"ดูไม่ออก! ทุกคนซ่อนเร้นมาหลายสิบปีเกือบร้อยปีแล้ว ตอนที่ฉันเกิดตระกูลเหลิ่งก็อยู่ในโลกที่ซ่อนเร้น ฉันจะมองออกได้ยังไง" เหลิ่งหงจางยิ้มอย่างขมขื่นแล้วส่ายหัว"มองไม่ออกก็ช่างมันเถอะ!!! อันนี้ไม่สำคัญ!!! สิ่งสำคัญคือหลินตงสามารถแสดงวิชาที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้ได้ ความแข็งแกร่งก็จะไม่อ่อนแอแน่นอน! ทำไมคุณปู่สามกลับไม่สามารถสัมผัสลมหายใจของเขาได้ล่ะ?""นี่ก็เป็นจุดที่ฉันสงสัยมาก! ตัดสินจากวิชาที่เขาสามารถแสดงได้ ความแข็งแกร่งไม่แย่แน่นอน และอายุยังน้อยขนาดนี้ พรสวรรค์ก็มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว แต่ฉันสัมผัสไม่ได้เลย นี่แสดงให้เห็นว่าในตัวเขาน่าจะมีวิธีซ่อนตัวเองอยู่""เมื่อกี้คุณปู่สามเพิ่งบอกว่าหลินตงเป็นแค่คนธรรมดา บอกฉันว่าไม่จำเป็นต้องเสียเวลากับเขาเลย" เหลิ่งชิงชิวพูดด้วยรอยยิ้ม"ปู่สามแก่แล้ว! ตอนนี้เป็นโลกของคนหนุ่มสาวอย่างพวกเธอแล้ว โลกแห่งความวุ่นวายกำลังจะมาถึง คนรุ่นพวกเธอเป็นวีรบุรุษมากจริง ๆ เหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือคนยังมีคนที่เก่งกว่าจริง ๆ!!!" เหลิ่งหงจางถอนหายใจเด็กที่เขามองว่าเป็นคนธรรมดา จู่ ๆ ก็ระเบิดความเร็วแบบนี้ออกมามากพอที่จะทำให้เขาตกใจจริง ๆเหลิ่งชิงชิวมองไปที่ร่างขอ
หลินตงส่งยุนซีกลับบ้าน กล่าวทักทายกวนเหม่ยหลิงและยุนจงไห่แล้วก็กลับวันนี้เขาจะไม่พักที่บ้านของยุนซี เขาต้องรีบกลับมณฑลเจียงหนานในเช้าวันพรุ่งนี้ระหว่างทางกลับ หลินตงนึกถึงตอนที่คุยกับเหลิ่งชิงชิวตามลำพังในวันนี้ พลังจิตวิญญาณของเขาพบลมหายใจที่คลุมเครือแม้ว่าอีกฝ่ายจะซ่อนตัวได้ดี แต่ก็ยังหนีความรู้สึกทางจิตวิญญาณที่แข็งแกร่งของเขาไม่ได้น่าจะเป็นยอดฝีมือระดับครึ่งเทพ และอยู่ห่างจากพวกเขาเพียงกำแพงกั้นพูดตามหลักเหตุผลงานเลี้ยงร่วมมือกันของสองตระกูลแบบนี้จะมีผู้แข็งแกร่งระดับครึ่งเทพก็เป็นเรื่องปกติแต่ทำไมเหลิ่งชิงชิวถึงต้องเดินไปไกลขนาดนี้เพื่อพาตัวเองไปที่ห้องนั้น?อาจต้องการให้ผู้แข็งแกร่งระดับครึ่งเทพตรวจสอบตัวเอง???แต่ฟังก์ชั่นซ่อนเร้นของระบบตัวเองแม้แต่ซ่งซือหมินก็ไม่สามารถค้นพบได้เขาเป็นเพียงระดับครึ่งเทพจะค้นพบความแข็งแกร่งของเขาได้อย่างไร!!!รอเดี๋ยว!!!ทันใดนั้นหลินตงก็คิดได้ว่า...หากเหลิ่งชิงชิวทำเพื่อทดสอบตัวเองหลังจากระดับครึ่งเทพของตระกูลเหลิ่งไม่พบอะไรเลยให้พนักงานจงใจลื่นล้มสาดไวน์แดงในมือใส่ยุนซีและตัวเองก็เห็นพอดี ใช้วิธีนี้เพื่อทดสอบปฏิกิริยาของต
เหลิ่งชิงชิวไม่น่าจะเผยแพร่สู่ภายนอก เธอจะเพิ่มความพยายามในการกระตุ้นให้ตัวเองร่วมมือกับตระกูลเหลิ่งของเธออย่างแน่นอนแต่หลินตงไม่ต้องการร่วมมือกับตระกูลเหลิ่งจริง ๆหลินตงไม่ค่อยชอบผู้หญิงเจ้าเล่ห์อย่างเหลิ่งชิงชิวมันเหนื่อยมากในการรับมือ!!!เขายังค่อนข้างชอบความน่ารักที่เรียบง่ายอย่างยุนซีไม่เจ้าเล่ห์วันรุ่งขึ้น...หลินตงเดินทางออกจากจิงตูโดยเครื่องบินตั้งแต่เช้ามืด เพื่อกลับไปยังเมืองเจียงเฉิง มณฑลเจียงหนานลงจากเครื่องบิน หลินตงก็ตรงไปที่โรงพยาบาลอันดับหนึ่งของเจียงเฉิงแม้ว่าเมื่อวานลู่เซียวเซียวไม่ทันพูดทางโทรศัพท์ว่าลู่เฉินและชายชราตระกูลลู่อยู่โรงพยาบาลไหน แต่หลินตงรู้สึกว่าน่าจะเป็นโรงพยาบาลอันดับหนึ่งของเจียงเฉิงหลังจากมาถึงโรงพยาบาลอันดับหนึ่งของเจียงเฉิงแล้ว หลินตงก็ตรงไปที่ห้องทำงานของผู้อำนวยการหลิวชวนหลินตงก็ขี้เกียจเคาะประตูและผลักประตูเข้าไปโดยตรงด้วยตัวตนที่สูงขึ้น หลินตงได้ค่อย ๆ ปรับตัวเข้ากับการเปลี่ยนแปลงนี้แค่ผู้อำนวยการโรงพยาบาลเท่านั้นไม่สมควรได้รับการปฏิบัติอย่างสุภาพเนื่องจากตอนนี้หลินตงเป็นสมาชิกสภาต้าเซี่ย แม้ว่าฟางเจิ้งกั๋วผู้ว่าราชกา
การมาถึงของหลินตงได้ดึงดูดความสนใจของลู่เฉินบนเตียงผู้ป่วยทันที"น้องหลิน!!!" ลู่เฉินเรียกด้วยความตกใจ"พี่ลู่!!! ไม่เจอกันนานเลย!!!" หลินตงก็พูดด้วยรอยยิ้มในเวลานี้ลู่เซียวเซียวหันไปมองหลินตงและเรียกด้วยความประหลาดใจ "พี่หลินตง???""เซียวเซียว!!! ไม่เจอกันนาน! ในที่สุดคุณก็โตแล้ว!" หลินตงพูดด้วยความเข้าใจเขาไม่คิดจริง ๆ ว่าลู่เซียวเซียวจะเปลี่ยนแปลงไปมากขนาดนี้ เหมือนเปลี่ยนเป็นคนละคนเลยการเปลี่ยนแปลงนี้ไม่เพียงแต่เปลี่ยนเสื้อผ้าเท่านั้น แต่ยังรวมถึงการเปลี่ยนแปลงบุคลิกภาพด้วยช่างเป็นสาวน้อยที่น่าประทับใจจริง ๆ!!!"พี่หลินตง! ในที่สุดพี่ก็มาแล้ว!"ลู่เซียวเซียววางแอปเปิ้ลที่กำลังปอกไว้ทันทีและวิ่งไปกอดหลินตงนาทีนี้ลู่เซียวเซียวในที่สุดก็ระงับอารมณ์ของตัวเองไม่ได้ น้ำตาก็เริ่มแตกประสบการณ์ในช่วงนี้ทำให้เธอซึ่งเป็นเด็กสาวอายุสิบเจ็ดสิบแปดปีแทบจะทนไม่ไหวพี่ชายได้รับบาดเจ็บนอนโรงพยาบาลคุณปู่เข้าห้องไอซียูญาติ ๆ ที่บ้านรวมถึงพ่อแม่ที่ขาดความรับผิดชอบของเธอไม่ได้มาเยี่ยมที่โรงพยาบาลทันที แต่กำลังวางแผนว่าจะแบ่งทรัพย์สินของครอบครัวอย่างไรหลังจากชายชราเสียชีวิตเธอรู้ว
"แล้วอาการบาดเจ็บของคุณล่ะ???""เป็นคนของตระกูลหวังแห่งเมืองเจียงเฉิง ผู้สนับสนุนที่พวกเขาพบเมื่อเร็ว ๆ นี้ต้องการควบคุมเจียงเฉิง และตระกูลลู่ของผมย่อมเป็นเป้าหมายหลักของอีกฝ่าย""ควบคุมเมืองเจียงเฉิง??? ตระกูลหนึ่งกล้าพูดควบคุมเมืองเจียงเฉิง ฟางเจิ้งกั๋วไม่ขัดขวางเหรอ?" หลินตงถามอย่างสงสัย"ถ้าเป็นแค่ตระกูลหวัง ผู้ว่าฟางย่อมสามารถขัดขวางพวกเขาได้ แต่ครั้งนี้ตระกูลหวังได้หาผู้สนับสนุนที่แข็งแกร่งมาก! ผู้ว่าฟางก็ไม่กล้ารุกราน" ลู่เฉินพูดจนใจเล็กน้อย"ฟางเจิ้งกั๋วก็ไม่กล้ารุกราน??? คนของตระกูลที่ซ่อนเร้น???" หลินตงถาม"ใช่!!! ตระกูลข่งจากตระกูลซ่อนเร้น!!! และพลังแข็งแกร่งจนน่ากลัว! ตอนนี้เกือบทุกตระกูลในเจียงเฉิงกล้าโกรธไม่กล้าพูด""น่ากลัวแค่ไหน???" หลินตงถามอย่างสงสัย"ว่ากันว่าตระกูลข่งมียอดฝีมือที่อยู่บนจุดสูงสุดของรายการมังกรอยู่ และไม่ได้มีแค่คนเดียวด้วย!!!" ลู่เฉินพูดด้วยสีหน้าขมขื่นจุดสูงสุดของรายการมังกร!!!ในยุครุ่งเรืองของปู่เขาก็ถึงแค่จุดสูงสุดของรายการเสือเท่านั้น ทั้งสองฝ่ายแตกต่างกันมาก ความแตกต่างสามารถอธิบายได้ด้วยคำว่าฟ้ากับเหวและตามที่ปู่ของเขาบอก แม้แต่พวก
"น้องหลิน! อันที่จริงคุณไม่จำเป็นต้องเข้ามายุ่งเรื่องนี้ แม้ว่าตระกูลข่งจะทรงพลัง แต่ถึงอย่างไรที่นี่ก็เป็นอาณาเขตของต้าเซี่ย พวกเขาก็ไม่กล้าทำอะไรมากเกินไป มากสุดตระกูลลู่เราก็แค่สละผลประโยชน์ส่วนใหญ่ ขอแค่รักษารากฐานไว้ก็พอ" ลู่เฉินกล่าวเมื่อได้ยินสิ่งที่ลู่เฉินพูด หลินตงก็รู้ว่าเขาเข้าใจผิด"พี่ลู่! คุณควรบอกผมเร็วกว่านี้ คุณเป็นเพื่อนผม ชายชราตระกูลลู่ก็มีบุญคุณกับผม ผมจะไม่เพิกเฉยต่อเรื่องนี้!!!" หลินตงพูดอย่างจริงจัง"น้องหลิน! คุณ...""พี่ลู่! คุณไม่ต้องห่วง! ต่อจากนี้ไปมีผมหลินตงคอยปกป้องตระกูลลู่ของคุณ ไม่ว่าจะเป็นในเจียงเฉิงหรือมณฑลเจียงหนานและแม้แต่ต้าเซี่ยทั้งหมดก็ไม่มีใครกล้าแตะต้องพวกคุณ!!! ในสายตาของผมตระกูลข่งเป็นเพียงตระกูลที่เหมือนหมูหมากาไก่ ดับได้แค่โบกมือ!!!"หลินตงพูดจบก็กลัวว่าลู่เฉินจะไม่เชื่อปล่อยลมหายใจออกมาเล็กน้อยทำให้คนรู้สึกว่าหลินตงมีความรู้สึกครอบงำทันทีลู่เฉินจ้องไปที่หลินตงด้วยสีหน้าตกตะลึงเล็กน้อย...แม้ว่าพรสวรรค์ด้านศิลปะการต่อสู้ของเขาจะไม่สูงนัก แต่จนถึงตอนนี้เขาก็เป็นเพียงนักรบระดับต่ำเท่านั้นแต่สิ่งนี้ไม่ได้ขัดขวางการมองเห็นของเขา
"จริงไม่จริงต้องดูก่อนถึงจะรู้ แต่อย่างน้อยก็แน่ใจแปดสิบเปอร์เซ็นต์นะ!" หลินตงมั่นใจการแพทย์แผนโบราณต้าเซี่ยไม่ใช่เรื่องล้อเล่นนี่เป็นทักษะที่เขาใช้แต้มศักดิ์สิทธิ์ถึงสามพันแต้มในการเรียนรู้แม้แต่ซ่งซือหมินชายชราที่อวัยวะล้มเหลว ร่างกายถูกฝังอยู่ในดินครึ่งหนึ่งแล้วก็สามารถช่วยชีวิตได้ไม่ต้องพูดถึงชายชราตระกูลลู่เขามีอายุเพียงเจ็ดแปดสิบปีเท่านั้น ยังห่างไกลจากขีดจำกัดมากสถานการณ์ปัจจุบันน่าจะเกิดจากอาการบาดเจ็บของเขาในตอนนั้นแค่รักษาบาดแผลที่ซ่อนอยู่ของชายชราตระกูลลู่ที่ทิ้งไว้ในปีนั้นให้หายน่าจะไม่มีปัญหาอะไรแล้วแต่ยังไงก็ต้องรีบไปดูเพราะหลินตงช่วยคนตายกลับมาไม่ได้"พี่หลินตง งั้นรีบไปเถอะ! ฉันจะพาคุณไปพบคุณปู่ของฉัน!" ลู่เซียวเซียวเร่งเร้าจากด้านข้างลู่เฉินได้ยินก็รีบลุกขึ้นจากเตียงผู้ป่วยแล้วพูดว่า "ฉันไปด้วย! ฉันไปด้วย!""พี่ลู่ คุณพักผ่อนเถอะ! เซียวเซียวพาผมไปก็พอ!" หลินตงห้ามไว้"ใช่! พี่ชาย! พี่พักผ่อนก่อนเถอะ! ฉันจะพาพี่หลินตงไปเอง!" ลู่เซียวเซียวก็พูดเช่นกัน"มันเป็นเรื่องความเป็นความตายของคุณปู่! พวกคุณให้ผมไปเถอะ! ผมนอนอยู่บนเตียงนี้ยิ่งอึดอัด และผมก
ทั้งสามคนเดินไปที่ห้องไอซียูของชายชราตระกูลลู่ด้วยกันลู่เซียวเซียวมองไปที่ชายชราตระกูลลู่ที่สวมหน้ากากออกซิเจนในหน้าต่าง น้ำตาก็เริ่มเตรียมท่วมอีกครั้งเธออาศัยอยู่กับคุณปู่และพี่ชายตั้งแต่เด็ก สองคนนี้เป็นคนที่เธอสนิทมากที่สุดตอนนี้เห็นคุณปู่เป็นแบบนี้ ในใจต้องรู้สึกไม่ดีแน่ ๆหลินตงรีบปลอบใจอย่างรวดเร็ว "เซียวเซียว! ไม่ต้องเป็นห่วง พี่หลินตงจะช่วยปู่ของคุณกลับมาเอง"เขาทนไม่ไหวที่จะเห็นสาวน้อยร้องไห้อีกต่อไป"อืม!!! ขอบคุณค่ะ! พี่หลินตง" ลู่เซียวเซียวมองหลินตงและกล่าวด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหมายที่ลึกซึ้งหลินตงปวดหัวเล็กน้อยละสายตาจากลู่เซียวเซียวเขารู้สึกว่าถ้าตอนนี้ตัวเองช่วยชายชราตระกูลลู่และตระกูลลู่อีก สาวน้อยคนนี้จะทุ่มเทให้กับเขามากกว่านี้อีกไหม?เป็นไปได้มาก!!!แต่ในสถานการณ์แบบนี้ไม่ช่วยก็ไม่ได้จะทำยังไงดี???หลินตงปวดหัวมาก!!!ปวดหัวมาก ๆ!!!ตอนนี้เขารู้สึกจริง ๆ ว่าการเป็นคนดีเกินไปไม่ใช่เรื่องดีบางคนเขาสามารถปฏิเสธได้อย่างชัดเจนแต่มีบางคนเขาก็ใจแข็งไม่ได้จริง ๆลู่เซียวเซียวเป็นหนึ่งในนั้นช่างเถอะ! ไม่คิดแล้ว!ปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติเถอะ!ป