ต่อไปก็ไม่มีเรื่องอะไรของเขาแล้ว แค่รอก็พอแล้วไม่จำเป็นต้องให้เขาเตรียมอะไรด้วย!รอถึงวันเกิดของชายชราตระกูลลู่ค่อยปรากฏตัวก็พอแค่ตระกูลเล็ก ๆ อย่างตระกูลข่งเท่านั้นจุดสูงสุดของรายการมังกรแล้วไงล่ะ???แค่ตัวละครที่เหมือนขยะ มีผู้พิทักษ์ระดับเทพอย่างเขาอยู่ มาเท่าไหร่ก็ไม่มีประโยชน์หลังจากพักผ่อนเป็นเวลาสองวันจนมีชีวิตชีวาแล้ว หลินตงก็เตรียมออกจากเจียงหนานแมนชั่นอินเตอร์เนชั่นแนลไปหาฟางเจิ้งกั๋วผู้ว่าราชการมณฑลเจียงหนานตระกูลข่งที่เป็นตระกูลซ่อนเร้นต้องการควบคุมเมืองเจียงเฉิง แม้กระทั่งควบคุมมณฑลเจียงหนานทั้งหมด เขาเป็นผู้ว่าราชการมณฑลเจียงหนานจะไม่สนใจอะไรเลยเหรอ?แล้วจะมีผู้ว่าราชการอย่างเขาไปทำไม?นี่คืออาณาเขตของต้าเซี่ยไม่ว่าจะเป็นตระกูลที่ซ่อนเร้นหรือนิกายที่ซ่อนเร้น เป็นถึงมังกรก็ต้องขดไว้ให้ฉัน หรือจะเป็นเสือก็ต้องหมอบให้ฉันฟางเจิ้งกั๋วไม่สนใจ!!!เขาหลินตงจะจัดการเอง!!!ขับรถบูกาติมังกรบินของตัวเองที่จอดทิ้งไว้สองสามเดือน หลินตงออกจากเจียงหนานแมนชั่นอินเตอร์เนชั่นแนลเอารถไปล้างที่บริเวณใกล้เคียงเรียกเสียงฮือฮาจากที่ล้างรถทันทีรถคันนี้มีความโดดเด่นสูงด
"คุณผู้ชาย! คุณผู้ชาย! กรุณาหยุดก่อนครับ!" ชายหนุ่มรีบตามไปหลินตงไม่สนใจเขา หลังจากพลังจิตวิญญาณของเขาเต็มเปี่ยมแล้ว เขาพบกลิ่นอายที่เป็นของยอดฝีมือรายการมังกรน่าจะเป็นฟางเจิ้งกั๋วครั้งที่แล้วที่เมืองชูเฉิง เขาเคยเจอกับฟางเจิ้งกั๋วหลังจากขึ้นไปที่ชั้นสองแล้ว หลินตงก็ตรงไปที่ห้องทำงานของฟางเจิ้งกั๋วชายหนุ่มตามหลังหลินตงมาโดยตลอดเมื่อมาถึงประตูห้องทำงานของฟางเจิ้งกั๋ว หลินตงก็เปิดประตูเข้าไปข้างในหลังจากเข้าไปในห้องแล้ว สิ่งแรกที่เห็นคือผู้ชายสุภาพในวัยสามสิบที่สวมแว่นตา"เลขาเฉิน! คุณผู้ชายท่านนี้บอกว่าเขาเป็นเพื่อนของผู้ว่าฟาง และจะขึ้นมาให้ได้! ผมหยุดเขาไม่ได้!" ชายหนุ่มกล่าว"คุณลงไปก่อนเถอะ!!!" เลขาเฉินพูด"ครับ!!! เลขาเฉิน!!!"ชายหนุ่มพูดจบก็หันหลังกลับและออกไป จากนั้นก็ปิดประตูเบา ๆ"คุณเป็นใคร? ชื่ออะไร? มาหาผู้ว่าฟางเรื่องอะไร?" เลขาเฉินพูดกับหลินตงหลินตงไม่ตอบและตะโกนตรงเข้าไปในห้องด้านในโดยตรง "ฟางเจิ้งกั๋ว ออกมาพบผม!""คุณนี่มันอวดดีจริงๆ!!!" เลขาเฉินลุกขึ้นยืนด้วยความโกรธชี้ไปที่หลินตงแล้วพูด"โอ้? ผมอวดดีหรือว่าคุณอวดดี?" หลินตงพูดด้วยสีหน้าไร้อารมณ์
สมองของเลขาเฉินทำงานอย่างรวดเร็วต้องรักษางานของตัวเองไว้ให้ได้ ออกจากฟางเจิ้งกั๋วไม่ได้ไม่เช่นนั้นเขาก็จบแล้ว!!!ห้องทำงานฟางเจิ้งกั๋ว"ท่านสมาชิกสภาหลิน! เชิญดื่มชา!" ฟางเจิ้งกั๋วชงชาให้หลินตงด้วยตัวเองตอนนี้ไม่มีใครแล้ว แม้แต่คำเรียกฟางเจิ้งกั๋วก็เปลี่ยนหลินตงรับถ้วยชามา จิบแล้ววางลงบนโต๊ะชา ฟางเจิ้งกั๋วรู้ตัวตนของเขานั้นไม่ใช่เรื่องแปลกไม่อย่างนั้นคงไม่เคารพตัวเองมากขนาดนี้แน่นอน"ฟางเจิ้งกั๋ว! ผมมีเรื่องจะถามคุณ!" หลินตงกล่าว"ท่านสมาชิกสภาหลินเชิญพูด!""เรื่องตระกูลหวังแห่งเจียงเฉิงคุณรู้ไหม?""ท่านหมายถึงเรื่องของตระกูลหวังที่ร่วมมือกับตระกูลข่งที่เป็นตระกูลซ่อนเร้น?" ฟางเจิ้งกั๋วถาม"ใช่! เรื่องนี้แหละ!""รู้แน่นอน!""งั้นคุณในฐานะผู้ว่าราชการมณฑลเจียงหนาน คุณปล่อยให้ตระกูลซ่อนเร้นมาก่อกวนในดินแดนต้าเซี่ยของผมเช่นนี้? ผู้ว่าราชการมณฑลเจียงหนานของคุณไม่อยากทำแล้วใช่ไหม?""ท่านสมาชิกสภาหลินไม่รู้อะไร ไม่ใช่ว่าผมฟางเจิ้งกั๋วไม่ทำอะไรเลย ตอนนี้ต้าเซี่ยหกสิบหกมณฑล อย่างน้อยครึ่งหนึ่งมีตระกูลและนิกายซ่อนเร้นร่วมมือกับตระกูลท้องถิ่น ตระกูลและนิกายซ่อนเร้นเหล่านี้มีค
"ท่าน... ท่าน... ท่านสมาชิกสภาหลิน คุณ... คุณ... คุณ..." ฟางเจิ้งกั๋วถึงกับพูดติดอ่างผู้พิทักษ์ระดับเทพในวัยยี่สิบต้น ๆ!ไม่ต้องพูดถึงต้าเซี่ย แม้แต่ในประวัติศาสตร์นับพันปีในโลกก็ไม่เคยปรากฏมาก่อนนี่เป็นยุคที่ยิ่งใหญ่และหลินตงที่อยู่ตรงหน้าเขา ถูกลิขิตให้เป็นผู้ชายที่ครองยุคสมัยนี้เขาต้องกอดต้นขาของหลินตงให้แน่นเพราะพลาดโอกาสนี้ไป เขาก็จะไม่ต่างอะไรจากคนธรรมดาและถ้าคว้าโอกาสนี้ไว้ได้ เขาก็อาจถูกจารึกไว้ในประวัติศาสตร์นี่เป็นสิ่งล่อใจที่ไม่มีใครสามารถปฏิเสธได้"ฟางเจิ้งกั๋ว! ถ้าคุณยังอยากเป็นผู้ว่าราชการมณฑลเจียงหนานต่อไป อย่ากลัวอะไร กล้าหาญหน่อย ในฐานะที่เป็นนักรบก็ต้องมีเลือดที่นักรบควรมี นับประสาอะไรกับคุณยังเป็นคนต้าเซี่ย เรื่องของตระกูลข่งในครั้งนี้ ให้ผมหลินตงมาเชือดไก่ให้ลิงดู ผมต้องการให้ทุกนิกายและตระกูลที่ซ่อนเร้นในต้าเซี่ยรู้ว่าใครก็ตามที่ทำให้ต้าเซี่ยวุ่นวาย มีจุดจบเพียงจุดเดียวเท่านั้น นั่นก็คือฆ่า... ล้าง... เผ่า... พันธุ์!!!"หลังจากหลินตงพูดประโยคสุดท้ายทีละคำแล้ว โมเมนตัมทั้งตัวก็ถึงจุดสูงสุดฟางเจิ้งกั๋วยอดฝีมือในระดับเริ่มต้นรายการมังกร ตอนนี้แค่นิ้
หลังจากพลังของหลินตงถึงขั้นสูงสุด เขาก็เก็บกลับคืนฟางเจิ้งกั๋วรู้สึกโล่งใจทันทีมือทั้งสองข้างค้ำพื้น หายใจเข้าฟอดใหญ่ เหงื่อบนหน้าผากตกลงมาเหมือนหยดน้ำ ก่อตัวเป็นรอยน้ำบนพื้นอย่างรวดเร็ว"ท่าน... ท่านสมาชิกสภาหลิน! ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป... ผมฟางเจิ้งกั๋วจะยึดท่านเป็นผู้นำและเชื่อฟังคำสั่งของท่าน ไม่กล้าคิดเห็นแก่ตัวเด็ดขาด" ฟางเจิ้งกั๋วพูดพลางหายใจหอบ"เห็นแก่ตัวหรือไม่ผมจะไม่สนใจ คนเราก็มีความเห็นแก่ตัวกันทั้งนั้น แต่ต่อหน้าภาพรวม ผมหวังว่าคุณจะตัดสินใจได้ถูกต้อง ถ้าให้ผมรู้ว่าคุณทำลายผลประโยชน์ของต้าเซี่ย ผลที่ตามมาคุณก็น่าจะรู้" หลินตงยืนขึ้นและพูดกับฟางเจิ้งกั๋วอย่างวางตัว"ท่านสมาชิกสภาหลิน! ผมเข้าใจ! จากนี้ไปผมจะทำตามที่คุณต้องการอย่างแน่นอน ทำในสิ่งที่ตัวเองควรทำ""อย่างนั้นก็ดี!!! ต้าเซี่ยมีผมกับลุงซ่งอยู่ ท่ามกลางความวุ่นวายที่กำลังจะเกิด จะกลายเป็นดินแดนที่บริสุทธิ์ พวกนิกายและตระกูลที่ซ่อนเร้นเหล่านั้น ใครก็ตามที่กล้ากระโดดออกมาก่อกวนในต้าเซี่ยของผม ผมก็จะทำลายคนนั้น วันมะรืนจะเป็นฉลองวันเกิดแปดสิบปีของชายชราตระกูลลู่ ในงานเลี้ยงวันเกิดผมจะทำให้ตระกูลข่งรู้ถึงผลของก
หลังจากหลินตงออกจากที่ทำการผู้ว่าราชการมณฑลเจียงหนานก็ขับรถไปจนถึงโรงแรมโกลเด้นลิฟเขามาที่นี่เพื่อกินข้าวดี ๆ สักมื้อหลายวันมานี้ยุ่งจนหัวหมุน แม้กระทั่งข้าวก็ไม่ได้กินดีและก็แวะมาดูว่าป้าทั้งสองว่าเป็นอย่างไรบ้างหลังจากฝึกฝนมาเป็นเวลานาน น่าจะปรับตัวได้แล้วมั้ง!หากความสามารถเพียงพอ หลินตงก็เตรียมที่จะให้พวกเขารับช่วงต่อโรงแรมโกลเด้นลิฟถ้าให้พวกเขาเข้ามารับช่วงต่อในตอนแรกคงเป็นไปไม่ได้แน่นอน ความสามารถไม่พอ ต้องค่อยเป็นค่อยไปตอนนี้น่าจะถึงเวลาแล้วเนื่องจากทำมานานขนาดนี้แล้วน่าจะมีความเข้าใจเชิงลึกในการบริหารโรงแรมแล้วบูกาติมังกรบินขับเข้าไปในลานจอดรถโรงแรมโกลเด้นลิฟ จอดรถไว้ภายใต้การดูแลของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหลินตงเดินเข้าไปในโรงแรมโกลเด้นลิฟ ภายใต้สายตาที่ถ่อมตัว เคารพ และอิจฉาของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทันทีที่เข้าไปในประตู พนักงานต้อนรับหน้าตาดีรูปร่างสูงสี่คนก็โค้งคำนับและตะโกน "ยินดีต้อนรับ!!!"หลินตงเดินเข้าไปในห้องโถงทันใดนั้นผู้จัดการล็อบบี้สาวสวยวัยยี่สิบก็เข้ามาต้อนรับ"คุณผู้ชายคะ! ไม่ทราบว่ามาพักโรงแรมหรือทานอาหารคะ?""มาใหม่ใช่ไหม? ค
จากนั้นเรียกหาแผนกจัดเลี้ยง ให้พวกเขารีบเตรียมโต๊ะอาหารชั้นยอดและส่งให้ไปท่านประธานอย่างรวดเร็วข่าวที่ว่าท่านประธานหลินตงมาที่โรงแรมโกลเด้นลิฟก็แพร่กระจายไปทั่วโรงแรมโกลเด้นลิฟอย่างรวดเร็วทุกคนเริ่มยุ่งพยายามสร้างความประทับใจให้กับท่านประธานหลินตงกำลังนั่งอยู่ในห้องส่วนตัวหมายเลขหนึ่งของตัวเองไม่นานผู้จัดการของโรงแรมโกลเด้นลิฟก็มาถึงเป็นชายวัยกลางคนวัยสี่สิบกว่า ส่วนชื่อว่าอะไรนั้น หลินตงลืมไปแล้วจริง ๆ เขาจำได้แค่ว่าหลังจากจ้าวซวนถูกเขาส่งออกไปข้างนอกแล้ว ได้แต่งตั้งรองประธานขึ้นมาคนหนึ่งสิ่งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในภายหลังทำให้เขาไม่ค่อยได้อยู่ในมณฑลเจียงหนานและไม่มีเวลามาที่โรงแรมโกลเด้นลิฟเลย"ประธานหลิน! ทำไมไม่แจ้งให้ผมทราบก่อนว่าท่านจะมา ผมจะได้พาคนไปต้อนรับท่าน" หยางฟานกล่าวอย่างระมัดระวังหลินตงจำเขาไม่ค่อยได้ แต่เขาจำประธานหลินตงคนนี้ได้ดีไม่นานมานี้บริษัทลงทุนตงไหลได้จัดการประชุมผ่านวิดีโอ ในฐานะผู้จัดการของโรงแรมโกลเด้นลิฟ ภายใต้บริษัทลงทุนตงไหล เขาก็มีโอกาสที่ได้เข้าร่วมเช่นกันคำพูดของหลินตง จนถึงตอนนี้เขาก็ยังจำได้ชัดเจน"ผมไม่ชอบอะไรเอิกเกริกเหล่านี้ ดังนั้
หลินตงมองไปที่ชายวัยกลางคนที่อยู่ตรงหน้าเขาเพิ่งพูดประโยคนี้จบก็ใช้จิตวิญญาณสังเกตหยางฟานหากหยางฟานมีอารมณ์แปรปรวนเช่นไม่พอใจ หลินตงก็จะไม่ใช้เขาอีกต่อไปแต่หยางฟานเพียงแค่แสดงอารมณ์ที่ตื่นเต้นเท่านั้น น่าจะกลัวตัวเองถูกไล่ออก ดังนั้นจึงเน้นว่าจะช่วยเหลือพวกป้าและจัดการโรงแรมให้ดีการใช้คนสำหรับหลินตง ความสามารถไม่ใช่สิ่งที่สำคัญที่สุด สิ่งที่สำคัญที่สุดคือนิสัยใจคอไม่ว่าจะมีความสามารถแค่ไหน นิสัยไม่ดี เขาจะไม่ใช้แน่นอนเพราะเขาแตกต่างจากเจ้านายคนอื่นเจ้านายคนอื่น ๆ ตราบใดที่คุณมีความสามารถ สามารถสร้างประโยชน์มหาศาลให้กับเขาได้ แม้ว่าจะมีความผิดบางอย่างก็จะทำเป็นไม่เห็นแต่หลินตงไม่ใช้ เขาก็ไม่ต้องการให้คุณหาเงินให้เขาเท่าไหร่ เพราะเงินของตัวเองก็ใช้ไม่หมดแล้ว แล้วหาเงินต่อไปจะมีประโยชน์อะไรแต่ดูจาการแสดงออกของหยางฟานเมื่อกี้ก็ไม่เลวเลยสามารถแต่งตั้งขึ้นไปได้บริษัทใหญ่อย่างบริษัทลงทุนตงไหลต้องการคนมากมายโรงแรมโกลเด้นลิฟเป็นเพียงทรัพย์สินที่ไม่โดดเด่นที่สุดของบริษัทลงทุนตงไหล"หยางฟาน! เดี๋ยวผมจะมอบโรงแรมโกลเด้นลิฟให้ป้าของผมบริหาร ต่อไปคุณจะไม่ได้เป็นผู้จัดการแล้ว