแวบเดียว แต่ก็ยังถูกหยวนหมิงสังเกตเห็นที่เกิดสถานการณ์แบบนี้ไม่อย่างนั้นสองคนนี้ก็ซื่อบื้อมากหรือไม่ก็ยังไม่ได้เอาไ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1408
แผนฆ่าคนไม่ให้มือตัวเองเปื้อยนเลือด เรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบแทบไม่ต้องเปลืองแรงใด ๆ ก็สามารถกำจัดมังกรเก้าหัวได้อย่างไรก็ตาม วิกฤตนั้นได้รับการแก้ไขอย่างง่ายดายโดยหยวนหมิงหลินตงมองดูท่าทางของอสูรยักษ์สีทองมากกว่าสิบตัวที่อยู่รอบตัวเขาเขารู้ว่าคำพูดของหยวนหมิงมีอิทธิพลต่อพวกเขาแล้วศาสตราเทพมายาชิ้นเดียว ก็สามารถทำให้พวกเขาต่อสู้จนตายได้ไม่ต้องพูดถึงหลายชิ้นหรือแม้แต่สิบชิ้นประเด็นสำคัญคือหลินตงไม่มีทางอธิบายสถานการณ์นี้ได้เดิมทีตั้งใจจะยืมมีดฆ่าศัตรู แต่จู่ ๆ ก็ถูกตลบหลังโดยไม่ทันตั้งตัวตอนนี้กลับกลายเป็นเขาเองที่จนมุม ไม่มีทางให้ถอยแล้วหลินตงส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้แน่นอนว่าหยวนหมิง ผู้ซึ่งสามารถขึ้นสู่อาณาจักรนิรันดรและกลายเป็นผู้นำเผ่ามังกรเก้าหัว ไม่ใช่คนโง่ในขณะเดียวกัน เฉินจิงจื่อหานเฝ้าดูทุกอย่างดำเนินไปด้วยความสนใจอย่างยิ่งด้วยฐานะของเขา จึงไม่จริงจังกับอารยธรรมระดับกลางเช่นนี้มากนักแม้ว่าคู่ต่อสู้จะมีจำนวนมากและทรงพลัง แต่ถ้าเขาต่อสู้อย่างจริงจังและใช้ไพ่เด็ดทั้งหมด เขาก็ไม่กลัวสัตว์ร้ายมากกว่าสิบตัวเหล่านี้ท้ายที่สุดแล้ว อารยธรรมระดับสูงนั้นเกินกว่าที่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1407
ปรมาจารย์อาณาจักรนิรันดรของอสูรกาแล็กซีต่างก็พยักหน้ารับรู้ขณะที่พวกเขากำลังเตรียมโจมตีและสังหารหยวนหมิงและหยวนเซิงจู่ๆ หยวนหมิงก็คิดวิธีที่ดีในการหาทางออกขึ้นมาเขาตะโกนทันที "ทุกคน ได้โปรดอย่าหลงกลอุบายของหลินตง เป้าหมายของเขา คือการใช้ศาสตราเทพมายาเพื่อล่อพวกเราอสูรกาแล็กซีให้ต่อสู้กันเอง ตราบใดที่เราร่วมมือกันฆ่าเขา ศาสตราเทพมายาก็จะเป็นของทุกคนไม่ใช่เหรอ? มังกรเก้าหัวของฉันสัญญาว่าจะไม่เข้าร่วมการแย่งชิงนี้ พวกคุณได้ไตร่ตรองยัง? มีศาสตราเทพมายาเพียงหนึ่งเดียว แล้วทุกคนจะแบ่งกันอย่างไร? มันจะเป็นการต่อสู้ที่ดุเดือดอีกครั้งภายใอสูรกาแล็กซี ซึ่งหลินตงได้วางแผนไว้แล้ว จิตใจของเขาชั่วร้ายเกินกว่าจะปล่อยไว้ได้"หลังจากหยุดชั่วครู่ หยวนหมิงก็พูดต่อ "นอกจากนี้ หลินตงยังเจอศาสตราเทพมายาในซากปรักหักพังโบราณอีกด้วย ใครเล่าจะรับประกันได้ว่าเขาเจอเพียงชิ้นเดียว? ถ้าเขาเจอเพียงชิ้นเดียวจริง ๆ แล้วศาสตราเทพมายาล้ำค่าขนาดนี้ เขาจะเต็มใจเอาออกมาให้ทุกคนเหรอ? ฉันคิดว่า เขาต้องพบหลายชิ้นแน่ๆ ตอนนี้เอาออกมาเพียงชิ้นหนึ่งเพียง เพื่อกระตุ้นความขัดแย้งภายในอสูรกาแล็กซีของเรา"“สิ่งที่เราควรทำตอนน
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1406
พวกมันก็ไม่จำเป็นต้องซ่อนตัวอีกต่อไป"หลินตง! ในเมื่อแกรู้แล้ว ก็จงคิดให้ดีและมอบศาสตราเทพมายาในมือของแกมา ด้วยวิธีนี้ แกจะยังสามารถรักษาชีวิตของแกได้ อย่ารอให้พวกเราลงมือ มิฉะนั้นแล้ว แม้ว่าแกจะอยู่ในอาณาจักรนิรันดร แกก็จะไม่สามารถหยุดยั้งการโจมตีของผู้แข็งแกร่งมากมายเช่นเราได้""ใช่แล้ว! หลินตง ตราบใดที่แกมอบศาสตราเทพมายาในมือของแก เราสัญญาว่าจะไม่ทำร้ายแกและจะส่งแกออกจากอสูรกาแล็กซีอย่างปลอดภัย ไม่อย่างนั้นก็อย่าโทษเราที่หยาบคาย""มอบศาสตราเทพมายามา แล้วจะไว้ชีวิตแก!!!"กลุ่มปรมาจารย์ทรงพลังแห่งอาณาจักรนิรันดรพูดขึ้นบังคับให้หลินตงส่งมอบดาบกำราบมารในมือของเขาหยวนหมิงรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติถ้าหลินตงส่งมอบศาสตราเทพมายาจริงๆ เขาจะได้รับอนุญาตให้ออกจากอสูรกาแล็กซีได้หรืออย่างไรแล้วมังกรเก้าหัวของเขาจะเกิดอะไรขึ้น?ไม่เพียงแต่พวกเขาต้องเสียหายอย่างหนักเท่านั้น แถมยังปล่อยเสือกลับเข้าป่าอีก เท่ากับว่าทิ้งปัญหาไว้ให้ระเบิดทีหลังไม่แน่นอน!!!ไม่สามารถปล่อยให้หลินตงมอบศาสตราเทพมายาได้!ในขณะนั้น หลินตงก็พูดขึ้นอย่างกะทันหัน "ถ้าพวกแกทุกคนต้องการดาบเล่มนี้ ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1405
"พี่หง หลินตงจะตกอยู่ในอันตรายหรือเปล่า? ได้โปรดช่วยหลินตงด้วยพี่หง" หวงฝู่ซีเยว่พูดเสียงดังคำพูดของเธอทำให้ยุนซีและคนอื่นๆ นึกขึ้นได้คนเดียวที่สามารถช่วยหลินตงได้ในตอนนี้ คงจะเป็นไป๋หลี่เหยียนหงผู้แสนจะลึกลับทุกคนพูดขึ้นเพื่อขอความช่วยเหลือจากเธอ"พี่หง ได้โปรดช่วยหลินตงด้วย""ใช่แล้ว! พี่หง! ได้โปรดช่วยหลินตงด้วย...."เมื่อทุกคนรีบร้อนขอความช่วยเหลือเสียงของไป๋หลี่เหยียนหงก็ดังก้องอยู่ในหูของทุกคน"ไม่ต้องกังวล ในเมื่อมีจื่อหานอยู่ที่นี่ หลินตงก็จะไม่เป็นไรแน่นอน พวกเขาไม่มีความกล้าที่จะทำร้ายหลินตง"เมื่อได้ยินคำพูดของไป๋หลี่เหยียนหงทุกคนสามารถคลายความกังวลได้ชั่วคราวอย่างไรก็ตาม พวกเธอยังคงจ้องมองร่างของหลินตงข้างหน้าด้วยความกังวลหลินตงมองไปที่อสูรยักษ์สีทองมากกว่าสิบตัวรอบตัวเขาอย่างอธิบายไม่ถูกสถานการณ์แบบนี้มันอะไรกัน?เมื่อสักครู่ไม่มีใครสนใจคำพูดของหยวนหมิงทำไมทุกคนถึงเปลี่ยนใจกะทันหัน?อาจเป็นเพราะการโจมตีก่อนหน้านี้ของเขามีรัศมีกว้างเกินไปงั้นเหรอ?แต่จากข้อมูลที่หลินตงได้รับมาอาณาจักรนิรันดรอันสูงส่งเหล่านี้ไม่สนใจความเป็นหรือความตายของสิ่งมีชีวิ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1404
คนแบบเดียวกันมักจะดึงดูดกันเองเผ่ามังกรเก้าหัวก็ไม่ได้ดีไปกว่ากันมากนักไม่ต้องพูดถึงสองคนนี้หากอยู่บนโลก คงทำให้เด็กๆ กลัวจนร้องไห้กลางดึกแน่ๆ แถมอาจใช้เป็นยันต์กันเลยทีเดียวหยวนหมิงมองอสูรยักษ์สีทองทั้งสองตัว ที่เข้าร่วมสนามรบด้วยความรู้สึกขุ่นเคืองในใจพวกเขาคงมาถึงนานแล้ว แต่เพิ่งจะลงมือตอนนี้ถ้าไม่ใช่เพราะหลินตงหยิบศาสตราเทพมายาออกมา ก็ยังไม่แน่ใจว่าพวกเขาจะปรากฏตัวหรือไม่!ล้วนเป็นพวกเลวทรามทำได้ทุกอย่างถ้าแลกกับผลประโยชน์แต่หยวนหมิงลืมคิดไปว่ามังกรเก้าหัวก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ?ต่างก็ไม่มีใครดีไปกว่าใครสถานการณ์ปัจจุบันกลายเป็นสี่ต่อสามแม้ว่าหยวนเซิงจะได้รับบาดเจ็บบ้าง แต่ก็ยังมีแรงเหลือพอสู้ได้แม้ว่าในใจจะไม่พอใจ แต่หยวนหมิงก็พูดอย่างสุภาพว่า "ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณ! หากวันนี้ฉันฆ่าศัตรูได้ มังกรเก้าหัวของฉันจะตอบแทนคุณอย่างงาม""ฮ่าๆ พี่หยวนหมิงไม่ต้องทำแบบนั้นก็ได้ สองเผ่าของเราเป็นเพื่อนเก่ากัน เผ่ามังกรเก้าหัวของคุณกำลังมีปัญหา เราจะยืนดูเฉยๆ ได้อย่างไร!" หมาป่านรกสามหัวหัวเราะและพูด"พี่หมาป่า! มิตรภาพก็ส่วนมิตรภาพ แต่บุญคุณก็ต้องชดใช้ให้ชัด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1403
หลินตงใช้ศาสตราเทพมายาโจมตีเพียงครั้งเดียว จนทำให้มังกรเก้าหัวได้รับความเสียหายอย่างหนัก ซ้ำยังทำให้พวกเขาเสียหน้าหนักมากในอสูรกาแล็กซี“หลินตง! แกดูถูกกันเกินไปแล้ว!!! ที่นี่คืออสูรกาแล็กซี ไม่ใช่กาแล็กซี่ทางช้างเผือก แกอยากจะจุดชนวนสงครามหรือไง?” หยวนหมิงจ้องเขม็งไปยังหลินตงที่ยืนอยู่ไกล พูดพร้อมกัดฟันด้วยความโกรธหลินตงเหวี่ยงดาบกำราบมารในมือเป็นวง และเก็บเข้าฝักไป เขาหัวเราะอย่างเย็นชา จากนั้นตอบกลับด้วยเสียงเรียบนิ่งว่า "หยวนหมิง! แกเลิกขู่ได้แล้ว! คิดว่าตัวเองเป็นแทนอสูรกาแล็กซีทั้งหมดเหรอ! แล้วที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ ฉันก็แค่ป้องกันตัวเท่านั้นเอง ส่วนผลที่ตามมา ไม่ใช่ความผิดของฉัน แต่เป็นพวกแกต่างหาก ที่แกว่งเท้าหาเสี้ยนเอง"“แก…”หยวนหมิงถึงจุกจนพูดไม่ออก เมื่อโดนหลินตงตอกกลับจากนั้นหันไปยังความว่างเปล่า ตะโกนดังเสียงหนักแน่นว่า "ทุกท่าน! หลินตง ไอ้คนนอกผู้นี้ ได้กระทำการอุกอาจในอสูรกาแล็กซีของฉัน! ยิ่งไปกว่านั้น ยังทำให้มังกรเก้าหัวของฉันตายเจ็บนับไม่ถ้วน เพื่อชำระแค้นให้แก่พี่น้องของฉัน และเพื่อรักษาศักดิ์ศรีของอสูรกาแล็กซีแห่งนี้ ฉันหยวนหมิง ขอวิงวอนต่อทุกท่าน ได้โปรดร่วมม
